Morgunblaðið - 12.05.1982, Síða 1

Miðvikudagur
12. maí
|HoiiUmXiTn^ií>
Bls. 49-80
Út í buskann
i Bretlandi
eftir Þorbjörn Guðmundsson
Fyrri grein
Leitum við Islendingar langt yfir skammt, þegar við fdrum
utan? Vafalaust fæstir þeirra, sem sækjast eftir sólbökuðum
ströndum. En hvað með hina, sem kjósa heldur að ferðast
um og njóta þess, sem fyrir augu og eyru ber meðal erlendra
þjóða? Eg var að velta þessu fyrir mér, þegar ég beið eftir
flugferð heim á flugvellinum I Glasgow fyrir nokkrum dög-
um, eftir átta daga ökuferð frá London norður England og
um Hálönd Skotlands.
Aukagreiðsla
fyrir bað
Þegar við vorum á ferð, gekk
allt eftir, sem hér hefur verið sagt
um gististaðina. Þó kom það fyrir
á einum stað, áð fullbókað var á
tveimur hótelum, sem hringt var
til, en það kom ekki að sök, nóg
var af öðrum gististöðum á svip-
uðum slóðum. Og hvaða máli
skipti það, þegar ferðin var út í
buskann? Ekki veit ég þó, hvernig
þessu er farið á aðalferðatímanum
á sumrin, en við vorum fullvissuð
um að mikið þyrfti á að ganga til
þess að fólk fengi ekki inni á þén-
anlegum stöðum.
Með „voucher“-num er greitt
fyrir gistingu í herbergi án baðs
og morgunmat. Vilji menn fá
herbergi með baði, verður að
borga fyrir það sérstaklega, eitt
pund íyrir manninn (2 pund fyrir
hjón). Einnig þarf að borga auka-
lega eitt pund fyrir eins manns
herbergi. Sérstakir „voucher“-ar
eru fyrir börn innan 14 ára aldurs
og þá ætlast til að þau séu í her-
bergi með fullorðnum.
„Voucher“-arnir
keyptir hér heima
íslendingar, sem hafa hug á að
nýta sér þessa ferðatilhögun, geta
Dómkirkjan í Lincoln.
urfum við ef til vill ekki
lengra en til Bretlands til
þess að höndla það, sem við
sækjumst eftir? Breska ferða-
málaráðið (The British Tourist
Authority — BTA) er að minnsta
kosti á þeirri skoðun. Það telur, að
iandið hafi upp á svo ótal margt
að bjóða, sem fer algerlega fram-
hjá ferðamönnum, er aðeins drepa
niður fæti í stórborgunum. Hefur
nú verið komið á fót sérstakri
ferðatilhögun með það fyrir aug-
um að gera mönnum ferðir um
landið eins þægilegar og auðveld-
ar og kostur er, en þó án fyrirfram
skipulagðrar áætlunar, sem ekki
verður breytt út af. „Go as ^you
please“, heitir það — eða „Ut í
buskann". Er þá gert ráð fyrir, að
tekinn sé á leigu bíll og hver og
einn verði sinn eiginn herra hvað
farartæki snertir.
Hið eina, sem í raun þarf að
ákveða í upphafi, er, hve lengi
ferðin skuli standa, því áður en
lagt er af stað er keypt sérstakt
ávísanahefti, „AA-Travel Vouch-
ers“, og ávísanir úr því notaðar til
greiðslu á gistingu. Ávísanaheft-
inu fylgir stórt kort af Bretlandi
með lista yfir alla þá gististaði,
sem tilheyra þessu prógrammi og
til boða eru. Þeir eru sérstaklega
merktir inn á kortið. Skipta þeir
hundruðum og eru dreifðir vítt og
breitt um allt land. Með þessi
skilríki í höndum ertu orðinn
„British Country Wanderer”.
