Alþýðublaðið - 09.09.1920, Side 4
ALÞYÐUBLAÐIÐ
Nokkuð aí nýju lf jöti úr Borgarllrði kemur til bæjar-
ins í dag- og- verður selt á Laugavegi 17 (bakhús)i.
Kaupfélag Reykvíkinga.
Fulltrúaráðsfundur
verður í kvöld fimtudag 9. kl. 8 á vanalegum stað.
Stór útsala
verðu næstu daga í verzlun
Jóhönnu Olg’eirsson,
Laugaveg 18.
Eftir Upton Sinclair.
Fjórða bók:
Erfðaskrá Kola konungs.
(Frfa.).
Frú Zamboni mótmæiti kröft-
uglega.
„Hún segist ekkert aanað hafa,
til þess að fara í, og hún geti
ekki gengið nakinK.
„Er hún ekki í tnillipilsi?"
„Hún segir, að það sé ekki
hreiat".
Allir fóru að hlægja, og gamla
konan stokkroðnaði.
„Segðu henni, að hún geti vaf-
ið um sig ábreiðu, meðan Mary
sækir henni föt", sagði Hallur.
Þeim varð það erfiðara, en þau
höfðu gert sér í hugarlund, að fá
sorgarklæðin hjá frú Zamboni;
klæðin sem höfðu orðið henni
svo dýr, og kostað hana svo
mörg tár og Iangan tíma. Aldrei
hafði kona, sem alið hafði sextán
börn, heyrt aðra eins kröfu. Að
selja það, sem var merki um
sorg hennar — og klæða sig auk
þess úr í gistihúsherbergi frammi
fyrir heilum hóp af karlmönnum,
sem meira að segja hlógu að
hénnil
„Segði henni, að þetta sé afar
áríðandi", sagði HaHur. „Segðu
henni, að eg verði að fá þau".
Og er hann sá, að Rusick varð
ekkert ágengt, fór hann sjálfur
að babbla hrognamálið, sem al-
gengt var í kolahéruðunum. „Verð
fá fötin! Verð fela mig! Komast
undan verkstjórunum! Annars
drepinn!"
Þá loksins félst gamla konan
dauðhrædd á þetta. „Hún segir,
að aliir verði að snúa sér viðK,
sagði Rusick. Og ailir snéru sér
glaðir og ánægðir við, Mary
Burke og frú Swajka skýldu hjá,
og frú Zamboni klæddi sig úr
ytrí fötunum og var vafinn í
teppi í staðinn.
Þegar Hallur var kominn í föt-
inn voru þau hálfri alin of víð.
En þegar búið var að troða inn
á hann tveimur koddum og reyra
beltið um hann, fóru þau honum
betur. Hann fór í gatslitna skó-
garma gömlu konunnar, og Mary
Burke setti hatt hennar á höfuð
honum og lagfærði allar slæðurn-
ar, og nú hefðu jafuvei krakkar
fiú Zamboni tekið misgrip á
honum.
í nokkrar mínútur kváðu hlátr-
ar við, en svo datt alt í dúna-
logn. Til starfa. Mary Burke ætl-
aði að vera kyr hjá því, sem eft
ir var af frú Zamboni, ef einhver
þjónninn, eða njósnarinn kæmi.
Hallur bað Jim Moylan að fara
niður og segja Edward, að hann
væri að skrifa sendibréf til verka-
mannanna í Norðurdalnum og
yrði ekki tiibúinn að fara, fyr en
með næturlestinni.
Þegar þessu var lokið, kvaddi
Hallur alla með handabandi, og
svo yfirgáfu þau gistihúsið tíu
saman, öll í einu og fóru sitt í
hvora áttina þegar út á götuna
kom. Frú Swajka og hin dulbúna
„frú ZamboniK fór rétt á eftir og
sá þegar í stað, að aliir njósnar-
arnir voru farnir.
Þau fóru niður götuna og
stönsuðu við búðarglugga, u®z
Hallur var viss um að bragðið
hafði hepnast og enginn eíti þau.
Þá kvaddi hann fiú Swajka og
fór áleiðis til stöðvarinnar til þess
að komast upp eftir með kvöld-
lestinni.
Nýkomin
fataefni, frakkaefni og
kvenkápuefni. — Efni
tekin til sauma.
Guðsteínn Eyjólfsson,
Laugaveg 32 B.
Kaupið
Alþýðublaðið!
Ritstjóri og ábyrgöarmaður:
Ólafnr Friðriksson. \
PrentsmiÖjan Gutenberg.