Morgunblaðið - 16.11.1980, Blaðsíða 38

38
MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 16. NÓVEMBER 1980
+
Bróðir okkar,
VIGGÓ HELGASON,
sölustjóri,
sem lézt 8. nóvember sl., verður jarösettur frá Dómkirkjunni
þriöjudaginn 18. nóvember n.k. kl. 3.
Fyrir hönd okkar systkina
Magnús Helgason.
Sonur minn,
HERMANN SVANUR SIGUROSSON,
sem lést af slysförum þann 9. nóvember, veröur jarösunginn frá
Neskirkju mánudaginn 17. nóvember kl. 3.00.
María Óskarsdóttir.
+
Móðir okkar og tengdamóöir,
LÁRA ANDRÉSDÓTTIR,
Míövangi 17, Hafnarfiröi,
sem andaöist 9. nóvember veröur jarösungin frá Hafnarfjaröar-
kirkju 18. nóvember kl. 13.30.
Guöný Sæmundsdóttir,
Þuríöur Steingrímsdóttir, Jón Bjarnason,
Helga Steingrímsdóttir, Hallgrímur Pétursson,
Guömundur Steingrímsson, Unnur Guömundodóttir.
+
Útför fööur okkar
FINNBOGA BERNÓDUSSONAR
Bolungavík
fer fram frá Hólskirkju, mánudaginn 17. nóvember kl. 2.
Börn hins látna.
Útför móöur okkar
GUDRÍÐAR ÞÓROLFSDÓTTUR
Drápuhlíð 21,
sem lést 8. nóvember fer fram frá Hallgrimskirkju þriöjudaginn 18.
nóvember kl. 3 e.h.
Þeim, sem vildu minnast hennar, er vinsamlegast bent á
Hallgrímskirkju.
Sólrún Þorbjarnardóttir,
Rósa Björk Þorbjarnardóttir,
Ragnhildur Þorbjarnardóttir.
+
Móöir okkar og tengdamóöir
KRISTBJÓRG SIGUROARDÓTTIR,
Langageröi 100,
óöur húsfreyja Lambhúshóli,
Vestur-Eyjafjöllum,
sem andaöist í Borgarspítalanum 8. nóvember, veröur jarösungin
frá Fossvogskirkju, mánudaginn 17. nóvember kl. 13.30.
Þóröur Guönason, Inga A. Eiríksdóttir,
Hjálmrún Guönadóttir, Andrés Guðmundsson,
María Guönadóttir, Valtýr Sæmundsson,
Magnús Guónason, Svava Ingímundardóttir,
Guöbjörg Guönadóttir, Gestur Magnússon.
+
Þökkum auösýnda samúö og vinarhug vegna andláts og útfarar
eiginmanns míns, fööur, tengdaföður og elskulegs afa
ÞORDAR BJARNASONAR
vörubifreiöastjóra,
Strandgötu 81, Hafnarfiröi.
Sigríóur Ketilsdóttir, Þóröur Bjarni Guöjónsson,
Kristín Þórðardóttir, Sverrir Sighvatsson
Siguróur Þóröarson, Hinrika Halldórsdóttir
Guölaug Gréta Þóróardóttir, Erling Hermannsson
og barnabörn.
Minning - Viggó
Helgason sölustjóri
Þegar komið er að kveðjustund,
koma í huga minn minningar frá
æskuárunum, þá lífsglaðir æsku-
menn nutu lífsins án umhugsunar
um þá framtíð, sem beið þeirra.
Gamla Reykjavík var þá heim-
urinn allur. Miðborgin, göturnar í
Þingholtunum, skautasveil á
Austurvelli, skíðabrekkurnar á
Arnarhóli, eða hin mörgu auðu
svæði, voru í æsku leikvellir okkar
Reykvíkinga, sem nú erum komnir
á miðjan aldur.
Viggó Helgason var borinn og
barnfæddur Reykvíkingur. Hann
fæddist 28. febrúar 1923 og lézt 9.
nóvember sl. Foreldrar hans voru
hjónin Oddrún Sigurðardóttir og
Helgi Magnússon, kaupmaður.
Viggó var yngstur 12 systkina.
Hann er sá fjórði þeirra, sem
kveður þennan heim.
Viggó stundaði nám við Verzl-
unarskóla Islands og var að námi
loknu við verzlunarstörf, lengst af
hjá Málningarverksmiðjunnni
Hörpu hf., þar sem hann var
söiustjóri og sat jafnframt í stjórn
fyrirtækisins í tæp 20 ár.
Leiðir okkar Viggós Helgasonar
lágu saman frá æskuárum. Báðir
félagar í Knattspyrnufélaginu
„Valur" og alla tíð áhugasamir um
velferð þess.
