Morgunblaðið - 05.09.1980, Blaðsíða 17

16
MORGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 5. SEPTEMBER 1980
MORGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 5. SEPTEMBER 1980
17

Utgefandi
Framkværrsdastjóri
Ritstjórar
Ritstjórnarfulltrúi
Fréttastjóri
Auglýsingastjóri
hf. Árvakur, Reykjavík.
Haraldur Sveinsson.
Matthías Johannessen,
Styrmir Gunnarsson.
Þorbjörn Guömundsson.
Björn Jóhannsson.
Baldvin Jónsson.
Ritstjórn og skrifstofur: Aöalstræti 6, sími 10100. Auglýsingar:
Aöalstræti 6, sími 22480. Afgreiðsla: Skeifunni 19, sími 83033.
Áskriftargjald 5.500.00 kr. á mánuöi innanlands. í lausasölu 280
kr. eintakiö.
Forystugreinar í
útvarpi
Ríkisútvarpið lætur lesa forystugreinar blaðanna í morgun-
sárið dag hvern, sem kann að vera góðra jíjalda vert. Þeir
eru lesnir í útdrætti, sem starfsmenn útvarpsins vinna. Þá er
ýmsu sleppt, sem í texta blaðsins stendur, og annað sagt í færri
og stundum með öðrum orðum. Fyrir kemur, að niður fellur í
slíkum útdrætti meginatriði, að dómi blaðsins, en annað
tíundað, sem minna máli skiptir. Auk þess virðast handrit að
þessum útdráttum þann veg unnin, stöku sinnum, í hendur
þular, sem les, að engu er líkara en hann þurfi að geta í eyður
eða ráða í torskildar rúnir — eða þá þulur staglast á efni, svo að
raun er að.
Mannleg mistök geta alltaf átt sér stað, bæði hjá textahöfund-
um forystugreina og þeim, er úr vinna hjá útvarpi, enda vinna
báðir í tímaþröng. En spurningin er, hvort ekki sé réttara að
lesa forystugreinar, eins og þær birtast í viðkomandi blöðum.
Alla vega er úrbóta þörf eins og upplestur á leiðara Mbl. í
útvarpinu í gær bar vitni um. Mbl. unir a.m.k. ekki slíkum
vinnubrögðum.
leiðari 2.
Nú er annað hljóð
í strokknum
Ríkisstjórn Geirs Hallgrímssonar var búin að koma
verðbólgunni niður í 26 til 27% á miðju sumri 1977. Fram
hjá þessari staðreynd verður ekki gengið og menn hljóta að
staldra hérna við, þegar þróunin síðan er skoðuð. Ekki sízt þegar
fyrir því er hægt að færa veigamikil rök, að unnt hefði verið að
gera hvort tveggja í senn, að bæta lífskjörin nokkuðog koma
verðbólgunni enn neðar, eða á svipað stig og í helztu
viðskiptalöndum okkar, ef meiri framsýni hefði verið gætt í
sólstöðusamningunum 1977.
Fráleitt er að halda því fram, að forystumenn Alþýðusam-
bands Islands hafi ekki skilið þá, að atvir.nuvegirnir gátu ekki
risið undir rúmlega 40% grunnkaupshækkunum á hálfu öðru
ári, auk fullkomnari verðbóta en áður þekktust. Vitaskuld var
óhjákvæmilegt, að þvílíkir kjarasamningar settu verðbólguna á
fleygiferð á nýjan leik, — væru eins konar ávísun á meiri
verðbólgu. Afstaða verkalýðshreyfingarinnar þá verður ekki
skilin öðru vísi en að það hafi raunverulega verið hennar vilji.
