Alþýðublaðið - 21.04.1931, Blaðsíða 2

ALÞÝÐUBLAÐIIj
3
gera sér ekki ljósa grein fyr-
ir nú.
Krafa verkalýðsins er því
einróma: Þingið til starfa nú
þegar, er geri ráðstafanir til
þess að bjarga þjóðinni frá
yfirvofandi hættu.
Vei þeim valdhöfum, sem
brugga verkalýðnum slík bana
ráð, sem nú hafa gjörð verið.
V erkamaður.
Sultar-pólitikin, og
samvÍKna ihaidanna.
Á fundi ihaldsins í Varðarhús-
inu á sunnudaginn sagði einn
ræðumaður: „ . . . En ég viJ
vekja athygli ykkar sjálfstæðis- ,
menn á því, að þrátt fyrir deil-
lumar við Framsókn, þá eru jafn-
aðarmienn okkur hættulegastir,
því að þótt grunt sé á því góða
Tnilli okkar og Framsóknaimanna,
þá eigum við margar grundvali-
arskoðanir sameiginlegar, en í
Framsóknarflokknum eru bara ó-
hæfir menn, en vér einstaklings-
framtaksmenn eigum enga grund-
vallarskoðun sameiginlega með
jafnaðarmönnum. Við viljum
ihafda í þetta skipu.lag, sem er, en
jafnaöarmenn vilja breyta því og
jafnvel umsnúa grundvelli þess
ótakmörkuðum einstaklingseign-
arrétti. Berjist því fyrst og fremst
gegn vdðgangi jaínaðarstefnunnar
að við verðum jafnvel að gera
bandalag við suma Framsóknar-
rnenn, þegar tímar líða til aó
berja niður yfirgang verkamanna-
félaganna, því að þau eru svo ó-
sanngjörn í launakröfum."
Ég set þessar setningar í Al-
þýðubiaðið tii að sýna stéttar-
bræðrum mínum hvort hugur í-
haldsins stendur ekki rneir til
Framsóknar heldur en út lítur
fyrir í öllu moldviðrinu nú dag-
lega. Og ekki er það að ófyrir-
synju, að hvetja alþýðumenn til
að fylkja sér einmitt nú fastar
um samtök sín en þeir hafa áður
gert, og hafa þeir þó oft staðið
sig vel. Oft hefir verið þörf, en
nú er nauðsyn. Nú ætlar sultar-
pólitik Tímamanna að leggjast
ofan á alþýöubjargirnar með at-
vinnurekendum Reykjavíkur og í-
haldsburgeisum. Upphafið að þvi
bandalagi var þegar íhöldin sam-
þyktu að leggja á okkur alþýðu-
mennina í vetur þyngstu skatta- og
tolLa-byrðarnar, en hlífa hátekju-
og eignamönnum við þeim. Nú
er sultur og seyra fram undan
og ekkert annað. Engin bæjar-
vinna vegna lokunar veðdeiLdar-
innar, engar síldveiðar iíklegar,
engar opinberar framkvæmdir og
ekki fékst Sogsvirkjunarmálið
fram. — Ég veit bara ekki hvar
þetta lendir. Eina vonin er, að
þingið komi aftur saman og
bjargi landinu frá fyrirsjáanleg-
um voða.
Niður með bæöá sultar-íhöldin!
Fram með okkar flokk!
G. S.
Reynslan
ÁriS 1927 lét íhaldsflokks-
stjórnin af völdum. Var verka-
lýðurinn á ríkisárum hennar
búinn að öðlast þá reynslu, að
hann ætti einskis annars að
vænta frá íhaldsins hlið en
fjandskapar og ásóknar. Var
því ekki að furða, þótt hann
gieddist yfir því, að slík ó-
freskja félli frá og önnur
stjórn tæki við, sem hann von-
aði, að væri skömminni skárri.
íhaldsstjómin og flokkur henn
ar hafði ætlað að koma á rík-
islögreglu til að hafa til taks,
er verkamenn gerðu kröfur
um kjarabætur, og ætlaði í-
haldið með því að mynda
grundvöllinn að stjórnskipu-
iagi eftir ítalskri fyrirmynd.
