Morgunblaðið - 06.07.1982, Blaðsíða 45

MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 6. JÚLÍ 1982
45
Hvað hangir á spýtunni?
Skúli Helgason skrifar:
„Velvakandi!
Fyrir nokkrum vikum las ég í
dálkum þínum bréf frá konu í
Breiðholti og kvartaði hún þar
sáran undan mótorhjólagaukum
hér i hverfinu. Ég er undrandi yfir
því að ekki skuli fleiri hafa tekið
undir orð konunnar, því að þetta
er hroðalegt fyrirbæri hérna upp-
frá. Tvívegis hefur legið við borð
að ekið væri á mig, síðast í morg-
un, af númerslausu torfæruhjóli,
sem er kolólöglegt og má ekki
sjást á almannafæri. Ég ók á eftir
piltinum og ætlaði að hafa tal af
honum, en það var ekki viðlit að
fylgja honum eftir. Á þeirri leið,
sem ég fylgdi honum eftir, þver-
braut hann allar þær umferðar-
reglur sem hægt var að komast
yfir að brjóta og var þotinn út í
buskann.
Það þarf ekki að nota stór orð
til að lýsa þeirri gífurlegu hættu
sem börnum og fullorðnum er að
akstri þessara kumpána hér um
alla gangstíga. Og þar sem hjólin
eru flest púströrslaus, er ónæðið
Orð í tíma
töluð
2154-4167 skrifar:
„Kæri Velvakandi!
Mig langar til þess að vekja at-
hygli á grein Ásmundar Brekkan
yfirlæknis í Mbl. á laugardag,
undir yfirskriftinni „Persónufrelsi
og mótorhjól". Það voru orð í tíma
töluð og leyfi ég mér að taka undir
hvert og eitt þeirra. Þyrfti að taka
þetta vandamál til frekari um-
fjöllunar í fjölmiðlum.
Ég brá mér í bæinn á sunnudag-
inn og varð einmitt vitni að því
hvernig hópur ungra manna mis-
notaði ökutæki þau er Ásmundur
gerir að umtalsefni í grein sinni.
Þetta voru leðurjakkatöffarar og
gerðu sér að leik að „sikksakka" á
hinn glannalegasta hátt milli ak-
reina til þess að komast fram úr
annarri umferð. Ég legg til að inn-
flytjendur þessara tækja bregði
sér upp á Grensásdeild og kanni
þar og annars staðar, hversu
margir liggja stórslasaðir og
lemstraðir fyrir lífstíð af völdum
mótorhjólaslysa — áður en þeir
gera næstu pöntun.
Þá vil ég leyfa mér að gagnrýna
þá aðila sem fengu hina svonefndu
„Hell-Drivers“ hingað til lands.
Glæfraleg sýningaratriði þeirra
gera lítið annað en að rugla ungt
fólk í ríminu og koma inn hjá því
þeim hugmyndum, að ökutæki séu
leiktæki. Slíkt er forkastanlegt."
af þeim slíkt að hvorki fæst
svefnfriður né næði til að hlusta á
útvarp.
Ég bý í Gyðufelli, en þaðan er
skammt að Fellaskóla. Þar hafa
mótorhjólagaukarnir lagt undir
sig stórt plan, þar sem þeir freta á
kvöldin og fram á nætur, og sá
virðist mestur sem fretar hæst.
Og við bætist, að fyrrverandi mót-
orhjólagæjar virðast nú vera að
koma sér upp gömlum árgerðum
bíla, sem þeir keyra þarna fram og
aftur eins og þeir séu enn á hjól-
unum.
Mótorhjólaplágan hefur stór-
aukist hér í Breiðholtinu á síðast-
liðnu ári. Ég hef haft samband við
lögreglu, sem hefur reynt að
hamla á móti þessu, en ég veit að
hún á erfitt um vik gagnvart þess-
um kauðum, sem geta alls staðar
smogið inn á milli húsa. Þar að
auki skilst mér á lögreglumönnun-
um, að þeir fái engan stuðning
ofan frá í þeirri viðleitni sinni að
kveða þennan ófögnuð niður.
Hvers vegna? Hvað hangir þarna
á spýtunni eiginlega?"
Persónufrelsi
og mótorhjól
Fftir Ásmund Brekkan yfirlækni
Mcsiullan lækniafpril minn
h«»fi «u slarfaA á sjukrahusum
hrr i»g erlendis. þar wm «*g hefi
haft nukil <>g náin kynni og af-
skipli af mi'iAslum, sem stafa af
umforAarslysum
1'aA it á allra vitorAi og þarf
i-kki aA skyra það nánar, aA þess-
um slysum hrfur fariA Ort fjolg-
andi, og mi'A vaxandi álagi og
hruAu vrrAa þau alvarlegri, fjol-
áverkar aukast, og þeir verða a*
fli'irí, sem mega þola ævilangar
afleiAingar slvsanna, svo sem
lamanir, heilaskemmdir, skerta
starfsorku og Onnur orkuml.
