Morgunblaðið - 12.09.1980, Blaðsíða 16

16
MORGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 12. SEPTEMBER 1980
MORGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 12. SEPTEMBER 1980
17
Útgefandi iIiIatuL> hf. Árvakur, Reykjavík.
Framkvæmdastjóri Haraldur Sveinsson.
Ritstjórar Matthías Johannessen, Styrmir Gunnarsson.
Ritstjórnarfulltrúi Þorbjörn Guðmundsson.
Fréttastjóri Björn Jóhannsson.
Auglýsingastjóri Baldvin Jónsson.
Ritstjórn og skrifstofur: Aöalstræti 6, sími 10100. Auglýsingar: Aöalstræti 6, sími 22480. Afgreiösla: Skeifunni 19, sími 83033. Áskriftargjald 5.500.00 kr. á mánuöi innanlands. í lausasölu 280
kr. eintakiö.
Gúlag og gasklefar
Nú er Helförinni lokið í sjónvarpinu. Og nú er Rauði kross íslands
að hefja söfnun fyrir 8—12 milíjónir sveltandi Afríkubúa. En hafa
menn áttað sig á því, að hörmungar fjölda fólks eru þær sömu nú og á
hitlerstímanum, bæði af manna völdum og náttúru?
Hafa menn áttað sig á því, að framhald gyðingaofsókna er víða um
heim, t.d. í arabalöndunum, Sovétríkjunum og víðar?
Og hafa menn áttað sig á því, að enn eru hörmungar fanga í
Sovétríkjunum, að dómi andófsmanna sem hafa lagt staðreyndir á
borðið, með svipuðum hætti og í Þýzkalandi Hitlers, að gasklefunum
undanskildum?
Hafa menn áttað sig á því, að samúð með marxismanum er þátttaka í
þessari hliðstæðu við hitlerismann? I sjónvarpinu hefur ekki verið á það
minnzt, en það er kaldhæðni örlaganna, að þáttur um „Rauða
keisarann", Stalín, var kynntur þegar að Helförinni lokinni og á það
minnt, að hann og félagar hans létu útrýma einni milljón manna 1936 og
milljónir hafa verið sendar í þrælabúðir. í Gúlaginu hafa milljónir
manna verið drepnar á hræðilegan hátt. Og víða um heim ríkir „terror".
Menn segja nú um útrýmingarbúðir nazismans: Hvernig gat þetta
gerzt? En þetta er alls staðar að gerast — allt í kringum okkur, þó að
gasklefarnir hafi vonandi verið teknir úr umferð.
Þýzka þjóðin átti annað betra skilið en nazistana.
Og rússneska þjóðin á annað betra skilið en kommúnistana, svo ekki
sé talað um kúgaðar þjóðir í Austur-Evrópu.
Þeir, sem vilja ekki vera samsekir, þegar sagan kveður upp dóm sinn
um það, sem nú er að gerast allt í kringum okkur, ættu t.d. að lesa
Gúlagið eftir Solzhenitsyn.
Nazisminn fæddi af sér alræði og kúgun.
Kommúnisminn fæðir af sér alræði og kúgun.
Þeir sögðust „bara“ hafa tekið við skipunum í Þýzkalandi.
Þeir sögðust ekkert hafa vitað.
En nú er það ekki afsökun. Nú vita menn um glæpina gegn
mannkyninu — m.a. í Gúlagi kommúnismans.
Eða spyrjið gyðingana, sem tókst að komast frá Sovétríkjunum til
Israels.
Og spyrjið samvizku ykkar.
