Alþýðublaðið - 21.04.1931, Blaðsíða 2

a
ALÞtÐUBLAÐIÐ
•*. mp
Annað blað kemur út í kvðld,
Kosnlngarnar 1927.
Fálm „Timanss.44,
Ráðherrasklftl.
„Tíminn“ hefir undan farna
daga heimskað sig á því hvað
eftir annað að berja það blákalt
fram, að Mltrúax Alþýöuflokks-
ins á alþingi séu komnir í and-
stöðu við vilja kjósenda sinna
við alþingiskosningarnar 1927.
„Tíma“-skrifararnir láta eins og
þeir viti ekki, að þingmenn Al-
þýðuflokksins voru ekki cta eins
kosnir til þess að berjast gegn
Ihaldinu rneð stórum staf, heldur
gegn öllu íhaldi og afturkcddi,
gegn öllum þeim, sem traðka á
fcröfum viecfcalýðsins og standa
gegn hagsmunamálum hans.
„Pramsóknar“-flokks-þingmenn-
irnir ættu að líta yfir feril simn
ttndan farna mánuði og spyrja
svo sjálfa sig í einlægni, hvort
hægt sé að bregðast framsóknar-
nafninu öllu átakanlegar en þeir
hafa gert.
Þezr hafa barist gegn atvinnu-
skilyrðum verkalýðsins, gegn rétt-
látari kjördæmaskipun, gegn rétt-
læti í skatta- og tolla-málum og
nú að lokum sett • smiðshöggið á
með því að veitast í senn að
öllum þeim framfara- og rétt-
lætis-málum, sem lögð hafa ver-
ið fyrir alþingi, jafnvel þeim
frumvörpum, sem „Framsóknar“-
stjórnin hafði talið sérstaklega sín
mál, er ættu að verða bændum
að gagni, svo sem búfjárræktar-
frumvarpið. „Framsóknar“-for-
ingjarnir hafa ekki vílað fyrir
sér að biðja kónginn að skera
það niður við sama trogið og
önnur alþingisfrumvörp.
„Framsóknar“-mennirnir sumir
hverjir hafa haldið um [>að
hrókaræður á alþingi, að kaup
verkafólksins verði að lækka. í
fjárlagafrumvarpi „Framsóknar“-
stjórnaxinnar er gert ráð fyrir
niðurskurði verkíegra fram-
kvæmda ríkisins á næsta ári, og
síðux en svo er útlit á því, að
mikið verði úr framkvæmdum á
jæssu ári, þar eð stjórnin hefir
látið eyða fyrir fram stórum af
því fé, siem vinna átti fyrir í ár
samkvæmt fjárlögum. Og svo
berst „Framsókn“ gegn því með
hnúum og hnefum, að hægt sé að
byrja á vinnu við virkjun Sogs-
ins. Stjórn hans svífst jafnvel
ekki- að leita til konungsvaldsins
til þess að fá virkjuninni skotið á
frest, til þess að fá nauðsynleg-
urn endurbótum á verkamanna-
bústaðalögunum eytt að sinni og
stofnun nýs veðdeildarflokks.
þeim tveimum nauðsynlegu skil-
yrðum fyrir því, að_ bygginga-
vinna geti orðið svo að nokkru
nemi og húsnæði verkalýðsins
batnað. Ábyrgðinni fyrir við-
skiftum við Rússland, sem þýðir
atvinnu fyrir síldveiðimenn og
síldverkunarfólk og bættan fisk-
rnarkað, og atvinnubótum báta-
fiskimanna með aðstoð rikisins
við útflutning á nýjum fiski gerir
„Framsókn“ sömu skil. Með þessu
ræðst hún á afkomu og atvinnu-
skilyrði verkalýðsins. Og þó er
„Tíminn" í senn svo ósvífinn að
halda þvi fram, að fulltrúum
verkalýðsins hafi borið skylda
til, í samræmi við kosningarnar
1927, að fylgja „Framsóknar"-
flokknuira í þessu athæfi með því
að veita honran hlutleysi þrátt
fyrir alt [>etta — eða jafnvel með
því að fylgja honum í þessum
aðförum(?!), og jafnframt er
„Timinn", að því er bezt verður
séð, svo einfaldur að halda, að
hann fái verkalýðinn til þess að
fallast á þessa fjarstæðu, að það
séu svik við alþýðuna, að full-
trúar hennar fást ekki til að
hjálpa til I>ess að svelta hana
með atvinmileysi og til að berj-
ast gegn réttmdum hennar með
„Framsóknar“-íhaldinu(!!). Hefir
nokkur heyrst halda fram slíkri
fásinnu fyrri?
