Alþýðublaðið - 19.05.1931, Blaðsíða 8

8
á Þýzkalandi. Hann er því inaöur
einkar víösýnrt og vel mentaöur,
og mun flokknum og þingiriu
vafalaust stórgagn að því ef
hann nær kosningu, enda er
hann traustur flokksmaður Al-
þýðuflokksins.
FrambióðesdRr ilMðoflolkslns
í ÁrnessÝslu
Felix Giiðmiindsson verkstjóri
er fæddur á Ægissíðu í Ása-
hreppi og óilst par upp hjá afa
sínum og öminu, peim Felix
Guðmundssyni og Helgu Jóns-
dóttur, er þar bjuggu nærfeit 50
ár og eru mörgum að góðu kunn.
Nokkru eftir lát konu sinriar
hætti Felix á Ægissíðu búskap
og var þá síðasti drengurinn, sem
9 þau hjón höfðu alið upp, á 15.
árinu. Síðian hefir drengurinn
mátt sjá um sig sjálfur, og mun
það mál kunnugra, að honum
hafi tekist þa'ð vel.
Ætt Felix er í langfeðgakyn í
Rangárvaila-, Árness- og Skafta-
féllssýslu, komin frá Jóni Stein-
grímssyni, prófastí, sem kunnur
er af sögum' „Jóns Trausta", og
þó einkum af æfisögu, er hann
sjálfur reit og Söguféiagið gaf út.
Eftir að afi Felix brá búi,
dvalidi hann fyrst 2—3 ár austur í
Rangá'rvallasýslu, en f 1 uttist síðan
til Reykjavikur og dvaldi þar
nokkur ár. Til Reykjavíkur flutt-
is,t hann 1905 og heíir átt þar
heimáli síðan, þótt hann síðan
hafi unni'ð víðs vegar um landið,
ýmdst sem undir- eða yfir-maður.
Hann hefir unnið flesta vinnu
til sjós og sveita. Hann þekti
hvað það var að vera beiitu-
drengur á Eyrarbakka. Sem ung-
lingur lærði hann að sjá og skilja
hvilíka dirfsku og karlmensku
þurfti til að stunda sjó á Eyrar-
bakka og Stokkseyri, þar sem
oft á dag var háður brimróöur
gegnum sundin upp á líí og
dauða, og tók þátt í slíkurn
róðrum. Hann reri tvær vertíðir
í Þorlákshöfn, og fék| því skiln-
ing á því, hver þrekraun var að
sækja vestur í „Forir“.
Efti.r að hann fór að austan,
vann hann ýmiskonar landvinnu,
ALÞÝÐUBLAÐIÐ
hvað sem var að hafa. Síðar
við brúargerðir, húsbyggingar o.
s. frv. —
Það bar snemma á því, að,
Felix hneigðisft að félagsimálum
og beitti þar áhuga sínum til
starfs. Fjust var það Góðtiempl-
arareglan, sem fékk að njóta
krafta hans, því í hana
gekk hann sem drengur á Eyr-
arbakka. Að vísu hefir hann
sjálfur sagt mér, að þegar innan
14 ára aldurs, austur í sveit, hafi
hann heitið, því með sjálfum sér
að bragða aldiei vín, og hefir
harin hingað til áreiðanlega efnt
það beit. Félagsmenn í G.-T.-
reglunni liafa iíka kunnað að
meta áhuga hans og hafa falið
honum inörg og vandasöm trún-
aðarstörf, svo sem formsns’ku í
Umdæmisstúku, sæti í fraari-
kvæmidanefnd Stórstúku lslimds
o. fl. o. fl. En Felix var ekki
nóg að starfa í G.-T.-reglunni
að eins. Hann átti fljótt m'örg
önnur áhugamál. Hann þekti svo
vel erfiðleika og fátaekt alþýð-
unnar og vildi leggja hönd á
plóginn til að bæta úr þvi. Og
1913, þegar danskur verkfræðing-
ur ætla'ði að kúga íslenzka verka-
menn til að vinna ótakmarkað-
an vinnutíma erfiða vinnu, var
hann einn af helztu forystumönn-
um til að afstýra því, og mun
hann eetiö síðan háfa verið reiðu-
búinn til starfs i þágu alþýðunn-
ar, og kunnugir vita, að hann
hefir starfa'ð af áhugá, ósérhlifni
og fjöri, og það stundum svo,
að það hefir kostað hann a'ð
missa atvinnuria, svo sem rnarga
aðra, er að slíkum málum vinna.