Ömerkileg iðja
alþýðubandalagsmanna
Pólitísk aðför Alþýðubandalagsins að Flugleiðum á erfiðleikatím-
um í starfi þess fyrirtækis hefur vakið almenna andúð. í fyrradag
fjallaði Örn 0. Johnson, einn af brautryðjendunum í íslenzkum
flugmálum, um þessar athafnir alþýðubandalagsmanna í samtali við
Morgunblaðið og sagði þá m.a.:
„Það vekur fyrst athygli, að Baldur Oskarsson, annar eftirlitsmaður
ríkisins með fjárhagslegum skuldbindingum Flugleiða, en hann er
jafnframt trúnaðarmaður fjármálaráðherra, geysist fram á ritvöllinn í
viðtali við Þjóðviljann sl. laugardag. Hann ræðir þar, gagnrýnir og
dæmir ýmsar aðgerðir Flugleiða að undanförnu. Þrátt fyrir þær fregnir,
sem ég sagði, að við hefðum fengið um stefnu Alþýðubandalagsins í
þessu máli, þ.e. að koma félaginu á kné og þjóðnýta síðan flugið, verð ég
að viðurkenna, að þessi skrif trúnaðarmanns fjármálaráðherra komu
mér á óvart, sé það haft í huga, að skýrslan um fjárhagslega stöðu
félagsins var rétt ókomin. Okkar skilningur hefur verið sá, að hann væri'
í þessu starfi til að gefa sínar upplýsingar til ráðherra, en ekki til
fjölmiðla.
Félagið hefur áður búið við að ríkisstjórn hafi skipað sérstakan
eftirlitsmann með fjárhagslegum rekstri félagsins. Það var fyrir
nokkrum árum, þegar við fengum ríkisábyrgðir vegna kaupa á DC-8
vélum okkar, svo og vegna rekstrarlána. Þeir menn skiluðu sínum
skýrslum til viðkomandi ráðherra, ólíkt því, sem nú gerist hjá öðrum
eftirlitsmanninum. Þessi sami maður heldur síðan iðju sinni áfram í
Ríkisútvarpinu í dag. Þar koma reyndar fram mjög svipaðar ályktanir
og felast í ásökunum og dylgjum, sem fram koma hjá Ólafi Ragnari
Grímssyni í viðtölum við síðdegisblöðin, Dagblaðið og Vísi, í dag. Þar
segir Ölafur m.a., að skýrsla okkar sé „falskt og ómerkilegt
auglýsingaplagg“, og hún sé „auglýsingabrella byggð á fölsunum".
I þessu sambandi vaknar óneitanlega sú spurning, hvernig í
ósköpunum Ólafur Ragnar Grímsson geti fjallað um skýrslu Flugleiða
við dagblöðin í morgun, þegar það er haft í huga, að skýrslan var ekki
send frá félaginu fyrr en seinni partinn í gær og þá aðeins til ráðherra
og eftirlitsmannanna. Annars er fréttaflutningur Ríkisútvarpsins það,
sem hefur komið mér mest á óvart í þessari umfjöllun allri. Þar hefur
vísvitandi mistúlkun átt sér stað. Maður hefur verið alinn upp í þeirri
góðu trú, að sá fjolmiðill ætti helzt allra að gæta hlutleysis, en þær
missagnir og ósannindi, sem þar hafa komið fram að undanförnu, sýna
svo ekki verður um villzt, hverjir ráða þar ríkjum."
Ástæða er til að gefa gaum að þessum orðum merks brautryðjanda og
hugsjónamanns í íslenzkum flugmálum. Langt er síðan veitzt hefur
verið að frjálsum atvinnurekstri í þessu landi á jafn ómerkilegan hátt og
þeir alþýðubandalagsmenn gera nú.
í þessu húsi er fóðurblöndunin og frystigeymslur auk ýmislegs annars. sem þörf er á við umhirðu dýranna.
Ljósm. Mhl. IIG
Fáum ekki lög-
bimdin stofnlán
Rætt við Þorstein Aðalsteinsson minkabúseiganda á Dalvík
Minkabúið að Böggvistöðum
við Dalvik er eitt af fyrstu og
stærstu húunum sem sett voru á
stofn. Það hefur starfað í 9 ár og
þolir nú um 3.300 læður. Þegar
hlaðamaður Mbl. var á ferðinni á
Dalvik hitti hann Þorstein Aðal-
steinsson eiganda búsins að máli
og ræddi við hann um búið og
afkomu þess.
