Morgunblaðið - 29.06.1982, Blaðsíða 26

3 4 MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 29. JUNI1982
Vegna rangtúlkana á I
brottvísun úr FÍF I
— eftir Sigurð
Hauksson flug-
umferðarstjóra
Vegna umfjöllunar fjölmiðla und-
anfarið um brottvísun Olafs Har-
aldssonar úr FÍF, ætla ég að til-
greina nokkur atriði er gætu hafa
haft áhrif á hvernig menn vörðu at-
kvæði sínu. En fyrst vil ég þó hug-
leiða úrslit atkvæðagreiðslunnar og
áróður stjórnvalda i þessu máli.
Níutíu prósent þeirra er afstöðu
tóku vildu vísa Olafi úr félaginu.
Af hálfu stjórnvalda hefur verið
gefið í skyn að stjórn FÍF hafi
með áróðri náð þessu fram vegna
þess að Ólafur hafi aðra skoðun í
tilteknu máli en stjórnin. Eg vil
benda á, að á starfsmannafundi í
Keflavík var samþykkt tillaga um
að fara þess á leit við stjórn FIF,
að hún efndi til atkvæðagreiðslu
um veru Ólafs í félaginu. Tillagan
var samþykkt af öllum nema ein-
um, hann sat hjá. Þetta var áður
en stjórn félagsins kom nokkuð
við sögu.
Níutíuprósent er stór tala en ég
held að Óiafur sé valdur að þess-
um úrslitum einn og eigi stjórn
félagsins þar lítinn eða engan hlut
að máli.
Stjórnvöld hafa í máli þessu
beitt því áróðursbragði að gera
málstað flugumferðarstjóra vond-
an með því að blása upp laun
þeirra í dagblöðum og gefa í skyn
að nú vilji þeir enn meira. I einu
blaðanna um daginn var haft eftir
Helga Agústssyni í utanríkisráðu-
neytinu að flugumferðarstjórar
hefðu 45—54 þús. krónur í laun á
mánuði og vilji nú ennþá meira.
Eg vil koma því á framfæri að ég,
sem hef full réttindi flugumferð-
arstjóra tek laun samkfæmt 17 lfl.
BSRB kr. 11.089 og auk þess koma
álagsgreiðslur vegna vaktavinnu.
Vildi ég óska þess að yfirvöld láti
af þeirri iðju að þrefalda laun mín
í blöðunum nema þau séu tilbúin
að þrefalda þau á launaseðlinum
líka.
Hér á eftir fara þau atriði, sem
ég vék að í upphafi. Atriðin eru
talin upp í þeirri röð sem þau
komu upp í huga mér, en ekki rað-
að upp eftir vægi þeirra.
1. I vor ákváðu flugmálayfir-
völd á Keflavíkurflugvelli einhliða
að fækka mönnum á næturvakt.
Flugumferðarstjórar í Keflavík,
að Ólafi undanskildum, töldu að
með þessu væri vegið að öryggi
flugsins. Auk þess hlýtur það að
vera samningsatriði, að auka
vinnuálag manna. Má í því sam-
bandi benda á, að samið er um
fjölda manna á togurum í kjara-
samningum.
Starfsmannafundur í Flugturn-
inum á Keflavíkurflugvelli úr-
skurðaði þessa einhliða fækkun
ólöglega. Flugumferðarstjórar
ákváðu þá allir nema einn að
hætta að vinna aukavaktir vegna
óánægju með ákvörðun yfirvalda.
Ólafur Haraldsson var í orlofi á
þessum tíma. Hann mætti einn
manna á aukavaktir til þess að
vinna gegn sínum félögum. Það
hefur enginn í FÍF bannað Ólafi
að hafa skoðanir, enda væri slíkt
til lítils í frjálsu landi. En er það
eðlilegt að þegar flugmálayfirvöld
á Keflavíkurflugvelli ákveða að
ganga til samninga við starfs-
menn, þá mæti Ólafur Haraldsson
félagsmaður í FIF sem fulltrúi yf-
irvalda?
Yfirflugumferðarstjóri á Kefla-
víkurflugvelli er enn hærra settur
en Ólafur. Hann hefur þó aldrei
séð ástæðu til að semja gegn sín-
um félögum.
2. Ólafur fór til radarnáms til
Bandaríkjanna, ásamt öðrum úr
Keflavíkurturni. Þegar heim kom
fékk Ólafur sín radarréttindi við-
urkennd. Hann átti síðan að út-
skrifa aðra sem varðstjóri þjálf-
unar. Nokkrir fengu sín réttindi
uppáskrifuð fljótlega. Siðan leit út
fyrir að aðrir myndu fá sín rétt-
indi ef og þegar Ólafi þóknaðist.
Óskuðu menn þá eftir að fá að
taka próf til að ná réttindum sín-
um. Þeir sem komnir voru með
réttindi höfðu ekki þurft að taka
próf hér á landi en allir luku próf-
um í Bandaríkjunum. Ólafur féllst
á það eftir nokkurt þóf og íhlutun
þáverandi stjórnar félagsins að
menn færu í próf.
