Morgunblaðið - 08.06.1982, Blaðsíða 30

38
MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 8. JÚNÍ1982
t HALLGRÍMUR SIGFÚSSON frá Grjótárgoröi, andaöist 4. júní. Jaröarförin fer fram frá Akureyrarkirkju fimmtudaginn 10. júní, kl. 13.30. Guósteinn Þengilsson, Jónína Stefánsdóttir.

t Eiginmaöur minn og faöir okkar, ÓLAFUR WAAGE, andaöist í Borgarspítalanum aöfaranótt laugardags, 5. júní. Ingibjörg Þórðardóttir, Jensína Waage, Gyöa Waage, Jóhann Waage, Markús Waage.

t Eiginkona mín, MARGRÉT ÓLAFSDÓTTIR BLONDAL, andaöist i Landspítalanum aö morgni 7. júní. Lárus H. Blöndal.

t -V. BÁRA SVEINBJÖRNSDÓTTIR, Lyngholti 10, Keflavík, lést aö heimili sinu sunnudaginn 6. júní. Jón Sæmundsson, Hrafnhildur Jónsdóttir, Skúli Þórarinsson, Kolbrún Jónsdóttir, Páll Á. Jónsson, Guðrún Jónsdóttir, Gylfi Guömundsson og barnabörn.

t Móöir okkar, SIGRÍÐUR JÓHANNESDÓTTIR, Tjarnarbraut 19, Hafnarfirói, lést i Borgarspítalanum aö morgni, föstudagsins 4. júní. Jóhanna Sigurjónsdóttir, Vilborg Sigurjónsdóttir, Vífill Sigurjónsson.
n
t Móöir min, tengdamóöir og amma, GUORUN JOHANNA EINARSDÓTTIR frá Garöhúsum í Grindavík, lést sunnudaginn 6. júni aö Elli- og hjúkrunarheimilinu Grund. Erla G. Einarsdóttir, Ólafur Sigurösson, Siguröur óli, Einar Oddur, Guórún Hanna.

t Móöir okkar og dóttir, RENATA KRISTJÁNSDÓTTIR, veröur jarösungin frá Dómkirkjunni kl. 13.30 næstkomandi fimmtudag. Blóm vinsamlegast afþökkuö, en þeim sem vilja minnast þeirrar látnu, er bent á Krabbameinsfélag Islands. Ragnhildur Blöndal, Kristjana Blöndal, Haraldur Friögeirsson, Úrsula Beate, Kristján P. Guómundsson.

t Eiginmaöur minn, faöir okkar, tengdafaöir og afi, ÁSGEIR BJARNASON, garöyrkjubóndi, Reykjum, Mosfellssveit, lést laugardaginn 5. júní. Jaröarförln fer fram frá Lágafellskirkju laugardaginn 12. júní kl. 2.00 e.h. Titia Bjarnason, börn, tengdadætur og barnabörn.

