Morgunblaðið - 06.08.1981, Blaðsíða 30

30
MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 6. ÁGÚST 1981
+ Faöir okkar og tengdafaöir.
INGVARÞORVARDARSON,
múrarameistari.
lést aö Hrafnistu 5. ágúst.
Jón Ingvarsson, Auöbjörg Siguröardóttir,
Ingveldur Ingvarsdóttir, Ársæll Kjartansson,
Astríöur Ingvarsdóttir, Kristján Guömundsson,
Fríöa Ingvarsdóttir, Ólafur Jónasson,
Magnea Ingvarsdóttir, Magnús Jónsson,
Sigríöur Ingvarsdóttir, Jón P. Ragnarsson.
Ingibjörg V. Ingvarsdóttir.
t
Fööursystir mín,
MARÍA SALOMONSDÓTTIR,
lést 2. ágúst.
Tryggvi Hjörvar.
t
Eiginmaöur minn, faöir og fósturfaðir,
SVEINBJÖRN KRISTJÁNSSON,
andaðist 31. júlí.
Útförin fer fram frá Fossvogskirkju, föstudaginn 7. ágúst kl. 10.30.
Fyrir hönd vandamanna. Kriatjana Jónadóttir,
Jón Ingvar Sveinbjörnaaon,
Jóhanna Brynjólfadóttir,
Brynjólfur Brynjólfsaon.
t
Eiginmaöur minn og faöir,
HALLGRÍMUR SIGURÐSSON,
Dvergabakka 8,
er lést í Borgarspítalanum 1. ágúst, veröur jarösunginn frá
Skagastrandarkirkju, laugardaginn 8. ágúst kl. 14.
Blóm vinsamlegast afþökkuö, en þeim sem vildu minnast hins látna
er bent á Slysavarnarfélag íslands. Qddný Jóhann.d6ttir,
Siguróur Hallgrimsson.
t
Sonur okkar,
ÞORSTEINN INGÓLFSSON,
Þórufelli 14,
sem lést 30. júní veröur jarösunginn frá Fossvogskirkju föstudag-
inn 7. ágúst kl. 4.30.
Ingólfur Jónsson, Elín Þorsteinsdóttir.
t
Útför eiginkonu minnar og móöur okkar,
HELGU KÁRADÓTTUR,
Kaplaskjólsvegi 27,
veröur gerö frá Fossvogskirkju föstudaginn 7. ágúst kl. 3 e.h.
Jón Sigurjónsson,
Lilja Jónsdóttir, Gylfi Jónsson,
Ester Jónsdóttir, Elísa Jónsdóttir,
Þórdís Jónsdóttir, Kóri Jónsson,
Sólveig Jónsdóttir, Sigurjón Jónsson.
tengdabörn og barnabörn.
t
Móðir okkar, tengdamóöir og amma,
JÓNÍNA KRISTÍN JÓHANNSDÓTTIR,
Krókatúni 1, Akranesi,
verður jarðsungin frá Akraneskirkju, laugardaginn 8. ágúst kl.
13.30
Þeim sem vildu minnast hennar er bent á sjúkrahús Akraness.
Börn, tengdabörn og barnabörn.
t
Útför
HELGA MARÍSAR SIGUROSSONAR,
Stígahlíð 34,
fer fram frá Fossvogskirkju í dag, fimmtudaginn 6. ágúst, kl. 3 e.h.
Sigþrúöur Guöbjartsdóttir,
Þóröur Helgason, Hulda Þóröardóttir.
t
GUÐNÝ GUDMUNDSDOTTIR,
Noröurbrún 1,
veröur jarösungin frá Neskirkju, fimmtudaginn 6. ágúst kl. 13.30.
Guöríöur Guöjónsdóttír,
Ólafur Thorarensen.
Guðný Guðmunds-
dóttir — Minningarorð
Fædd 29. april 1890
Dáin 30. júli 1981
Guðný var fædd í Glóru á
Kjalarnesi fyrir rúmu 91 ári. Ung
missti hún föður sinn, og þá um
leið leystist heimili hennar upp.
En uppvaxtarár sín dvaldi hún að
mestu með móður sinni. Var mjög
kært með þeim.
Um tvítugt giftist hún Benedikt
Eyvindssyni, slökkviliðsmanni í
Reykjavík, góðum og traustum
dreng. Sambúð þeirra varð góð, en
ekki löng. Hann dó úr lungnabólgu
á unga aldri. Þeim varð ekki barna
auðið, en fósturdótturina Rögnu ól
Guðný ein upp frá unga aldri. En
Ragna dó í blóma lífsins frá
góðum eiginmanni og börnum.
