Morgunblaðið - 05.04.1981, Blaðsíða 28

84
MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 5. APRÍL 1981
COSPER

Dóladur þér inn maður áður en ég vek alla i blokkinni!

Þetta hljóð sem þú heyrir á
hverri beygju sem þú tekur. er
ekki i hjóibörðunum — það er
ég!
... aö klœðast sam-
an skrautlegri
kápu.
TM Rea U.S. Pit Off.—aM rJghts rwerved
© 1981 Los Angetes Thnes Syndlcate
ást er...
Værir þú skopteiknari, hefð-
irðu strax áttað þig á þvi
kátbrosiega!
HÖGNI HREKKVÍSI
© 1961
MeNavgHt Synd , Inc
llk hil (KKl \cm HWAJfalMAf? HAHi!'
Getum við ekki
eitthvað
af þessu lært?
Jól
í
vök
Kristín Guðmunds-
dóttir skrifar:
„Kæri Velvakandi.
Mig langar að biðja þig
að aðstoða við að rifja
upp kvæði, sem ég lærði
þegar ég var ung, eða
fyrir meira en 50 árum.
Mig minnir að það hafi
birst í ísafold og Verði.
Það heitir Jól í vök og
fyrsta erindið er svona:
Bóndinn á Hamri að heiman sig
bjó,
hörðum í útsynnings byl.
Aleinn hann kafaði ótroðinn snjó,
alllangt að kirkjunnar til.
Aðfangadagur með aftansöng
örvaði göngu hans.
Vatnais þræddi hann studdur
stöng,
stormurinn æddi um loftsins göng.
Óvi8s er einför manns.
Svo féll maðurinn í
vök, en var um síðir
bjargað af öðrum sem
var að koma frá kirkju.
— Ætli einhver lesenda
þinna geti hjálpað upp á
sakirnar og upplýst mig
um höfund kvæðisins og
hvar það er að finna?
Með fyrirfram þökk.“
Gamall kúasmali skrifar:
„Velvakandi.
Mér datt það svona í hug að
senda þér þessa mynd úr
nýlegu bresku fréttablaði. Ég
tel hana eiga erindi til þeirra
yfirvalda hér, sem eiga að
koma í veg fyrir það með
hvers konar fyrirbyggjandi
aðgerðum að gin- og klaufa-
veiki berist hingað til lands,
t.d. með ferðamönnum.
Myndin er tekin við höfnina
á bresku Ermarsundseyjunni
Jersey. Við landgang skipsins
hefur verið lagður dregill,
vættur í sóttvarnarvökva, og
allir sem fara frá borði, verða
að ganga eftir dreglinum. Er
þetta gert til að reyna að
koma í veg fyrir að gin- og
klaufaveiki berist til eyjar-
innar, en þar er mjög frægur
kúastofn.
Eiga ekki svona varnir við
hjá okkur? Getum við ekki
lært eitthvað af þessu?“
Rannsaki svo hver fyrir sig
og byggi á haldgóðri þekkingu
Bibliuunnandi skrifar:
„Til Velvakanda.
Mig langar til að svara Sigur-
þóri Sigurðssyni, sem skrifaði um
heimsendaspádóma í þætti þín-
um 21. febrúar sl.
Það er auðvitað gefið mál, að
fólk hefur mismunandi mikla trú.
Trúin er náðargjöf, sem við
getum aukið með því að leggja
rækt við hana. „Svo kemur þá
trúin af boðuninni, en boðunin
byggist á orði Krists." Róm.
10,17. Þar sem ég er eindregið á
móti allri þrætu um trúmál, þá
vel ég þann kostinn að láta
Biblíuna sjálfa tala máli sínu.
Um leið vonast ég til að geta fylgt
eftir þessum leiðbeiningum:
„Legg kapp á að sýna sjálfan þig
fullreyndan fyrir Guði, verka-
mann er ekki þarf að skammast
sín, sem fer rétt með orð sann-
leikans." II Tím. 2,15.
Sjá Drottinn
er kominn
Kenningin um endurkomu
Krists er engin einka- eða séreign
fárra manna nútíðar eða fortíðar.
Frá alda öðli hefur hún verið til
og þeir hafa getað tileinkað sér
hana sem hafa kynnst henni
annað hvort munnlega eða úr
Heilagri Ritningu. Billy Graham,
einn nútíma boðandi þessarar
kenningar, segir, að á hana sé
minnst mörg hundruð sinnum í
Ritningunni. T.d.: „En um þessa
menn spáði líka Enok, sjöundi
maður frá Adam, er hann segir:
Sjá Drottinn er kominn með
sínum heilögu tíu þúsundum, til
að halda dóm yfir öllum og til að
sanna alla óguðlega menn seka
um öll þau óguðlegu verk, sem
þeir hafa óguðlega drýgt, og um
öll þau hörðu orð sem hinir
óguðlegu syndarar hafa talað
gegn honum." Júd, 14,15.
óttinn er ekki
i elskunni
„En ég veit að lausnari minn
lifir og hann mun síðastur ganga
fram á foldu. Og eftir að þessi
húð mín er sundurtætt og allt
hold er af mér, mun ég líta Guð.
Ég mun líta hann mér til góðs; já,
augu mín sjá hann, og það eigi
sem andstæðing — hjartað
brennur af þrá í brjósti mér!“
Job. 19,15-27.
Er hægt að ímynda sér ótta í
því hjarta sem brennur af þrá?
Óttinn er ekki í elskunni og þeir
sem elska Krist hreinlega bíða
eftir að sjá hann. Þetta er
undirstöðukenning Ritningarinn-
ar. Sannleikurinn mun gera
manninn frjálsan á fleiri en einn
hátt. Hann gerir hann ekki að-
eins frjálsmannlegri í fasi og
viðskiptum hvers konar. Hann
losar hann við alls konar hjátrú
og hleypidóma.
Hver er svo þessi misskilningur
sem minnst er á?
Einn dagur hjá Drottni
sem þúsund ár
„Og þetta skuluð þér þá fyrst
vita, að á hinum síðustu dögum
munu koma spottarar með spotti,
er framganga eftir eigin girndum
og segja: Hvað verður úr fyrir-
heitinu um komu hans? Því að
frá því feðurnir sofnuðu stendur
allt við sama eins og frá upphafi
veraldar. Því að viljandi gleyma
þeir því að himnar voru til
forðum og jörð til orðin af vatni
og upp úr vatni fyrir orð Guðs, og
fyrir það gekk vatnsflóðið yfir
þann heim, sem þá var, svo að
hann fórst. En þeir himnar, sem
nú eru og jörðin geymast eldinum
fyrir hið sama orð, og varðveitast
til þess dags, er óguðlegir menn
munu dæmdir verða og tortímast.
En þetta eitt má yður ekki
gleymast, þér elskuðu, að einn
dagur er hjá Drottni sem þúsund
ár og þúsund ár sem einn dagur.
Ekki er Drottinn seinn á sér með
fyrirheitið, þótt sumir áliti það
seinlæti, heldur er hann lang-
lyndur við yður, þar eð hann vill
ekki að neinir glatist heldur að
allir komist til iðrunar." II Pét. 3,
3-9.
En hver má af-
bera þann dag?
Og hvað segir svo Biblían og
um leið þeir sem hugsa sjálfstætt
og þurfa því ekki að láta mata sig
á hverju sem er varðandi dóms-
dag og enda heims?
„Því, sjá, Drottinn gengur út
frá aðsetursstað sínum til þess að
hegna íbúum jarðarinnar fyrir