Alþýðublaðið - 08.06.1931, Page 3

ÁLFÝÐUBLAÐIÐ
3
Falsskýpfng „Tfmasis46
á hlntSalisisosnlngnniQ
Harlnannaskir
síórt og fjölbreytt úrval.
Híannbergsbræðnr.
Svo langt gengur „Tíminn“ í
blekkingum til þess að reyna að
véla alþýðuna frá pví að kjós.a
hennar eigin lista — A-Jistann, að
á laugardaginn kemur hann með
falsiSkýringu á undirstöðuatriði
hlutfallskosninga. Hann sogir, að
þeir, is.em kjósi Sigurjón, hafi
ekki nema hálft atkvæði. Þessa
vísvitandi falsskýringu birtir
blaðið með svörtu letri til frek-
ari áherzlu, í von um, að alþýðan
í Reykjavík sé svo ófróð, að hún
viti ekki, að öll atkvœdi, sem A-
listinn fœr fram yfir pad, sem
parf til pess að Héðinn Valdi-
marsson sé kosinn, koma að full-
um notum til pess að koma Sig-
urjóni að.
#
Þessi aðferð „Tímans“ til að
reyna að villa alþýðukjósendur
minnir mjög á aðfarir Filiste-
anna, sem „Timinn“ mintist
stundum á á yngri árum sínum
— maniia, sem reyna að blekkja
hrekklaust fólk til þess að skrifa
úpp á vixla fyrir þá, er síðan
verða að lúkast af þeim, sem Fil-
isteunum tekst að veiða, eins og
sá, sem lætur narra sig til að
ónýta atkvæði sitt, verður síðlar
að gjalda þess að hann hefir
látið vélast af andstæÖingum sín-
um. En alþýðan i Reykjavík er
ekki eins óþraskuð og „Timinn"
forna fyrirkomulagi íhaldsflokks-
ins á Sikattamálunum, hátolla og
jafnvel töluvert hækkaða, verð-
toll 0 'A’, II 'A’ og 21 1A °/o, þar
af tvo hina fyrri af lífsnauðsyrij-
uim fólksins, en enga hækkun á
hátekjum né stóreigntun, engar
einkasölur tiJ að afla ríkissjóði
tekna. Alþýðuiiokkurinn vildi
aftur lækka mikið tollana, setja
verðtollinn ail.an í l1/2°/o, en
hækka tekjuskatt mikið á tekj-
um umfram 8000 kr. og eignar-
skatt, ná í verulega hluta verð-
hækkunar lands og lóða og koma
á tóbakseinkasölu.
í þinglok vár flokksfundur hjá
Framsóknarmönnum víðs vegar
af landinu. Vinstri armur flokks-
ins, yngri mennimir, voru reiðir
svikunum hjá þingmönnunum og
heimtuðu iðrun og yfirbót. Sam-
þyktu þeir enn þá kosningalof-
orð, lækkun tolla, hækkun beinna
skatta og einkasölur. Hægri arm-
ur Framsóknar og þingmenn
hennar létu samþykkja þetta alt.
Þeir vissu hvað þeir sungu. Eins
og þeim væri vandara um að
svíkja pessi kosníngaloforð eftir
kosningar 1931 heldur en eftir
kosningar 1927! Enda er öllum
gömlu þingmönnunum stilt í þau
kjördæmi Framsóknar, sem viss-
ust eru, svo að íhaldsframtíð
fíokksins í skattamáium er jafn-
viss eins og hún var fyrír flokks-
þingið.
ætlast tii. Það mun hún m. a.
sýna núna við kosriingarnár. Hún
veit það vel, að þau litiu fríð-
indi, sem „Framsókn" þakkar sér
að hafa fært henni, eða ætla að
færa henni, Þórsfisk og Gefjunar-
föt, ætla „Framsóknar“forsprakk-
arnir henni að greiða með kaup-
lækkun, ef flokkur þeirra fengi
að ráða, svo að hún væri ver
sett eftir en áðux. Hún veit það
einnig, að „Framsóknar“listinn í
Reykjavík ér kominn fram tii
þess að styrkja kauplækkunarfé-
laga „Framsóknar“.manna, Magn-
ús fyrrum dósent, við , kosning-
arnar, og sést það bezt á því, að
„Framsókn" reynir með öllu móti
að veiða atkvæði frá Alþýðu-
flokknum, en gerir enga tilraun
til að draga atkvæði frá íhaldinu.