Ilér er ekki letlunin aA tiunda
þau efni frekar, né kostnaA þjóA-
félags og einstaklinga vegna um-
ferAarslysanna. ÞaA hefur veriA
gert nylega og ágætlega
þaA eru métorbjolaslysm F.g hef
ekki handbvrar tolur máli mínu
til stuAnings. en ég tel litinn vafa
leika á þvi, aA miAaA viA „ekna
kilómetra* og einkum fjölda Oku-
manna «>g okutækja, eru mótor-
hjólin langmesti og alvarlegasti
okuslvsavaldurinn.
Kg hefi oft hreyft því viA
slarfsbræAur mína, sem eru sama
sinnis um mótorhjólin, hvort viA
ættum ekki aA láta til okkar
heyra opintærlega og leggja til
uAftutningshann á þessum morA-
tólum. ViAhrogA þeirra hafa yfir-
leitl veriA á einn veg, Jætta þyrfti
aA banna, en „væri þaA ekki
skerAing á persónufrelsi?”
Kg spyr nú dómsmálaráAherra.
sem bæri frumkvæAiA, aAra al-
ing mótorhjóla yfir ákveAinni
lágmarks stærA, i Ijósi alþjóA
li*grar reynslu af þeim sem skaA-
voldum? FróAlegt væri aA sjá
viAbrogA manna viA þessari
spurningu.
Kg sá einu sinni í Bandaríkjun-
um „plakaf, sem á var mynd af
motorhjóli í blóApolli, en textinn:
„For his last birthday, buy your
son a 110008," eAa „gefAu syni
Skrifið eða hringið
til Velvakanda
Velvakandi hvetur lesendur til að skrifa þættinum
um hvaðeina sem þeim liggur á hjarta — eða hringja
milli kl. 10 og 12 mánudaga til föstudaga. Bréf þurfa
ekki að vera vélrituð. Þeir, sem ekki koma því við að
skrifa, slá þá bara á þráðinn og Velvakandi kemur
orðum þeirra áleiðis. Nöfn, nafnnúmer og heimilis-
föng þurfa að fylgja öllu efni til þáttarins, þó að
höfundur óski nafnleyndar.
Fleiri í þessum heimi
en aldraða fólkið
„Vil fá hvíld
fyrir augu
og eyru“
Pill (7014-5049) skrifar:
„Kæri Velvakandi.
Þann 29. júní mátti lesa grein í
dálkum þínum undir yfirskrift-
inni: „Vil fá hvíld fyrir augu og
eyru.“ Kona úr Austurbænum
kvartaði undan því, að sjónvarp og
útvarp væru með það langa
dagskrá, að gamla fólkið fengi
aldrei hvíld. Og mér er bara
spurn: Er einhver að neyða þessa
blessuðu konu til að hanga yfir
tækjunum, þar til dagskráin er
búin? Henni væri nær að slökkva
bara á sjónvarpi og útvarpi þegar
hún er orðin þreytt í augum og
eyrum og fara bara að sofa. Þá
fengi hún þá hvíld, sem hún er að
biðja um.
Aftur á móti finnst mér
dagskráin í sjónvarpinu hæfilega
löng, en mér finnst útvarpið ætti
að vera til klukkan þrjú á föstu-
dags- og laugardagskvöldum, því
þá er unga fólkið að skemmta sér.
Og svo vil ég benda þessari góðu
konu á það, að það eru fleiri í þess-
um heimi en aldraða fólkið, þó að
það sé ár aldraðra. Hún ætti að
líta betur í kringum sig, áður en
hún kvartar. Það verður nefnilega
að taka tillit til unga fólksins líka.
Svo vona ég að þessi kona geti litið
á lífið með bros á vör.
Með fyrirfram þökk.“
Kona úr austurbænum hringdi
„Vcgna þess, að stöðugt er verið að
IpnKja dagskrá útvarpsins og um-
al oK áróður er fyrir lenttinKu
laKskrár sjónvarpsins, t.d. með
>ví að hætta að hafa mánaðarhlé
sjónvarpsútsendingu á sumrin,
il é« Rjarnan láta álit mitt í Ijós,’
ir sem ég er oldruó kona o# talið
að unnið sé í þágu aldraðra,
«*ö lengingu útsendingar fjöl-
iðla. Bæði éjj ojf fleira gamalt
X sem éff þekki, hefur látið í
s óána»Kju með hversu lönj;
ifskráin er orðin og hve óþægi-
GÆTUM TUNGUNNAR
Sagt var: Hann vann sér góðan orðstý.
Rétt væri: Hann gat sér góðan orðstír.
í orðinu austur er au stutt, og framburður þess vegna:
aust-ur (en ekki au-stur). Eins er vestur borið fram: vest-ur
(en ekki ve-stur).
ROADSTAR
Nú
er rétti tíminn til aö velja sér gott bíltæki. Úrval-
iö hefur aldrei veriö meira.
Radíóbúðin, *.: 29800.
ísetning samdægurs.
Blómapottar
í miklu úrvali
Sælkerakrúsir
Steinblóm
og Korna
kúnst
UJJ^J
HÖFÐABAKKA 9
SlMI85411
REYKJAVfK
EF ÞAÐ ER FRÉTT-
NÆMTÞÁERÞAÐÍ
MORGUNBLAÐENU