Þetta hefur
gengið vonum framar
miðað við aðstæður
„Þetta er níunda árið sem ég rek
búið og það hefur gengið vonum
framar miðað við aðstæður, nema
í fyrra varð ég fyrir verulegu
tjóni, er dýrin fengu lungnabólgu.
Þá drápust á milli 5 og 6 þúsund
dýr og það kemur anzi mikið niður
á þessu í ár og tekur. reyndar
nokkur ár að jafna sig að fullu.
Búið þolir nú orðið um 3.300 læður
og til þeirra þarf svo um 700
högna. Það er svona nokkurn
veginn eðlilegt að fá fjóra hvolpa
að meðaltali undan læðunni svo
þegar flest er af dýrum ættu þau
að verða um 17.000. Við vinnum
hér að jafnaði 6 til 8 og nú erum
við að ljúka við byggingu fóður-
blöndunarhúss, frystigeymslna og
annars í sambandi við umhirðu
dýranna."
Ef rétt er staðið að
refaræktinni ætti
hún að geta gengið vel
Hefur þú ekkert hugsað þér að
fara út í refaræktina?
„Ég hef aðeins farið út í það að
kanna möguleika á refarækt og
fékk í því tilefni í hitteðfyrra
mann frá Skotlandi hingað til
skrafs og ráðagerða. Á útleiðinni
kom hann svo við hjá Steingrími
Hermannssyni, sem þá var land-
búnaðarráðherra. Upp úr því
frétti ég svo úr blöðunum, að
einhverjir hefðu fengið leyfi til
refaræktunar. Þrátt fyrir að ég
hafi verið meðal þeirra fyrstu sem
sóttu um, hef ég ekki enn fengið
ákveðið svar og það er að verða ár
síðan.
Það er vitað mál, að verð á
refaskinnum er mun óstöðugra en
á minkaskinnum og nú er það
fremur lágt. Minkurinn er því
nokkuð öruggari og stöðugri, en ef
vel er staðið að refaræktinni og
svigrúm næst til að byggja hana
upp, ætti hún einnig að geta
gengið vel. Refabúin, sem nú hafa
verið stofnuð, hafa notið nokkuð
góðrar lánafyrirgreiðslu og það
finnst mér bara eðlilegt og gott, en
mér finnst, að það mætti taka það
til athugunar í leiðinni að í þeim
minkabúum, sem nú eru starf-
rækt, eru þegar miklir fjármunir
og uppbygging komin mjög vel á
veg og ef þau fá ekki nauðsynlega
lánafyrirgreiðslu er hætt við því
að þau lognist útaf og þá er
verulegum fjármunum spillt. Ég
hef ekkert við það að athuga, að
refabúin fái lán, mér finnst bara
að yfirvöld ættu að vera sjálfum
sér samkvæm og láta okkur
minkabúamenn sitja við sama
borð.“
Öílum gjaldeyris með
því að nýta úrgang
„Það er tekið fram í málefna-
samningi ríkisstjórnarinnar að
hún sé hlynnt loðdýrarækt, svo að
ég er að vona, að eitthvað verði
gert í þessum málum, en sannleik-
urinn er sá, að ástandið hefur
verið anzi skuggalegt undanfarið
og stofnlán ófáanleg síðustu ár.