Það mun ávallt verða umdeilanlegt, hvort viðbrögð ríkis-
stjórnar Geirs Hallgrímssonar hafi verið rétt, eftir að
sólstöðusamningarnir lágu fyrir. Hinu geta menn ekki neitað, að
efnahagsráðstafanir voru óhjákvæmilegar. Og það liggur
jafnframt fyrir, að staðan í dag væri allt önnur og betri, ef
verkalýðshreyfingin hefði gengið til samvinnu við ríkisstjórn
Geirs Hallgrímssonar um það, að nauðsynlegt viðnám yrði veitt
við verðbólgunni, en stærstu áföllunum bægt frá hinum verst
stöddu. Fyrir þvílíkum ráðstöfunum var enginn skilningur hjá
ýmsum af forystumönnum verkalýðshreyfingarinnar þá. Og
eins og oft vill verða, ráða hinir ófyrirleitnustu ferðinni. Þetta
lýsti sér m.a. í þeim skemmdarverkum á mörkuðum okkar
erlendis, sem fólust í útflutningsbanninu. Af því súpum við
seyðið nú, — og af óðaverðbólgunni, sem öllu er að koma úr
skorðum og sýgur til sín æ meir af afrakstri þjóðarbúsins..
I ljósi þessara staðreynda er athyglisvert að heyra hljóðið í
mönnum eins og Guðmundi J. Guðmundssyni eða Kristjáni
Thorlacius nú. Það er komið annað hljóð í strokkinn. Nú er
arað við því, að launþegar setji fram kröfur, sem jafnvel var
fúlsað við fyrir þrem árum. Nú á að taka mið af afrakstri
þjóðarbúsins og hafa kröfugerðina innan hóflegra marka. Það
ber því ekki á öðru en að Eyjólfur sé að hressast, — spurningin
er bara hvort honum slái ekki niður aftur, t.d. ef ríkisstjórn með
öðru vísi pólitískan lit settist að völdum í landinu. A að skilja
verkalýðsforingja kommúnista svo, að afstaða þeirra hafi
raunverulega breytzt, — eða er þetta bara flokksþægð? Verða
þeir kannski hálfu verri, þegar ríkisstjórnin hefur gengið fyrir
ætternisstapann? Hver veit?
Úrdráttur ríkisútvarpsins úr
leiðurum Mbl. — sýnishorn
í forustUKrein Mbl. í daj? er rætt um útdrátt og lestur leiðara blaðsins í ríkisútvarpinu í gærmorgun og
hvort tve«Kja gagnrýnt. enda er það síður en svo einsdæmi, að blaðið hafi mátt sæta lélegri kynningu i
útvarpi að þessu leyti. Ástæða er því til, að lesendur blaðsins geti séð, svart á hvitu, hvaða meðferð
forustugreinar hljóta í ríkisf jölmiðlum ok því eru fyrrnefndir leiðarar birtir hér á eftir. fyrst eins og þeir
komu í blaðinu og síðan eins og þeir voru lesnir í útdrætti ríkisútvarpsins.
Islensk stjórnvöld
og Atlantshafsflugið
Á fyrstu 6 mánuðum þessa árs
var fjöldi viðkomufarþega á Kefla-
víkurflugvelli tæplega 100.000 en
rúmlega 200.000 á sama tíma í
fyrra. Verkefna- og tekjuhrun
Flugleiða, sem þessar tölu segja til
um samhliða stórhækkun á elds-
neytiskostnaði og undirboðum í
verðstríði á fjölþjóðaflugleiðum
hafa kippt fótum undan rekstri
Flugleiða, miðað við óbreytt um-
fang starfseminnar. Innlend verð-
bólga og skammsýni stjórnvalda
auka síðan á vandann. Hundruð
manna hafa misst atvinnu á vegum
Flugleiða. Samdráttur starfsem-
innar hlítur að segja til sín í
keðjuverkandi rýrnun verkefna í
margháttaðri hliðarstarfsemi — og
í þjóðarbúskapnum í heild.