Fáir munu það hafa verið í
verkamannahóp, er héldu það,
að Tímastjórnin myndi reyna
til að senda kyifuvopnaða rík-
islögreglu á verkafólkið, er
ætti í kaupbaráttu, en sú trú
varð að engu í haust, þegar
Hermann Jónasson sendi í um-
boði Jónasar Jónssonar „rík-
islögreglu“ sína gegn verka-
konunum, er reyndu að fá
kaup sitt hækkað í garnastöð
Sambandsins. Við það fékk
verkalýðurinn^ nýja reynslu:
að Tímamenn voru hér eins'
svívirðilegir og íhaldsstjórnin
gamla var. Reynsla verkalýðs-
ins óx líka í vetur, er Tíma-
íhaldið og Morgunblaðs-íhald-
ið gengu sameinuð gegn því
að lækka tolla á nauðsynja-
vörum og tolla á þurftarlaun-
um. Þar áttu íhöldin sameig-
inleg áhugamál, eins og víðar.
Reynslan hefir því kent okk-
ur alþýðumönnum það, að við
getum aldrei vænst neins nema
fjandskapar frá andstöðu-
flokkum okkar; hið eina, sem
við höfum til að treysta á, eru
samtök okkar, og þeir for-
ingjar, er við sjálfir ákveðum
innan okkar eigin vébanda, að
skuli bera mál okkar fram.
Og það mega Tíma-menn
vita, að við verkamenn sjáum,
hvað er að verða, þegar þeir
prenta orðréttar svívirðingai
um foringja okkar upp úr
Morgunblaðinu.
Féndflokkar alþýðunnar
mega vita það, að því meir,
sem þeir rægja og svívirða
okkar beztu menn, því sann-
færðari verðum við um, að
foringjar okkar halda fast
fram okkar hag.
Annars er nú orðinn svo lík-
ur tónninn í Tímánum og
Morgunbíaðinu til foringja al-
þýðunnar, að rétt væri fyrir
þessa flokka að binda trúss
saman — og hætta þessum
Sólimönsku tiktúrum og urri
hvor íraman í annan.
Verkalýðurinn stendur fast
í þeim flokki, er alt af hefir
staðið þétt fyrir í hagsmuna-
baráttu alþýðunnar, og mun
aldrei láta sinn hlut fyrir
neinum.
S. P.
ísfirðingar
haida ílokksfund
Fuiidargerd:
Alþýðuflokkurinn á Isafirði hélt
ineð sér fund í fundarsal Templ-
ara’ kl. 8Vs e. h. 17. apríi 1931,
að tilhlutun fulltrúaráðs alþýðu-
félaganna hér á Ísafirði.
Þetta var gert:
Dagskrá: Þingrofið og afleið-
ingar þess.
Tóku þar ýnisir til máls, og
við þær umræður komu fram þær
titíögur, er hér fara á eftir og
hfjóða þannig:
I. „Fundurinn mótmælir ailri
samvinnu þingmanna Alþýðu-
flokksins við sjálfstæðisflokkinn
um stjórnarmyndun."
Tillagan samþykt í einu hljóði.
II. „Flokksfundur Alþýðuflokks-
ins á ísafirði lýsir því yfir, að
hann telur:
1. Andstöðu þingmanna Al-
þýðuflokksins við Framsóknar-
stjórnina hafa verið óhjákvcemi-
lega og nauðsynlega til að
tryggja sjálfstæðan tilverurétt
ílokksins.
2. að þingrofið, án tillits til
þess, hvort það telst stjórnar-
skrárbrot eða ekki, hafi verið með
öllu óréttlætanlegt gerræði og til
einskis nerna augljóss og óbætan-
legs skaða fyrir land og lýð.
3. að við í hönd farandi kosn-
ingar beri Alþýðuflokknum að
leggja áherzlu á að sýna fram
á, bæði til sjávar og sveita, full-
komna sérstööu sína gagnvart
hinum flokkunum, enda sé hann
þeim gersamlega óháður með tii-
högun framboöa, en standi og
falli með stefnuskrá sinni og bar-
áttu fyrir jafnaðarstefnunni.“
Tillagan borin undir atkvæði í
þrennu lagi og samþykt með öll-
unt greiddum atkvæðum.
