Morgunblaðið - 08.06.1982, Blaðsíða 42

22
MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 8. JÚNÍ1982
• Úr landsieik íslendinga og Englendinga sem fram fór á Laugardalsvellinum á dögunum. En þar náði landinn fram
góóum úrslitum. Goddard sækir aö marki en Sævar er til varnar. Örn, Marteinn og Guðmundur eru við öllu búnir.
Það besta sem íslenska
landsliðið hefur sýnt
islandsmótlð 2. delld
Fylkismenn heppnir
að halda jöfnu
I>að er gaman
þegar vel gengur
Mikið var gaman að vera íslend-
ingur á Laugardalsvellinum sl. mið-
vikudag, þegar strákarnir okkar
velgdu ensku landsliðsmönnunum
undir uggum. Og víst er að áhorf-
endur kunnu að meta það, að ís-
lensku leikmennirnir stóðu lengst
af fyllilega jafnfætis þessum
frægu köppum, sem margir hverj-
ir eru eins og gamlir kunningjar
eftir ófáar „samverustundirnar" á
laugardögum í umsjón Bjarna Fel.
Það er kannski að bera i bakka-
fullan lækinn, að hlaða ofan á lof
það sem íslenska liðið hefur hlotið
fyrir frammistöðuna, en ég stenst
ekki mátið.
Til hamingju strákar
— til hamingju
Jóhannes og co.
Leikurinn gegn Englendingum
var án nokkurs vafa það besta sem
íslenskt landslið hefur sýnt fyrr
og síðar. Það var heldur ekki verra
að ná þessum stórleik gegn liði
sem virkilega lagði sig fram, því
mikið var í húfi eins og menn vita.
Hitt er svo annað mál að ég átti
von á mun betri frammistöðu hjá
enska liðinu. Hafa ber þó í huga
að enginn leikur fer betur en and-
stæðingurinn leyfir. Og það var
greinilegt að ísl. leikmennirnir
voru á þeim buxunum að leyfa
Bretum hvorki eitt né neitt. Af
gestunum var það aðeins Glenn
Hoddle, sá stórkostlegi leikmaður,
sem sýndi einhvern „klassa", og
var reyndar besti maðurinn á vell-
inum að minni hyggju. Flestar
hinar stjörnurnar ollu vonbrigð-
um, nema Goddard sem var góður,
og þeir Osman, Corrigan, Neal og
Withe, sem allir stóðu fyrir sínu.
En það var ekki ætlun mín að
„kryfja" enska liðið heldur það ís-
lenska.
Stórgóður leikur
mióvallarspilaranna
gaf tóninn
Það er erfitt og á vissan hátt
ósanngjarnt að taka nokkra
leikmenn út úr, og hrósa þeim sér-
staklega, þegar heilt lið nær góð-
um árangri. Ef hægt er að tala um
jafntefli sem sigur, þá var þetta
sigur liðsheildarinnar. Allir
leikmenn íslenska liðsins eiga
hrós skilið, en þó mismikið eins og
gengur. Að venju mæddi töluvert
á vörninni undir lok leiksins, en
hún stóð sig mjög vel þegar á
heildina er litið, með Guðmund
markvörð sem besta mann. Tengi-
liðirnir fjórir áttu prýðis leik og
áttu að öðrum ólöstuðum stærsta
þáttinn í því að lyfta leik liðsins
upp á áður óþekkt „plan“. Arnór
átti stórleik, sívinnandi og stór-
hættulegur, en að mínu viti var
Janus bestur íslendinganna þótt
mjótt væri á mununum. Ég hef
ekki séð Janus leika betur í annan
tíma, baráttan á sínum stað og yf-
irvegunin slík að það var unun á
að horfa. Það var alveg eins og
maðurinn væri að leika við ein-
hverja gutta á planinu við gamla
Lækjarskólann í Hafnarfirðinum,
en ekki við þrautþjálfaða enska
landsliðsmenn.
Karl og Atli áttu báðir
skemmtilega spretti, sem yljuðu
áhorfendum, og þáttur Atla í
marki íslenska liðsins var stór.
Framherjarnir unnu geysivel og
voru mjög ógnandi, einkum Lárus.