Á æskuárum sínum var Viggó
Helgason í miklu uppáhaldi hjá
Knúti Siemsen, fyrrum borgar-
stjóra í Reykjavík, og var alla ævi
undir sterkum áhrifum frá hon-
um, en Knútur Siemsen var mikill
velgjörðarmaður KFUM og félags
okkar. Fáa menn dáði Viggó meira
en þennan vinsæla oddvita Reyk-
víkinga.
Viggó Helgason var einlægur
stuðningsmaður Sjálfstæðis-
flokksins og bar hag hans mjög
fyrir brjósti. Flokkurinn sér nú á
bak einum sinna áköfustu stuðn-
ingsmanna.
Við, sem stöndum í forystu í
stjórnmálaflokkum, vitum, að
styrkur flokks og forystu byggist á
störfum áhugasamra einstaklinga,
sem ávallt eru reiðubúnir til að
verja þær hugsjónir sem sameina
okkur, þegar blásið er til orrustu.
Ég vil nú láta í ljósi þakkir
mínar til æskuvinar míns fyrir
framlag hans til hugsjóna og
stefnumála Sjálfstæðisflokksins.
Viggó Helgason var heimilisvin-
ur okkar á Laufásveginum. Marg-
ar ánægjustundir áttum við sam-
an við taflborðið, ýmist heima hjá
mér eða honum. Hann var höfð-
ingi heim að sækja, snyrtimenni í
hvívetna, bókhneigður enda fróður
um margt.
Fyrir rúmlega ári dró ský fyrir
sólu. Það voru oft þung spor að
heimsækja þennan lífsglaða jafn-
aldra minn á Borgarspítalann, en
Viggó bar sjúkdóm sinn með
aðdáunarverðri rósemi, hann vissi
hvert stefndi og lofaði hvern dag.
Læknum og hjúkrunarliði Borg-
arspítalans þakkaði hann frábæra
umönnun og tillitsemi.
Nú er komið að vegamótum og
ég vil að lokum þakka þessum
góða dreng fyrir samfylgdina,
vináttu og tryggð alla tíð.
Guð blessi minningu hans.
Eftirlifandi systkinum og öðr-
um ættingjum sendum við hjónin
samúðar- og vinarkveðjur.
Albert Guömundsson
Næstkomandi þriðjudag 18.
nóvember verður til moldar bor-
inn vinur minn Viggó Helgason.
Það er þungt fyrir mig, allt
venzlafólk hans og vini að horfa á
eftir góðum dreng við skildar
leiðir í bili, þar sem hann var
aðeins 57 ára að aldri. Það gerðu
allir ráð fyrir, þar til nú fyrir
skömmu, að samleiðin hér yrði
nokkru lengri. Gamalt og gott
íslenzkt máltæki segir, „það ræður
enginn sínum næturstað", og það
sannast okkur enn.
Viggó hafði forsjóninni fyrir
margar góðar gjafir að þakka.
Eins og endirinn er ekki okkar
ákvörðun er upphafið það ekki
heldur. Hann var yngstur í 12
systkina hóp, börn þeirra heiðurs-
hjóna Oddrúnar Sigurðardóttur
og Helga Magnússonar, kaup-
manns. Helgi Magnússon var einn
þeirra manna sem settu hvað
mestan svip á bæinn á sínum tíma
og lagði styrka hönd á plóginn í
uppbyggingu Reykjavíkurborgar á
þeim tíma, er Reykjavík var að
breytast úr þorpi í bæ og borg.
Hann byggði ásamt konu sinni eitt
mesta myndar- og menningar-
heimili í Reykjavík. Það var Guðs
gjöf að alast upp á sliku heimili.
+
Innilegar þakkir færi ég þeim, er auösýndu mér samúö og vinarhug
viö andlát og jaröarför unnusta míns,
FRIDRIKS SKÚLASONAR,
Austurvegi 10, Þórshöfn.
Ég biö þann, sem öllu ræöur aö vera með okkur öllum.
Ásthildur Gísladóttir,
Ártúni, Hornafirói.
+
Þökkum af alhug auösýnda samúö viö andlát og útför
GUDRÚNAR STEFÁNSDÓTTUR
fré Fagraskógi,
Fjölnisvegi 7.
Guóbjörg Jónsdóttir, Hrafnkell Stefánsson,
Ragnheiöur Jónsdóttir Blöndal, Gísli Blöndal,
Sigríöur Jónsdóttir, Sigmundur Freysteinsson,
og barnabörn.
Alúöar þakkir jaröarför + fyrir auösýnda samúö og vináttu viö andlát og
ASTU J. DAHLMANN
Hringbraut 110.