Dag einn kallaði Ólafur einn
flugumferðarstjóranna fyrir sig,
tilkynnti honum að stofnunin teldi
hann ekki valda radarréttindum
og ekki væri ástæða til að hann
færi í próf. Þetta hlýtur að vera
ákvörðun Óiafs þar sem hann er
æðsti maður á staðnum með kunn-
áttu á radar. Starfsmaður þessi
var í stjórn félagsins fyrir ári síð-
an og átti nokkur samskipti við
Ólaf fyrir hönd stjórnar. Frá mín-
um bæjardyrum séð er Ólafur að
ná sér niðri á manninum. Eða
hvað var að því að senda manninn
I
■
Sigurður Hauksson.
í próf? Falla þeir ekki sem ekki
valda verkefnunum? En með því
að koma í veg fyrir að menn fari í
próf er komið í veg fyrir mögu-
leika á að þeir nái prófi. Þess má
geta að Ólafur og umræddur mað-
ur stunduðu nám í Bandarikjun-
um á sama tírrla og sama stað og
fengu nákvæmlega sömu umsögn
og einkunn að námi loknu.
3. Mannekla er mikil í flug:
turninum á Keflavikurflugvelli. í
fyrra voru þar ráðnir sex menn til
starfa. Stjórn FÍF spurðist fyrir
um hvað þeir störfuðu. Henni var
sagt að þeir væru ófaglærðir að-
stoðarmenn og ættu ekki að fara í
nám í flugumferðarstjórn. Stjórn
félagsins spurðist fyrir um þetta
vegna þess, að í gildi var samning-
ur milli félagsins og stjórnvalda
um nám í flugumferðarstjórn. í
honum var kveðið á um að auglýsa
skuli eftir umsækjendum, þeir
skyldu sækja grunnnámskeið í
flugumferðarstjórn og síðan þeir
hæfustu valdir til starfa.
Síðastliðið haust var haldið
grunnnámskeið í flugumferðar-
stjórn. Atti þá að ráða sex menn
til starfa í Keflavík og fjóra í
Reykjavík. Stöðurnar í Reykjavík
voru auglýstar. Aðstoðarmennirn-
ir sex frá Keflavík sóttu þetta
námskeið. Þessir sex úr Keflavík
sóttu námskeiðið á launum en að-
rir fengu ekki borgað fyrir veru
sína þar. Og nú kom í ljós að þeir
sex sem verið höfðu aðstoðarmenn
í flugturninum í Keflavík yrðu
ráðnir til náms í flugumferðar-
stjórn svo framarlega sem þeir
uppfylltu lágmarkskröfur. Til
náms í flugturninum í Reykjavík
skyldu valdir menn eftir hæfni
(útkomu úr prófum að námskeiði
loknu).
Ólafur var spurður af hverju
samningar væru ekki haldnir og
auglýst eftir mönnum til starfa í
Keflavík. Hann mun hafa svarað
því til að allt of margir myndu
sækja um! Hann var þá spurður
hvernig þessir sex hefðu verið
valdir. Sagði hann þá vera valda
„vísindalega!" Þetta er beint brot
á samningum félagsins og yfir-
valda. Enn meiri óþefur finnst
mér að máli þessu þar sem einn af
þessum vísindalegu völdu
mönnum er sonur Ólafs Haralds-
sonar.
4. Margoft hafa stjórn félagsins
borist kvartanir og kærur í gegn-
um árin útaf yfirgangi Ólafs og
vegna þess að hann hefur sjaldn-
ast séð ástæðu til að virða sam-
ninga. Þessar kærur hafa flestar
átt það sameiginlegt að þeir sem
kærðu, óskuðu jafnframt nafn-
leyndar af ótta við hefndaraðgerð-
ir.
I^æt ég upptalningu hér lokið en
vil geta þess að ég þyrfti ekki að
hugsa mig lengi um til að muna
eftir fleiri atriðum.
Norrænir skólasafnverðir. Frá vinstri: Ragnhildur Helgadóttir, Bent Jespesen frá Svíþjóð, Turid Gregersen frá
Noregi, Fríða Haraldsdóttir, Björg Matras frá Færeyjum, Axel Wisbom frá Danmörku og Fleming Sörenssen frá
Danmörku, formaður félags norrænna skólasafnvarða.
Fyrsta ráðstefna nor-
rænna skólasafnvarða
haldin á Laugarvatni
RÁÐSTEFNA norrænna skólasafn-
varða var haldin á Laugarvatni dag-
ana 21. til 26. júní. Félag norrænna
skólasafnvarða var stofnað fyrir
einu ári og var þetta fyrsta ráðstefn-
an sem félagið hélt. Félagið er deild
innan Kennarasamhandsins.
