Morgunblaðið - 29.02.1980, Blaðsíða 17

Björn Björnsson prófessor:
MORGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 29. FEBRÚAR 1980
Öðrum ritstjóra Morgunblaðs-
ins, Matthíasi Johannessen, er
mikið niðri fyrir í grein, er hann
nefnir „Býsnavetur í íslenzkri
pólitík", Mbl. 23. febrúar 1980.
Neðanmáls, en vart í skiljanlegu
samhengi við meginmál, býsnast
ritstjórinn yfir því, að „klerkar
nokkrir hafi átt tal við fulltrúa
marxista um meira samstarf
íslenzkrar kirkju og kommúnista,
þó að ekki hafi verið talin ástæða
til að ræða sérstaklega við þann
flokk, sem hefur kristindóm und-
anbragðalaust á stefnuskrá sinni,
Sjálfstæðisflokkinn".
Þessi ummæli gefa tilefni til
nokkurra athugasemda.
Fyrst er þess að geta, að undir-
rituðum er alls ókunnugt um, að
samstarf sé, eða hafi verið, á milli
kommúnista og íslenzku kirkjunn-
ar. Því er rangt að tala um „meira
samstarf". Fyrst verður eitthvað
að vera til, til þess síðan að verða
meira. Ekkert vil ég um það
fullyrða, hvort einhverjir komm-
únistar starfi innan kirkjunnar,
tel það þó fremur líklegt, þegar
allir eru taldir, leikmenn jafnt
sem prestar. I slíkum tilvikum er
þó vart rétt að ræða um samstarf,
því ekki starfar maður með sjálf-
um sér.
Að þessu sögðu um forsögu
samstarfs, sem aldrei hefur verið
til, er því eindregið mótmælt, að
viðræður nokkurra einstaklinga,
sem nafngreindir voru í dagblaði á
dögunum, hafi verið teknar upp til
þess að hefja, hvað þá auka,
samstarf á milli íslenzkrar kirkju
og kommúnista. Þeir, sem rædd-
ust við, töluðu í eigin nafni og
einskis annars, hvorki í nafni
stofnunar né samtaka.
Tilefni þessa máls liggur þó í
öðru en að leiðrétta augljósar
rangfærslur ritstjórans. Hvað
mestum sárindum virðist valda,
er, „að ekki hafi verið talin ástæða
til að ræða sérstaklega við þann
flokk, sem hefur kristindóm und-
anbragðalaust á stefnuskrá sinni,
Sjálfstæðisflokkinn".
Hér býr mikið undir og uggvæn-
legt, þótt ekki séu orðin mörg.
1 fyrsta lagi frábið ég mér því
sem einstaklingur, sjálfstæðis-
Björn Björnsson
maður og kennari í guðfræðideild
(en að vísu ekki klerkur), að taka á
móti kaldhæðnislegum glósum frá
ritstjóra stærsta málgagns þjóð-
arinnar, sem í orði kveðnu prédik-
ar skoðanafrelsi, málfrelsi og
fundafrelsi, fyrir þær „sakir“ ein-
ar, að setjast niður kvöldstund
ásamt öðrum einstaklingum, sum-
um alþýðubandalagsmönnum, til
þess að ræða við þá um áhugamál
mín, kristna trú, og áhugamál
þeirra, marxisma. Þá þykir mér
skörin vera farin að færast upp í
bekkinn, ef ég þarf að bera það
undir „stóra bróður", hverja ég
kýs að viðmælendum mínum og
um hvað sé hollt að ræða.
I öðru lagi, og það mál er allt
sýnu viðsjárverðara, rekur mann í
rogastanz við að lesa, að einn
pólitískur flokkur, hér og nú mitt
á meðal okkar, hafi kristindóm
undanbragðalaust á stefnuskrá
sinni. Já, en hvaða kristindóm?
Til er sá kristinn dómur, sem
leyfir engin undanbrögð. „Verið
því fullkomnir eins og yðar himn-
eski faðir er fullkominn". „Elskið
óvini yðar, og biðjið fyrir þeim,
sem ofsækja yður“. „Því ég segi
yður, að ef réttlæti yðar tekur ekki
langt fram réttlæti fræðimann-
anna og Faríseanna, komizt þér
alls ekki inn i himnaríki".
„Enn er þér eins vant, sel þú
allar eigur þínar og skipt þeim
meðal fátækra ... kom síðan og
fylg mér“.
Gagnvart slíkum dómi á jafnvel
hinn réttlátasti maður aðeins eitt
svar; „Vík frá mér, herra, því að ég
er syndugur maður". Hann á engin
undanbrögð. Hvað þá um stjórn-
málaflokk, hvort hann kennir sig
við sjálfstæði, Marx, framsókn eða
alþýðu, eða hvað annað þeir, sem
keppa um veraldleg völd, kjósa að
kenna sig við. Er hann þess
umkominn að berja sér á brjóst og
segja: „Alls þessa hefi ég gætt“,
„-stefnuskrá guðsríkisins er
stefnuskrá míns flokks, samþykkt
á síðasta landsfundi"?
