Morgunblaðið - 01.06.1980, Blaðsíða 28

76
MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 1. JÚNÍ 1980
vlW
MORödK/
RAFf/NU
GRANI GÖSLARI
Komdu með kaffiduftið og bollana!
Jæja vinur. — Staðinn að því
að tala við sjálfan þig.
— Nei, lygi. —
Jú, víst varstu. — Kjaftæði.
Jú. Nei. Jú. Nei,... reyndar!
BRIDGE
COSPER
Það besta frá báðum
Fyrst er hér bréf frá „Aðflutt-
um Reykvíkingi“, eða réttara
sagt kafli úr bréfi, þar sem það
var of langt til þess að birta það í
heild:
„Kæri Velvakandi.
Það hefur oft hvarflað að mér
að skrifa þér, en ekki orðið af því
fyrr en nú. Ég er fæddur og
uppalinn úti á landi, en hef átt
heima í Reykjavík síðustu árin. Ég
hef því fylgst vel með öllum
skrifum um aðstöðumun þann,
sem er á því að eiga heima hér í
orginni og út á landsbyggðinni.
Flest þeirra skrifa hafa miðast við
það, hvað stórum sé betra að búa
her á höfuðborgarsvæðinu en utan
þess. Að mínu mati hafa skrif
þessi verið alltof einhliða, nær
eingöngu tíundað það sem þéttbýl-
ið hefur fram yfir dreifbýlið.
Vissulega er það margt, en það
hefur líka sína kosti að búa í
dreifbýli — og kannski ekki þann
sístan að þar þekkist víða ekki sú
streita, sem vill vera fylgifiskur
borgarlífsins.
Ymsar vörutegundir eru að vísu
dýrari úti á landi en hér syðra, en
þó er ótrúlega margt ódýrara þar.
Oft er talað um hitunarkostnað-
inn — og þar er víða mikill munur
á — en þá er ekki minnst á
íbúðaverðið. Verð á sambærilegri
íbúð hér og þar eru milljónir, ef
ekki tugir milljóna króna. Þegar á
heildina er litið held ég að sá, sem
býr hér á höfuðborgarsvæðinu,
þurfi ekki færri krónur til þess að
lifa af en hinn, sem heima á í
dreifbýlinu. Og ef það er einhverj-
um huggun þá þrái ég ekki síður
að komast aftur í mína gömlu
heimabyggð en margur annar ósk-
aði sér að komast í þéttbýlið.
Atvikin haga því aðeins svo að um
það er ekki að ræða.
• Vilja hagnast
á báðum
Þetta mál kom til tals í
þröngum vinahópi fyrir nokkru,
og þá var mér sagt frá „sniðugum"
mönnum, sem spiluðu á kerfið og
„plötuðu" byggðina, sem brauð-
fæðir þá. Þeir vildu komast yfir
hlunnindajörð í sveit, þrír há-
tekjumenn. En einhver tregða var
á því að þeir fengju hana keypta
þar sem þeir ætluðu ekki sjálfir að
búa á henni. Hreppsstjórnin var
með eitthvert „múður“. Málið var
svo leyst á þann hátt að þeir létu
skrá lögheimili sitt þar, en áttu
áfram heima og störfuðu „fyrir
sunnan". Þannig urðu þeir fram-
talsskyldir í hreppnum og greiða
þar gjöld sín. Én að sjálfsögðu
njóta þeir áfram hinna sömu
hlunninda og áður í þéttbýlinu þar
sem þeir búa, en borga þangað
ekki eyri. Þetta kallar maður að
hagnast á báðum. Hvað slíkt á að
Umsjón: Páll Bergsson
Heppni og óheppni eru algeng
orð við spiiaborðið. Og jafnvel er
talað um grís þegar heppnin er
meiri en góðu hófi gegnir. í
keppni er auðvitað betra að
hamingjudísin sé hliðholl en þeg-
ar til lengdar lætur er það geta
og reynsla, sem ræður.
Austur gaf, allir á hættu.