Allt, sem við gerum, verðum við
að fjármagna úr eigin vasa án
nokkurrar lánafyrirgreiðslu og
það bitnar náttúrulega á rekstrin-
um og umhirðunni. Og þetta
viðgengst þrátt fyrir að við séum í
þeirri sérstöðu að skapa verulegan
gjaldeyri, nær eingöngu úr úr-
gangsefnum og eyðum nær engum
gjaldeyri við reksturinn. Mér
finnst full ástæða til þess að
yfirvöld fari að hugsa um það að
gera gjaldeyrisskapandi atvinnu-
vegi spennandi og búa þannig að
þeim að menn hafi virkilegan
áhuga á að fást við þá, fremur en
aðrar atvinnugreinar sem minni
gjaldeyris afla og því ætti það að
vera sjálfsagður hlutur, að við
sætum við sama borð og aðrir,
Þorsteinn Aðalsteinsson
hvað fyrirgreiðslur og annað
snertir.
Við erum til dæmis nú að ljúka
við að byggja upp fóðurblöndunar-
hús og fleira þess háttar í sam-
bandi við hirðingu dýranna, en
fáum ekki nokkra fyrirgreiðslu
eða stofnlán, þó svo eigi að vera
samkvæmt lögum; 35% stofn-
kostnaðar eiga að fást á lánum
samkvæmt þeim. Þetta fékkst
fyrir 9 árum, þegar byrjað var að
stofna minkabúin. Þá voru 30
milljónir lagðar í þetta og þeim
eytt og rúmlega það, en síðastliðin
4 til 5 ár hafa þau svör fengizt, að
ekkert sérstakt fé sé til í þessa
starfsemi.
Þetta fyrirtæki hér, sem heita
má uppbyggt, gerir ekki meira en
rétt að rúlla og segja má, að það
vanti rétt herzlumuninn til að
gera það að alvörufyrirtæki og það
tækist örugglega ef lögbundin
lánafyrirgreiðsla fengist og þeir
sem ráða færu að hugsa málin af
viti.“
Bú eins ok þetta ætti
með fullum afköstum
að geta skilað 200 til 250
milljónum í gjaldeyri
„Minkabúin hafa átt í nokkrum
erfiðleikum undanfarin ár vegna
þessara erfiðleika í sambandi við
eðlilega lánafyrirgreiðslu og kem-
ur það í veg fyrir eðlilega upp-
byggingu þeirra og raunverulega
stofnun. Til þess að geta borið
uppi fóðurblöndun, frystiklefa og
annað sem þarf við hirðu dýranna,
verða búin að vera af vissri stærð.
Það þýðir til dæmis ekkert að ætla
sér að standa undir öllum til-
kostnaði með aðeins þúsund læð-
ur.
Það má reikna með að bú eins
og þetta, ef allt gengur eðlilega
fyrir sig, ætti að geta aflað 200 til
250 milljóna í gjaldeyri árlega og
þeirri afkomu myndum við örugg-
lega ná ef við fengjum þá lánafyr-
irgreiðslu sem við þyrftum.
Ég hef annars tröllatrú á þessu
og við ættum, ef þessir lausu
endar í sambandi við fjármögnun
og annað verða hnýttir saman á
viðeigandi hátt, að geta náð langt
í loðdýraræktinni. Við búum hér
við þá sérstöðu að fá ódýrt fóður,
sem er verulegur munur miðað við
það sem erlendis er. Ég held að, að
vissu marki ætti þetta að geta
orðið framtíðaratvinnugrein og
fyllilega samkeppnisfær við er-
lenda aðila. Verði lausu endunum
kippt í lag, mun árangurinn ör-
ugglega koma í ljós innan fárra
ára.
HG
„Bautasteinar standa brautu nær“
Haugurinn við Hurðarbök. Ljósm. VilhjAlmur.
TÍU ÁR eru síðan ég kom fyrst
ásamt öðru fólki að Fagrafossi í
Geirlandsá. Með okkur í bílnum
var Árni Jónsson er síðast bjó i
Eintúnahálsi, en sá hær var um
10 kílómetra fyrir ofan Kirkju-
bajarklaustur. Þar er nú hús
fyrir afréttarmenn.