Nú er hún Snorrabúð stekkur.
Hinn heilagi í ísrael, sem í árdaga
kristins dóms birtist Móse í log-
andi runni, verður nú að sæta því
að vera borinn undir atkvæði í
Háskólabíói. Nei, aldrei í „saman-
lagðri kristninni" hefur nokkrum
stjórnmálaflokki, eða 'hugmýnda-
17
fræði, tekizt að gera „kristindóm
undanbragðalaust að stefnuskrá
sinni“, — og mun aldrei takast.
Því að „mitt ríki er ekki af þessum
heirni".
Nær sanni væri að segja, og
snöggtum nær guðsríkinu, sem er
i nánd, að vart er hugsanlegt verra
hlutskipti fyrir kristna trú en að
vera sett á stefnuskrá, — innan
um öll hin málefnin, sem að vísu,
eins og sakir standa, verða að hafa
algjöran forgang.
Guðsríkið er að sönnu í nánd og
kraftar þess þegar að verki, en
ekki til þess að vera fellt í kerfi.
Veruleiki þess er krafa um rétt-
læti, miskunn og kærleika, sem
lætur ekki staðár numið, fyrr en
hún hefur vakið með manninum
og öllu, sem mannsins er, þorsta
eftir réttlætinu. Þegar orðið varð
hold í Jesú Kristi varð ekkert
undanskilið, alls ekkert. Guð einn
er án undanbragða. Því er krafan
um réttlæti ætíð um leið krafa um
félagslegt réttlæti. Pólitísk mark-
mið, efnahagsleg, markmið í at-
vinnumálum, menningarmálum,
fjölskyldumálum, eru snortin af
fingri Guðs, og að því er spurt,
hvort þau þjóni hinu eina nauð-
synlega að leita fyrst réttlætis
hans, að hinn smæsti vor á meðal
nái rétti sínum. Gagnvart slíkri
spurningu, slíkri kröfu, standa
allir flokkar jafnt, líka Sjálfstæð-
isflokkurinn. „Ónýtir þjónar erum
vér“ er hið kristna svar.
Beri forsvarsmenn stjórnmála-
flokks, t.d. ritstjórar, fram slíka
játningu, í stað þess að miklast af
því að hafa tekið drottin allsherj-
ar í bóndabeygju, má fullyrða, að
„klerkar", vígðir jafnt sem óvígðir,
væru manna fúsastir að taka upp
viðræður um samstarf íslenzkrar
kirkju og flokksins.
Kannski færi þá að vora í
íslenzkri pólitík.
Neðanmál við neðanmálsgrein
Þátttakendur á námskeiði dr. Eriks Werba. en á myndina vantar
nokkra þeirra. Ljósm. Emilía.
Tvennir ljóðatón-
leikar Söngskólans
Söngskólinn í Reykjavík hefur
að undanförnu gengist fyrir
námskeiði i ljóðasöng og eru
leiðbeinendur hjónin Ada og Erik
Werba. Hafa þau haldið fjölmörg
slik námskeið um heim allan og
eru nú hér á landi í annað sinn,
en fyrrihluti námskeiðsins fór
fram í september sl.
Frú Ada er þekktur söngkenn-
ari í Vín og hefur um árabil verið
starfandi óperusöngkona í Þýzka-
landi, Sviss og Austurríki og dr.
Erik Werba er þekktastur sem
undirleikari ýmissa helztu ljóða-
söngvara heimsins og prófessors-
starfa við Tónlistarháskólann í
Vín. Á námskeiðinu hafa 6 píanó-
leikarar og 12 söngvarar notið
leiðsagnar þeirra hjóna og lýkur
því með tvennum tónleikum, hin-
um fyrri á föstudagskvöld kl. 20.30
í félagsstofnun stúdenta, en þar
koma fram:
Anna Júlíana Sveinsdóttir, Ás-
rún Davíðsdóttir, Elísabet F.
Eiríksdóttir, Garðar Cortes,
Hrönn Hafliðadóttir, Jón Þor-
steinsson Margrét Bóasdóttir,
Margrét Pálmadóttir, Már Magn-
ússon, Ólöf Kolbrún Harðardóttir,
Signý Sæmundsdóttir og Valgerð-
ur J. Gunnarsdóttir.
Píanóleikarar eru: Hrefna Egg-
ertsdóttir, Jónína Gísladóttir,
Kolbrún Sæmundsdóttir, Kryst-
yana Cortes, Lára Rafnsdóttir og
Soffía Guðmundsdóttir.
Síðari tónleikarnir verða á
sama stað laugardag 1. marz kl.
13.30 og flytja þá Ólöf K. Harðar-
dóttir og Garðar Cortes ítölsku
ljóðabókina eftir Huga Wolf við
undirleik Werba og Krystyna
Cortes, en það er í fyrsta sinn sem
verkið er flutt hérlendis.
húsgögn
í barna- og
unglingaherbergi
Opið til 8 föstudag
og laugardag
9—12. ”
f&iXL irumarkaðurinnhf.
w \r 1 1 Árm iúla 1A — Húsgagna- og heimilisd