Meö lest frá
flugvellinum
Um mánaðamótin apríl-maí
gafst okkur hjónum tækifæri til
að ferðast um Bretland sam-
kvæmt þessari tilhögun í boði
BTA og Flugleiða. Mikið hefur
verið látið af því, hve kerfi neðan-
jarðarlestanna (Underground) í
London sé pottþétt. Ákváðum við
því að reyna á það og keyptum á
Heathrow-flugvelli miða til
Glouster-stöðvarinnar — en áður
höfðum við fengið upplýst, að
Penta-hótelið, þar sem okkur var
ætluð gisting, væri steinsnar frá
þeirri stöð. Gekk það allt sem í
sögu og var þar að auki margfalt
ódýrara og tók mun skemmri tíma
en ef leigubíll hefði verið tekinn.
Islensk hjón, sem við hittum í
lestinni og voru hagvön í London,
kváðust alltaf ferðast á þennan
hátt frá flugvellinum inn í borg-
ina. Færu þau út á þeirri stöð, sem
næst væri hótelinu, sem þau gista
á, en fengju sér gjarnan leigubíl
þaðan til hótelsins, ef gangan
þangað með farangurinn væri of
löng.
Gist utan
stórborganna
Fáir þeirra gististaða, sem
„voucher“-arnir gilda á, eru í
Demigert sveitaþorp í Yorkshire.
stórborgunum. Langflestir þeirra
eru í litlum þorpum eða smábæj-
um, sem margir eru skammt utan
borganna. Flest eru þetta einnar
eða tveggja stjörnu hótel eða
gistiheimili. Á öllum þeim stöðum,
sem við gistum á, var áberandi
hreinlæti og rúmin þægileg, svo
ekki sé minnst á sérstaklega
elskulegt viðmót.
Þegar komið er á næturstað er
ráðlegt að gera sér grein fyrir,
hvert halda skuli næsta dag. Er sú
ákvörðun hefur verið tekin, sér
starfsfólk hótelsins um að hringja
til þess staðar, sem valinn hefur
verið til gistingar næstu nótt og
pantar herbergi þar. Sé ekki ann-
ars getið, er reiknað með að þang-
að verði komið eigi síðar en kl. 6
síðdegis. Ef búist er við að menn
verði síðar á ferð, er rétt að taka
það strax fram. Þá er og rétt, ef
óvæntar tafir verða, að láta vita af
því á væntanlegum gististað.
*
Aætlun breytt
Sú áætlun, sem gerð hefur verið
fyrir næsta dag, er þó ekki óbreyt-
anleg. Segjum t.d., að dvalið hafi
verið lengur en ráð var fyrir gert á
einhverjum áhugaverðum stað eða
annað tafið för, þá eru möguleikar
á að velja nýjan næturstað með
því að hringja þangað og panta
gistingu. Sama er og að segja, ef
ferðin hefur gengið betur en búist
var við og menn vilji nýta tímann
og halda lengra. En ef breytt er
um gististað er áríðandi að
hringja til þess staðar, sem fyrst
var ákveðinn og láta vita um
breytta áætlun. „Það versta, sem
fyrir kemur, er að bíða og bíða
Iangt fram á kvöld eftir gestum,
sem aldrei koma,“ sagði einn hót-
elstjórinn.
keypt „voucher“-ana hjá Flugleið-
um eða ferðaskrifstofunum hér,
sem einnig sjá um útvegun á bíla-
leigubíl. Okkur taldist svo til, að
kostnaður auk þess væri hæfilega
áætlaður 25 pund á dag fyrir hjón.
Inni í því er falinn góður kvöld-
verður, snarl um miðjan dag, smá-
hressing við og við og bensín á
bílinn.
Ástæðulaust er að fá sér mat-
armikinn hádegisverð, þar sem
breski morgunverðurinn er mjög
undirstöðugóð máltíð. í þessu
sambandi er rétt að vekja athygli
á því, að á milli kl. 12 og 2 á dag-
inn fæst á langflestum „pub“-um,
eða krám, í bæjum eða við veginn
létt máltíð (bar-snack) á vægu
verði. Víða er hægt að velja um
ýmsa rétti og voru þeir undan-
tekningarlaust hinir ljúffengustu,
a.m.k. féllu þeir bragðlaukum
mínum vel.