Þegar- ég kynntist Guðnýju
fyrst, stóð hún á fimmtugu. Vinir
útveguðu okkur þessa ágætis konu
til þess að sjá um heimilið og
börnin meðan ég væri að ná mér
eftir erfiðan sjúkdóm, er ég hlaut
eftir barnsburð. Þá áttum við
heima í Hruna í Árnessýslu.
En Guðný ílengdist og dvaldist í
heimili okkar eftir þetta á þriðja
tug ára, fyrst í sveitinni, svo í
Reykjavík. Eftir að mér batnaði,
vann hún út á við, en var okkur
ávallt innan handar, þegar með
þurfti. Margs er að minnast, þegar
þessar línur eru ritaðar. Hvað það
var gott að hafa þessa traustu og
ágætu konu til þess að annast
heimilið, þegar verst gegndi. Guð-
ný var mikil myndarkona, kunni
til allra verka. Ágætis saumakona
var hún einnig, og fór allt vel úr
hendi, sem hún saumaði. Listsaum
iðkaði hún alls konar á efri árum
og bjó til margt listrænna muna.
Trygglynd var Guðný í bezta lagi
og vinföst.
í fyrravor, 29. apríl, þegar hún
varð 90 ára, stóðu nokkrir vinir
hennar fyrir því að halda henni
veglegt samsæti, sem um 200
manns sóttu. Þetta gladdi hana
afar mikið, og hún var þakklát og
sæl og lifði á þessum indælu
minningum. Sjálf þakkaði hún
vinum sínum með ágætri ræðu. Ég
sagði við hana á eftir: „Ertu ekki
orðin þreytt, Guðný mín?“ Hún
svaraði að bragði: „Ég hef ekki
ætlað mér að verða þreytt." Ég
hygg, að þetta lýsi henni töluvert.
Hún vildi standa fyrir sínu.
Guðný var alla tíð heilsugóð,
ung í anda og létt á sér, þótt
þyþbin væri. Fróð var hún og
minnug, og mikið kunni hún af
skemmtilegum vísum og gátum,
og vísur gat hún sjálf gjört. Ég vil
minnast þess hér, að Guðný Guð-
mundsdóttir var stofnfélagi í
Kvenfélagi Neskirkju, stofnað
1941, og heiðursfélagi þar og tók
þátt í félagsstarfinu frá fyrstu tíð.
Þegar svo kvenfélagið fékk félags-
heimili í kirkjunni ári áður en
Neskirkja var vígð, en hún var
vígð árið 1957, hafði Guðný þann
starfa á hendi að hella á kaffi-
könnuna við öll tækifæri, smá og
stór, og tækifærin voru mörg. En
aldrei vantaði Guðnýju.
Fyrir tæpum 10 árum fluttist
hún að Norðurbrún 1. Þar leið
henni mjög vel og þótti gott að
vera. Fram að því síðasta hugsaði
hún að mestu um sig sjálf. Fyrir
stuttu síðan, á sólbjörtum sumar-
degi, kom Guðný óvænt í heim-
sókn til okkar með frænku sinni,
sem ók henni. Drukkið var kaffi á
svölunum, og bjart var yfir. Ekki
grunaði okkur þá, að þetta væri í
síðasta skipti, sem við sæjum
hana. En Guðný veiktist snögg-
lega og var flutt á Landakotsspít-
ala, en dvaldist þar aðeins 2
sólarhringa, þar til yfir lauk.
Ég og fjölskylda mín þökkum
Guðnýju áratugatryggð og velvild.
Góður Guð blessi hana og gefi
henni sinn frið. Blessuð sé minn-
ing hennar.
Ingibjörg Ólafsdóttir Thorarensen
í dag kveðjum við hinstu kveðju
góða vinkonu og félagssystur, frú
Guðnýju Guðmundsdóttir, Norð-
urbrún 1, hér í borg.
Margar góðar minningar eru
tengdar þessari góðu og dyggu
félagskonu kvenfélags Neskirkju.
Hún var ein af þeim sem starfaði í
félaginu allt frá stofnun þess, og
alit fram á síðustu ár. Og þó hún
flytti burt úr sókninni, kom hún á
fundi okkar og aðrar samveru-
stundir félagsins, þegar kraftar
leyfðu. Neskirkja og Kvenfélagið
áttu hug hennar þó vík væri á
milli vina.
Hversu oft munum við ekki
minnast hennar sístarfandi í eld-
húsi félagsins, alltaf að hugsa um
hag okkar hinna, allt ætti að vera
sem best, ekkert mætti á vanta.