Ráðstefnan var í tveimur hlut-
um. I fyrri hluta hennar fjallaði
Ólafur Jónsson um íslenskar
barnabókmenntir, Sigurborg
Hilmarsdóttir fjallaði um Stefán
Jónsson og Guðrún Helgadóttir
um rithöfundarferil sinn. Þá fjöll-
uðu Guðrún Bjartmarsdóttir og
Jakob Gormssen um þjóðsögur. I
öðrum hluta ráðstefnunnar var
eingöngu rætt um skólamál. Bent
Jespesen frá Svíþjóð talaði um
„Kennslufræðilegt hlutverk skóla-
safnsins". Sagði hann að hlutverk
skólasafnsins vær ekki aðeins að
lána út bækur, heldur meira að
þjálfa í að lesa bækur og þjálfa í
að upplifa bókmenntir. Auk þess
töluðu Valgeir Gestsson, formaður
Kennarasambandsins, Elín
Ólafsdóttir og Ásgeir Guðmunds-
son frá Námsgagnastofnun.
Skiptar skoðanir eru um hvort
skólasöfn eigi aðv era hluti af
skólakerfinu eða hvort þau eigi að
falla inn í bókasafnskerfi lands-
ins. í flestum nágrannalöndunum
eru starfsmenn skólasafnanna
fyrst og fremst kennarar með
viðbótarmenntun í skólasafns-
fræðum. Þessi skoðanaágreining-
ur kom fram í umræðunum á
ráðstefnunni en danska fyrir-
myndin, þar sem einvörðungu
kennarar með viðbótarmenntun í
bókasafnsfræðum störfuðu á
bókasöfnum, átti greinilega
hljómgrunn meðal ráðstefnugesta
enda hafa margir íslenskir kenn-
arar sem starfa á bókasöfnum sótt
menntun sína og hugmyndir til
Danmerkur. Axel Wisbon frá
Danmörku, sem er fulltrúi Félags
norrænna bókasafnsvarða í al-
þjóðasamtökum skólasafnsvarða,
International Association of
Schoollibrarianship, sagði á
blaðamannafundi að skólasöfn
væru fyrst og fremst kennslu-
fræðilegar stofnanir. Markmið
skólasafna væri það sama og skól-
anna en aftur á móti væri mark-
mið almenningsbókasafna og
markmið skólabókasafna ekki það
sama. Mikil kennsla fer fram á
skólasöfnum og þarf kennara-
menntun til að sjá um hana.
VEIÐIN í Vatnsdalsá gengur treg-
lega og hafa aöeins 20 laxar veiðst
þar frá því áin var opnuð þann 17.
júní síðastliðinn, samkvæmt upplýs-
ingum sem Morgunblaðið fékk í
veiðihúsinu við ána í gær.
Stærsti laxinn sem veiðst hefur
vó 16 pund. Flestir laxanna hafa
tekið maðk, en einnig hana nokkr-
ir veiðst á spún. Einn fiskur hefur
fengist á flugu. Telja veiðimenn að
lítið sé af fiski í ánni enn sem
komið er. I gær var gott veiðiveður
við ána, skýjað en milt.
Svipaða sögu er að segja frá
Víðidalsá, en þar höfðu í fyrra-
kvöld aðeins veiðst 29 laxar.
Stærsti fiskurinn var 16 pund.
Flestir laxanna hafa veiðst á
maðk og spún.
Gotneskar hvelfing-
ar steyptar í sumar
llallgrím.skirkja er búin að vera í
smíðum í 37 ár í desember næ.stkom-
andi en i febrúar síöastliönum stöðv-
aðist svo smíðin en hélt svo áfram þar
sem frá var horfið í byrjun þessa mán-
aðar.
Hermann Þorsteinsson, formaður
byggingarnefndar Hallgrímskirkju,
sagði að verið væri að byggja gotn-
eskar hvelfingar undir þakinu yfir
kirkjuskipinu og hefði þessi töf staf-
að af því að verkfræðingarnir hefðu
ekki verið að fullu búnir að afráða
hvaða aðferð skyldi notuð við gerð
þessara hvelfinga. Nú væri búið að
komast að niðurstöðu í því máli og
hann vonaðist eftir að hægt væri að
steypa fyrstu hvelfinguna í lok mán-
aðarins. Hvað snerti fjárhagsstöðu
kirkjubyggingarinnar sagði Her-
mann að gotnesku hvelfingarnar og
klæðningin á þakinu kostuðu um
fjórar til fimm milljónir en að hann
væri bjartsýnn á góðan stuðning.
Hermann sagði að alþingi hefði þre-
faldað stuðning sinn við kirkjubygg-
inguna frá fyrra ári, hann væri 750
þúsund krónur í ár. Sagði hann líka
að kirkjunni bærist mikið af gjöfum
frá einstaklingum og fyrirtækjum.
Sagðist Hermann að lokum vonast
til að hægt væri að taka alla kirkj-
una í notkun haustiö 1985.