Morgunblaðið - 16.11.1980, Blaðsíða 11

MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 16. NÓVEMBER 1980
59
Sigfús og Pétur Á. Jónsson
óperusöngvari i reviunni „Æska
og ástir“ í Iðnó á f jórða áratugn-
um.
það urðum við að gera á alveg
sérstakan hátt; mamma og pabbi
sögðu okkur að við mættum ekki
pakka honum inní jólapappír og
við ættum að segja að við gæfum
honum þetta af því að það væru
jól. Hitt hefði sært hann: að þurfa
að taka við jólapakka og geta ekki
gefið okkur neitt í staðinn. For-
eldrar mínir voru nærfærið fólk.
Jón skildi þetta — og tók hrærður
við pakkanum. Svo borðaði hann
með okkur og spilaði jólasálma og
við sungum öll. Okkur krökkunum
þótti afskaplega vænt um þennan
mann, ekki síst Guðjóni; hann var
svo opinn á þessum árum og
kynntist honum einna best.
Jón kom oft á Hressingarskál-
ann í hádeginu og borðaði þá ætíð
hræring sem kostaði 25 aura. Eitt
sinn segir hann við stúlkuna þegar
hann hafði borðað:
Ég gleymdi buddunni heima. Má
ég ekki borga þetta á morgun?
Það þýddi að hann væri blankur
þessa stundina og það vissu stúlk-
urnar og höfðu engar áhyggjur;
hann borgaði alltaf daginn eftir.
En stúlkan svarar að þessu
sinni:
Það gerir ekkert til, Jón. Það er
búið að borga þetta fyrir þig. Jón
reis hægt á fætur og spurði
þykkjuþungur:
Hver borgaði fyrir mig?
Stúlkan benti honum á mann-
inn.
Jón snaraðist frá borðinu, ég
man ekki hvort hann fór út af
Hressingarskálanum ellegar innar
í hann, en að vörmu spori kom
hann aftur og lagði tuttugu og
fimm aura fyrir framan manninn
og sagði:
Vert þú ekki að skipta þér af
mínum högum.
Jón heilsaði manninum aldrei
uppfrá þessu.
Daginn áður en Jón lést sá ég
hann í Hafnarstræti. Hann flúði
inní húsasund þegar hann kom
auga á mig. Eg hljóp á eftir
honum, vildi vita hvað amaði að
honum.
Hann var drukkinn og brast í
grát þegar ég birtist og sagði:
Láttu hana mömmu þína ekki
vita að þú hafir séð mig, það
hryggir hana bara, því að núna er
ég ekki eins og ég á að vera.
Ég lofaði því og stóð við það, en
það gilti einu þótt ég segði ekkert.
Mamma vissi einhvernveginn
ætíð hvað honum leið.
Þarna í sundinu sá ég Jón
Pálsson í siðasta sinn. Hann lést
nóttina sem fór í hönd. Lík hans
fannst morguninn eftir mikið
skaddað úti í Örfirisey; ýmsir
töldu að hann hefði fargað sér, en
það var af og frá, hann hugsaði
ekki þannig. Hann hafði sést um
nóttina með útlendum sjómönnum
niður við sjó.
Steinn Steinarr, Guðmundur
Böðvarsson og Tómas Guð-
mundsson ortu eftir Jón. Kvæði
Tómasar heitir: Bæn til dauðans.
Síðasta erindið er svona:
Ei spyr ég neins, hver urðu ykkar kynni
er önd hans, dauði, vidjar sínar braut
og þú veist einn, hve sál hans hinsta sinni
þann sigur dýru verði gjalda hlaut.
En bregstu þá ei þeim er göngumóður
og þjáðri sál til fundar við þig býst.
Ó, dauði, vertu vini mínum góður
og vek hann ekki framar en þér líst.
Brotið sverð heitir erfiljóð Guð-
mundar, þar er þetta erindi:
Og hann tók allt sem öfugt fór
svo alltof nærri sér
og stóð því hverju höggi við
svo hlífðarlaus og ber.
Og þetta:
Svo ríkti aftur hljóðlátt húm
um haf og svellþungt land
og aðfallsbáran hrundi hægt
við hvítan skeljasand,
söng messu sína um djúpsins dýrð
svo dul og móðurblíð
og sagði engum engum neitt
um andlát Jóns frá Hlíð.
Lög Jóns, mörg mjög falleg, fóru
flest í gröfina með honum. Mér
tókst að skrifa niður eftir htínum
lagið við þetta ljóð:
Hér vil ég lifa og hér vil ég deyja,
hér vil ég finna hinn eilífa frið,
hér vil ég glaður í þögninni þreyja,
þar til ég hverf inná dáinna svið.
Háreistir jöklar í heiðríkju skína,
heilög er jörðin og iðjagræn,
lyngperlur glitra um lautina
mína,
líta til himins í þögulli bæn.
Þórarinn Guðmundsson gekk
endanlega frá þessu lagi, og það
var sungið yfir Jóni að ósk hans.
Gunnar Pálsson, söngvari, sem
Jón var mjög hrifinn af, söng yfir
moldum hans.
Ungur orti Jón:
Fjalls yfir grýttar grundir
geng ég minn vorlanga dag.
Hafsins mig klukkur kalla,
ég kem þar um sólarlag.
Fjalls yfir grýttar grundir
gangan er þung og ströng.
Bíður mín úti við æginn
eilífðarhvíldin löng.
Jón frá Hlíð reyndist sannspár
um skapadægur sitt.
Nýtt
furu-sófasett
Á sérstöku kynningarverði
Mikill afsláttur og góðir greiðsluskilmálar
Birgðir eru,,mjög takmarkaðar
Mesta leirmunaúrval
landsins
Viö í Kúnigúnd höfum þá ánægju
aö kynna fyrir ykkur þá leirsmiði
sem viö seljum listaverk frá.
BORGHILDUR ÓSKARSDÓTTIR JÓNA GUÐVAROARDÓTTIR KOLBRÚN BJÖRGÓLFSDÓTTIR
Komiö og skoöiö glæsilegt úrval
fallegra leirmuna
GUNNAR ÓLAFSSON
HELGt BJÖRGVINSSON
INGIMUNDUR KJARVAL
Tryggiö ykkur glæsilega muni
tímanlega — um síöustu jól
seldist allt upp.
KÚNÍCÚND
Hafnarstræti 11,
sími 13469.