Við ókum sem leið liggur gömlu
afréttargötuna norðan Eintúna-
háls, en þar liggur vegurinn eftir
dal, tæpl. tveggja kílómetra löng-
um. Þar heita Sund og rennur áin
Stjórn eftir dalnum og kemur inn
í hann nyrzt. Fjalllendi lokar
dalnum í norðri. Það heitir Hurð-
arbök.
Mér fannst dulúðugur svipur
hvíla þarna yfir og ekki minnkuðu
þau áhrif er Árni segir: „Þarna er
sagt að sé fornmannahaugur," og
bendir á sker, rétt nyrst í dalnum.
Við fórum að skoða þetta. Þetta
virtist vera hringhleðsla sem kom
saman að ofan í topp. En grjótið
er svo stórt í þessu að mér fannst
með ólíkindum, að menn hefðu
valdið því.
Seinna fór ég að hugsa meir um
þetta. Á ísöld hlaut jökullinn að
hafa komið þarna niður og hefur
sennilega myndað dalinn að ein-
hverju leyti. Ekki hafði hann
hlaðið upp stórgrýti eins og skyni
gædd vera.
I gær fórum við Árni Jónsson
Er drangur þessi hlaðinn af
mannahöndum?
norður í Laka. Við áðum auðvitað
við hauginn. Ég hafði áður þóst
sjá að væri þetta fyrirbæri af
manna völdum, þá hlyti grjótnám-
an að vera á skerinu norðan við
hauginn. Og þarna gengum við að
henni. Og við sáum meira. Norðan
í skerinu er hamrabelti. Þar er
drangur nokkur fyrir miðju. Efst
er hann hlaðinn upp af mönnum.
Það er a.m.k. ekki hægt að sjá
Haugurinn
við Hurðarbök
annað. En þótt aðstæður hafi
verið eitthvað betri þarna fyrir
1000 árum, hafa þeir ekki verið
öfundsverðir sem það gerðu og
sami trölldómur í vinnubrögðum
og við hauggerðina. Jarðvegur
hefur sýnilega hlaðist að haugn-
um undan brekku, en klöpp eða
sker hlýtur að vera undir haugn-
um, sérstaklega að sunnanverðu.
Nyti hann sín betur ef hreinsað
væri snyrtilega frá honum og rofið
þá um leið grætt sem er austanvið.
Ekki væri það að ástæðulausu að
gera eitthvað fyrir svo sérstætt
mannvirki, því fá siík munu vera
hér á landi.
Hvernig stendur á því, að ekki
er almennt vitað um þetta? Hefur
ekki fleirum en mér fundist þetta
allt óraunverulegt? En svo fannst
mér við fyrstu sýn. Einnig hefur
margur fróðleikur glatast í móðu-
harðindunum. En hver er heygður
þarna? Mér dettur fyrst og fremst
í hug Eysteinn digri, er land nam
á Geirlandi og fyrstur átti Meðal-
land, eftir því sem skrifað er í
Landnámu. Hann hefði getað séð
við Miðjarðarhafið, hversu þar var
mikið á sig lagt, til að varðveita
grafarróna. En minnisvarðinn á
drangnum? Dó húsfreyjan fyrst
og voru bautasteinarnir látnir
þarna er höfðinginn var borinn í
hauginn? Eða var þetta öfugt?
Enginn veit.
Þau rök hníga að því að haugur-
inn sé frá Geirlandi, að í heiðni
varð hver bóndi að grafa þá dauðu
á sinni eigin jörð. Árni Jónsson
segist alltaf hafa heyrt það fyrst,
að Eintúnaháls hafi verið byggður
úr Geirlandi. Sama segir Eiríkur
Skúlason í grein í Goðasteini.
Heitir og Geirlandshraun fjallið
þar til útnorðurs. Hitt mun nýtt
að Eintúnaháls sé úr Klaustur-
landi. Einnig var þar kristið fólk
frá öndverðu og með sína greftr-
unarsiði.