„Tímanum" verður áreiðanlega
ekki kosningakápa úr því klæð-
inu, að verkafólkið sé svo skyni
skroppið, að það láti telja sér
trú um þá fjarstæðu, að full-
trúar Alþýðuflokksins hafi svik-
ið kjósendur 'sína með því að
hafa ekki staðið með þeim flokki,
sem brugðið hefir sigðinni á at-
vinnubjargráð verkalýðsins.
Slík fálmskrif bjaxga þingliði
„Framsóknar“-flokksins á engan
veg í öngþveiti þyí, sem það
hefir sjálft sett sig í.
Jónas heimtar
raeiri óeírðir.
Alþýðublaðið og foringjar
verkaJýðsins hafa hvatt verka-
menn til þess að hafa ekki hrell-
ingar í frammi við konur og
börn Framsóknarforingja, með
því að ganga til heimila þeirra
og gera þar óskunda.
Þessa friðsemi verkamanna
reynir Jónas Jónsson í Tímanum
í gær að leggja út þannig, að
verkamenn muni vera andstæðir
‘foringjum sínum í valdaránsmáli
Framsóknarstjórnarinnar, þó að
þeir í þessu hafi einmitt fylgt
ráðum foringja sinna.
Ekkert sýnir betur en þetta
röksemdaþrot Jónasar. Það er
engu líkara en að hann heimti
beinlínis óeirðir af verkamönn-
um; kann ske honum verði að
ósk sinni. Verkamaðwr.
Engir fundír voru haldnir í gær
og ekkert fullnaðarsvar kom frá
konungi. Mun hann enn bíða eftir
nánari greinargerð frá Tryggva
Þórhallssyni. — 1 gærdag símaðí
Tryggvi til konungs lausnar-
beiðni þeirra Jónasar og Einars
og bað konung að setja með sér
sem ráðherra Sigurð Kristinsson
forstjóra í Samhandinu. Ekki raun
staðfesting konungs vera enn
komin fyrir þessu.
,í>eflnsamlegast\ ,¥öar 9átienk.
Hingað til hefir ísland haft
danskan mann að konungi. Hon-
um er í lófa lagið að boða hér
og banna flest það, er liann lyst-
ir, sérstaklega þó ef hann hefir
eitthvert „dáðlaust þing“, „dansk-
an íslending“ til að styðjast við.
— Tveir atburðir hafa gerst und-
anfarna daga, sem lengi munu
sitja í minni manna. Hinn fyrsti
var sá, er Tr. Þórhallsson framdi
lýðræðisbrotið, íauf þingið með
atbeina kóngs til ' að varna því,
að þrjár stefnuskrárkröfur jafn-
aðarmanna næðu fram að ganga
og hinn var bréfsending hinna
svo nefndu sjálfstæðismanna ti*
konungs. Bréf þetta, sem Alþýðu-
blaðið birti í gær til þess, að
gefa lesendum sinum kost á að
gera samanburð á því og bréfi
því, er Alþýðuflokkurinn sendi,
er vægast sagt eindœnia plagg.
