Morgunblaðið - 24.12.1981, Blaðsíða 28

60
MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 24. DESEMBER 1981
„ Afi, ca man ekki lenaur hvovln
Asícr. . .
/2-2 f
... aö opna fyrst
jólagjafir hans.
Tll Rag U.S. Pat OH.—iH rtghts rtsarved
* 1981 Los Angetes Tinws Syndicate
III
l>essar leiðbeininfrar ættu að
hjálpa þér til að ná betri árangri í
frístundunum.
HÖGNI HREKKVISI
/>*£> svo emrr „r /fcrinssts/n /
53^ SIG6A V/öGA £ VLVZMU
„Minn frið gef ég yður“:
Þessi orð eru einnig töl-
uð til okkar sem nú lifum
Þórarinn E. Jónsson skrifar:
„Himnarnir opnuðust. Ljós
Guðs lýsti bjart og máttugt, himn-
eskur sendiboði var kominn. —
Sjá ég flyt yður mikinn fögnuð,
yður er í dag frelsari fæddur, sem
er Kristur Drottinn, í borg Davíðs.
Og hafið þetta til marks: Þér mun-
uð finna sveinbarn reifað og lagt í
jötu. — Með englinum voru himn-
eskir herskarar sem lofuðu Guð og
sögðu: Dýrð sé Guði í upphæðum
og friður á jörðu með þeim
mönnum sem hann hefur velþókn-
un á.
Þannig hljóðar helgisagan um
fæðingu Jesú Krists. Þessi saga er
lesin í kirkjum landsins og víða
um heim á aðfangadagskvöld jóla,
þar sem kristnihald er við haft.
Þá kemur spurningin mikla:
Trúum við þessari sögu? Eða
trúum við henni ekki? Svar mitt
er þetta: Ég trúi sögunni bókstaf-
lega. Tvenns konar undur gerast.
Sveinbarn fæðist austur í gyð-
ingalandi, það vex upp og markar
spor í sögu mannkynsins, spor
sem ekki verða afmáð. Tímatal
mannkynssögunnar breytist. Mið-
að er við fæðingu Jesú Krists,
sveinbarnsins, sem reifað var og
lagt í jötu í gripahúsi, og atburðir
sögunnar sagðir hafa gerst fyrir
eða eftir fæðingu hans. Slíkt segir
til sín sem heimsviðburður á
jarðneskan mælikvarða. En þetta
er aðeins önnur hlið þessa máls,
sem við rengjum ekki. Hin hliðin
er torskildari og verður tæpast
sönnuð á jarðneska vísu.
Við vitum um sólkerfi okkar,
sólina og fylgihnetti hennar.
Stjarnvísindin segja okkur að til
séu mörg sólkerfi í geimnum.
Nefnd eru hnattkerfi, vetrar-
brautir, í órafjarlægð og sólir sem
taldar eru vera í milljóna ljósára
fjarlægð frá plánetu okkar Jörð,
miðað við ljóshraðann (300 þús.
km/sek.). Hver verður svo viðmið-
un vor jarðarbúa með plánetu
vora, samanborið við þessar óra-
víddir sem stjarnvísindin tala um
og fundist hafa? Og spyrja má:
Hvað vita menn um alheiminn
sem heild þótt þeir viti nokkuð um
einstök brotabrot hans? Við þess-
ari spurningu ríkir þögn frá
mannlegu sjónarmiði.
Hitt virðist einsætt að plánetan
Jörð, sem við byggjum, er aðeins
sandkorn á sjávarströndu miðað
við þann fjölda sólna, sem þegar
er vitað um og víðerni þeirra. En
hvað um hið óræða, sem oss er
hulið?
Himnarnir opnuðust. Óþekktar
víddir sögðu til sín. Himneskar
verur birtust. Undur gerðust, sem
ekki eru sönnuð enn á jarðneskan
mælikvarða. Frelsari var fæddur,
sveinbarn reifað og lagt í jötu.
Þetta varð á jólanótt endur fyrir
löngu. Á þeirri hátíð sem nú fer í
hönd verða þessi orð lesin: „Yður
er í dag frelsari fæddur ...“ Frels-
ari, þetta er dulúðugt orð. En hvað
merkir það í rauninni? Er ekki
einmitt kominn tími til að íhuga
það fyrir okkur jarðarbúa, þar
sem ófriðarlogarnir eru í þann
mund að tortíma mannkyni á
óheillabraut, eins og blasir við
hvers manns augum? Hvert skal
leita ráða, þegar stungið er við
fótum?
„Yður er í dag frelsari fæddur,"
sagði engillinn, hinn himneski
boðberi. Sá boðskapur er enn í
fullu gildi og varir að eilífu. Hug-
arfarsbreytingar er þörf hér á
jörðu, og það fyrr en seinna.
„Minn frið skil ég eftir hjá yður.
Minn frið gef ég yður.“ Þessi voru
orð Jesú Krists til lærisveina
sinna. Þessi orð eru einnig töluð
til okkar sem nú lifum.