Þess má geta að ferðafélaginn
sem ég hafði til viðmiðunar á
myndunum er vel í meðallagi stór.
Ilnausum í Moðallandi,
9. sept. 1980,
Vilhjálmur.
Anker Jörgensen — vinsælastur stjórnmálamanna í Danmörku en sætti gagnrýni innan Jafnaðarmannaflokksins og Thomas
Nielsen — formaöur LO. Krafðist afsagnar Jörgensens ef ekki tækist aö ná fram fleiri stefnumálum krata í efnahagsmálum.
Nielsen krafðist af-
sagnar Jörgensens
Frá Ih Bjornhak. fréttaritara Mhl. I
Kaupmannahofn. 11. Neptrmhrr.
STAÐA Anker Jörgensens í Jafnað-
armannaflokknum danska er nú
mjög sterk og hann er án nokkurs
vafa vinsælasti stjórnmálamaður
Dana. Engin breyting varð því á
flokksþingi jafnaðarmanna hvað
þetta snertir. Jörgensen stóð þó í
ströngu en undir lokin var hann
hylltur sem ótvíræður foringi
flokksins. Þingið varð um margt
sögulegt. Það bauð upp á drama.
Glögglega kom í ljós, að lýðræði
innan flokksins er virkt. í fleiri en
einum málaflokki tóku þingfulltrúar
fram fyrir hendurnar á flokksforust-
unni og sýndu að engin já-mennska
ræður þar ríkjum. Nýir varafor-
menn skutu upp kollinum og margra
mál er, að Knud Heinesen gæti í
framtíðinni orðið valkostur gegn
Anker Jörgensen.
Jafnaðarmannaflokkurinn er einn
10 flokka á danska þinginu, og sá
sem er lýðræðislegastur. Þetta kom
berlega í Ijós á þinginu. í nokkrum
málaflokkum var stefnu flokksfor-
ustunnar hafnað. Þegar í upphafi
þings jafnaðarmanna var ljóst, að
ágreiningur ríkir milli Anker Jörg-
ensens og Thomas Nielsens, for-
manns danska Alþýðusambandsins,
LO. í ræðu sem Thomas Nielsen
— ef ekki næðust
fram fleiri stefnu-
mál krata í efna-
hagsmálum.
Stormasömu
þingi danskra
krata er lokið
Minnkandi
rauntekjur
Stjórn Anker Jörgensens á við
vaxandi vandamál að stríða. Þar ber
efnahagsmálin hæst — Danir sigla
nú mikinn öldudal í efnahagslegu
tilliti. Einmitt um þessar mundir
halda mörg samtök þing sín. Þar er
lögð þung áherzla á viðræður um
kaup og kjör. Áherzla hefúr verið
lögð á nauðsyn þess að styrkja
verkfallssjóði. Samningar vinnu-
markaðarins renna út 1. apríl á
næsta ári. Lögð er áherzla á samn-
freista þess að halda frið á vinnu-
markaðinum — þjóðin hefur ekki
efni á dýrum verkföllum og flokka-
dráttum.
Alþýðusambandið krefst þess, að
verkafólk fái sem bætur fyrir
minnkandi rauntekjur eignarétt í
atvinnufyrirtækjum og hluta af
gróða þeirra. Þarna stendur hnífur-
inn í kúnni — Anker Jörgensen veit,
að þingmeirihluti er ekki fyrir hendi
fyrir slíkum aðgerðum. Hann verður
að freista þess að ná samkomulagi.
Freista þess að ná fram sem mestu
af stefnumálum jafnaðarmanna. í
ræðu sinni í upphafi fiokksþingsins
var lykilorð Jörgensens án nokkurs
vafa „samstaða“ — 16 sinnum í
ræðunni sagði hann þetta töfraorð
— samstaða. Og það hefur greinilega
hrifið því í lok þingsins var hann
endurkjörinn með miklu lófataki.
