Alþýðublaðið - 09.06.1931, Blaðsíða 2

alþýðublaðið

Héoinn Valdimarsson, Sigurjón Á. Ólafsson,
eistu Tnennimir á lista Alpýðuflokksins, A-listanum.
Veljið eftir
Af þeim íjórum mönn'um, sem
kosnir verða þingmenn Reykja-
vikur á föstudaginn kemur, er
fyrir fram vitaniegi um þrjá,
hverjir koroast að. Baráttan hér
í Reykjavík sitendur því sérstak-
lega um 4. þingsætið. Hún stend-
ur um Sigurjón A. óiafsson og
Magnús fyrrum, dó-sent, uro það.
hvor þeirra h-aldi áfram að v-era
þingmaður. Hitt er vissa, að
hvorki Helgi Briem né Guðjón
Efenediktsson geta fooroið til
greina. Bæjarstjómarko sningam-
ar sícustu sýna ijóslega, að gsysi-
roikið vantar á, að „Framsókn-
ar“-f!okkurinn geti k-omiö að
roanni hér í Reykjavík, þ-egar að
eins fjórir eru kosnir. Var „Fraro-
sóikn" þó ekki í þann tím-a búir,
að flytja fjárlagafrumvarp uro
niðurskurð v-erklegra fram-
kvæmda. Um lí-kurna'r fyrir þing-
roensku Guðjóns -er það að segja,
að hæpið inyndi að „Sparta“
kæmi nei-num að, þótt þingmenn-
irnir allir, 42, væru kosnir í einu
lagi mieð. hlutfallsko-snin-gu urn
land alt, hvað þá að hún komi
að fjórða manni í Reykjavík. AI-
þýðan er ekld ginkeypt fyrir
sprengin-garliisíum, o-g þótt íhald-
inu þyki einkarvænt um fram-
boð Guðjóns, þá eru samt engar
líkur til þes-s, að það láni honum
atkvæði frá Magnúsi. Fjórði þing-
roaðurinn verður því annað hvort
Sigurjón eða Magnús. Og þar
um getur oltið á þínu atkvæði,
lesari góður.
Hvað hafa þeir tv-eir þá hvor
um sig gert á þingi fyrir verka-
fólk, sjómenn og annað alþýðu-
félk ?
Annars v-egar h-efir Sigurjón
borið fraini til sigur-s lenginguna
á hvíldartíma íogarasjómanna.
figttarbætur sjómannalaganna eru
hans verk meira en n-okkurs ann-
ars. Þar á meðal trygging á
fatnaði og munum skipverja, sem
Alþýðuflokkurinn barðist ilengi
fyrir áður en hún náðist. Sigurjón
'barðist harðri baráttu gegn sjö-
Víeðsráninu, þar til það var kveð-
ið niður — i bráð a .m. k.; en
verkunum.
íhaldsliðið væri svo sem víst til
að vekja þann draug sinn upp
aftur, ef það þættist hafa bol-
magn til þess á þingi.
Að þessu sinni skal enn að eiins
nefnt eitt mál af þeim, sem Sig-
urjón hefir borið fram á þingi
til hagsbóta -alþýðunni. Það er
ríkisútgáfa skólabóka, siem hann
flutti frumvarp um á síðasta
þingi ásamt Héðni og Haraldi,
til þes-s að lækka verð skóla-
bókanna, en jafnframt var í frum-
varpinu ákvæði til tryggiírgar
góðu bókavali, á hv-ern íhátt
stjórn útgáfunnar skyldi valin.
Þetta frumvarp var að feins
komið til nefndar þ-egar þing-
rofið skall á, en þó hafði Magn-
ús fyrrum dósent fengið tældfæri
til að sýna hug sinn til þess.
Hamaðist hann mjög gegn því
undir eins við 1. umræðu.
1 alþýðutryggingarmálunum
hiefir Magnú-s reynst allra þing-
manna verstur. Hafði hann þau
umrnæli á alþingi 1930, þegar
rætt var um tryggingarmálin, að
i Þýzkalandi væri alt fjötxað og
flækt í eintómum t:ryggingum(!).
Þótti honum tekið óhæfilega mik-
ið af gróða þýzkra atvinnurek-
enda í tryggingargjöl-d fyrir
verkalýðinn og kærði sig ekki
uim, að sama yrði uppi á ten-
ingnum hér á fslandi. Svona ein-
staklega ant hefir Magnús látið
s-ér um öxyggi íslenzks v-erkai-
lýðs.
Rétt er að bera undirtektir
Magnúsar við alþýðutryggingarn-
ar s-amian við hljóðiÖ í þessum
fyrrverandi bindindisyim frá „ó-
skrifaða-blaðs“-dögunum, þegar
Haraldur Guðmun-dsson flutti
þingsályktunartillögu um lokun
áfiengisbúðanna hér og i Hafnar-
firði alþingishátíðarvikuna. Dós-
entinum fyrrv. var eklu alveg
eins illa við Spánarvinsknæp-
urnar eins og alþýðutry-ggingarn-
ar. Þ-að var nú eitthvað annað.
Hann kall-aði það „óviðeigandi
móðgun við ges-tina“, s-em hingað
kæmu, ef áfengisbúðunum væri
lo-kað með-an þeir væru hér.
