Morgunblaðið - 07.04.1982, Blaðsíða 14

14
MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 7. APRÍL 1982
Þau taka þátt í flutningi Mattheusarpassíunnar
Auk Pólýfónkórsins taka Hamrahlíðarkórinn og Kór Öldutúnsskóla í Hafnarfirði þátt í flutningi Mattheusarpassí-
unnar ásamt hljómsveit og einsöngvurum, undir stjórn Ingólfs Guðbrandssonar. Mbl. ræddi stuttlega við kórstjórana,
Þorgerði Ingólfsdóttur og Egil Friðleifsson, svo og nokkra félaga Hamrahlíðarkórsins.
Stórkostlegt að kynnast
þessu listaverki svo náið
— segir Þorgerður Ingólfsdóttir, stjórnandi Hamrahlíðar-
kórsins, um Mattheusarpassíu Bachs
MamrahlíAarkórinn er einn þeirra
mörgu er við sögu koma við Dutning
Mattheusarpassíu Bachs í Háskóla-
bíói, en honum stjórnar Þorgerður
Ingólfsdóttir. Hún hefur í vetur verið
í leyfi frá kennslustarfi sínu við Tón-
listarskólann í Reykjavík og notað
tímann til náms og m.a. dvalist í Nor-
egi. Ekki sleppti hún samt hendinni
alveg af kórnum sínum, því þótt hún
hafi verið í launalausu leyfi frá MH
hefur hún komið hingað til lands
þrisvar í vetur til að æfa kórinn.
— Pólýfónkórinn leitaði til
okkar í janúar um að vera með í að
flytja Mattheusarpassíuna óstytta
og hefur þetta verkefni verið okkur
öllum ómetanleg reynsla og kórfé-
lagar hafa varið ómældum tíma í
æfingar, sagði Þorgerður Ingólfs-
dóttir í samtali við Mbl. — Síðasta
stórátak okkar var ferð til Þýska-
lands sl. sumar og segja má að kór-
inn sé nú svipað skipaður og þá.
Mjög mikil samheldni hefur verið í
hópnum og þegar ósk kom frá
Pólýfónkórnum um að við værum
með kallaði ég lið mitt til skrafs og
ráðagerða. Var mikill áhugi hjá
okkur öllum að taka þátt í þessu
verkefni og fá að kynnast þessu
stórkostlega listaverki svo náið. Og
ég endurtek hve kórfélagar hafa
verið duglegir að koma á æfingar,
en í tvo mánuði höfum við æft alla
laugardaga og sunnudaga og
þrisvar-fjórum sinnum í miðri
viku.
Tónlistin leitar
á hugann
Og Þorgerður er beðin að lýsa
því nánar á hvern hátt þau kynn-
ast tónverkinu:
— Þessi tónlist sækir mjög á og
við höfum nánast fengið hana á
heilann. Ég mæti krökkunum
kannski á gangi í skólanum eða
þau sitja niðri og bíða eftir að æf-
ing hefjist, þá syngja þau heilu
kaflana úr verkinu og þannig sæk-
ir þessi tónlist sífellt á hugann.
Ég tel líka fullvíst að allir þeir,
sem taka þátt í þessum flutningi,
verði á einn eða annan hátt fyrir
áhrifum. Einhverjar nýjar dyr
opnast, við erum ekki söm eftir að
taka þátt í að flytja þetta mikla
verk, bæði textinn og tónlistin
hafa þessi áhrif.
fyrrum félaga barnakórsins taka
þátt í flutningnum nú, annað hvort
syngjandi með kórunum eða sem
hljóðfæraleikarar.
Innihaldsríkt verk
í Hamrahlíðarkórnum eru nú 78
félagar og segir Þorgerður hann
svipað skipaðan og þegar hann
Séð yfir sviðið í Háskólabíói en Hamrahlíðarkórinn er til hægri á myndinni
Ingólfsdóttir kórstjóri með sínu fólki.
Pólýfónkórinn og Hamrahlíð-
arkórinn hafa nokkuð svipuðu
hlutverki að gegna hvað umfang
varðar, en verkið er samið fyrir 2
blandaða kóra og barnakór. Ýmist
syngja þeir saman eða hvor fyrir
sig, stundum saman í 8 röddum og
stundum fjórradda. Þegar við
syngjum sálmalögin, sem íslend-
ingar þekkja og borist hafa með
lútherskunni, verður áheyrendum
boðið að taka undir þegar við
endurtökum sálmana.
