Alþýðublaðið - 19.05.1931, Blaðsíða 2

alþýðublaðið
2
Slgnr verkalýðsins á Isafirði.
Lok kaupdeilnnnar.
Verkfallinu á ísafirði lauk í
fyrra kvöld mcð nýjum kaup-
.síunningi. Sanikvæmt honum ei
dagvinnukaup karlmanna kr. 1,20
um klst., áður 1,10. Dagvinnu-
kaup kvenna er 85 aurar um klst,
áður 75. Aukavinnukaup karla nú
kr. 1,60 um klst., áður 1,50. Auka-
vinmikaup kvenna nú kr. 1,10,
áður 1 kr. Nætur- og helgidaga-
vinnukaup kvenna við alla fisk-
vinnu og síldarverkun er nú kr.
1,40 um klsit, áður kr. 1,35, en
karlmanna við [>á vinnu óbreytt,
2 kr. Nætur- og helgidaga-vinnu-
kaup karlmanna við alla aðra
vihnu er nú 3 kr. um klst, áður
2 kr. — Fiskpvóttarkaup: Fyrir
160 kg. stórfiskjar nú kr. 1,50,
áður kr. 1,45, fyrir labra nú kr,
1,25, áður kr. 1,20. Fiskþvotta-
konur fá eftirvirinukaup ef þær
fara í aðra vinnu en fiskþvott
eftir kl. 4. Verkafólk fær tvlsv-
ar kaffihlé, í 15 mín. í hvort
sinn, án frádráttar á kaupi. Næt-
urvinna telst ná frá kl. 9 að
kvöldi, en var áður frá kl. 10.
Kauptaxti fyrir unglinga, 14
.16 ára: 1 dagvinnu 1 kr. um
kJst., aukavinnu kr. 1,35, í helgi-
dagavirmu kr. 1,50. Lágmarks-
kaup barna innan 14 ára 55 aur-
Flng yfiír Spæalaaé,
Berlín 19. maí. UP.—FB.
Flugmaðurinn von Gronau, sem
áður hefir flogið um Færeyjar,
ísland og Grænland til Ameríku,
ráðgerir flug yfir Grænland ti'
þ'ess að athuga veðurskilyrði,
einnig hvort og hvernig unt verði
að koma á ftugferðum um Græn-
land milli Evrópu og Ameríku.
Von Gronau notar Dornier-Wahl-
sæflugvél.
Teikfallit i Svíplóö.
Slokkhótmi, 18. maí. UP.—FB.
Horfurnar eru nú langtum betri
uau friðsamlega úrlausn verk-
faílsmálanna í Ádalen. Búast
menn við, að verkföllin verði til
lykta leidd í dag eða á morgun,
nema ef til vill í Ádaien. Ríkis-
stjórnin hefir skipað 5 manna
nefnd til þess að rannsaka orsakir
deilnanna í Ádialen.
Bafmagn fyni Þíngeyrarbyggja.
Sýslufundur Vestur-ísafjarðar-
sýslu, er haldinn var í byi'jun
þessa mánaðar, heimilaði Ping-
eyrarhreppi við Dýrafjörð að
taka alt að 80 þúsund króna lán
til að rafvirkja Hvammsá. Gert
er ráð fyrir, að Þingeyrarkauptún
og nokkrir sveitabæir þár í grend-
inni fái þm* við nægilegt rafmagn
til Ijósa og suðu. (FB.-fregn.)
ar um klst. Næturvinna unglinga
eftir kl. 9 að kvöldi og vinna
barna eftir kl. 8 að kvöldi er
bönnuð.
Sé unnið frá kl. 7 að rnorgni
til kl. 51/2 síðdegis, að frá dregn-
um matartíma og kaffihléum.
greiðist kaup fyrir 10 stunda
vinnu. Þar víð styttist vinnutim-
inn um 1/2 klst.
Verklýðsfélagar skulu sitja fyr-
ír atlri vinnu.
Verkfatlið stóð þannig frá 1.
—17. maí, og var á því tímabili
að eins unniö hjá samvinnufélag-
inu, kaupfélaginu og bæjarvinna,
og títið eátt hjá Nathan & Olsen,
sem gengu að taxta verklýðsfé-
lagsins.
Finnur Jónsson fékk futlnaðar-
umboð til samninganna fyrir
hönd verkafófksins.
Á . meðan verkfallið stóð
yfir kom eitt tölublað
af hinu svonefnda „Verklýðs-
blaði“ tíl ísafjarðar. Voru un>-
mæli þess um verkfallið og fuLl-
trúa verkafólksins ‘á fsafirði á
þann veg, að „Spartverjarnir“ þar
vestra höfðu vit fyrir ktofnings-
félögum sínum hér syðra og báru
blaðið ekki út á meðan á verk-
fallinu stóð.
Ferðafélao fslands
bauð skólabörnum í skemtiför sl.
sunnudag upp að Kolviðarhóli og
þaðan upp á Hengil. Vora börnin
71 að tölu úr efstu bekkjum
barnaskóilanna beggja. Meö þeim
vora Sigurður Jónsson skólastjóri
og þrír kennarar, auk fjögurra
manna úr stjórn félagsins. Lagt
var af stað úr bænum kl. 9 ár-
degis. .ELest börnin komust alla
leið upp á hátind Hengilsins. Til
Kolviðarhóls var komið aftur um
kl. 4. Lét þá félagið bera fram
veitingar fyrir boðsfólkið. Lagt
var af stað frá Kolviðarhóli til
Keykjavikur um kl. 6. — Bifreiða-
stöð Steindórs lánaði allar bif-
reiðarnar ókeypis.