Tveir varaformenn
Flokksforustan varð að lúta í
lægra haldi fyrir meirihluta þings-
ins í vali á varaformanni. Af hálfu
flokksforustunnar var Knud Heine-
sen stillt upp og þá, að varaformað-
urinn yrði aðeins einn. Hann var
kjörinn án þess að nokkur byði sig
fram gegn honum. En þingið ákvað
Halle Virkner — hún veröur nú aö velja
á milli þess aö vera í borgarstjórn
Frederiksberg eöa á þinginu í Kristian-
íuborg.
flutti, sagði hann að vegna stefnu
stjórnar Anker Jörgensens myndu
rauntekjur launamanna minnka um
12% á árunum 1979 til 1984. Anker
Jörgensen bar ekki brigður á þessi
ummæli Nielsens. Það varð til þess,
að um kvöldið kom Nielsen fram í
sjónvarpi og krafðist þess — upp á
eigin spýtur — að Jörgensen segði af
sér embætti forsætisráðherra ef
honum tækist ekki að koma fram
fleiri stefnumálum jafnaðarmanna í
efnahagsmálum.
Ummæli Nielsens vöktu reiði með-
al leiðtoga LO. Það var áréttað af
LO, að ummæli Nielsens væru hans
eigin — það væri ekki á stefnuskrá
LO að Jörgensen viki úr embætti.
Spennan minnkaði næstu daga en
hins vegar var greinilegt, að sam-
band Jörgensens og Nielsens var
stirt — að ekki hafði gróið um heilt
og sjálfsagt verður svo í bráð, að
minnsta kosti.
Kr. Albartsen, — hann hefur þegar
valiö. Hann tekur þingmennskuna fram-
yfir setu í þorgarstjórn Frederiksberg.
að varaformennirnir vrðu tveir —
nokkuð sem forustan hafði ekki
hugsað sér. Heinesen skyldi vera
stjórnmálalegur varaformaður —
hinn varaformaðurinn skyldi snúa
sér meira að flokksstarfinu. Vinstri
mönnum í flokknum tókst að fá því
framgengt, að hinn varaformaður-
inn skyldi vera kona. Fyrir valinu
varð þingmaöurinn Inge Fischer-
Möller. Varaformannsefni forust-
unnar féll fyrir henni.
Loks samþykkti þingið — þvert
ofan í vilja forustunnar, að jafnað-
armenn skyldu ekki gegna fleiri en
einu starfi í senn á vegum flokksins.
Þingmaður fær ekki að vera meðlim-
ur á EBE-þinginu. Sveitastjórnar-
maður fær ekki að gegna þing-
mennsku — hvorki í Kaupmanna-
höfn né í Rrússel. Margir þingmanna
flokksins voru á móti þessari tillögu.
Þeir halda því fram, að hún sé þung
í vöfum og skapi glundroða.
Lasse Budtz, —
hefur þegar hatn-
aó setu á EBE-
þinginu.
Erik Holst, — ráó-
herradómur hans
toröar honum nú
frá því aö taka þátt
í þingi EBE.
inga án afskipta og íhlutunar ríkis-
valdsins. Anker Jörgensen er ekki
einn um að vara við of háum
launakröfum. Það hefur Thomas
Nielsen formaður LO einnig gert.
Báðir viðurkenna, að eins og málum
sé háttað í landinu, sé ekki svigrúm
til mikilla launauppbóta. Takist að
koma í veg fyrir miklar launaupp-
bætur fellst Jörgensen á að draga úr
skattheimtu ríkissjóðs.
LO hefur haft að slagorði: „Stönd-
um vörð um rauntekjur“ og „Sam-
stöðu í kaupkröfum“. Næsta misseri
verður Anker Jörgensen erfitt — það
er ljóst. Hætta á verkföllum er
mikil. Umfram allt annað verður að