Morgunblaðið - 17.06.1981, Blaðsíða 18

66
MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 17. JÚNÍ1981
Jón b. Árnason:
- Lífríki og lífshættir LXIII.
I svartri framtíð
Spumingin er: Hversu fúsir verða
jöfnunartrúaðir til að rýra kjör sín og
þrengja að sér, þegar bylgjur múgfjölg-
unarsprengjunnar ber að ströndum, og
sveltandi og landlaus skoðanasystkini
krefjast jafnræðis?
Jarðarbúum, múg og mönnum,
fjölgaði um nálægt 94.500.000 á
árinu 1980, og lifðu því, skrimtu
og þjáðust um 4.430.500.000
manna alls á reikistjörnunni
Jörð í upphafi ársins 1981.
Ef ekkert stórslys á heims-
sögulegan mælikvarða hendir
næstu 12 mánuði, mun fram-
færslubyrði náttúruríkisins
þyngjast um 3 mannleg eintök á
sérhverri sekúndu eða 180 á
mínútu eða 10.800 á klukkustund
eða 259.200 á sólarhring hverj-
um. Þetta er að vísu nokkru
minni fjölgun en Thc Environ-
mcntal Fund Institutc í Wash-
ington hafði áætlað. Samkvæmt
framreiknun þeirrar merku
stofnunar átti heimsíbúatalan
að fara yfir 4.500.000.000 markið
hinn 17. marz 1980 um kl. 20:42
að Mið-Evróputíma.
Keppnin mikla
Um þetta leyti næsta árs fer
naumast hjá því, að á jörðinni
verði næstum 95.000.000 fleiri
munnar og magar en nú, sem
alir þarfnast síns. Ekki aðeins
fæðis, heldur líka klæðis og
hýsingar þótt reyndar af líkum
leiði, að með misjöfnum hætti
hljóti að verða. Þessi viðauki
nemur vel 35.000.000 meira en
núverandi íbúafjölda Vestur-
rottukeppninni, en ég yrði ekk-
ert hissa á að frétta, að einnig
þar hefði mannkynið þegar unn-
ið enn einn bölsigur sinn. Grun
minn í því efni reisi ég helzt á
nýjustu skýrslum um árangur-
inn af hinni láréttu stóriðjusemi
þeirra kynþátta og kynblend-
inga, sem nú hatast af öllum
kröftum við þær þjóðir, en einar
hafa þekkingu og vald til að
sanna í verki, að jörðin geti verið
sæmilega viðunandi bólstaður
vitsmunavera, og — því miður —
einnig máttinn til að eyða öllu
lífi innan gufuhvolfs jarðar á
svipstundu.
Mannkynið þurfti áraþúsund-
ir, eða jafnvel áramilljónir, til
þess að „auka kyn sitt og upp-
fylla jörðina" í/með núverandi
fjölda: 4.430.500.000 eins og í
upphafi þessa greinarkorns get-
ur. Og öllum áreiðanlegustu
framreiknunum ber saman um,
að árið 2000, innan 19 ára, muni
því hafa fjölgað um rúmlega
41%, í 6.267.000.000 líkami (sbr.
„Knaurs Weltspiegel '81, Munch-
en — Zúrich 1980), því að börn
og barnabörn hrannast niður
eftir líkum reglum og vextir og
vaxtavextir hlaðast upp. Hér
verður aftur að minna á hinn
óþægilega nálæga fyrirvara:
Kjarnorku- og eiturefnaheims-
styrjöld, svo og aðrar ófyrirsjá-
anlegar, en sambærilegar hindr-
anir.
Sturlandi Sjálfsákvaðir alþýðusam- „Inferno“
tölur takanna hverfur í skugga
Þýzkalands — og þar sem aug-
Ijóst er, að á meðal hinna nýju
heimsborgara verða tiltölulega
fáir Þjóðverjar, ætti það að
verða hinum friðelskandi af-
gangi mannkynsins veruleg
huggun.
Honum til enn frekari hugar-
hægðar jaðrar við góðverk að
vekja sem rækiiegasta athygli á,
að samkvæmt mannfjöldaspá
OECD mun Vestur-Þjóðverjum
hafa fækkað úr 61.830.000 árið
1975 niður í 58.200.000 árið 1990,
eða um 3.630.000 á 15 árum, sem
reiknast 5,87%.