t
Utför
JÓNS ÍVARSSONAR,
fyrrverandi framkvæmdastjóra,
Víðimel 42,
veröur frá Fossvogskirkju föstudaginn 11. júní kl. 10.30.
Vandamenn.
Jón B. Hjartarson
Mýrum — Minning
Fsddur 18. desember 1924.
Dáinn 20. maí 1982.
„Aldrei er svo bjart
yfir öólingHmanni,
að eigi geti «yrt
eins wviplega og nú,
og aldrei er svo svart
yfir sorgarranni,
aó eigi geti birt
fyrir eilífa trú.“
Matthían Jochumsson.
Ég vil með örfáum orðum minn-
ast vinar míns og fyrrum sveit-
unga, Jóns Hjartarsonar, en við
sviplegt fráfall hans missti byggð-
in Grundarfjörður einn sinna
bestu sona. Hann var fæddur að
Mýrum í Eyrarsveit, sonur hjón-
anna Hjartar Jónssonar og Krist-
ínar Sveinbjörnsdóttur. Þar ólst
hann upp í stórum systkinahóp í
skjóli góðra foreldra. Jón var
snemma vinnusamur og duglegur,
strax á unga aldri varð hann
þekktur fyrir sérstaka hjálpsemi
og hlýtt viðmót við nágranna og
vini og var það ríkur þáttur í fari
hans alla tíð. Jón tók við búi for-
eldra sinna árið 1951. Hann reynd-
ist góður búmaður, framfarasinn-
aður, og bætti jörð sína með rækt-
un og ýmsum umbótum. Hann var
með allra fyrstu mönnum í sveit
sinni að tileinka sér vélamenningu
og lagði þá oft nótt við dag og
alloft mátti á þeim árum sjá Jón
fara eftir sinn eigin vinnudag til
nágrannanna til að vinna með
dráttarvél sinni sem var með þeim
fyrstu í sveitinni. Þannig var Jón í
gegnum árin lipur og fórnfús ef
einhver þurfti einhvers við. A
æskuheimili Jóns ríkti gestrisni
og glaðværð og svo var einnig hjá
honum sjálfum. Það eitt að hitta
Jón skildi eftir sig gleði.
Með eiginkonu sinni, Hjördísi
Einarsdóttur, eignaðist hann þrjá
syni, þeir eru Hjörtur Rósmann,
Olafur Ingi og Sigurjón Gunnar.
Stjúpdóttur sinni, Lilju Sigurdís,
gekk hann í föðurstað.
Missir þeirra er mikill, ekki síst
litla afadrengsins og alnafna, Jóns
Bjarna Hjartarsonar. Er þeim öll-
um ástvinum hans ásamt systkin-
um og frændfólki vottuð dýpsta
samúð. Að lokum vil ég kveðja
hann með þakklæti fyrir langa og
trausta vináttu. Guð blessi minn-
ingu hans.
Arnór Jóhannesson
Margrét Tómasdótt-
ir — Kveöjuorö
Fædd 31. janúar 1895.
Dáin 16. maí 1982.
Með nokkrum orðum viljum við
kveðja elskulega ömmu okkar,
Margréti Tómasdóttur frá
Klængseli í Flóa. — Eiginmaður
ömmu, Einar Halldórsson bóndi
er látinn. Nú er hún er horfin yfir
móðuna miklu og hefur hlotið
hvíldina, vitum við að hún hefur
hlotið góða heimkomu. ömmu
okkar þökkum við samfylgdina og
allt það góða sem frá henni stafaði
og góðvildina við langömmudreng-
inn Einar Má Kristjánsson.
Við biðjum henni blessunar
Guðs og sendum samúðarkveðjur
börnum Margrétar ömmu okkar.
Megi Guð styrkja þau í hinni
miklu sorg þeirra. En minningin
um góða móður mun lifa.
Ólöf Jónsdóttir.
Halldór Kinarsson.
Bjarni Einarsson.
Unnur Jensdótt-
ir — Kveðjuorð
Ég kynntist þessari elskulegu
frænku minni ungri að árum, þeg-
ar ég keyrði milli Austurlands og
Akureyrar. Ekki man ég nú hvaða
ár það var. Foreldrar hennar voru
ágætisfólk og eru mér minnis-
stæðar þær hlýju móttökur, er ég
ávallt naut hjá þeim og sem Unn-
ur erfði í ríkum mæli.
Guðrún, móðursystir mín, og
Jens eignuðust sjö börn og var
Unnur næstelst þeirra. Þau ólu
einnig upp Valgerði, systur mína,
sem gift var Björgvin Júníussyni á
Akureyri. Valgerður og Björgvin
eru nú bæði látin.
Unnur og Valgerður voru mjög
samrýndar alla tíð.
Unnur var fædd á Siglufirði 26.
apríl 1919 og lést hún í Landspít-
alanum 19. maí sl. Hún ólst upp
hjá foreldrum sínum er fluttust til
Akureyrar og bjuggu þar lengi. Á
Akureyri vann hún við verzlun-
t
Eiginmaöur minn,
ÞORBERGUR ÞORBERGSSON
frá Efri-Miövík,
Aöalvfk,
lést á sjúkrahúsi Isafjaröar, föstudaginn 4. júní.
Rannveig Jónsdóttir,
Súóavík.
Eiginkona mín, móðir okkar og tengdamóöir,
INGIGERDUR ÞORSTEINSDÓTTIR,
Hofsvallagötu 59, Raykajvík,
lést í Borgarspítalanum 5. júni sl.
Páll Sigurósson,
Þorsteinn Pálsson, Ingibjörg Þ. Rafnar,
Valgeir Pálsson, Margrét Magnúsdóttir.
Bróöir okkar,
ÞÓRDUR BJARNASON,
fyrrum bóndi,
Vallarhúsum, Miónesi,
veröur jarösunginn frá Dómkirkjunni miövikudaginn 9. júní, kl. 3 síö-
oegis.
Fyrir hönd aöstandenda,
Ólöf Bjarnadóttir,
Ingólfur Bjarnason.
arstörf. Árið 1945 giftist hún eft-
irlifandi manni sínum, Viktori
Jakobssyni skipstjóra, ágætis
manni, sem ávallt var reiðubúinn
að leysa hvers manns vanda. Þau
stofnuðu heimili á Akureyri og
eignuðust tvær dætur, Halldóru
Bryndísi og Þórdísi.
Árið 1954 fluttist fjölskyldan til
Reykjavíkur, þar sem Unnur
frænka bjó þeim vistlegt og fallegt
heimili.
Aðrir hafa skrifað góðar grein-
ar um frænku mína og verða þetta
ekki mörg orð hjá mér.
Viktor varð fyrir áfalli og lam-
aðist fyrir nokkrum árum. Hefur
hann verið í hjólastól síðan.
Það vakti athygli allra, er til
þekktu, hvað Unnur hugsaði vel
um hann. Stundum gleymdi mað-
ur að Unnur gekk ekki heil til
skógar sjálf, slíkur var dugnaður
hennar og ósérhlífni. Minningar
um góða frænku og vinkonu
gleymast ekki.
Eg sendi Viktori sérstakar
kveðjur og votta honum mína
dýpstu samúð og öllum nánustu
ættingjum Unnar.
„Kar þú í friði,
friður (íuún þm bleNNÍ.
Hafðu þökk fyrir allt og allL"
Jóhann Þórólfsson