Morgunblaðið - 02.09.1980, Blaðsíða 44

44
MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 2. SEPTEMBER 1980
MK>
MttlNU \\
GRANIGÖSLARI
Þú mátt ('kki olhcita dúkahnífniim!
A Hrafnkelsdal
BRIDGE
Umsjón: Páll Bergsson
Líkurnar á hinum ým.su skipt-
inKum litanna oru vonjuloKa
ma-ldar í prúsontum on þoir oru
þú fáir. som nonna aú lototja
slíkar túlur á minnið. En of okki
or fyrir hondi oinhvor hu»;mynd
um hvorniií sonnilotcast or. aú
ákvoúnir litir muni hcKúa sór or
hætt viú aú hondi atvik oins i>k
lýst er aú noúan.
Suður (jaf, allir á hættu.
Vostur
S. DG1082
H.1054
T. 985
L. K2
Austur
S. 976
II. D763
T. 643
L. A54
Norúur
S. 542
II. AKG2
T. ÁD10
L. 10!)7
Suður
S. AK
H. 98
T. KG72
L. DG863
Sattnirnar voru einfaldar:
Surtur Ntirrtur
I lauf I hjarta
I grand 3 vcrond
litspil spaðarlrottnint'. Atta
slatíir lát;u beint við ofj einföld
svínint; í hjarta t;at hæt;lot;a t;efið
þann níunda. En þrátt fyrir það
valdi suúur aú fríspila lauflitinn
<>t; vonaðist því til að spaðarnir
skiptust 4—4. Hann spilaði tí>;li á
ásinn ok síðan lauftíunni, láf;t,
lát;t <>K ás <>t; vestur spilaði aftur
spaða. Næsta lauf tók austur og
spaði t;erði )>á vestri kleift að taka
þrjá slatti til viðbótar, einn niður.
Spilamonnska suðurs var ekki
beint til að hrúsa sér af. Átta
spaðar voru mun líklet;ri til að
skiptast 5—3 en 4—4 svo spila-
mennska hans var hreint of; beint
á móti líkunum sé borið saman við
svínint;una í hjarta. Of; svo vildi
til, að einmitt þar átti suður bæði
9 <>t; 8, sem mátti nota til að auka
sit;urlíkurnar enn nieir. Eftir
fyrsta slat;inn tíat suður spilað
hjartaníunni ot; látiú hana fara
hrint;inn léti vestur ekki hærra
spil. Ok fent;i austur þá slat;inn á
tíuna mátti seinna svína t;osanum
<>g þar með auka sit;urlíkur sínar
upp í 75%.
Þorsteinn Guújúnsson skrifar:
„Fret;nin um nýfundnar menjar
fjölda byKKÖra bæja í Hrafnkels-
dal, N-Múl. mun hafa vakið tölu-
verða athyt;li um land allt, ot;
ýmislegt hefur rifjazt upp fyrir
mönnum, senf* þeir höfðu áður
hut;sað. Ljóst virðist að í nefndum
dal hafi verið mikil byt;t;ð á
landnáms- ot; söj;uöld, þannit; að
þar hefur sat;a t;etað gerzt sem
síðan var sorö ok skráð. En þó er
eins ok menn séu í einhverjum
vandræðum með hvað þeir eit;i að
setya um þetta.
• Viðkvæmt mál
Menn segja hver við annan:
„Þetta hrekur það sem sumir hafa
talið og það sem ýmsir hafa viljað
vera láta.“ Er þetta tal um „suma“
og „ýmsa“ ekki vottur þess að
málið sé viðkvæmt. Ég held að það
sé einmitt mjög viðkvæmt. En
hvernig á þá að fara höndum um
það? Það verður ekki gert öðruvísi
en að hverfa ein 40 ár aftur í
tímann.
• Frábær þóttu
verk hans
Þá var uppi fræðimaður, sem
mikið þótti að kveða í búkmennt-
um, sagnfræði og fornfræöi. Frá-
bær þóttu verk hans, og ritað
hafði hann þannig um Egilssögu,
að lengi mun verða talið til
úrvalsritgerða. Hann sýndi jafn-
vel frá á að sagan byggi yfir slíku
innra samræmi, að álykta mætti
af því um ártöl atburða. Egilssaga
varð þarna m.a. undirstaða tíma-
talsleiðréttingar, og nróður fræði-
mannsins úx.
• Heimildagagnrýni í
stað heimildamats
En svo urðu umskipti, sem nú er
orðið erfitt að átta sig á. Fræði-
maðurinn tók skyndilega til við
það, sem stundum er kallað
„heimildagagnrýni" í stað þess
hófsama heimildamats, sem hann
hafði iðkað áður. Hann steig það
spor, sem nú hefur sýnt sig að
vera villuspor, að telja Hrafn-
. r/t
•V- 3
yrv* *
-í- '
Á ferðT^llugísfliriarið 198?f
Leikír, gátur, þrautir og sögur
Umsjón:
Rúna Gísladóttir og Þórir S. Guóbergsson
Hver togar í snúruna?
Einn af þátttakendum byrjar og lætur bindi fyrir augun um leiö og
hann snýr baki aö hinum. Hann fær síðan bandspotta, sem hann
heldur í, en hinn endinn er hjá hinum þátttakendum eins og sýnt er
greiniiega á myndinni. Þegar einhver togar í snúruna, spyr sá sem er
meö bundið fyrir augun: Hver togar í snúruna? Og svarar þá, sem
togar meö gjörbreyttri röddu (helst): Ég er eini maöurinn á jaröríki,
sem togar í snúruna!
Ef hann getur rétt, hver af þátttakendum svaraði skipta þeir um
stööu og síðan heldur leikurinn áfram.
Lending á tunglinu
Þessi leikur er fremur einfaldur. Þiö klippiö stóran hring út úr blaöi
og leggið hann á gólfiö. Síöan búiö þiö til skutlur og festiö t.d.
bréfaklemmu eöa eitthvað þungt á nefiö á þeim. Aö því loknu stilliö
þiö ykkur upp í raðir umhverfis hringinn, sem er tungliö — öll í sömu
fjarlægö — og siöan reynið þið aö skutla skutlunum ykkar á tungliö
og sjáiö hver lendir þar fyrst.
Ýmis afbrigði eru til af þessum leik. Þiö getið t.d. teiknaö hringi á
blaðið í miöjunni og merkt meö tölum eins og 100 í miðpunkti, 50 í
næsta hring o.s.frv. og kastaö einhverjum hlutum í hringinn, t.d.
steinum ef þiö eruð einhvers staöar á ferðalagi og getiö ekki komist í
búöir. Ef viljinn er fyrir hendi er allt hægt, stendur einhvers staöar.