Sjálfir vita „Fra;m,sóknar"for-
sprakkarnir vel, að þeir geta ekki
komið manni að í Reykjavík. Til-
gangurinn er sá einn áð reýna
að ónýta atkvæði alþýðumanna
með því að freista með flátt-
skap og falsskýringum að véla
þá til að kjósa lista, sem engum
getur k-omið að, — til þesis að
tryggja kosningu Magnúsar fyrr-
um dósients, sem „Tíma“menn
vita vel, að er þeim sammáia um
að kaup verkalýðsins eigi að
lækka.
5. Alpýðuflokkurinn einn á
móti oiln íhaidi.
En alþýðan í landinu er loks
farin að greina á milli loforða
og efnda, stefnufestu og stefnu-
svika. Verkalýðurinn og jafnað-
armenn hafa fylgst með baráttu
Alþýðuflokksins fyrir imálstað
hennar í skattaxriálum sem öðr-
um mátum. Alþýðan í sveitunum
og vinstri armur Framsóknar
hlýtur að skilja það, að menn
geta að eins þeim flokki veitt
kjörfylgi, er fylgir fram stefnu-
máium manns sjálfs, að ríkis-
sjóðstekna sé aflað með sköttum
eftir efnum og ástæðum, en ekki
níðst á þeim efnaminni, en hin-
um, hlíft. En að kjósa Framsókn
er í þessum málum að kjósa i-
haldið. Jafnvel þeir Framsókn-
armenn, sem nú lofa fögru í
skattamálunum, munu fylgja
flokki sínum á þingi eins og und-
anfarin fjögur ár.
Sjálfstæðisflokkurinn hefir ekki
bneytt um stefnu í þessum mál-
um. Hann er fjandsamlegur Al-
þýðuflokknum og stefnu hans og
mun ávalt verða það. Barátta
Alpýðuflokksins er gegn öt,lu í-
haldi, hvort sem pað nefnir sig
Framsóknar- eða Sfálfstœðis-
flokk, og fyrir réttlæti í skatta-
málum eins og öðrum iandsmál-
um. Þess vegna fylgir alþýðan
sameinuð flokki sínum einum við
kosningarnar, Alþýðuflokknum.
Héðinn Valdimarsson.
Flðtlamaðurlnn úr
Fljótshli.
„Tíminn“ hefir eins og að und-
anförnu sýnt alþýðu framan í
þingmannaefni sín. Fylgja þar
með ýmsar fleiri nytsamar upp-
lýsingar, sem ætlast er til að
geti orðið mönnum til glpggvunar
í hinum vandasömu þjóðmálefn-
um, t. d. yfirbragð (sbr. lýsingu
á Þóri Steinþórssyni) og háralit-
ur (sbr. do. viðvíkjandi Sveim í
Firði). Verður ekki annað sagt, en
að hér sé gripið til þess, er mestu
ljósi varpar á málin!
Af hirðuleysi við vissa kjósend-
ur er þessara grundvallaratriða
ekki gætt við suma frambjóð-
endur. Séra Sveinbjörn Högnason
er á meðal þeirra. Er fylgibréf
hans að öllu leyti svo ófullkomið,
að hér verður að bæta nokkuð
um.
Séra Sveinbjörn þótti á náms-
árum sínuin ekki að öllu óefni-
legur maður, duglegur til mál-
fræðináms, umgengilegur í dag-
fari og talsverður málrófsmaður
í hópi víðsýnna manna. Þóttist
hann þá um skeið standa allnærri
kommúnistum og lét vígalega í
þeirra hópi. Þó mun , hinum
glöggskygnari vart hafa dulist,
að lítil heilindi fylgdu, en skóla-
vinátta olli, að þeir fengust lítt
um. Þessi staðreynd olli því, að
um það bil, sem séra Svein-
björn lauk námi, átti hann í hópi
yngri manna nokkra menn, sem
töldu það skyldu sina við hinn
gamia Hafnar-félaga að fara
um hann vinsamlegum orðum.
