Morgunblaðið - 29.02.1980, Blaðsíða 3

MORGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 29. FEBRÚAR 1980
Kristján Ragnarsson um nýtingu
vinnutíma við viðgerðir:
„Höfum lengi vitað
að þessu mál væru
í ólestri hérlendis“
LANDSSAMBAND ísl. útvegs-
manna fór þess á leit við Vinnu-
veitendasambandið siðari hluta
siðasta árs að könnuð yrði nýting
vinnutíma við skipaviðgerðir.
Niðurstöður könnunarinnar urðu
þær, að hreinn verktími er ailt frá
21% og upp í 53,9%, en meðaltal
þcirra 13 verkefna, sem fylgst var
með, var 44,3% í hreinan verktima
að meðaltali. Morgunblaðið ræddi
Kristján Ragnarsson formaður
LÍÚ.
i gær við Kristján Ragnarsson og
spurði hann hvers vegna þessi
athugun hefði verið gerð.
— Þetta er í rauninni aðeins
upphafið að miklu víðtækara verki
og nú liggur fyrir að kanna hvernig
koma á þessum málum í betra horf,
sagði Kristján. — Þetta er gríðar-
lega mikið vandamál og við höfum
lengi vitað að þessi mál væru í
miklum ólestri hér á landi. I því
sambandi höfum við góðan saman-
burð frá viðgerðum erlendis, þar
sem nýting á tíma virðist vera
miklum mun betri heldur en hér og
sá tími, sem fer í ákveðnar viðgerð-
ir, tekur mun styttri tíma, auk þess
sem hægt er að treysta tímanum,
sem upp er gefinn til ákveðinna
verka.
— Þess vegna teljum við, að
hægt sé að auka framleiðnina og
okkar vilji stendur til þess að hægt
sé að vinna sem mest af okkar
viðgerðarverkefnum hér á landi, en
höfum neyðzt til að fara að nokkru
leyti með þau til útlanda. I því efni
hafa stjórnvöld jafnvel haft uppi
þvinganir í þá átt, að við fengjum
ekki að fara til útlanda til þess að
framkvæma viðgerðir og breyting-
ar.
— Okkur fannst því nauðsynlegt
að á þessu væri gerð athugun og
þessi athugun er gerð með vitund
þeirra, sem verkin vinna. Þrátt
fyrir það kemur þetta svona illa út
og við álítum að þetta sé enn verra
en þarna kemur fram. Einn þáttur
málsins stendur okkur nærri og við
höfum vafalaust verið réttilega
gagnrýndir hvað varðar skipulagn-
ingu útgerðarmanna á verkefnum,
sem unnin eru hér heima.
Betur er hins vegar vandað til
þeirra verkefna, sem fara utan,
vegna nákvæmari verklýsinga er-
lendis en hér hafa almennt tíðkazt.
— Þarna eiga sem sé hvorir
tveggja sök, útgerðarmenn og
smiðjurnar, sem hafa haft afskap-
lega litla stjórn á sínu liði, og hér er
alls ekki um að ræða, að bara sé
verið að gagnrýna mennina, sem
vinna verkið, heldur fyrst og fremst
skipulag og óstjórn frá þeirra
hendi. Þetta mál varðar einnig það,
að aðstaða til skipaviðgerða eins og
t.d. í Reykjavík á sér engan líka.
— Skipin eru hrakin á milli
viðleguplássa og engin aðstaða er
við höfnina til þess að smiðjurnar
geti geymt verkfæri og slíkt. Þess
vegna er það þáttur þessa máls,
eins og fram kemur í skýrslunni, að
flutningatíminn á mönnunum er
óheyrilega mikill. Menn eru ekki
látnir mæta á viðkomandi verkstað
heldur í smiðjuna sem oft er fjarri
höfninni, og fara síðan í kaffi- og
matartíma í smiðjurnar sjálfar,
þannig að mjög mikill tími glatast í
flutninga. Þetta er mál, sem brýnt
er að leysa, og leysist ekki nema í
samvinnu hafnaryfirvalda og við-
komandi smiðja, sagði Kristján
Ragnarsson að lokum.
Formaður Ilins íslenzka fornleifafélags. forseti Islands herra
Kristján Eldjárn. blaðar i endurútgáfu Þjóðsögu á árbókum
félagsins 1880 til 1885. Þjóðsaga mun endurútgefa árhækurnaf til
1955 og eru það áætluð 14 bindi. eins og forsetinn og Ilafsteinn
Guðmundsson forstjóri Þjóðsögu hafa á milli sín á myndinni.
Ljúsm. Mhl. rtl.K.M.
hann reyndar þegar hafa þurft
að rífa úr bandi einstaklings
vegna ljósprentunar í tvö fyrstu
bindin og liklega yrði hann að
gera svo aftur vegna árgangsins
18%, sem virtist með öllu ófáan-
legur með öðrum hætti.
Forseti íslands, herra Krist-
ján Eldjárn, hefur setið í stjórn
félagsins frá 1945 og varð for-
maður þess á síðasta aðalfundi.