Mannfjöldafræðingurinn
Claus Jacobi, einn þriggja núver-
andi aðalritstjóra „Welt am
Sonntag", staðhæfir (í bók sinni
„Die menschliche Springflut",
Franfurt — Berlin 1969) að næst
á eftir rottunni sé manneskjan
fjölmergðasta spendýr jarðar, og
telur einsýnt, að hún muni
fljótlega komast fram úr henni.
Síðan Jacobi spáði þessu eru nú
liðin 12 ár. Mér er ókunnugt um,
hvort úrslit hafi þegar ráðizt í
Verkefni handa
jöfnunarfólki
Af þessum 1.836.500.000 nýju
(jarðarbyggjum munu um 90%
eða 1.652.500.000 fyrst sjá dags-
ins ljós í eymdarlöndum nútím-
ans að GULAG-löndum frátöld-
um. Sennilega er ekki á nokkurs
manns færi að gera sér í hugar-
lund, hverjir og hvernig eigi að
verða unnt að forða þessu ban-
vænlega lífi frá óbærilegri kröm
og kvöl, og allrasízt ætti að
vænta úrræða af hálfu þeirra,
sem hafa gert sér „baráttuna
gegn hungrinu í heiminum" að
tekjulind og aðalatvinnu. Um
hina blessuðu sakleysingja, er
hafa látið glepjast af ímynduð-
um yfirbótaskyldum eða villzt
inn í niðadimmar bræðralags-
þokur, fer bezt á að hafa sem
fæst orð.
í þeirra sporum myndi mig þó
langa til að vita, ef ég vissi ekki,
hversu mikla árlega skatta-
hækkun félagar verkalýðshreyf-
ingarinnar, og þá einkum verka-
lýðsrekendur, væru tilleiðanlegir
til að taka á sig í því skyni að
létta þjáningar systkina sinna í
andanum, og staðfesta þar með
æðstu hugsjón sína, jöfnunar-
delluna, á borði. Þetta væri
sérlega fróðlegt, eiginlega alveg
nauðsynlegt, að fá upplyst,
einkanlega af þeirri ástæðu, að
allt frá upphafi hefir verkalýðs-
hreyfingin verið heltekin jöfn-
unarbaráttu, haft efst á blaði í
tíma og ótíma og því verið
aðalsmitberinn.
En af því að ég veit svarið, er
ástæðulaust að vera nízkur á
það: EKKERT, sem myndi hafa
„lífskjaraskerðingu" í för með
sér fyrir söfnuðinn sjálfan, og
getur þar engu breytt þó að capo
di tutti capi allra þverstæð-
ismanna í Sjálfstæðisflokknum
og liðhlaupaleiðtogi sé ávallt
reiðubúinn að greiða fyrir þeim
með vitnun um að forsprakkarn-
ir séu „dugandi menn og drengir
góðir" með dæmalaust „gott
hjartalag".
Framfærendum
fækkar
í Afríku fjölgar nauðþurftar-
fólki með geigvænlegum hraða.
Þar nemur fjölgunin 3% á ári.
Asía og Suður-Ameríka fylgja
fast á eftir, svo og Mexikó og
Mið-Ameríka. Einnig þar eiga
sér stað raunverulegar fjölgun-
arsprengingar. Á bilinu 2,5—
2,8% árlega.
Allt öðru máli gegnir í Evr-
ópu, þar sem milljarðafúlgurnar,
er framlengja stóradauða, eiga
að mestu upptök sín. Þar fækkar
fólki, og skulu hér tekin nokkur
dæmi úr nýjustu hagskýrslum
um árlega fólksfækkun í nokkr-
um Evrópulöndum undanfarið:
Finnland ..............0,709%
Vestur-Þýzkal .........0,710%
GULAG-Þýzkal ..........0,732%
Luxemburg .............0,733%
Sviss .................0,822%
Holland ...............0,843%
Belgía ................0,878%
Svíþjóð ...............0,899%
Austurríki ............0,907%
Þetta eru tölur, sem tala
afdráttarlaust tungu:
Hinum framfærðu fjölgar með
leifturhraða samtímis því, að
framfærendum fækkar smátt og
smátt.