Hann var heldur ekkert að hafa
á móti því, aö áfengi væri veitt
í ríkisveizlum alþingishátíðar-
innar. Hann mintist jafnvel hreinf
ekki á, að pad væri óþarfi. En
sijkur kallaði hann á því sama
þingi munaðarvöru og óþarfa-
vöru, -sem sjálfsagt s-é að tolla,
þar siem -aftur á móti ófært væri
að hækka eigna- og hátekju-
skatt, svo s-em H-araldur lagði
til að gert yrði, — „því að hér
er svo áð segja enginn auður,“
siagði Magnús. Því til staðfestu
taldi hann, að hér sitji /engir
sýknt og beilagt með sveittan
s-kallann við að klippa út arð-
mið-a. Hitt þ-ótti honum víst ekki
teljandi, þótt sumir hafi marga
tugi þúsunda í árs-tekjur, á með-
an aðrir v-erða. að draga fram
lífið ás-amt fjöískyldum sínum í
aumustu kjall-araholum og fara
á mis sjálfsögðustu lífsþæginda,
þrátt fyrir látlaust strit, þegar
þá -einhverja vinnu er að fá, —
strit, sem Magnús er sennilega
- ekki enn farinn að láta sér skilj-
ast og því síður viðurkenna, að
þeir, siem geta veitt sér íburð-
armiestu íbúð-irnar og dýrustu
krásirnax, hafi fengið neinn gróða
af í sinn sjöð.
Þ-egar þá einhv-erja vinnu er
að fá. —
Magnús sagði raunar á alþingi
1930, að hér á íslandi þekkist
ekki atvinnuleysi, „s-erc. orð sé
á gerandi", og í annað skifti á
því sama þingi sagði hann, að
enn þá værum við Islendingar
lausir við atvinnuleysi. Hætt er
við, að honum fyndist eitthvað
annað, ef hann ætti eftir að leita*
sjálfur vinnu á eyrinni, þótt ekki
væri nema einn vetur. Hins veg-
ar kannaðist hann við, að at-
vinnuleysi væri til i útlöndum
og áð þar, sem mikið atvinnu-
leysi sé, þar sé þ-að orðin sv-d
mikil plága, að ekki geti aðra
meiri fyrir nokkra þjóð.
Það hefði þó að minsta k-osti
átt að imega vænta þes-s, að
Magnús gerði sér ekki leik að
því að leiða pláguna miklu yfir
landa sína.
En hvad geroi hcmn svo á
pinginu í vetur?
Magnús var í fjárveitinganefnd
neðri deildar. Og þar sampijkti
hann og lagdi blessim sína ijfir
nidnrskurd verklegra 'fram-
kvœmda ríkisins.
Þar með var hann að bj-óða
atvinnuieysisplágunni heim á
verkamannaheimilin, þeirri plágu,
sem hann hafði sjálfur viöur-
kent árið áöur, að engin plága
væri verri; en þá var hann ein-
mitt að akneytast út í atvinnu-
leysistryggingar.
Allir, sem ekki vUja verð-
launa Magnús fyrrum. dósent fyr-
ir þ-essar aðgerðir, þeir kjósa A-
listann. Allir, sem vilja slík Iög
sem togaravökulögin og , sjó-
mannalögin fremur en sjóveðs-
rán íhaidsins, kjósa Sigurjón
Stefán Jóhann Stefánsson,
frambjóðandi Alþýðufl-okksins í
Hafnarfirði.
K|ésld A"llsía*m.
aftur á þing. Hyggnir rnenn ó--
nýta ekki atkvæði sín með því
að kasta þ-ehn á „Tíma“-listann
eða á Guðjón B-eniedikt;son, þvl
af hvorugum þeim iista getur
maður kómisit að hvort setm er.
Deiian er um,, hvor eigi að
halda áfram þingstörfum, Sigur-
jón eð-a Magnús, og á miili þeirm
eigið þið nú að v-eija.
Logreolan sead gogn norsk-
nm verkamonnum.
i
Hún biður ósigur.
Osló, 9. júní. U. P. FB. Tuttugu
iögreglumenn særðust, tvedr
mjög, iþegar mestu óeirðirnar,
sem enn hafa orðið um vinnu-
málin í Noregi, brutust út í
Menstad í g-ærkvel-di. Þúsund
kröfugöngumenn g-erðu tilraun til
áð brjótast inn í verksmiðju, sem
verkfallsbrjótar unnu í. Lögregl-
an gerði tilraun til að dreifa
verkamannahópnum, -en verka-
roenn gripu járnstengur og keöju-
búta og slóu iögreglumennina í
rot og mölvuðu tvær lögreglu-
bifreiðir. Lögreglan dró sig þá
í hlé inn í verksmiðjuna. — Rík-
isstjórnin hefir nú málið til at-
hugunar.
Jarðskjðlftakippir.
Lundúnum-, 8. júní. U. P. ^FB.
Mesti jarðskjálfti, sem menn vita
dæmi til, kom á Stóí & -Bretiaadi
á sunnudagsn-óttina. Varð hans
vart alla leið frá eynni Wight
norður á Skotland. Kippirnir
stóðu yfir um 20 sekúndur. Þeir
byrjuðu kl. 1,26 að morgni og
voru 'snarpastir kl. 1,27 m-ín.
Snarpastir voru kippirnir í Hull,
og iék þar alt á reiðiskjálfi.
Fólk í þúsundatali svaf undir
beru 1-ofti. í Lundúnum varð
hristings vart í ýrnsurn bygg-
ingum, t. d. stjórnarbyggingun-