í sambandi við framlínuna þykir
mér það sýna ljóslega hversu gíf-
urlega marga góða miðju- og
framlínumenn við eigum, að Sig-
urður Grétarsson skuli ekki vera í
byrjunaruppstillingu íslenska
landsliðsins. Og úr því að ég er
kominn út í þessa sálma er rétt að
minna á það að Pétur Pétursson
var ekki með, og reyndar ekki
heldur okkar besti knattspyrnu-
maður, Asgeir Sigurvinsson. Hann
var þarna illa fjarri góðu gamni,
að vísu ekki mjög langt frá, því
hann fylgdist með félögunum úr
stúkunni og hefur væntanlega
kitlað í tærnar meðan á leiknum
stóð.
Það eru ekki
alltaf jólin
Þrátt fyrir, eða öllu heldur
vegna hins góða árangurs íslenska
landsliðsins að undanförnu, er
fyllsta ástæða til að vara við of
mikilli bjartsýni. Við höfum vissu-
lega góðu liði á að skipa, sem hef-
ur náð athyglisverðum úrslitum
sl. ár. En á sama tíma og ekkert
evrópskt landslið getur bókað sig-
ur á því íslenska í Reykjavík, eru
þau lið fá í Evrópu sem við getum
talið okkar menn nokkuð örugga
með sigur gegn. Það er gamla sag-
an með að eiga góðan dag eða
slæman, og auk þess er knatt-
spyrnan óútreiknanleg og það ger-
ir hana jafn heillandi og raun ber
vitni.
Þessar línur eru ritaðar fyrir
viðureign Islendinga og Möltubúa
á Sikiley, og þótt ég voni það besta
er ég ekki nema hóflega bjartsýnn
á árangur okkar manna.
Aðstæður þær sem leikurinn fer
fram við henta okkar ágæta lands-
liði verr, en gjólan í Reykjavík
þegar leikið var við Breta á óslétt-
um Laugardalsvellinum. Og svo
vantar þann mikla stuðning sem
10000 áhugasamir íslendingar
veita liðinu er það leikur á heima-
velli. Höldum okkur við jörðina og
gerum sanngjarnar kröfur til
landsliðsins, en ætlum okkur ekki
að gleypa sólina — hún hefur
staðið í mörgum.
íþróttafréttamenn fjölmiðlanna
gegna þarna stóru hlutverki. Þeir
verða að passa sig á því að nota
ekki of stór orð í lýsingum sínum á
afrekum íslenskra liða, þannig að
fólk búist við of miklu og verði
þ.a.l. mjög vonsvikið þegar illa
gengur. En nú erum við komin að
öðru aðalmáli pistilsins í dag, sem
er:
Krítik á krítik
Það eru gerðar miklar kröfur til
leikmanna og dómara þeirra sem
eru í eldlínunni í knattspyrnunni
hjá okkur. Á sama hátt finnst mér
að gera megi töluverðar kröfur til
þeirra aðila sem fjalla um
frammistöðu þessara manna í
fjölmiðlum, þ.e. íþróttafréttarit-
aranna.
Þeir verða að gera sér grein
fyrir áhrifum sínum á skoðanir al-
mennings og haga skrifum í sam-
ræmi við það.
Áhugi fyrir 1. deildarknatt-
spyrnunni er mikili úti á landi, og
þar sem fólk getur ekki fylgst með
leikjunum sjálft fær það upplýs-
ingar um hvernig leikirnir hafa
verið, hverjir hafi verið bestir
o.s.frv., nær eingöngu úr dagblöð-
unum. Skoðanir blm. verða því
skoðanir fólksins, sem í fæstum
tilfellum gerir sér grein fyrir að
það hefði e.t.v. dæmt leikinn, sem
um er að ræða, allt öðruvísi, þ.e.
að aðeins sé um að ræða skoðun
viðkomandi blm., en ekki einhvern
stóra-sannleik. Ég fæ það oft á til-
finninguna við lestur greinar um
einhvern knattspyrnuleik, sem ég
hef sjálfur séð, að blm. hljóti að
hafa horft á einhvern allt annan
leik. Því er það svo að ég treysti
aldrei 100% umfjöllun blaðanna
um þá leiki sem ég kemst ekki til
að sjá. Það er alls ekki víst að
leikirnir hafi verið jafn góðir eða
slæmir og blöðin gefa í skyn. Hún
er rík sú tilhneiging sumra frétta-
manna að mála allt í sterkum lit-
um, þannig að góðir leikir eru
sagðir frábærir, stórkostlegir
o.s.frv. meðan miðlungi góðir leik-
ir verða hrein hörmung eða fyrir
neðan allar hellur.