Sigurður Helgason, forstjóri, lík-
ir þessu áfalli vð hrun Norður-
landssíldarinnar, sem í áratugi var
helzti hlekkur verðmætasköpunar
og gjaldeyrisöflunar í þjóðarbú-
skapnum. Agnar Kofoed Hansen,
flugmálastjóri, segir í blaðaviðtali
að „ekki verði um bata á Norður-
Atlantshafsfluginu að ræða næstu
árin ...“
Flugleiðum er því ógnþrunginn
vandi á höndum, sem kallar á
samhug í stað Leitis-Gróu sögu-
sagna.
Steingrímur Hermannsson, sam-
gönguráðherra, sagði í sjónvarps-
umræðum um Flugleiðamálefni, að
íslenzk stjórnvöld hyggðu á fram-
haldsviðræður við stjórnvöld í Lux-
emborg um hugsanlegt samátak
þjóðanna til styrktar Átlantshafs-
fluginu. Dagblaðið Tíminn birtir
viðtal við ráðherrann undir fyrir-
sögninni: „VILL RÍKISSTJÓRNIN
GANGA JAFN LANGT OG LUX-
EMBORGARSTJÓRN TIL BJARG-
AR?“ Hér er til þess höfðað, að
stjórnvöld í Luxemborg felldu niður
lendingargjöld Loftleiða, bæði 1979
og 1980, gegn því að íslenzk stjórn-
völd gerðu hið sama. Samgönguráð-
herra mun hafa lagt það til í
íslenzku ríkisstjórninni en skiptar
skoðanir orðið um málið, A.m.k. var
aðeins fallizt á tímabundinn gjald-
frest í stað niðurfellingar. Sam-
gönguráðherra mun því þurfa að
taka þetta mál aftur upp á stjórn-
arvettvangi.
Stjórnvöld í Luxemborg hafa
sýnt velvilja til hugmyndar um
samátak gegn aðsteðjandi vanda í
Atlantshafsflugi. Hinsvegar hafa
forystumenn Lux Air, sem er lykil-
aðili í þessu hugsanlega samstarfi,
verið mjög tregir til að axla þá
áhættu, sem sýnt er að fylgja mun
Atlantshafsfluginu næstu misserin
a.m.k. íslenzk stjórnvöld hafa og
verið svifasein í viðbrögðum hér
heimafyrir.
Ríkisstjórnin þarf t.d. að taka
hliðstætt á tilmælum um niðurfell-
ingu lendingargjalda og stjórn Lux-
emborgar. Og hvað um flugvall-
argjaldið, sem er dragbítur á ferða-
mál okkar? Þá er hið tvöfalda
gengi, þ.e. hærra verð á gjaldeyri til
íslenzkra ferðamanna, hæpið fram-
lag tii eflingar ferðaþjónustu. Það
eru einkum hin háu lendingargjöid,
hátt eldsneytisverð og flugvallar-
skattur, sem gerir það óhagkvæmt
fyrir erlend flugfélög að hafa hér
viðdvöl. Raunhæf stefna stjórn-
valda ætti að vera sú að lækka þessi
gjöld í þeim tilgangi, að laða hingað
fleiri erlendar flugvélar og skapa
þannig auknar gjaldeyristekjur af
farþegunum.
Stærsti þröskuldurinn í vegi
þeirrar viðleitni, að laða hingað
erlenda ferðamenn, er þó hin inn-
lenda verðbólga, sem er að gera
íslenzka ferðamálastarfsemi
ósamkeppnisfæra. Síhækkandi
vörugjöld og hæsti söluskattur sem
um getur eru þannig „niðurtalning"
á hingað komu erlendra ferða-
manna, engu síður en kaupgetu
íslenzks almennings. Verðbólgan
heggur ekki aðeins að rótum út-
flutningsframleiðslunnar, heldur
einnig að rótum íslenzks ferða-
mannaiðnaðar — og tengist þann
veg vandamáli Flugleiða.