Síðan 1915 hefir Felix haft
verkstjórn með höndurn, meira
og rninna stundum stjórnað
tuguin og hundruðum manna, og
rnundi honum óhætt að fá þeirra
vitnisbuxð, og mundi hann vel
hiljóða. Annars er ekki hægt í
stuttri blaðagrein að segja til
hlrtar frá starfsemi Felix, svo
margvíslegt og mikið hefir hann
haft fyrir stafni, sérstaklega af
félagslegum málum. — Ég hefi
minst á afskifti hans af bindindr
ismálinu, en ef til vill hefir hann
starfa'ð enn meir fyrir bannmálið.
1921 var hann kosinn í sam-
bandsstjóm Alþýðuflokksins og
átti þar sæti til 1928, tvö síðustu
árin, sem niðurjöfnunarnefnd
Reykjavikur starfaöi eftir gamla
fyrirkomulaginu, án kaups (kosr
inn við almennar kosningar), átti
hann sæti þar siem fulltrúi Al-
þýð'uflokksins. 1923 var hann í
kjöri í Gullbringu- og Kjósar-
sýslu af hálfu sama flokks. í
stjórn verkamannafélagsins Dags-
brún síðastliðin 3 ár, þar til í
jan. sl., er hann var'ð að afbi'ðja
kosningu vegna annara starfa i
þágu Alþýðuflokksins. í sitjórn
Sjúkrasamlags Reykjavíkur síðan
1920, og er það enn, 1 kaupsamn-
inganefndum fleirum sinnum, fyr-
ir Dagsbrún, og í samninganefnd
Munið: A- listinn er
listi alþýðsmnar.
við Læknafélag Reykjavíkur fyrir
Sjúkrasiamlag Reyikjavikur.
Þetta, -sem nefnt hefir verið,
eru mikil og margbrotin störf.
og ég þori að bjóða þeim, er
þessar línur les, að spyrja þá,
er Felix- befir starfað fyrir og
með, um framkomu haris og
skyldurækni, og svörin rnunu
verða hér um bil á einn veg, Fel-
ix til hróss.
Ég get ekki lokið svo við
þessa grein að minnast ekki á
eitt af aöalstörfum. Felix og
það, sem ef til vill lengst gejmiir
nafn hans, en það er, að sið-
an 1919 hefir hann verið um-
sjónarma'ður kirkjugarðs Reykja-'
víkur. Að vísu mun inörgum í
fljótu bragði ekki sýnast það svo
veglegt eða vandasamt starf, að
þa'ð sé umtalsvert. En þar er ég
á öðru máli. Ef „verkin mega
taJa“ satt, þá er það starf ólygið
vitni um trúmensku, útsjön og
framfarahug. Og það, sem rnest
er um vert, vitnisbur'ður um það,
a'ó maðurinn er drengur góður,
sem skilur hvernig taka beri á
móti fólki í þeim erfiðu og sorg-
legu kringumstæðum, sem verða
þess valdándi, að ieið þess ligg-
ur þangað.' — Ég ætla ekki að
fjölyrða um þetta starf frekar, en
vLl bara geta þess, að um það
rouni flestir Reykvíkingar sam-
mála, þótt þeir séu Felix um
margt annað ósammála. — Hann
fór utan 1921 til þess, að hann
sagði, að gera sig færan mn að
hafa þetta starf, og ég efast um
að nokkur utanför síðustu ára
hafi borið sýnilegri árangur. Nú
undirbýr hann af kappi nýjan
fyxirmyndargarð fyrir Reykjavík.