Það ber þess sorgleg merki, hve
hundflatir sumir menn geta lagst
fyrir höfðingjum og í þessu til-
felli konungsvaldinu. 1 bréfi þess-
ára „sjálfstæðismanna“ felst bein
viðurkenning á valdi konungsins
yfir íslenzku þjóðinni, svo „þegn-
samlegir“ era þeir er senda það
og „Yðar Hátignar“-legir á svip-
inn,. að þeir tapa allri virðingu
sannra Islendinga. Auðvitað er
sjálfsagt að sýna manninum
Kristjáni X„ konungi Danmerk-
ur, fulia kurteisi, en þeir menn,
sem hér gaspra um sjálfstæðis-
hug, eru vægast sagt gungur og
lyddumenni, er þeir sýna undir-
lægjuhátt sinn á slíkan hátt, er
bréfið „sjálfstæðismannanna"
sýndi. Það sýndi ekki sjálfstæðis-
hug eða hugrekld.
Bréf jafnaðarmanna var skor-
inort og laust við smjaður og
konungs-dekur. Það skýrði skoð-
anir og kröfur jafnaðarmanna
með fáum en látlausum orðum.
Hvers vegna gátu hinir ekki ver-
ið eins djarfir og frjálsir í fram-
göngu?
Þegar þingið var rofið og þar
með ráðist á lýðræðið, hröpaði
Héðinn Valdimarsson: „Niður
með konunginn og stjórnina. Þið
Síðnstu tfréttir.
Konungur veitti í gær Jónasi
Jónssyni dómsmálaráðherra og
Einari Árnasyni fjármálaráðherra
lausn frá embættum sínum. Sama
dag var Sigurður Kristinsson for-
stjóri skipaður atvinnu- og aam-
göngumálaráðherra, og forsætis-
ráðherra jafnframt veitt forstaða
þeirra mála, sem heyra undir
dóms og kirkjumálaráðuneytið og
f j ármálaráðuneytið.
þorið ekki að láta samþykkja
stjórnarskrárbreytingarnar."
Margir íslendingar munu nú á
þessum einræðistímum vilja taka
undir þessi orð. Því að krafa
jafnaðarmanna um að Island
verði gert að lýðveldi á hug allra
sannra sjálfstæðismanna:
Hinir, sem allra þegnsamlegast
smjaðra fyrir „Yðar Hátign", em
ekki sjálfstæðismenn, heldur
„dáðlaus þing“.
18. apríl 1931.
A. K. J.
Hræðsla íhaldsins
við lýðveldiskröfHita.
íhaldsblöðin, ,, Morgun bl aðiö ‘c'
og „Vísir“, hafa bæðd gert sig
sek að því að rangfæra tillögu
þá, er Ingimar Jónsson skóla-
stjóri bar fram á stúdentafundin-
um á sunnudaginn. Ingimar
krafðist þess í tillögu sinni, „að
ríkið verði gert lýðveldi nú peg-
ar“, en íhaldið á funidinum var
stæðara en svo, að það vildí
ekki heilla í málinu og sjálf-
ekki að ríkið yrði gert
lýðveldi nú þegar, og fékk
samþykta, gegn atkvæðum Al-
þýðuflokksmanna þá breytingu.
að ríkið yrði ekki gert að lýð-
veldi fyrr en audid vœri. En hve
nær íhaldinu finst það „auðzð", e®
ekki gott að segja. Alþýðan, sem.
sér fram á atvinnuleysi og bág-
tindi í surnar, krefst þess að ping-
íð komi saman nú pegar, bráða-
birgðastjórn verði mynduð og
ríkið verði gert lýðveldi pegar *
stað. — Við viljum ekkert hifc
eða svik við kröfur og loforð
undan farinna daga.
Stúdent.
Togararnir. I gær, í nótt og í
morgun hafa þessir togarar kom-
ið af veiðum, allir fullir af faskl.
Bragi, Gylfi, Draupnir, Geir, Bel-
gaum, Max Pemberton, Þórólf-
gaum, Max Pemberton, Þórólfur,
Lyra kom í nótt.