Norður
S. DG53
H. K64
T. Á106
L. Á105
Austur
S. 64
H. 9752
T. KD87
L. D87
Suður
S. ÁK972
H. ÁG
T. G94
L. 632
Spil þetta kom fyrir í tvímenn-
ingskeppni og urðu fjórir spaðar,
spilaðir í suður, algengur samn-
ingur. Þeir, sem voru heppnir og
fengu út hjarta þurftu lítið á sig
að leggja til að vinna spilið. Aðrir
voru óheppnir þegar vestur spilaði
út í láglit en eftir það var ekki
hægt að vinna spilið ef vörnin
rataði réttar leiðir.
En svo var það þriðji hópurinn.
Þá spilaði vestur út trompi og á
flestum þessara borða ákvað
sagnhafi, að staðsetning tígul-
háspilanna réði úrslitum. Og þeg-
ar í ljós kom, að austur átti bæði
kóng og drottningu tapaðist spilið.
Einn spilaranna fann vinnings-
leið eftir að vestur spilaði út
trompi. Hann tók annan slag á
tromp og spilaði síðan laufi frá
hendinni. Vestur lét gosann og
ásinn tók slaginn. Því næst tók
sagnhafi á hjartaás og kóng,
trompaði síðan þriðja hjartað og
spilaði aftur laufi. Þar með hafði
hann fullt vald á spilinu. Vestur
lét lágt lauf og austur fékk á
drottninguna. Hann varð að spila
aftur laufi en það var bara
gálgafrestur. Vestur fékk þann
slaginn, spilaði tígli og þegar
sagnhafi lét lágt frá blindum varð
austur fastur í neti. Hann fékk
slaginn á drottninguna en varð þá
að gefa sagnhafa tíunda slaginn
með næsta útspili sínu.
Vestur
S. 108
H. D1083
T. 532
L. KG94
Stykkishólmur:
Einbýlishús
með öllu á
50 dögum
Árnatún 9, Stykkishólmi.
Stykkishólmi, 27. maí.
ÖSP HF. Stykkishólmi hefur hafið fram-
íeiðslu á einingahúsum úr timbri eftir nýrri
teikningu Hróbjarts Hróbjartssonar arki-
tekts. Fyrsta húsið er risið að Árnatúni 9,
Stykkishólmi, og var mælt út fyrir grunni 9.
apríl 1980. Byrjað var að reisa einingar 21.
apríl og var fokhelt 23. apríl. Eigendur
flytja inn laugardaginn 31. maí og verður
húsið þá fullbúið bæði utan og innan. Ösp
hf. sá um grunn hússins og allt tréverk
þ.m.t. innréttingar. Augljóst er hvílíkur
sparnaður það er fyrir húsbyggjandann að
fá húsið fullbúið á svo stuttum tíma.
Að sögn Gunnars Haraldssonar fram-
kvæmdastjóra Aspar hf. er undirbúningur
að uppsetningu næstu húsa þegar hafinn og
rísa þau m.a. í Stykkishólmi og á Hellis-
sandi.
Ennfremur sagði Gunnar nýju eininga-
húsin sérstæð að því leyti, að einangrun er
meiri en almennt gerist. — 6“ glerull í
útveggjum og 8“ glerull í þaki. Hönnun
húsanna miðaðist við að halda kyndingar-
kostnaði í lágmarki. Auk þess er lögð
áhersla á vandaðan frágang og frísklegt
útlit.
Húsin eru í 3 grunnstærðum 95mz, 115m2
og 138m2 vinkilhús. Vegna hagstæðrar
stærðar eininga má breyta uppröðun þeirra,
og fá þannig annað útlit og innra skipulag.
Öll loft eru hallandi í samræmi við þakhalla
og gefa stafngluggar því skemmtilega birtu.
Fyrirtækið hyggst leggja aðaláherslu á
framleiðslu einingahúsa í framtíðinni, enda
er eftirspurn mikil. Hægt verður að fá húsin
afhent á mismunandi byggingarstigum allt
frá fokheldu til fullbúins að innan og utan.
15—20 manns munu starfa við framleiðsl-
una auk uppsetningarmanna, en hún verður
í höndum okkar sjálfra til að tryggja
vandaða uppsetningarvinnu.
Ösp hf. hóf framleiðslu einingahúsa árið
1974 í smáum stíl, en einmitt þess vegna
hefur fengist ómetanleg reynsla, sem þróast
hefur alveg fram á þennan dag. Við horfum
björtum augum til komandi tíma sagði
Gunnar að lokum. — Fréttaritari