Bafnarfjðrðar.
/ gœr komu af veiðum togarinn
„Júpíter" með 68 tn. lifrar og
tínuveiðaskipið „Pétursey" (frá
Rvík) með góðan afla.
Saltskip frá Óðinsvéum, „Eífie
Mærsk“, kam í gær. Verður skip-
að upp úr því um 500 smál. af
salti hér.
/ nótt kom af veiðum togarinn
„Walpole“, enn fremur „Sindri“
af línuveiðum. Með góðan afla.
/ nótt andadist Runólfnr Þórc-
arson frá Fiskilæk, bróðir Aug.
Flygenrings, nær sjötugur að
atdri.
Geovanni Otio.
ÆirisstýralíS trúðleik"
arans.
Ég beimsótti í morgun hinn
unga dansk-rtalska heimsborgara
og dulspeking Geovanni Otto.
Borðið han.s var fult af nýkomn-
um pósti og ritvélin hans „tik-
tikaði1 ‘óaflátanlega. „Ég hefi alt
.af svo rftikiö að gera,,“ segir Otto.
„Ég hefi á ferðum mínum um
heiminn eignast fjölda vina, og
svo stend ég í stöðugu sasmbandi
við leikhús um allan heim. Þeg-
ar ég fór hingað norðUr átti ég
frí, ,en frá því í júlí' og til marz-
mánaðar 1933 er ég ráðinn til
að sýna listir mínar, en þar á
eftir mun ég ferðast með rúss-
neskum fjölleikurum í 4 ár. Ég
hiefi nýlokið við þá samningsgerð.
Ferðalög eru að visu erfið, en ég
'get þó ekki án þedrra verið. Ég
hiefi frá þvi ég var á ;8. ári
verið sjálfstætt atriði hjá leikhús-
um, svo að þetta er alt orðið
hluti af mínu lífi. Faðir minn og
móðir mín eru leikarar. Núna
leikur imóðir mín í Ungverja-
landi, en faðir minn í Suður-
Frakklandi. FjöLskyldutífið þekki
ég því lítið, nema af afspurn,
err ég sakna þes.s heldur ekki.
Hvernig atvikaðist það, að þér
urðuð trúðleikari?
Árið 1917 lék ég í fjölleika-
húsi afa míns í Stokkhólmi. Þá
var ég loft-fimlieikamaður (Akro-
bat), en svo vildi það slys til, að
ég féll niður úr mikilli hæð og
braut axlarbeinið. Þegar ég var
orðinn heilbrigður ætlaði ég auð-
vitað að taka upp aftur mína
fyrri iðju, en þegar tiJ kom var
ég of veiklaður og við það óviss
á línunni, sem ég átti að ganga,
og þar sem afi minn þurfti að
láta börn sín og barnabörn hafa
atvinnu var ekki lengi verið að
ráðstafa mér. Ég var settur til
trúðleikara nokkurs, sem var ný-
•kominn í fjölleikahúsið, en hann
var að eins skamma stund í Svi-
þjóð. Vegabréf hans voru ekki í
lagi og hann varð að hafa sig
á brott úr landinu. En ég hafðii
iært kúnstir hans, og ég smíðaðj
ný verkfæri eftir hans verkfær-
um. Þegar ég hélt svo sýningu
fvrir afa minn varð hann mjög
hrifinn, og hann sendi mig tál
kunningja síns í París, sem
stjórnaöi skóla, sem hafði töfra-
fræði til mieðferðar. Svo n,am ég
og útskrifaðLst úr skólanum.
Þegar afi rninn fór svo aftur til
Svíþjóðar 7 mánuðum síðar, þá.
kom ég í fyrsta sinni fram sem
trúðLeikari. Síðan hefi ég ekkert
gert annað, nema hvað ég hefj
setið hesta eftir öllum listarinnar
reglum — og svo dáleitt. — Hér
getið þér séð húsdýrin mín,“ —
og Otto réttir mér mynd; á hienni
sést hann með tvær stórar afrik-
anskar kyrki&löngur. „Með kyrki-
slöngum hefir mér tekist að gera
mjög merkilegar dáleiðslutilraun-
ir. Eitt sinn tókst mér að láta
þær standa beint upp á endann.
og voru þær eins harðar og
stafir. Meðan ég er hér geymi
ég þær hjá dýravini einum. Það
verð'ur að fara mjög varlega með
þær. Það verður að verma þær
með hitabrúsum. Mat sinn fá þær
á þriggja vikna fresti, en þá
gleypa þær sína dúfuna hvor,
óso'ðna með fiðri og öllu saman.
Eigið þér fleiri dýr, sem þér
notíð við sýnirigar?
Nei, ekki núna. Ég átti edtt
sinn tamdan apa, en hann varð
skyndilega viltur og beit alt og
reif — og svo seldi ég hann í
dýragarð.
Gerið þér alclrei tilraunir?
Jú, það geri ég oft, — og þegar
ég hefi tíma, þá nem ég sVörtu-
jlist í Horter-háskólanum í Berlín.
Þar er kent alt, sem lýtur að
þessu öllu. — í janúar 1929 vann
ég skírteini og. gidlmedalíu í
glapsýninga-keppni. Þátttakendur
voru 28, og ég var'ð 2. í röðinni.
Mér hefir þótt gaman áð heyra
sögu 1 trúðledkarans,. Líf þeirra
manna, er stunda þessar flökku-
listir, er einkennilegt og fult af
æfintýrum, sem liggja fjærri dag-
legu lífi okkar IsLendinga. En í