Morgunblaðið - 16.05.1982, Blaðsíða 34

34
MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 16. MAÍ 1982
Vélinni hafði seinkað
og Morgunblaðsmenn
sátu og flettu tíma-
ritum í flugskýlinu á Þórs-
höfn. Það er ómetanlegt
fyrir svo lítið byggðarlag að
þangað skuli vera áætlun-
arflug fimm daga vikunnar.
Það er Flugfélag Norður-
lands sem innir það þarfa-
verk af hendi og þar eru
innanborös hinir ágætustu
flugmenn. Jón Aðalbjörns-
son kallar nú til þeirra í
gegnum talstöð og segja
þeim veðurfréttir frá
Þórshafnarflugvelli. Jón er
starfsmaður Flugmála-
stjórnar norður þar og
fékkst til að spjalla stutt-
lega við Mbl.
Já, ég sé alfarið um þenn-
an flugvöll og fylgist með
eignum Flugmálastjórnar
hér. Það er 67% starf, en ég
vonast til þess að fá það
bráðlega metið sem fullt
starf, því það er orðið svo á
Raufarhöfn og Vopnafirði
og þá gæti maður búist við
að sama fyrirkomulag ætti
að ríkja hér. Það er líka ill-
mögulegt að gegna þessu
starfi, ef maður er að brasa
eitthvað annað með. Ég er
umboðsmaður Flugleiða
hér og þar gilda nú bara
prósentur, en svo reyni ég
að drýgja tekjurnar með
ýmsu sem til fellur. En það
er fleira sem kallar að.
Húsnæðið er orðið lélegt og
svo þarf að skapa meira ör-
yggi á flugbrautinni og
leggja aðra braut. Þeir hjá
flugmálastjórn segjast hafa
í mörg horn að líta og alltaf
vantar nú peningana, eins
og við vitum, en Þórshafn-
arflugvöllur komst miklu
fyrr í gagniö en flugvellirn-
ir á Raufarhöfn og Vopna-
firði, en hefur síðan dregist
aftur úr. Líklega höfum við
ekki verið nógu frekir,
Þórshafnarbúar.
Hvenær var flugvöllur
þessi lagður?
Ja, faðir minn fór að
slétta hér í kringum 1950.
Hann tók það alfarið upp
hjá sjálfum sér og má segja
að hann hafi komið flugi
hingað af stað. Hann var,
og er, mikill áhugamaður
um flug og gerðist starfs-
maður Flugfélagsins og
Flugmálastjórnar þegar
flugvöllurinn var kominn í
gagnið og gegndi því starfi
þar til fyrir fjórum árum að
hann hætti fyrir aldurs
sakir og ég tók við.
Það vekur athygli allra
sem fara um Þórshafnar-
flugvöll mikið flak af stórri
flugvél sem þar er.
Já, þetta eru menjar um
dvöl Bandaríkjahers hér,
segir Jón. Þeir flugu henni í
sjóinn og skildu svo flakið
eftir hér við flugbrautina.
Herinn byrjaði fram-
kvæmdir uppá Heiðarfjalli
Flakið af Douglas-vélinni sem Bandaríkjaher skildi eftir við Þórshafnarflugvöll.
M»r)runhlaAiA/<)larur K. MafEnÚNHon.
Líklega höfum viö
ekki verið nógu frekir
Grunnskólinn á Þórshöfn er nú
kominn í nýtt og glæsilegt hús-
næði. Þar sitja á skólabekk, auk
nemenda frá Þórshöfn, nemendur úr
Sauðaneshreppi og unglingar frá Sval-
barðshreppi. Skólastjóri er Pálmi Óla-
son, en hann hefur nú verið skólastjóri á
Þórshöfn í 26 ár. Mbl. átti stutt spjall við
Pálma nýverið, þegar tíðindamenn þess
voru á ferð um Þórshöfn.
Já, þetta er 26. árið mitt í skólastjóra-
stöðu, segir Pálmi: Ég er fæddur á
Þórshöfn og einnig uppalinn hér að
mestu leyti. Strax eftir landspróf fór ég
suður í Kennaraskólann og lauk þaðan
prófi árið 1956. Þá sneri ég heim og gerð-
ist skólastjóri hér. Jú, alltaf var það nú
meiningin að fara í langskólanám, en það
dróst og ég býst ekki við að ég láti verða
af því úr þessu. Það hafði nú sitt að segja
að ég var oddviti hér í 12 ár. Pólitíkin?
Já, hún er býsna skrítin pólitíkin hér. Á
Þórshöfn hefur aldrei verið um pólitíska
lista að ræða og listinn sem við buðum
fram árið 1966 og sigraði, hann var svo
sjálfkjörinn á meðan hann entist eða til
1978. Þá flutti ég í annan hrepp og lét af
oddvitaembættinu. Maður var orðinn
leiður á því sýsli; það var ansi mikið
staut. Ég þvældist inní þessi félagsmála-
störf, eins og svo margur án þess að óska
Spjall við
Pálma Ólason
skólastjóra
Myndir:
Olafur K. Magnússon
Nemendur við Hótel Þórshöfn,
en þar borða þeir hádegismat,
sem ekki eiga heima á Þórs-
höfn, og nokkrir eru þar einnig
i heimavist.
Ágætis mannlíf á Þórshöfn
þess beinlínis og þá er það nú svo að
maður grípur fyrsta tækifærið sem gefst
til að losna.
Nú bý ég á Ytri-Brekkum í Sauða-
neshreppi, rétt fyrir sunnan þorpið. Bú-
skap? Nei, maður kallar það ekki búskap
þó maður sé með 30 rollur og 3 tryppi. Ég
hafði hugsað mér að hafa svolítinn bú-
skap, þegar við fluttum að Ytri-Brekk-
um, en sá strax að búskapur er ekkert
hjáverk.
Já, það er ágætt mannlíf hér á Þórs-
höfn og fólk unir glatt við sitt. Fjölmiðl-
ar bjuggu það til að hér væri allt á hverf-
anda hveli, en ætli sé ekki ráð að líta
fremur í andlit náungans og sjá hvernig
honum líður, heldúr en að lesa æsifregn-
ir blaða. Fólk hefur það ágætt hér á
Þórshöfn, býr í góðu húsnæði og hefur
meira en nóg til hnífs og skeiðar. Einn af
fáum ókostum sem ég kann að nefna við
búsetu hér er rafmagnskyndingin. Það er
nefnilega til í dæminu að 30% af tekjum
fyrirvinnu heimilisins hverfi alfarið í
rafmagnskostnað. Það þætti einhvers
staðar mikið ...