Jólin nálgast, fæðingarhátíð
frelsarans. Frelsari er okkur
fæddur. Leitum til hans er sagði:
„Ég er vegurinn, sannleikurinn og
lífið.“ Leitum til Jesú Krists með
öll okkar vandamál. Friðurinn
sem hann talaði um er okkur gef-
inn, en ekki seldur. Hvers er
mönnunum fremur vant nú en
þess friðar, sem frelsarinn talaði
um? Friðar er okkur vant á frið-
vana jörð.
Gleðileg jól.“
Gef oss vort land
Þorkell Hjaltason skrifar:
„í upphafi nýju aldar, eða
nokkru eftir árið 1500, var Pólland
öflugasta ríkið í austanverðri álf-
unni. En verslun og viðskiptum
hrakaði þar og borgarastéttin
glataði ríkidæmi sínu, er siglingar
hófust til Ameríku og Indlands.
Og bændurnir sem voru ánauðugir
aðlinum bjuggu við örbirgð. Svo
að sorgarsaga Póllands nú er ekki
alveg ný af nálinni. Landið er
áreiðanlega eitt af stríðshrjáðustu
löndum Austur-Evrópu.
í 246 ár urðu Pólverjar að þola
kúgun og alls konar harðrétti
voldugra þjóða er höfðu skipt
landi þeirra á milli sín í þrjá
hluta. Þessi skipting varð að sam-
komulagi milli Rússa, Austurrík-
ismanna og Prússa. Fyrsta skipt-
ingin fór fram árið 1772 og önnur
skipting 1793 og sú síðasta 1795.
Stóð sú skipan mála eins og áður
segir í 246 ár eða allt til 1918, að
friðarsamningar voru gerðir eftir
fyrri heimsstyrjöldina 1914—1918.
Pólland varð þá aftur sjálfstætt
ríki og hefur svo verið síðan eða í
63 ár.
En nú er frelsi Pólverja ógnað á
nýjan leik og svartnætti heims-
kommúnismans skollið yfir land
þeirra, níðþungt og ógnvekjandi
Þorkell Hjaltason
meira en nokkru sinni fyrr, og
miskunnarlausum herlögum beitt
gegn varnarlausu verkafólki. Eng-
in vægð er sýnd í manndrápum og
fangelsunum og alls konar ofbeldi
M5KJA9/ UMyN‘0 ÚT
l&FI XIL YPRMA-
G&, $&CA VI66A, 0G Wf?<MTr'
\ \i(J6 AQ LíKLZáA \<4*H
miTÖT
Ó, U\QA, HÁf? WNSTN
£6 im vúinpq vm \
VfSSOtf S0VIU TuM5
LWfotf \ \4lLL)6lJM!
MftöT.wmiQWt
c=>rT7
II u
beitt til að ná settu marki, það er
að útrýma öllu frelsi úr mannlegu
samfélagi þar. Hið djöfulóða
skrímsli kommúnismans þolir
aldrei frelsisgust mannlegra
kennda í nokkurri mynd. Frum-
skógarlögmálið eitt gildir þar í
sveit.
í blaðafrétt frá 18. desember sl.
stóð þessi klausa: „Sjö verkamenn
skotnir. Hundruð manna hafa
særst í átökum við herinn í Pól-
landi og mörg þúsund manna verið
fangelsuð." Já, svona standa málin
í dag. En vonandi tekst Lech Wal-
esa að losna úr fangelsi kvalara
sinna og vonandi gæta allar góðar
vættir þess, að honum takist að
frelsa þjóð sína sem fyrst undan
ánauðaroki kúgaranna.
Nokkurt undrunarefni var það
er út barst um heimsbyggðina á
öldum ljósvakans, að Afganir
hefðu sæmt Leonid Brezhnev, for-
seta Sovétríkjanna, æðsta heið-
ursmerki lands síns, „Sól frelsis-
ins“, í tilefni af 75 ára afmæli for-
setans. Já, margt er skrýtið í
kýrhausnum. En allur heimurinn
vonar og biður þess, að nótt hinna
löngu hnífa í Póllandi ljúki sem
fyrst og sól frelsisins fái að skína
þar óhindruð af stjórnvöldum um
alla pólsku sléttuna um ókomin
ár.
Víst væri það verðugt verkefni
fyrir Brezhnev forseta, meðal sól-
arorða Afgana dinglar enn á
brjósti hans, að veita pólsku þjóð-
inni full mannréttindi og frelsi
eins og lýðræðisþjóðir hins vest-
ræna heims búa nú við.
Mér finnst eiga vel við í lok
þessa spjalls að rifja upp fyrsta
stefið í hinni eldheitu frelsisbæn
Pólverja:
<>ud, þú sem vorri ættjörd skýldir áður.
Alvaldur Guð, Hem vilt að hún HÍg reisi.
Lít þú í náð til lýðNÍnn nem er hrjáður.
lafður í fjötra jafnt í borg Nem hreysi.
(iuð, heyr vor óp er (;rættir þig vér biðjum.
Gef ohs vort land og frel.sa það úr viðjum.
(Stfr. Thornt. þýddi.)
Með jólakveðju."