Millilandaflugið færði ekki ein-
vörðungu Ísland nær umheiminum
og tengdi okur betur en áður
viðskiptalega og menningarlega
þjóðum Evrópu og Ameríku. Það
var aflgjafi í íslenzku efnahagslífi
oggjaldeyrisöflun. Þjóðin sem heild
á því skuld að gjalda. Því ætti að
vera sjálfgefið að íslenzk stjórnvöld
sýni ekki minni skilning á aðsteðj-
andi vanda Flugleiða en stjórnvöld
í Luxemborg. Það á að gera með því
að auðvelda því framtaki, sem að
baki býr Flugleiðum, að kljást við
aðsteðjandi vanda, en ekki með því
að ríkið leggi „dauða" hönd á
reksturinn. Forysta Flugleiða verð-
ur og að efla og treysta tengsl og
skilning milli stjórnenda og starfs-
fólks. Slíkt er ætíð af hinu góða —
og óhjákvæmilegt á erfiðleikatím-
um.
Tíminn: Fólk magn-
laust vegna geysi-
legrar skattpíningar
í framhaldi af umfjöllun Mbl. um
skattpíningarstefnuna, sem allt er
að sliga og verkar letjandi á allan
framkvæmdavilja, er ástæða til að
benda á ummæli Þórunnar Valde-
marsdóttur, formanns Verkakvenn-
afélagsins Framsóknar í Tímanum,
höfuðmálgagni ríkisstjórnarinnar,
næst á eftir Dagblaðinu og Þjóðvilj-
anum. Þar kveður við annan tón en
fagnaðarlæti ráðherra og stuðn-
ingsmanna á þingi vegna skatta-
stefnunnar. Þórunn segir í gær við
agndofa blaðamann Tímans „að
fólk væri margt hreinlega magn-
laust yfir því, hve skattpíningin
virtist geysileg í ár ... þess vegna
væri líka óvenjulega áberandi og
nánast gegnumgangandi hjá öllum,
að það sé alveg hræðilegt að þræla
sér út og hafa síðan eins lítið eftir
til eigin þarfa og umráða og raun
ber vitni. Það sé nær ekkert eftir í
launaumslaginu þegar búið sé að
draga frá öll gjöldin", þ.e. þegar
vinstri stjórnar hítin hefur tekið
sitt.
Þannig er vitnað í Tímanum um
þessar mundir. Og þarf frekari
vitna við?
Útdráttur
ríkisútvarpsins
Hér á eftir fer útdráttur Ríkis-
útvarpsins, hljóðvarps:
„í fyrri forustugrein Morgun-
blaðsins segir meðal annars:
Stjórnvöld í Luxemborg hafa sýnt
velvilja til hugmyndar um samtak í
vanda, sem að steðjar í Atlants-
hafsflugi. Ríkisstjórnin þarf að
taka hliðstætt á tilmælum um
niðurfellingu lendingargjalda og
stjórn Luxemborgar. Og hvað um
flugvallargjaldið, sem er dragbítur
á ferðamannamál okkar. Milli-
landaflugið færði ekki einvörðungu
ísland nær umheiminum og tengdi
okkur betur en áður viðskiptalega
og menningarlega þjóðum Evrópu
og Ameríku. Þjóðin sem heild á
félaginu skuld að gjalda. Verkefna-
og tekjuhrun Flugleiða samhliða
stórfelldum eldsneytiskostnaði og
undirboðum á alþjóðaflugleiðum
eiga sinn þátt í að kippa fótum
undan rekstri Flugleiða.
Steingrímur Hermannsson, sam-
gönguráðherra sagði í sjónvarps-
viðtali að íslenzk stjórnvöld hygðu
á framhaldsviðræður um málefni
flugfélagsins við þarlend stjórn-
völd. Samgönguráðherra mun þurfa
að taka þetta mál fyrir á stjórn-
málavettvangi.