Hann hefur verið ritstjóri Ár-
bókarinnar frá 1947. Hann sagði
árbók þá, sem nú væri í útgáfu,
Árbók 1979, yrði að meginefni
tengd sögu félagsins, en það varð
100 ára á síðasta ári. Hann gat
þess, að fyrsta árstillagið hefði
verið tvær krónur, sem síðan var
hækkað í þrjár og kveður svo
enn á um í lögum félagsins. „Við
höfum hins vegar horft fram hjá
þessu og hagað verðlagningu
Árbókarinnar þannig að við
gætum synt stóráfallalaust í
gegn.“ Sagðist hann áætla að
Árbókin 1979 myndi kosta um
Þjóðsaga gefur út eldri
árganga Árbókar Hins
íslenzka fornleifafélags
BÓKAÚTGÁFAN Þjóðsaga heí-
ur hafið útgáfu á eldri árgöng-
um Árbókar Hins islenzka forn-
leifafélags ljósprentuðum. og er
fyrsta bindið nú komið út, en
það geymir fimm fyrstu ár-
gangana; 1880 til 1885. Ætlunin
er að gefa út árbókina til 1955
og eru til þess áætluð 14 bindi,
en annað bindið kemur væntan-
lega út innan mánaðar og á það
að geyma árgangana til 1896.
Einnig gefur Þjóðsaga út laus
eintök árganga fyrir þá, sem
það kjósa. Árbókin er ljósprent-
uð með öllum gögnum frá upp-
hafi og er því um nákvæma
eftirmynd frumútgáfunnar að
ræða.
„Það hefur lengi hrjáð félagið
að gömlu árgangarnir hafa verið
uppseldir, þar sem margir hafa
viljað eignast einstaka árganga
og nýir félagar ritið frá byrjun,“
sagði formaður Hins íslenzka
fornleifafélags, forseti íslands,
herra Kristján Eldjárn, á
blaðamannafundi í gær, þar sem
hann og Hafsteinn Guðmunds-
son, forstjóri Þjóðsögu, kynntu
útgáfuna. „Ég hef þá trú, að
þetta framtak Hafsteins stuðli
að því að félagið verði enn
fjölmennara og það létti okkur
þannig róðurinn. '
Þessi útgáfa er mjög þakkar-
verð. I raun og veru er þetta
mikið hugsjónastarf og greiði
við félagið, að Hafsteinn skuli
leggja í það að gera þetta á sinn
kostnað, því það hefur einmitt
verið kostnaðarins vegna, sem
félagið sjálft hefur ekki ráðist í
þessa endurútgáfu."
Hafsteinn Guðmundsson sagði
það mjög erfitt starf að ná
saman elztu árgöngunum til
ljósprentunar. Að vísu væri Ár-
bókin til innbundin, en hins
vegar væri ógjörningur að fara
að rífa hana úr gömlu bandi,
nema þá menn væru þess algjör-
lega fullvissir, að önnur úrræði
væru ekki fyrir hendi. Kvaðst
6000 krónur. Upplag Árbókar-
innar er nú 1500 eintök, en
félagar eru tæp sjö hundruð, auk
þess sem árbókin er send skipti-
félögum innanlands og utan;
háskólum, söfnum og ýmsum
stofnunum. Þau rit, sem félagið
fær í skiptum, ganga til Þjóð-
minjasafnsins.
Upplag útgáfu Þjóðsögu er
1500 eintök og kostar fyrsta
bindið 11.600 krónur frá forlag-
inu, eða 14.150 krónur með
söluskatti, en óinnbundnir kosta
þeir fimm árgangar, sem í fyrsta
bindinu eru, 6.295 krónur án
söluskatts, eða 7.680 krónur í
búð.
Aðspurður um áhuga yngra
fólks á Hinu íslenzka fornleifa-
félagi, sagði formaður þess, for-
seti Islands, herra Kristján Eld-
járn. „Það er margt ungt fólk í
félaginu og félögum fjölgar allt-
af, hægt og bítandi, en vel í
hlutfalli við það, sem fólkinu
fjölgar í landinu."
Nær 300 ha land við Kópavog til sölu
Fífuhvammsland-
ið er metið á nær
900 millj. kr.
NÆR 300 hektara óbyggt
landsvæði sunnan Kópavogs-
lækjar og suður að landa-
merkjum Vifilsstaða hefur nú
verið auglýst til sölu, en
fasteignamatsverð er tæpar
900 milljónir króna.
Samkvæmt upplýsingum
Ragnars Ólafssonar hrl. eru það
fjögur systkini sem eiga Fífu-
hvammslandið, en um árabil
hafa staðið yfir umræður og
samningaviðræður við Kópa-
vogskaupstað um kaup á land-
inu, en ekki hefur gengið sam-
an. Ragnar kvað ætlunina að
selja þetta land í heilu lagi,
280—290 hektara, en þó sagði
hann að deila stæði um 50
hektara þar sem landið tengdist
Vífilsstaðalandi. Skömmu eftir
1970 keypti Reykjavíkurborg 33
hektara úr Fífuhvammslandi á
um 60 milljónir króna. Fífu-
hvammslandið mun vera eitt
heillegasta svæðið til bygginga
sem enn er óráðstafað á nær- Kort: Punktalinan sýnir Fifuhvammslandið sem nú er auglýst til sölu, en fasteignamatið nálgast einn milljarð króna og um er að ræða
hggjandi þettbyhssvæði. tæplega 300 hektara.
’4» *’*'••'* '4'*'*