Egill Sigurgeirsson
Ebba Egilsdóttir, Pétur Urbancic,
Agla Egílsdóttir, Tryggvi Ásmundsson,
Ingibjörg Egilsdóttír, Svavar Armannsson,
Guðrún Egilsdóttir, Axel Gomes
Ásta Egilsdóttir, Axel Smith
Jón A. Egilsson, Sigríóur Magnúsdóttir,
Dagmar Dahlmann, Karólína D. Rasmusson.
+
Innilegar þakkir færum viö öllum þeim, er auösýndu okkur samúö
og vináttu viö andlát og jaröarför, hjartkæra sonar okkar, bróöur
og dóttursonar,
BJÖRGVINS SIGVALDASONAR,
Öldugeröi 19,
Hvolsvelli.
Guö blessi ykkur öll.
Hulda Björgvinsdóttir,
Sigvaldi Hrafnberg,
Þréinn, Anna Kristín og Friöbjörg,
Kristín Runólfsdóttir, Björgvin Guölaugsson,
og aórir vandamenn.
Viggós mörgu góðu eiginleikar
voru vöggugjöf þessa heimilis.
Meðal þeirra var næm tilfinning
fyrir fegurð og list í hverju formi
sem hún var túlkuð, frá mann-
anna verkum til Guðs verka í
náttúrunni. Hann hafði sérstakt
yndi af málaralist og réði yfir
haldgóðri þekkingu á þeirri list-
grein. Einnig öllu er viðkom húsa-
gerðarlist, bæði úti og inni. Hann
réði yfir mikilli sérþekkingu á
húsmunum, húsgögnum, silfur-
smíði, postulíni, handgerðum
teppum, útskurði svo nokkuð sé
nefnt. Hann var tíður gestur á
mínu heimili. Ef hlutur hafði
verið færður til eða nýr bætzt við
milli heimsókna hans, var eftir því
tekið og tillögur fram settar, sem
ávallt stóðu til bóta. Viggó heitinn
var ávallt aufúsugestur á heimili
okkar Báru, ekki hvað sízt fyrir
drengina okkar, sem kynntust
honum sem Viggó frænda, og
þannig var hann fyrir þeim til
dauðadags. Viggó var fyrir þeim
mun meira en venjulegur fjöl-
skylduvinur vegna þeirrar um-
hyggju og væntumþykju, er hann
bar til þeirra. Með Viggó hverfur
nú einn þáttur úr uppeldi og
ímynd þeirra þótt minningarnar
lifi.
Viggó gekk í Verzlunarskóla
íslands og vann að verzlunarstörf-
um allt sitt líf. Dvaldist hann í
Englandi um sinn við störf en
annars starfaði hann í Reykjavík.
Nú síðustu tæpa tvo áratugina í
málningarverksmiðjunni Hörpu.
Var hann sem einn af stjórnar-
mönnum þess fyrirtækis og fleiri
fyrirtækja. Viggó var mikill
Reykvíkingur og þótti vænt um
borgina sína. Hann var einnig
ávallt mikill sjálfstæðismaður og
lagði fram mikið og óeigingjarnt
starf í þágu þess flokks. Hann var
aldrei í neinum vafa að þjóðinni
og borginni vegnaði bezt undir
stjórn þess flokks. Hann var
einnig frá byrjun einn af traust-
ustu stuðningsmönnum Alberts
Guðmundssonar. Fáir foringjar
geta átt sér baráttuglaðari liðs-
menn en Viggó var. Viggó var
knattspyrnuunnandi og háði Val-
ur sjaldan kappleik án þess að
Viggó væri ekki á vellinum, mætt-
ur til þess að hvetja sína menn.
Viggó naut góðrar heilsu í lífi
sínu. Því var það okkur, er nálægt
honum stóðu, nokkur furða fyrir-
varalaus, er hann kenndi sjúk-
dóms síns, sem hugsanlega gat
verið alvarlegs eðlis. Síðastliðið
hálft annað ár átti Viggó við
vanheilsu að stríða, með blæbrigð-
um þó. Síðustu lífdagar hans voru
orðnir slík byrði, að það var líkn
að vera leystur frá þeim. Sjaldan
hittumst við á þessu tímabili, að
hann bæri ekki lof og þakklæti á
það fólk, sem annaðist hann á
sjúkrahúsinu. Voru þar allir af-
bragð þótt Sigríðar hjúkrunar-
konu væri oftast minnst.
Nú, er vegir víxlast, kæri vinur,
þakka ég þér samfylgdina og allt
það sem þú hefur verið mér og
mínu fólki.
Pétur Guðjónsson
Góðvinur minn og fjölskyldu
minnar, Viggó Helgason, sölu-
stjóri í Málningarverksmiðjunni