Dæmi þessa hefur mátt lesa á
íþróttasíðum dagblaðanna nú að
undanförnu, þegar flestir leikj-
anna í yfirstandandi 1. deildar-
keppni í knattspyrnu hafa verið
sagðir mjög slakir. Satt er það að í
þó nokkrum leikjum hefur lítið
verið um skemmtileg tilþrif, en
sumir sæmilegir leikir hafa einnig
fengið afar neikvæða umfjöllun.
Það er líka allt of lítið gert af því
að „kafa“ ofan í sjálfa leikina,
finna út hvað verið sé að reyna að
gera og þá ef ekkert gengur, hver
sé ástæðan.
Ég vil að lokum brýna það fyrir
þeim fréttamönnum, sem við
íþróttaskrif fást, að varast for-
dóma svo og hlutdrægni og vanda
þannig til skrifa sinna að þeir fjöl-
mörgu, sem hreinlega gleypa í sig
íþróttasíður dagblaðanna, fái þar
sanngjarna lýsingu og jákvæða
gagnrýni á því íþróttastarfi sem
fram fer í landinu.
Ég veit að kunningjar mínir
íþróttafréttaritararnir taka þessi
ábendingarorð mín ekki illa upp.
Það væri miður ef þeir, sem hafa
atvinnu af því að gagnrýna aðra,
þyldu ekki gagnrýni sjálfir.
Með bestu kveðjum.
Hörður Ililmarsson
í RAUN má segja, að Fylkismenn
hafi í sömu andránni verið klaufar
að vinna ekki Njarðvík i 2. deild
íslandsmótsins í knattspyrnu og
heppnir að tapa ekki viðureigninni
undir lokin. Fylkir komst nefnilega í
2—0 í leiknum, en Njarðvíkingum
tókst að jafna metin áður en yfir
lauk og fengu meira að segja tæki-
færi til að tryggja sér sigur.
Árbæingarnir voru mun sterkari í
fyrri hálfleiknum og höfðu þá tögl og
hagldir. Tókst þeím tvívegis að
skora og var sami maður, Jón Bjarni
Guömundsson, að verki í bæði skipt-
in. Fylkismenn voru áfram sterkari
aðilinn i upphafi síðari hálfleiks, en
þá skipuðust veður í lofti.
Njarðvíkingar tóku að sækja veru-
lega í sig veðrið og þegar 15 mín.
voru til leiksioka tókst Þórði Karls-
syni að minnka muninn. Suðurnesja-
mennirnir létu ekki þar við sitja
heldur jöfnuöu metin þegar aðeins 5
mínútur voru eftir af leiknum. Var
það Jón Halldórsson, sem sendi
knöttinn í netið.
Sókn Njarðvíkinganna var þung
síðasta stundarfjórðunginn og máttu
Moskvu, 4. júní. AP.
SOVÉZKI frjálsíþróttamaðurinn
Sergei Litvinov stórbætti heimsmet-
ið í sleggjukasti á meistaramóti sov-
ézka hersins á íþróttavelli hersins í
Moskvu, kastaði 83,98 metra og
bætti met Yuri Sedykh um 2,18
metra.
Heimsmet Sedykhs var 81,80
metrar, sett á Ólympíuleikunum í
Moskvu 1980, en þá varð Litvinov í
öðru sæti.
Sighvatur
SIGHVATUR Dýri Guðmundsson
HVÍ stórbætti árangur sinn í 3000
metra hlaupi á innanfélagsmóti ÍR á
Laugardalsvelli á fimmtudagskvöld,
hljóp á 9:11,2 minútum, en hann átti
bezt 9:21,8 frá þvi í Kaldalshlaupinu
á Vormóti ÍR. Sighvatur hefur æft
vel í vetur og er í mikilli framför.