I síðari forustugrein sinni segir
blaðið, að skattpíningarstefnan sé
allt að sliga og vitnað er í ummæli
Þórunnar Valdemarsdóttur, for-
manns Verkalýðsfélagsins Fram-
sóknar, þar sem hún segir að fólk sé
hreinlega magnlaust eftir því hve
skattpíningin virðist geysileg. Þó að
nær ekkert sé eftir í launaumslag-
inu (þarna hlýtur að eiga að standa
„því“. Þetta er dálítið brenglað. Við
höldum að hér eigi að standa, því að
nær ekkert sé eftir í launaumslag-
inu) þegar búið sé að draga frá öll
gjöldin, það er þegar vinstrihítin
hefur tekið sitt. Þannig er vitnað í
Tímann um þessar mundir. Og þarf
frekar vitna við, segir blaðið að
lokum.“
Bóksölubannið á skólabúðirnar:
Erfiðleikarnir herða
okkur bara í baráttu
gegn þessari einokun
- segir forstöðumaður bóksölu M.IL
„ÞETTA sölubann hefur auðvitað
haft sín áhrif, en við erum stað-
ráðnir í að reyna að brjótast út úr
þessu og erfiðleikarnir núna herða
okkur hara i baráttunni gegn
þessari einokun,- sagði Már Grét-
ar Pálsson, forstöðumaður bóksölu
Menntaskólans við Ilamrahlíð, er
Mbl. ræddi við hann í gær í tilefni
af því, að bókaútgefendur og
bóksalar hafa nú sameinast um að
selja skólahúðum ekki bækur. í
Fjölbrautaskólanum í Breiðholti
fékk Mbl. þær upplýsingar, að þar
hefðu nemendur rekið boksolu. en
hún væri nú aflögð vegna sam-
komulags bóksala og bókaútgef-
enda.
Már Grétar sagði, að bóksala
M.H. hefði á boðstólum ýms til-
raunafjölrit, auk þess væri nokkur
lager frá fyrri tíð og þá hefði í gegn
um Innkaupasamband fram-
haldsskólanema tekizt að flytja inn
þýzkar bækur. „Við höfum föst
viðskipti við nokkur þýzk fyrir-
tæki," sagði Már Grétar. „Það er
svo auðvelt að skipta við Þjóðverja,
því þeir gera engan mannamun.
Enn hefur okkur ekki tekizt að
koma á viðskiptasambandi við ann-
arra þjóða fyrirtæki, en við höldum
áfram að reyna og ég hef þá trú að
okkur takizt það. Ég hugsa, að við
gætum haft veruleg áhrif á
kennslubókaval skólans, þegar
okkur hefur tekizt að ná sambönd-
um, sem tryggja okkur ekki lakari
kennslubækur en aðrir flytja inn.“
Már Grétar sagði, að bóksölu-
bannið nú hefði komið of skyndi-
lega til að tími hefði verið til að
bregðast vel við því. „Mér hefði nú
fundizt nær, að bóksalarnir hefðu
reynt að fá fram lægri afslátt til
okkar í stað þess að loka bara fyrir,
sem mér finnst lélegur viðskipta-
máti. Ef þeim óx það í augum að
veita okkur 20% afslátt, þá hefði
verið nær fyrir þá að reyna að
semja upp á nýtt. Það gerðu þeir
ekki, heldur skelltu bara á okkur
banni."
Már Grétar sagði, að af íslenzk-
um útgefendum væru nú bara tveir,
sem skiptu við bóksölu M.H.; Ríkis-
útgáfa námsbóka og Hið ísienzka
bókmenntafélag.
„Ég get nefnt sem dæmi, að þetta
er spurning um talsvert fé fyrir
utan þau þægindi að geta keypt
bækurnar bara hér í skólanum, því
bók, sem við seljum á 3.900 krónur,
kostar 5.100 krónur niður í bæ.
