Morgunblaðið - 16.05.1982, Blaðsíða 42

42
MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 16. MAÍ 1982
Dýragarðsbridge
NafniA Victor Mollo lætur kunn-
ugk'jja í eyrum bridgeunnenda.
A.m.k. þeirra sem eitthvaA hafa les-
iA um bridge, í bókum eAa tímarit-
um. Mollo þessi er nefnilega einn
þekktasti bridgehöfundur á okkar
tímum. Hann er Breti að þjóAerni,
fæddur 1909, og eftir hann liggja
einhver óskapa býsn af bridgebók-
um.
Allar bækur Mollos eru góð
vara og fyrir sumar þeirra ætti
hann að vera búinn að fá Nóbels-
verðlaunin fyrir löngu. Þar á ég
þó einkum við bókina Bridge í
dýragarAinum, eða Bridge in the
Menagerie eins og hún heitir á
frummálinu. Sú bók er fyrst og
fremst skemmtibók, bráðfyndin
og snilldar vel skrifuð. Söguper-
sónurnar eru, eins og nafnið gefur
til kynna, ýmsar furðuskepnur úr
þeim dýragarði sem bridgeheim-
urinn er. Þar er frægastan að
telja Grimma Gölt, snillinginn
ófyrirleitna, en mesta nautn hans
í lífinu — fyrir utan það að vinna
í bridge auðvitaö — er að horfa á
andstæðinga sína tapa. Og það
versta sem hendir hann er að vera
blindur. Enda segir hann oft við
spilafélaga sína: „Elsku besti
makker minn, láttu mig um að
spila á spilin. Þú getur verið viss
um að það er þér fyrir bestu."
Af öðrum, sem nefna mætti, ber
hæst gríska skipakónginn Papa
og Kjána Kanínu. Papa er einn af
þeim sem aldrei spilar sönnu spili
í vörn, og er svo samkvæmur
sjálfum sér í blekkingunni að það
má fullkomlega treysta hverju
spili sem hann lætur. Hann og
Grimmi Göltur elda oft grátt silf-
ur saman, enda eru þeir náttúru-
legir óvinir.
Kjána Kanínu verður best lýst
með þessum orðum Óskars Uglu:
„Kanínan er sennilega lélegasti
spilari á vesturhveli jarðar og ör-
ugglega sá heppnasti."
Mér til skemmtunar hef ég
reynt að þýða nokkra kafla úr
þessari bók. Og í þeirri fullvissu
að Mollo skilji ekki íslensku birti
ég hérna upphafskaflann, en þar
segir Mollo frá fyrstu kynnum
sínum af lífinu í dýragarðinum.
Það eru Papa og Kjáni Kanína
sem mest koma við sögu. Kjáni er
aldrei nefndur með nafni, en það
er hann sem er sagnhafi. Það er
a.m.k. eitt orð sem ekki er víst að
lesendur botni í, en það er „stari".
En það orð er tilraun til að þýða
„kibitzer", sem er áhorfandi í
heldur niðrandi merkingu.
Laust borð
Það var elsti og virtasti stari
Ljóngammanna, Óskar Ugla, sem
var ábyrgðarmaður minn þegar
ég gekk í klúbbinn. Auknefni
Óskars mátti að nokkru leyti
rekja til hjartalagaðs andlitsins
og kringlóttu rafgulu augnanna,
en hið spaka hátterni hans og
nætursiðir áttu einnig nokkurn
hlut að máli. Andstætt öðrum
störum átti Óskar það til að koma
með skynsamlegar athugasemdir,
jafnvel eftir að hafa séð allar
hendur; og hann hafði þá sjald-
gæfu gáfu að geta þagað tímunum
saman, jafnvel þótt hann væri
vakandi.
„Þetta ætti að vera borð við þitt
hæfi,“ sagði Óskar, þegar hann
fylgdi mér inn í spilasalinn, og
benti á stóran og áberandi mann,
fölan á hörund, með ábúðarmikið
yfirbragð og ríkmannlegt rautt
silkibindi. Mér var sagt að þar
færi þemistókles Papadópólus,
grískur skipaeigandi, kallaður
Papa meðal Ljóngammanna.
Hann hafði stórar lúkur og há-
væra rödd. Það voru þrír aðrir
menn við borðið.