Sigurvegari í hlaupinu á ÍR-mót-
VÍÐAVANGSHLAUP VIA var á Fá-
skrúðsfirði annan í hvítasunnu í
rigningarsudda, svo miklum að
keppendur og áhorfendur voru orðn-
ir allvotir er keppninni lauk. Þá voru
allir drifnir inn í grunnskólann en
þar biðu aldeilis frábærar veitingar
sem fólk gæddi sér á meðan að verð-
launaafhending fór fram. Sigurveg-
ararnir í hverjum flokki fengu far-
andbikara til varðveislu i eitt ár og 3
efstu fengu medalíur. Gefendur
verðlauna voru frá Fáskrúðsfirði.
Þrír efstu í hverjum flokki voru
þessir:
Stelpur 12 ára og yngri (1000)
1. Valborg Jónsd., Súlunni, 4,01.
2. Auður Sólmundsd., Súlunni.
3. Linda Benediktsd., Súlunni.
Telpur 13—14 ára (1500)
1. Lillý Viðarsd., Súlunni, 6,20.
2. Halldóra Hafþórsd., Súlunni.
3. Jóna Magnúsd., Súlunni.
Sv. og dr. 15—18 ára (2000)
1. Stefán Magnúss., Leikni, 7,11.
Fylkismenn hrósa happi að halda
öðru stiginu eftir aö hafa haft ieik-
inn i höndum sér lengi vel framan
af. SSv.
Staðaní
2. deild
ÚRSLIT leikja í 4. umferð 2. deildar
íslandsmótsins í knattspyrnu um
helgina urðu, sem hér segir:
Fylkir — Njarðvík 2—2
Reynir — Einherji 4—1
Völsungur — Þróttur R. 0—2
Þróttur Nk. — Skallagrímur 0—1
FH — Þór Ak. frestað
Staðan i 2. deildinni er nú þessi:
Þróttur R. 4 4 0 0 10—1 8
Þór Ak. 3 2 10 5-2 5
Fylkir 4 13 0 6—5 5
Völsungur 4 2 11 3—3 5
Reynir 4 112 5—4 3
FH 2 110 2—1 3
Skallagrímur 4 112 3—7 3
Njarðvík 4 0 2 2 5—8 2
Einherji 2 0 0 2 2—6 0
Þróttur Nk. 3 0 0 3 1—5 0
Litvinov er 24 ára gamall atvinnu-
hermaður, fæddur í borginni Krasn-
odar í nágrenni Svartahafs. Hann er
lágvaxinn af sleggjukastara að vera,
aðeins 1,80 á hæð, en 95 kíló að
þyngd, og mjög öflugur. Hann hefur
sérhæft sig í sleggjukasti frá 1974,
sigraði í heimsbikarkeppninni í
frjálsíþróttum 1979, setti þá heims-
met, 81,06 metra, sem stóð þar til
Sedykh bætti um betur á Ólympiu-
leikunum.
bætir sig
inu var Sigfús Jónsson ÍR, hljóp á
9:09,9 mínútum. Sigfús getur eflaust
gert talsvert betur, er að ná sér á
strik eftir að hafa verið meira og
minna frá vegna meiðsla í þrjú ár.
Þriðji í hlaupinu varð sundkappinn
Guðmundur Gíslason Ármanni, á
10:19,1 mínútum, örlítið frá sínu
bezta.
2. Arnar Jónsson, Huginn S.
3. Kristinn Bjarnason, Súlunni.
Strákar 12 ára og yngri (1000)
1. Frosti Magnúss., Leikni, 3,44.
2. Björn Bjarnason, Leikni.
3. Jónatan Vilhjálmss., Hetti.
Piltar 13—14 ára (1500)
1. Sigurður Einarss., Leikni, 5.34.
2. Jóhann Jóhannss., Súlunni.
3. Tjörvi Hrafnkelss., Austra.
Kvennaflokkur (1500)
1. Margrét Guðmundsd., Hetti, 6,08.
2. Þórdís Hrafnkelsd., Hetti.
3. Vigdís Hrafnkelsd., Hetti.
Karlaflokkur (5000)
1. Bóas Jónsson, Huginn S., 20,41.
2. Aðalsteinn Aðalsteinss., Austra.
3. Jón Ben. Sveinsson, Súlunni.
86 keppendur voru skráðir til
keppni og 47 af þeim luku henni.
Verður þetta að teljast góð þátt-
taka ef litið er til síðustu ára en
mikið vantar á að hlaupið nái
þeirri reisn sem það þyrfti.
Heimsmet í
sleggjukasti
Hart barist á
víðavangshlaupi UÍA