Þetta finnst mér segja ýmislegt um
þetta mál,“ sagði Már Grétar. „Og
svo er hitt, að þó bókaverzlanir gefi
námsfólki nú 10% afslaft, þá er
engan veginn víst, að hann verði
áfram í gildi, ef skólabúðirnar
leggja allar upp laupana."
Viðskiptin við skóla-
búðirnar voru komin
„út í algjört fen64
- segir Jónsteinn Haraldsson hjá Máli og menningu
„ÞETTA var komið út i algjört
fen, þegar búðirnar voru farnar að
bjóða hver aðra niður og afgreiða
bækur í stórum stil til skólanna
með 20% afslætti, en sölulaun
okkar eru þetta 20 — 30%, þannig
að það sér hver heilvita maður, að
þessi viðskipti skildu ekkert eftir
fyrir okkur. Þetta var komið alveg
niður í grjót og það er ekki hægt
að ætlast til þess, að við höldum
uppi þessari þjónustu, ef kúfurinn
er svo tekinn af okkur." sagði
Jónsteinn Haraldsson hjá Bóka-
verzlun Máis og Menningar, er
Mbl. spurði hann um ástæður þess,
að bóksalar beittu sér nú fyrir
sölubanni á bækur til skólabúða.
„Það sem nú hefur gerzt er það,
að við höfum b&ra fært hlutina í
fyrra horf,“ sagði Jónsteinn. „Nú
veitum við 10% afslátt af öllum
erlendum kennslubókum, sem kem-
ur öllum til góða, en meðan skóla-
búðirnir voru, þá gátum við ekki
bæði selt þeim með þessum mikla
afslætti og einnig selt almennt með
afslætti í okkar verzlun. Þannig
stóðu skólabúðirnir í vegi þess að
við gætum veitt öðrum viðskipta-
vinum okkar afslátt á kennslubók-
unum.“
Jónsteinn sagði, að engan afslátt
væri hægt að veita á innlendum
kennslubókum, þar sem útgefendur
ákvæðu sjálfir verð þeirra.
Pólýfónkórinn í
söng för til Spánar
Á hlaðamannafundinum i gær, talið frá vinstri: Ásbjörg Einarsdóttir, Steina Einarsdóttir, en þær eiga sæti
í stjórn kórsins, Ingólfur Guðhrandsson söngstjóri og Friðrik Eiríksson, formaður stjórnar kórsins.
Pólýfónkórinn hélt blaða-
mannafund I gær um viðfangsefni
kórsins í vetur og var þar skýrt
frá starfsemi hans eins og fram
kemur í fréttatilkynningu sem
afhent var á fundinum og fer hún
hér á eftir:
Pólýfónkórinn hefur gert garð-
inn frægan með þátttöku sinni í
alþjóðlegum söngmótum og sjálf-
stæðum hljómleikaferðum til
margra landa Evrópu, auk hljóm-
plötuútgáfu, sem hlotið hefur al-
þjóðlega viðurkenningu og halda
mun nafni hans lengi á lofti. Nú er
að hefjast vetrarstarf með þátt-
töku nýrra og eldri kórfélaga, sem
miðar að hljómleikahaldi hér á
landi um næstu páska og söngför
til Spánar á komandi sumri.
Á listahátíð Spánar
Hljómleikaferð Pólýfónkórsins
9g Kammersveitar Reykjavíkur til
Ítalíu sumarið 1977 mun seint úr
minni líða þeim, sem stilltu saman
raddir sínar í helgidómum borg-
anna Siena, Florenz, Feneyja og
Aquileia.
Unnið hefur verið að undirbún-
ingi sambærilegrar ferðar til Spán-
ar sl. tvö ár á vegum Festival
d’Espana og Ferðamálaráðuneytis
Andalúsíu. Nú hefur Pólýfónkórn-
um borizt boð um að syngja á
listahátíð Spánar næsta sumar í
borgunum Sevilla, Granada, Mal-
aga, Torremolinos og Marbella.
