Morgunblaðið - 17.08.1980, Blaðsíða 7

MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 17. ÁGÚST 1980
39
Samúcl vciddi
þann stærsta þcg-
ar sótt var í soðið,
«K var hann að
vonum hrcykinn.
þó þcir haíi cf-
laust scð þá
stærri í hcimahæ
hans, Akrancsi.
njótavik
„Skilur eftir meira
af endurminningum
og sterkum lands-
lagsmyndum“ —
sögðu tveir ferða-
félagar í ferðarlok
gátu nú allir tekið gleði sina á ný og
horft fram á skemmtilega helgi.
Á laugardeginum var veður ekki
eins gott, þoka var og andkalt. Varð
það aðeins til þess að undirstrika
hversu heppin við höfðum verið
fram að þessu. Flestir héldu kyrru
fyrir, en hluti hópsins hélt til sjós
og veiddi í soðið. Um kvöldið var
slegið upp veizlu og stjórnaði Snorri
fjöldasöng með gítarundirspili fram
eftir nóttu.
Draugabær á
Straumnesfjalli
Á sunnudeginum var veður sæmi-
legt og nú héldu menn í fjallgöngu á
ný og í siðasta skipti í þessari ferð.
Var áætlunarstaður rústir radar-
stöðvar Bandaríkjamanna á yzta
enda Straumnesfjalls. Gengið var
upp Grasdalsfjall og eftir endilöngu
Straumnesfjalli, að Skorum og rúst-
irnar þar skoðaðar. Stöð þessi var
byggð af Bandaríkjamönnum í
stríðslok, en í þann mund sem
stöðin var tilbúin var ekki talin þörf
á henni og standa byggingarnar nú
þarna í þyrpingu og minna á
draugabæ. Það vekur athygli að-
komumanna hversu heilleg húsin
eru enn, en þau voru byggð úr
steinsteyptum einingum, sem flutt-
ar voru til landsins frá Hollandi.
Vegur var á þessum tíma lagður upp
á fjallið. Mjög hefur verið vandað til
hans, því hann er enn heillegur og
að sögn Sigurðar Vals, sem dvaldi
með foreldrum sínum í búðunum á
fjailinu í heilt ár er hann var sex
ára gamall, var allt efni í veginn
fínharpað uppi á fjallinu sjálfu.
Þessi ganga upp á Straumnesfjall
reyndist okkur, sem gengið höfðum
alla leið frá Látravík, létt, og kom í
ljós, að hópurinn var kominn í
allsæmilega þjálfun. Með í förinni
voru Snorri Grímsson og Bretarnir
fjórir. Snorri er alvanur Horn-
strandaferðum, en erlendu vinir
hans alls óvanir og fyllti framganga
okkar á göngunni, — með viðmiðun
við Bretana, — suma hverja stolti
og trú á, að okkur væri e.t.v. ekki
alls varnað á þessu sviði.
Fjöldi fólks var í Aðalvík um
þessa verzlunarmannahelgi og var
m.a. fjölskyldumót að Sæbóli, sem
bátaklúbburinn Sæfari frá ísafirði
stóð fyrir. Nokkrir sumarbústaðir
Svcinn Guómundssun kaupmaóur tckur lagið fyrir viðstadda á
svölum Borgar, scm cr nýbyggður bústaður að Sa*bóli. Lagið sem
hann söng var auðvitað um Aðalvík, aðrir á myndinni eru frá
vinstri: María Maríusdóttir ísafirði, og hinum mcgin við Svein
systkinin Magga Stína og Jón Ifcimir Hreinsbörn. Fremst á
myndinni t.h. er Árni Jónsson.
Á leið upp Straumncsfjall. Snorri Grímsson, lcngst til vinstri;
aðstoðar tvo brczka vini sína. Gangan rcyndist Brctunum nokkuð
crfið. cn nú vorum við komin í goða þjálfun.
Snorri Gríms hélt uppi söng og glcði alla vcrzlunarmannahclgina.
Hcr crum við á lcið að Sæhóli á sunnudagskvöldið.
Jcppinn góði frá Þvcrdal. ökumaður er Magga Stína, við hlið
hcnnar situr Sveinn Guðmundsson kaupmaður. þá Árni Jónsson
kaupmaður og við hlið Arna Kristin Einarsdóttir. fsafirði.
eru nú þegar við víkina og vaxandi
áhugi afkomenda og fyrrverandi
Aðalvíkinga — og reyndar fleiri
aðila — á að reisa bústaði þarna.
Um kvöldið fór hópurinn á Erninum
yfir að Sæbóli og vorum við við-
stödd, er kveiktur var þar myndar-
legur varðeldur og hittum við þar
fyrir fjölda ferðamanna. Ekki er
jeppamenning í Aðalvík síðri en í
Fljóti, því við höfðum skamma
stund verið að Sæbóli, er fjöldi
manns kom þeysandi á Willys-
jeppa, árgerð 1946. Auðséð var að
jeppanum hefur verið haldið við og
að sögn eigenda hans, sem eru
eigendur bústaðar í Þverdal, er
hann líklega það eina, sem nýtt er
enn í dag af því sem erlendur her
skyldi eftir á Hornströndum.
Þungbúið var seinni hluta sunnu-
dags og þarna um kvöldið tók að
rigna, héldum við því á ný út í
Örninn og sigldum yfir að Látrum.
Ekki var laust við að sumir litu með
eftirsjá til liðinna daga, er gengið
var til náða þetta kvöld, því daginn
eftir skyldi haldið heim á leið.
Að ferðalokum
Aðfaranótt mánudagsins rigndi
eins og hellt væri úr fötu og enn
rigndi, þó með uppstyttum, á mánu-
deginum. Um hádegisbilið voru allir
klárir með farangur og upp úr
hádeginu var haldið á leið til
fsafjarðar. Gælt hafði verið við þá
hugmynd að koma við á Hesteyri og
litast þar um, en hætt var við það
vegna veðurs. Um það leyti, sem við
sigldum frá Látrum kom Fagranes-
ið á ný til að sækja dvalargesti þar.
Hélt það frá Látrum yfir að Sæbóli
og var á leið þangað, er við sigldum
fyrir Ritinn. Ekki sáum við meira til
Fagranessins í þessari ferð og frétt-
um, er við komum til ísafjarðar, að
það hefði strandað fyrir utan Sæból
skömmu eftir að við hurfum úr
augsýn, en fjórir sportbátar drógu
það á flot síðar um daginn.
Það var ánægður hópur, sem
kvaddist þetta kvöld á heimili Jós-
eps og Hrafnhildar í Hnífsdal og
látum við ummæli aldursforseta
hópsins, hjónanna Stefáns Teitsson-
ar og Fríðu Lárusdóttur frá Akra-
nesi, um ferðina í heild verða
lokaorð þessarar ferðalýsingar frá
gönguleiðum Hornstranda: „Þessi
ferð var einstaklega ánægjuleg,
veðrið eins og bezt var á kosið,
leiðsögn og fararstjórn mjög góð,
svo og ferðafélagarnir. Við hjónin
höfum farið nokkrar öræfaferðir, en
þessi bar af þeim öllum. Gönguleið-
in var ekki nærri því eins erfið og
við héldum, en skilur meira eftir af
endurminningum og sterkum mynd-
um af landslaginu en aðrar leiöir
sem við höfum farið."