Morgunblaðið - 03.02.1980, Blaðsíða 29

MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 3. FEBRÚAR 1980 29
í síðasta Vísnaleik var varpað
fram þessum fyrrihluta:
Spurning þessi komst á kreik
hvort keypti Davíð ölið.
R. Valdimarsson, Akureyri,
botnar:
Keypti vist, en lenti í leik
við lagamanna-„bölið“.
Og Móri kvað:
Varla er með hýrri há
Halldór á Kirkjubóli,
úr því að Davíð ölið má
eiga i lagaskjóli.
Þóra Jóhannsdóttir sendi botn
við fyrrihlutann:
Þetta er orðin lota löng
og litlu breytir Svavar.
Botn Þóru:
Fylgjum við með visnasöng
vinstri stjórn til grafar.
Vísan „Fallega spillir frillan
skollans öllu“, sem getið var í
síðasta þætti, er í Kvæðum
Stefáns Olafssonar, síðara hefti,
bls. 48, eins og Sturla Friðriks-
son erfðafræðingur hefur bent
mér á. Þar er vísan í nokkuð
annarri gerð og þess jafnframt
getið, að í tveim elztu handritun-
um sé hún eignuð Stefáni, en í
öðrum Guðmundi Bergþórssyni
á Arnarstapa á Snæfellsnesi,
sem fæddur var 1657 og dáinn
1705. Hann var eitthvert mæt-
asta og mikilvirkasta sálma-
skáld sinnar tíðar.
Stefán Þorláksson hefur sagt
mér þá sögu, að einhverju sinni
hafi Húsvíkingar skipað matvör-
um út á bát til flutnings til
Grímseyjar. Fúsi datt í sjóinn
með mjölpoka á bakinu, en
bjargaði sér svo snarlega upp í
bátinn að pokinn blotnaði naum-
ast. Þegar upp í bæ kom var
sagan sögð á þá leið, að hann
hefði gengið á vatninu:
Fúsi ekki frægðar missti,
fótaði sig á vatninu;
labbaði eftir lausum Kristi
með liðuga vætt á bakinu.
Um höfund er mér ókunnugt.
Sigurgeir Þorvaldsson í
Keflavík skrifar: „Fyrir 30—40
árum, þegar ég var ungur og
upprennnandi, orti ég vísu (sem
er á bls. 129 í Hrærigrautnum
(ljóðabók Sigurgeirs)), sem er
sérkennileg að því leyti, að hún
geymir alls 28 „L“. En allar
götur síðan hefur mér aldrei
tekizt að afla mér upplýsinga um
það, hvað sá bragarháttur nefn-
ist. Þætti mér vænt um, ef
einhverjir lesendur þáttar þíns
gætu frætt mig um það á
ótvíræðan hátt. Gerist ég því svo
djarfur að senda þér vísu þessa
til birtingar:
Fjallahjallar fyllast mjöll,
fullir bulla allir —.
Köllum tröllin illust öll —,
ellin fellir hallir.
Eins og þú sérð er samhengið
ekki upp á marga fiska, en hver
lína fyrir sig hefur við góð rök að
styðjast."
Ég kann ekki að greina ná-
kvæmlega þetta afsprengi al-
dýruháttar en set hér til gamans
gagraljóð úr háttalykli Þorláks
sýslumanns Guðbrandssonar,
sem uppi var á 17. öld. Sam-
kvæmt Bragfræði síra Helga
Sigurðssonar er vísan frum-
sneydd,' síðaðalhend að mestu
(stíma), aldýr og fl.:
Doskaðu lúskra litlum fausk.
lyskraðu horskur moskan
þorsk.
roskaðu fúsk allt. fitl um
spaugsk.
fiskaðu sposkur þroskað
gozk.
Hver getur nú skilið þessa
vísu!
Kristján Karlsson kveður:
Hallvarður prestur á Hól
cr hálfgildings skrapatól.
Hann gleymdi hér eyra
og einhverju fleira,
sem lá andartak kyrrt
í hans stól.
Til tilbreytingar legg ég fyrir
lesendur gátu, sem mér er sagt
að sé eftir Ingimund Magnússon
í Bæ í Króksfirði, — og væri
skemmtilegt að fá eitthvað
meira af henni að frétta, svör við
henni eða allt aðrar gátur við að
glíma:
Kyngdi ég eitt sinn
kviðardýpi,
i klækjaskemmtun það
kramdist lengi,
en komst með hnykkjum;
sentist út um Sigríðarauga
þótt sundrað væri;
þaðan eins og leiðir lágu
til lægri byggða.
Þar tók sá við er Þór
minnkaði
og þagnar gáta.
Og síðan er það fyrri hluti frá
Margréti Ólafsdóttur, hring-
hentur:
Má ég, góði, með þér enn
munda ljóðastrengi.
Ekki verður meira kveðið að
sinni.
Halldór Blöndal.
17. febrúar
Athugið vildarkjörin
a 4 mánuöum
Lækjargötu 2 og Hótel Esju Sími 27800.
v/Austurvöll
Sími26900
Austurstræti 12 Sími 27077
Austurstræti 17
Sími26611