Þessar borgir eru mestu ferða-
mannastaðir Spánar á sumrin, þar
sem umhverfi og andrúmsloft eru
með sterkum spænskum einkenn-
um en mannlíf fjölskrúðugt og
fjölþjóðlegt. Takist þessi söngför
Pólýfónkórsins jafnvel og hinar
fyrri, má fullyrða að af því verði
hin bezta landkynning. Gert er ráð
fyrir sumarleyfisdvöl á Spáni að
Mynd þessi var tekin á hljómleikaferðalagi Pólýfónkórsins og Kammersveit Reykjavikur, sumarið 1977, fyrir utan Markúsarkirkjuna í Feneyjum,
lokinni söngferðinni og mun ferða-
lagið alls standa í 3—4 vikur.
Endurhæfing og
efling kórstarfsins
Gerð hefur verið áætlun um
viðfangsefni Pólýfónkórsins næstu
2 starfsár, og er löngu afráðið að
flytja Jóhannesarpassíu J.S. Bachs
í Reykjavík um næstu páska. Verk-
efnaval í Spánarferðinni er i at-
hugun. Að líkindum verður eitt af
stórverkum Bachs fyrir valinu, en
einnig kemur til mála að flytja
Messu Rossinis, sem kórinn flutti
hér sl. vor og er hið fegursta verk.
Árið 1982 hyggst kórinn halda
upp á 25 ára starfsafmæli sitt með
því að endurflytja Mattheusar-
passíu Bachs, en hún hefur aðeins
einu sinni verið flutt á íslandi og
þá af Pólýfónkórnum árið 1972.
Mikið kapp verður nú lagt á að
efla kórinn að góðum söngkröftum,
og er leitað eftir söngfólki með
tónlistarmenntun í allar raddir
kórsins, og starfið byggt upp
markvisst með þessi verkefni í
huga. Auk söngstjórans, Ingólfs
Guðbrandssonar, sem stjórnað hef-
ur kórnum frá upphafi, munu
söngkonurnar Elísabet Erlings-
dóttir og Unnur Jensdóttir, sem
nýkomin er frá námi í London,
aðstoða við þjálfun kórsins. Sigurð-
ur Björnsson óperusöngvari mun
aðstoða við raddþjálfun karl-
manna. Þar að auki er í ráði að fá
þekktan erlendan þjálfara til að
halda námskeið með kórfélögum.
Beðið er svars frá einum þekktasta
kórþjálfara Evrópu, hr. Balatz, sem
þjáífar óperukórinn í Vín, óperu-
kórinn í Bayreuth á sumrin og New
Philharmonia-kórinn í London á
veturna.
Kórskóli
Pólýfónkórsins
Um 10 ára skeið hefur Pólýfón-
kórinn haldið uppi kórskóla til þess
að búa væntanlega kórfélaga undir
starf í kórnum, enda hefur um
helmingur kórfélaga komið úr
kórskólanum á þessu tímabili.
Kennslugreinar eru rétt öndun,
raddbeiting, tónheyrnaræfingar og
nótnalestur. Stendur næsta nám-
skeið í 10 vikuif Kennt er eitt kvöld
í viku, á mánudögum, 2 stundir í
senn. Kennsla í Kórskólanum mun
hefjast 29. september í Vörðuskóla
á Skólavörðuholti. Kennarar verða
Herdís Oddsdóttir, tónmennta-
kennari, Sigurður Björnsson,
óperusöngvari og Ingólfur Guð-
brandsson, söngstjóri. Innritun er
hafin í símum 21424 og 26611 á
daginn. Nýir kórfélagar geta einnig
gefið sig fram í þeim símum eða í
símum 43740 og 72037 á kvöldin.
Kennslugjald í Kórskólanum er
aðeins kr. 15.000 en raddþjálfun
söngfólksins í Pólýfónkórnum er
ókeypis.
Reykjavík, 4. september, 1980.