Juku þeir þá nokkuð hróður hans,
því sjálfux hafð-i hann ekkert lát-
ið eftir sig um þær mundir, en
samábyrgð skólavináttunnar barði
í bresti hálflyndisins.
Séra Sveinbjörn gerðist svo
prestur í Laufási, þótti klerkur
dágóður, en enginn afreksmaður
til fræði- né rit-starfa, og tók
brátt að eiga vingott við borgara
í laumi. Vinir hans,, kommúnistar,
munu þá hafa tekið að ugga
mjög um heilindi hans,, en Sig-
urður skólameistari Guðmunds-
son fékk á honum dálæti mikið
að sarna skapi. Gagnvart kom-
múnistum og jafnaðarmönnum
yfirleitt lét Sveinbjörn það jafn-
an í veðri vaka, að óbreyttur
væri hugur sinn til hinna róttæk-
ari stefna, en sálusorgaraskyldur
þrýstu sér til ógeðfelds samneytis
við íhaldið, enda tæki hann slíkt
nærri sér. Eigi að siður féll borg-
urum vel sá afheimur danskr-
ar íhaldsguðfræði, sem er uppi-
staðan í mentun hans, og mun
ýmsum þeirra hafa verið farið að
hugsast þá, að séra Sveinbjörn
myndi vonum bráðar hverfa frá
villu síns vegar.
Séra Sveinbjörn flyzt nú suður
um land og verður prestur á
Breiðabólstað. Brátt varð það
ljóst, að Framsóknarstjórnin taldi
hann sér alldýrmiætan þrátt fyrír
hinar „róttæku" skoðanir og
hlynti að honum með nefndar-
skipun o. fl. Einnig er það al-
kunna, að stjómin lagði afar-
mikið kapp á að koma honum að
við Flensborgarskóla sl. haust og
naut til þesis m,. a. aðstoðar i-
haldsmanna og annar, sem ætla
má að hafi þózt gera þar allgóð
mannkaup fyrir sína stefnu. Sú
stópun mæltist ýmislega fyrir.
Maðurinn var ókunnugux sikóla-
málum, hafði ekki sýnt neinn á-
huga á þ-eim málum, ekkert rit-
að þrátt fyrir ágæta aðstöðu,
nema eina ómerkilega grein, þar
sem tilraun var ger til þess að
bræðá ,s,aman íhaldssama trú-
fræði og náttúmvísindi nútímans,
og varð sú gredn að athlægi
meðal fræðimanna, ekki ritað
staf um uppeldis- eða æskulýðs-
mál né við þau fengist. Er sann-
leikurinn sá, að fyrir ofríki
kenslumálaráðherrans i þessu
máli og fagurgala Sveinbjamar
lét skólanefnd undan síga og fól
honum starfið, enda mun hafa
verið látið í veðri vaka, að vart
myndi fást fé til skólans eila.
En séra Sveinbirni nægði ekki
að láta troða -sér í þetta starf og
hafa prestsskap sinn jafnframt
til ígripa og tekjuauka. Kom hálf-
'lyndi hans fram í því, að hanr«
lét jafnan svo við jafftaðamienn
sem væri hann þeirra flokks-
maður, en æðra tillit til skólans
(sbr. sálusorgaraskyldurnar) geri
það að verkum,, að viturlegast
væri að hann stæði utan sam-
takanna. En styðja myndi hiann
þá jafnan. Nokkru áður en fram-
boðsfrestur var útrunninn var
það orðið sýnt, að Sveinbjö’ro
myndi nú fara að verða að inna
af hiendi fósiturlaun og umhyggju
Framsóknar. Var það þá tvívegis
á hann borið af trúnaðarmönnu'm
jafnaðarmanna, að hann myndi
V'era í þann veginn að snúast tii
fullrar andstöðu við þá. Kom þá
enn á ný fram hálflyndi þessa
manns.. Hann bar fást á móti
því! Nokkrum dögum síðar er
framboð hans komið fram! Kosn-
ingabeitur hefir séra Sveinbjörn
margar. T. d. lofar hann þvi, ef