„Sex tíglar," sagði austur í þann
mund sem ég tyllti mér á bak við
Papa, sem var i suður. Þegar ég er
að bíða eftir að skerast í leikinn
er mér yfirleitt lítið um slemmur
gefið. Mér finnst að spilararnir
ættu að reyna að klára bertuna
sem fyrst en taka ekki óþarfa
áhættu. í þetta sinn varð þó for-
vitnin gremjunni yfirsterkari og
ég ákvað að fylgjast vel með spil-
inu því þetta blasti við á hendi
Papa:
s Á10942
h ÁK32
t Á4
I Á6
Papa doblaði sex tígla og vestur
redoblaði umsvifalaust. Ég gat
ekki alveg áttað mig á hvernig
staða það gæti verið þar sem
austur-vestur gátu verið svo vissir
um að taka tólf slagi án þess að
eiga svo mikið sem einn ás á milli
sín, og var þvi feginn þegar ein-
hver bað um að fá að heyra sagnir
aftur.
Grikkinn næstum því malaði
þegar hann rifjaði upp sagnirnar:
SuAur Veutur NorAur Austur
1 sparti 2 lauf pass 2 tíglar
2 spartar 3 spaÁar pass 3 grönd
pass 5 Iíj»lar pass 6 tíglar
dohl redohl pass pass
pass
Ég ætti að nefna það líka aö
austur-vestur voru á hættunni.
Það þurfti ekki skelfingarsvipinn
á austri til að upplýsa mig um
hvað hafði gerst. Það lá nokkuð
beint við, austur hafði ekki heyrt
sögn Papa og því gengið út frá því
að vestur hefði opnað á tveggja
laufa alkröfu. Grikkinn hafði get-
ið sér til um hvað var á seyði þeg-
ar sagnir voru komnar upp í þrjú
grönd, og var virkilega stoltur af
mýkt sinni að dobla ekki. Ef hann
doblaði mundu andstæðingarnir
flýja í fjögur lauf eða fjóra tígla.
Sá samningur færi sennilega þrjá
niður, kannski fjóra, og hann
mundi missa af 150 fyrir ásana.
En á móti þessu kæmi, að ef
austur-vestur væru ekki varaðir
við, væri eins víst að þeir steyptu
sér enn dýpra niður í botnlaust
ginnungagapið. Auðvitaö voru sex
tíglar redoblaðir talsvert meira
en Papa hafði látið sig dreyma
um, en það sýndi þó a.m.k. að enn
var til réttlæti í heiminum.
Grimmi göltur og aðrir minni spámenn í dýragarði Victor Mollos.
Útspilið var ekkert sérstakt
vandamál. Hjartakóngurinn
„blasti við“. öll spilin voru þessi:
Norður
sDG
h 9876
t 32
I109875
Vestur
s 53
h -
t KDG109
I KDG432
Suður
s Á10942
h ÁK32
t Á4
IÁ6
Útspilið upplýsti hjartaháspilin
og austur átti ekki í neinum erfið-
leikum með að fría tvö hjörtu til
að gleypa í sig spaðana tvo í
blindum. Laufásinn féll sársauka-
laust á meðan á þessari aðgerð
stóð og það eina sem átti eftir að
gera var að reikna út skorina.
Norður skammaði suður fyrir
að finna eina útspilið sem gaf
sagnhafa spilið. Og Papa, sem leit
ekki lengur út fyrir að vera
ánægður með sjálfan sig, skamm-
aði spilarana á næsta borði fyrir
hávaðann sem hafði leitt til þess
að austur hafði ekki heyrt opnun-
arsögnina. Austur bað félaga sinn
afsökunar á því að hafa ekki sýnt
hjartalitinn sinn, of, vestur fyrir-
gaf honum af göfuglyndi sínu.
Mikilvægast af öllu var þó, að
nú var borðið laust og þegar ásök-
ununum linnti fimmtán mínútum
síðar, gat ég skorist í leikinn.
Jón Baldursson
í stuði
Jakob R. Möller gat þess við
mig um daginn að hann væri far-
inn að þreytast á eilífum frægð-
arsögum um Jón Baldursson í
bridgedálkum dagblaðanna. Hann
sagði að þó hefði tekið út yfir all-
an þjófabálk þegar Mogginn, Tím-
inn og D&V hefðu birt samdægurs
einhverja hetjudáð Jóns við
bridgeborðið!
Nú vill svo til um Jakob að
Austur
s K876
h DG1054
t 8765
I -
SAMHJALPARSAMKOMA
VERÐUR I FIIADELFIU, HATUNI2,
SUNNUDAGSKVÖLD KL. 20.00
Fjölbreytt dagskrá að vanda.
Fíladelfíukórinn syngur undir stjórn Árna
Arinbjarnarsonar. Vinirnir í Hlaðgerðarkoti
syngja og vitna. Og að síðustu verður kynnt
nýja hljómplata SAMHJALPAR, sem Garðar,
Anne og Agústa syngja. Munu þau syngja lög
af plötunni, og Magnús Kjartansson og hljómsveit
leika undir. Stjórnandi samkomunnar
verður Óli Ágústsson
íbmhjólp