Fyrir tæpum tveirnur árum
lœyptu alþýðufélögin hér í bæn-
um samkomuhúsið lönö. Felix
tók að sér að korna því fyrirtæki
af stað. Þar myndu margir segja
að „verkin héfðu talað“; í stað-
inn fyrir „mannskaða“-bekkina
eru komin stoppuð, þægileg sæti,
og síðastliðið haust var húsinu
svo gerbreytt, að það má teljast
óþekkjanlegt' stem sama hús, að
því er snertir fegurð og þægindi.
Þetta hefir gerst undir stjórn
Felix.
Ég hefi mest dvalið við störf
Felix, ekki persónuna sjálfa, og
ætti þáð að vera nægilegt, því
„af ávöxtunum skuluð þér þekkja
]>á“. Ég skal því láta mér nægja
að benda á það, að Felix er mjög
þektur ma'öur, svo að oft er tæki-
f,æri til að fá upplýsingar um
manninn. Og verði þær ekki yfir-
ieátt á þá lei'ð, að maðurinn sé
drengur góður, hjáipfús og vin-
fastur, greindur vel og ágætlega
máli farinn og harðvítugur til
starfa fyrir sín áhugamál — þá
skal ég svara.
Þ.
*
Einar Mcignússon guðfræðingur.
Einar Magnússon er Árnesiing-
ur. Hann er fæddur að Miðfelli í
Hrunamannahreppi hinn 17. rnarz-
mánaðar aklamótaárið. Faðir
hans var bóncli, mjög vel látinn
af sveitungum sínum og liinn
nnesti eljuma'ður.. Hann lézt þeg-
ar Einar var á 3. ári og þá flutt-
ist mó'ðir Einars til Reykjavikur
og diengúrinn fyigdi henni. Móð-
ir Eiilars vildi láta drenginn
mientast, og lét hún hann ganga
í „Hinn almenriá irientaskóla" og
árið 1919 útskrifaöist hann seim
stúdent meö ágætiseinkunn. Árið
1922 geröist hann kennari við
Mentaskólann og síðan hefir
hann gegnt því starfi. Árið 1925
tók hann guðfræðipróf. Einar er
flestum Islendingum víðförlari.
Hann hefir ferðast um mestan
hluta Evrópu og dvalið í og ferð-
ast nokkuð um Asíu og Afríku.
Máðurinn er prýðiJiega gefinn,
glöggur á mál og menn, rökfast-
ur, einarður, fastur í lund og
drengur hinn bezti. Hann er ein-
hver langvinsælasti kennarinxi við
Mentaskólann, og fá vandamál
bera svo á góma meðal skóla-
pilta, að „Einar Magg“, eins og
hann er nefndur í skóla, sé eigi
spurður til ráða. Lýsir þ.að vel
I álþýðuskapi Einars og alúð, að
hann vinnur svo vináttuhug nem-
enda sinna.
Síðan jafnaðarmenn hérlendis
hófu baráttu sína. fyrir því að
bæta kjör alþýðu, skipa Iienni í
fylkingu og efla hana til sjáif-
sitæðrar menningarsóknar, hefir
Einar fylgst með ög léð lið. Nú
siem sitendur á hann sæti í stjórn
Jafnaðarmannafélags Islands.
Ekki mun bændum í Arnesr
sýslu og verkamönnmn gefast
betur annar fulltrúi en Einar
Magnússon á alþingi. Myndi
hagsmunum alþý'ðu í Árnessýslu
vel borgi'ð í forsjá hans og m,eð-
frainbjóðanda hans Felix Guð-
mundssonar.
Kjósið því ' Alþýðuflokksfram-
bjóðenduma, bændur og Verka-
menn í Árnesisýsilu. ■
Ritstjóri og ábyrgðarmaður:
_____Olafur Friöriksson.
Aiþýðuprentsmiðjao.