Jafnframt raskast aldurs-
flokkahlutföllin að sjálfsögðu, og
sem dæmi um mismunandi — og
um leið ógnvekjandi sprengju-
þrótt eymdarheimsins — ber að
taka, að aðeins 24% íbúa Evrópu
eru á aldrinum 0—15 ára, en
45% í Afríku; 21% Evrópu-
manna eru á aldrinum 45—65
ára, en 11% í Afríku.
Jöfnunarfólk ætti m.a.s. að
geta skilið, hvað í þessum tölum
felst, og í þeirri trú, að ég gerist
ekki sekur um falsvon varðandi
hugsanlegan skilning þess að því
er þetta eina atriði varðar,
finnst mér ég mætavel hafa efni
á að viðurkenna, að það hefir
laukrétt fyrir sér, þegar það
síjaplar á þeirri staðreynd, „að
bilið á milli sjálfbjarga og
ósjálfbjarga þjóða breikkar í
sífellu". Eg get einnig tekið
undir það, að þetta bil verði að
mjókka.
Og með því vona ég af alefli,
að til fulls sé upptalið, það sem
ég og forfallið jöfnunarfólk get-
um verið á einu máli um.
Skelfilegri en
kjarnorkustríð?
Kjarnorku- og vetnissprengj-
ur eru tvímælalaust skjótvirkari
í tortímingarmætti sínum en
mannfjölgunarsprengjan, og
meira en nógsamlega skelfilegar
til að hugsa. Hitt er á hinn
ibóginn umhugsunarvert vafa-
mál, og einstaklingsbundið lund-
ernisatriði, hvort ömurlegra
teldist, ef ekki væri um nema
tvennt að velja, að farast í
heimi, sem splundraðist í einu
vettfangi og leystist upp í frum-
eindahafi sínu, ellegar að veslast
upp í veröld, er Robert S.
McNamara, fyrrverandi aðal-
bankastjóri Alþjóðabankans, sá
í anda og lýsti með þessum
orðum, að því tilskildu að múg-
tímgunin haldi áfram með sama
ákafa hér eftir sem hingað til,
fyrir meira en áratug:
„Eftir sex og hálfa öld, sömu
óverulegu tímalengdina og skil-
ur okkur frá skáídinu Dante,
myndi ein manneskja standa á
sérhverju ferfeti þurrlendis
jarðar — ognarsýn, sem jafnvel
„Inferno“ myndi hverfa í
skuggann aí.“
McNamara var — og er sjálf-
sagt enn — frábært reiknings-
höfuð, sem aldrei var sakaður
um að fara rangt með tölur.
Ógnarsýn hans myndi því fá
staðizt, enda tiltölulega auðvelt
reikningsdæmi.
Svipuð dæmi, í litlu eða engu
frýnilegri, hafa og margsinnis
verið sett upp síðan. Sumir telja
m.a.s. að heljarmáttur offjölgun-
arinnar sé meginorsök flestra
yfirvofandi mannlífsslita. Aðrir
ganga lengra og álíta hann
undirrót allra annarra heims-
meinsemda. Þeirra á meðal er
Aurelio Peccei, stofnandi og nú-
verandi forseti The Club of
Rome.
Um fólksfjölgunarsprengjuna
segir Peccei (í nýútkominni bók
sinni, „Die Zukunft, in unserer
Hand“, Wien 1981) t.d. þetta:
„Offjölgun mannkynsins er
hvort tveggja í scnn, margfald-
ari allra ríkjandi vandamála
jafnt og orsök óteljandi nýrra.
Ef menn viðurkenna þetta ekki,
verður ástandið ennþá verra.“
Gamlar heimildir greina svo
frá, að þegar Sestulus, er alrei
átti annað en skuldir, sem ullu
honum ekki hinum minnstu
áhyggjum, andaðist, þá hafi Ág-
ústus keisari látið húskarla sína
kaupa undirsæng hans í laumi.
Hann langaði til þess að geta
sofið stöku sinnum álíka vel og
Sestulus.
„Stjórnmálamenn" 20. aldar
eiga allir Sestulusardýnur.