Þorgerður kveðst hafa kynnst
þessu mikla verki Bachs þegar hún
var í Bandarikjunum í háskóla-
námi. Fyrir 10 árum, þegar verkið
var flutt nokkuð stytt, stjórnaði
hún barnakór. Segir hún marga
flutti Dafnis og Klói með Sinfóníu-
hljómsveit Islands í fyrra.
— Við höfum haft þann hátt á að
félagar hætti starfi sínu í kórnum
sumarið eftir stúdentspróf, en í
fyrra óskaði stjórnandi Sinfóníu-
hljómsveitarinnar eftir því að kór-
inn yrði stærri. Var þá skammur
tími eftir til æfinga og ekki tími til
að þjálfa upp alveg nýtt fólk og því
greip ég til þess ráðs að kalla á
nokkra fyrrverandi kórfélaga, sem
þá voru hættir í skólanum.
Þetta er stórkostlegt verkefni og
mér finnst eiginlega að það hefði
þurft að halda fyrir flytjendur sér-
stakt námskeið um verkið sjálft.
Fá hefði mátt sagnfræðinga og
guðfræðinga til að fjalla um inni-
Nokkrir félagar Hamrahlíðarkórsins, frí viastri: Agnar Óskarsson, Sigrfður
Eyþórsdóttir, Jón Ingi Guðmundsson og Margrét Ponzi.
með kórnum, eru komnir í aðra
kóra, Langholtskórinn, Pólýfón-
kórinn eða Háskólakórinn og jafn-
vel farnir í söngnám og hefur
þannig vaknað mikill tónlistar-
áhugi hjá mörgum eftir starf með
Hamrahlíðarkórnum.
Margrét: Þetta hefur verið mjög
skemmtilegt og að starfa í kór er
ekki síst skemmtilegt eftir á.
Margar minningar eru tengdar
hverju lagi, hvar það var fyrst
flutt, og það hefur líka verið sér-
lega ánægjulegt að starfa með er-
lendum kórum eins og við höfum
gert á ferðum okkar erlendis.
Sigríður: Við lærum mjög mikið
á að taka þátt í að flytja tónlist og
hlusta á hana. Þetta verk syngur í
manni nánast allan daginn og þeg-
ar við lærum verk til að flytja öðr-
um gleymist það ekki strax heldur
situr í manni.
Agnar: Hamrahlíðarkórinn tek-
ur allan tíma okkar og við sinnum
ekki öðrum tómstundastörfum á
meðan. Það er nokkur munur að
syngja með öðrum kórum og á æf-
ingum tekur dálítinn tíma að finna
samhljóminn, því alltaf kemur
svolítið annar blær með öðrum
stjórnanda en við erum vön.
Ekki tefjum við þau lengur, en
þau segja þetta verkefni leggjast
vel í sig. Hamrahlíðarkórinn hefur
fengið nokkur boð um utanlands-
ferðir í sumar, en Þorgerður kór-
stjóri Ingólfsdóttir sagði enn allt
óráðið með þær. jt.
og á tónleikunum syngur Þorgerður
Ljósm. KÖE.
hald verksins, því verkið er svo
innihaldsríkt og hverjum manni
nauðsynlegt að kynnast því sem
best.
Skemmtilegt starf
Þá var rætt stuttlega við fjóra
kórfélaga: Margrét Ponzi, Sigríður
Eyþórsdóttir, Jón Ingi Guð-
mundsson og Agnar Óskarsson
hafa öll verið nokkur ár í kórnum
og Jón Ingi er einn af „öldungun-
um“.
Jón Ingi: Ég var í kórnum í 4 ár
og er nú aftur með, en þegar mikið
liggur við hefur verið leitað til
okkar sem höfum verið með áður.
Margir af þeim, sem eru hættir
Kannski eru þagnirnar erfiðastar!