Fleira ekki gert. Fundi slitið.
Sigurjón Sigurbjörnsson
(f.undarritari).
Þetta blad er selt á götunum í
kvöld, en verður borið út á
morgun.
Jafnadarmannafélag tslands
heldur fund í kvöld kí. 8V2 í
Góðtemplarahúsinu við Tempi-
arasund.
Barnaskólinn í Regkjavík.
Sigurður Thorlacius hefir verið
skipaður skólastjóri barnaskólans
nýja.
Ritstjóri og ábyrgðarmaður:
Ólafur Friðriksson.
AlþýðuprentsmiðjaiJ-
„Að skaítlengja sultinn *.
Á Dagsbrúnarfundi á laugar-
dagskvöLdið sagði verkamaður
einn, að hann hefði ekki getað
séð annað en að íhöldin væru
bæði í einni kös — og enn,
þrátt fyrir allan hávaðann gæti
hann ekki greint hinn raunveru-
lega mun.
Íhöldin eru bæði saineinuð í
því að leggja háa tolla á aðal-
nauðsynjavörur okkar alþýðu-
manna, sagði hann. Og hann hélt
áfram. Þau greiddu atkvæði gegn
öllum tillögum Haralds Guð-
imiundssonar, sem allar miðuðu
að því að bæta kjör fátæku heirn-
ilanna. Þau sameinuðust í því að
skattleggja þau brýnustu laun er
við þurfum til að lifa af og svo
má segja, að þeir skattleggi líka
sultinn og klæðleysið. — Þau
sameinast í því að vilja ekki
tryggja það, að síldveiðarnaT
Igangi í sumar, en það er eina at-
vinnuskilyrðið fram undan. Þau
sameinast í öllum þeim málum,
sem mest snerta lifsafkomu alls
fjölda landisbúa, en svo rífast
þau eins og grimmir hundar út úr
því, hvort ráðherra heiti Jón eða
Jónas, — og það er muinur á
stóra og litla íhaldinu. Það var
gott, er stöð í Alþýðublaðinu um
daginn, að íhöldin sameinuðust
í því að leggja tollana og skatt-
ana á fátækasta fólkið, en þau
rifust mánuðum saman út úr því
hver eigi að „rukka“ skattana
og tollana hjá fátæklingunum.
Þetta er það, sem skilur á miili
— og mér finst það ekki stór-
vægilegt.
Við getum aldrei treyst öðru
en okkur sjálfum, okkar sam-
tökum og okkar mönnum.
Sárar harmastanur líða nú frá
brjósti Bjarna Snæbjörnsisonar
læknis i Hafnarfirði. I síðasta
blaði „Hamars" ræðst hann með
offorsi að bæjarstjóra Hafnar-
fjarðar og meiri hlutanum í bæj-
arstjófninni þar. Þykir B. Sn.
sýnilega ilt til þess að vita, að
íhaidið skuli nú ekki lengur ráöa
löguim og lofum í bæjarmálefn-
um Hafnarfjar'ðar, og saknar auð-
sjáanlega þeirra tíma, þegar í-
haldið gat notað aðstöðu sína
til þess að braska með lóð og
lendur* bæjarins og hlífa stór-
eignamönnum við réttlátum
sköttum og skyldum. Horfir B.
S. með öfund og geðvonzku á
það, að jafnaðarmenn í Hafn-
arfir'ði Leiðrétti fjármáLasukk fyr-
irrennara sinna og stofni til stór-
feldrár atvinnu með togaraútgerð,
þegar a'ð atvinnufyrirtæki ein-
stakra íhaldsmanna falla í rústir
og auðn. Það er ilt verk að verja
íhaldið. Og það er hvorki B. S.
né öðrum hent, að stemma stigu
fyrir samtökum alþýðunnar og
framgangi hagsmunamála henn-
ar. Vm.