Stundum sagði hún okkur sögur
og ýmislegt skemmtilegt, fróðlegt
eða lærdómsríkt. Hún sagði okkur
einnig skorinort, hvað henni fynd-
ist og hvað hún meinti um þetta
eða hitt. Hún var hrein og bein, en
svo var líka málið afgreitt frá
hennar hálfu.
Að starfi sínu gekk hún glöð í
lund með áhuga og starfsþreki svo
af bar. Alltaf var hún komin,
löngu á undan okkur öllum með
það eitt í huga að geðjast og gleðja
— allar skyldum við vera glaðar
og ánægðar. Hún stóð við sitt, því
mátti treysta, hennar verk voru
unnin með trúmennsku.
Hún gladdist svo innilega fyrir
hvert lítilræði sem fyrir hana var
gert. Við finnum til þess núna, að
við gerðum of lítið, svo verður
ætíð þegar leiðir skilja, að þeir
sem eftir sitja finna með söknuði
til þess að þeir gerðu ekki nógu
mikið fyrir látinn vin.
Eitt af því síðasta sem hún
minntist á, en síðan er nú nokkur
tími liðinn, var það hvað henni
þætti gaman að ferðast. Hún
ætlaði endilega að fara í safnaðar-
ferðina, en í þær fór hún yfirleitt
örugg. í þetta sinn verður sætið
hennar autt,. Hún hefur lagt upp í
aðra ferð sem verður henni mun
dýrmætari en nokkur safnaðar-
ferð hérna megin grafar. Við
samgleðjumst henni að umskiptin
urðu snögg, hún slapp við að liggja
lengi hjálparvana, og einhvern
veginn er það svo að líklegt er, að
það hafi verið henni að skapi að
flytja fljótt. Tíminn var kominn,
eftir engu var að bíða.
Kvenfélagskonur þakka löng og
góð kynni og biðja algóðan Guð að
blessa Guðnýju sína. Við vottum
innilega samúð öllum þeim sem
henni voru kærir, og nú sjá á bak
ástkærri vinkonu.
Friður sé með Guðnýju okkar.
Blessuð sé minning hennar.
Vinarkveðjur frá
Kvenfélagi Neskirkju.
Astríður Guðrún
Eggertsdóttir — Kveðja
Fædd 24. nóvember 1894.
Dáin 29. júlí 1981.
Stórbrotin kona hefur kvatt
þessa jörð eftir langan og viðburð-
arríkan lífsferil. Margs er að
minnast frá samvistunum við
hana og mikið að þakka. Okkur
sem tengdumst henni á einhvern
hátt og nutum hennar við er hollt
að íhuga hve ótal margt hún gaf af
andlegum þrótti sínum og þroska.
Hún var sannfærð um jákvæðan
tilgang lífsins og guðspekin var
hugðarefni hennar. Svo mikil var
sjálfsstjórn Ástríðar að aldrei sá
ég hana reiðast. Engin þurfti að
biðjast fyrirgefningar. Hún gerði
kröfur til sjálfrar sín og þá um
leið til þeirra sem meira máttu
sín. Hinum sem erfiðlega gekk á
lífsbrautinni reyndi hún að leið-
beina og hjálpa. Þau voru mörg
hvatningarorðin hennar ömmu.
Svo rík af visku, samúð og skiln-
ingi. Bréf hennar til mín skrifuð
frá annarri heimsálfu, skilja eftir
óendanlega mikinn fjársjóð fyrir
unga sonardóttur hennar í fram-
tíðinni. Við mæðgurnar sendum
elskulegri ömmu blessunaróskir
yfir móðuna miklu og minnumst
hennar með virðingu og þökk.
Ragnheiður Pálsdóttir
Eftirtalin ráöuneyti Stjórnarráösins veröa
lokuð
eftir kl. 14.00 6. ágúst vegna jaröarfarar Magnúsar
Kjartanssonar, fyrrv. ráöherra.
Félagsmálaráöuneyti
Iðnaðarráöuneyti
Fjármálaráðuneyti
Fjárlaga- og hagsýslustofnun
Ríkisendurskoöun
Heilbrigðis- og tryggingamálaráðuneyti.
ATHYGLI skal vakin á því, að
afmælis- og minningargreinar
verða að berast hlaðinu með
góðum fyrirvara. Þannig
verður grein, sem birtast á í
miðvikudagsblaði, að berast i
siðasta lagi fyrir hádegi á
mánudag og hliðstætt með
greinar aðra daga. Greinar
mega ekki vera í sendibréfs-
formi. Þess skal einnig getið,
af marggefnu tilefni. að frum-
ort lj(>ð um hinn látna eru
ekki birt á minningarorðasið-
um Morgunhlaðsins. Handrit
þurfa að vera vélrituð og með
góðu línuhili.