Litiö inn á æfingu hjá Kór Öldutúnsskóla
Kór Öldutúnsskóla í Hafnarfirði syngur með Pólýfónkórnum og Hamrahlíð-
arkórnum í Mattheusarpassíunni. Stjórnandi hans er Egill R. Friðleifsson og
leit Mbl. inn á æBngu hjá kórnum stundarkorn um síðustu helgi.
Egill R. Friðleifsson stjórnar Kór Öldutúnsskóla á æfingu. Ljósm. RAX.
— Þetta er risastórt verk og
gjörólíkt því sem við höfum áður
sungið, enda eitt af öndvegisverk-
um tónbókmenntanna, sagði Egill
Friðleifsson kórstjóri. — Én þetta
er skemmtileg upplifun og ný
reynsla fyrir mig sem stjórnanda
og raunar alla í kórnum. Venjulega
syngjum við án undirleiks og
oftast ein, en hér erum við í sam-
starfi við aðra kóra og hljómsveitir
spila undir.
Á hvern hátt er verkið sjálft
öðruvísi en annað sem þið hafið
sungið?
— Það sem við syngjum í þessu
verki er í sjálfu sér ekki mjög flók-
ið eða erfitt, en hins vegar eru
þagnirnar erfiðastar! Við syngjum
kannski nokkra takta og síðan er
margra takta þögn. Þessar inn-
komur þurfum við að æfa, en við
syngjum aðallega í fyrsta hlutan-
um.
Ég sé um að æfa kórinn og að
hann kunni sinn þátt í verkinu, en
Ingólfur Guðbrandsson stjórnar
flutningi verksins og samæfingun-
um og má segja að ég afhendi hon-
um kórinn nú þegar að flutningn-
um kemur. Er það nokkuð undar-
leg tilfinning fyrir mig sem stjórn-
anda að sjá annan mann taka
þarna við og ein's og ég gat um
áðan ný reynsla fyrir mig.
Núna er 41 stúlka í Kór Öldu-
túnsskóla, nánast hinar sömu síð-
ustu 2 árin. Er þetta 17. starfsár
kórsins. En þótt þetta stórvirki sé
á verkefnaskránni núna er líka
ýmislegt fleira framundan og ekki
smátt heldur. Egill rekur það:
— Já, það er ýmislegt framund-
an og til að byrja með má nefna
vortónleika í lok apríl og þar koma
aðrar deildir kórsins við sögu, en
hann starfar í 3 deildum. Um miðj-
an mai höldum við síðan til Lathi í
Finnlandi og tökum þar þátt í
kóramóti. Einnig er ráðgert að við
komum þar fram í útvarpi og sjón-
varpi. Þegar Finnlandsferðinni er
lokið styttist í stóra reisu, en það
er ferð til Hong Kong og Kína.
Förum við af stað um miðjan júlí
og hefur verið mjög stíft æft að
undanförnu og verður svo áfram
Hafnarfjarðarbær hefur styrkt
okkur mjög rausnarlega fyrir þá
ferð og réði það úrslitum fyrir
okkur. Annars förum við ýmsar
fjáröflunarleiðir, höldum kökubas-
ar og fleira og þannig vonumst við
til að allt gangi upp.
Kór Oldutúnsskóla kemst þá í
sumar í 4. heimsálfuna og er það í
8. sinn, sem hann heldur í tónleika-
ferð út fyrir landsteinana. Hefur
hann sungið í ýmsum löndum Evr-
ópu, Ameríku og Afríku. En er
þetta ekki mikil törn og jafnvel
fórn fyrir kórfélaga á öðrum svið-
um?
— Ekki virðist svo vera. Þær
fara á skíði, sumar fóru á ball í
gær og aðrar eru í hljóðfæranámi
og þannig mætti áfram telja og
auövitað sinna þær skólanum líka.
Það er tími fyrir það sem menn
hafa áhuga á.
Nú hefur kórinn starfað þetta
lengi, eru fyrrum kórfélagar farnir
að syngja með öðrum kórum?
— Já, sumir hafa sungiö með
Pólýfónkórnum, í vetur sá ég
kunnuglegt andlit í Dómkórnum og
sumir hafa jafnvel lagt fyrir sig
söngnám. Leiðirnar liggja því víða
eftir starfið í Kór Öldutúnsskóla.
jt-