Morgunblaðið - 30.07.1982, Blaðsíða 43

MORGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 30. JÚLÍ 1982
Sigurveig Asvalds-
dóttir — Minning
Fædd 4. ágúst 1925
Dáin 23. júlí 1982
Hún var húsmóðir í sveit. Hvað
segir þessi nafngift þeim er les
hana? Vissuiega einum fátt en
öðrum margt. Við sem frá bernsku
höfum þekkt þessa konu, húsmóð-
ur í sveit, vitum að á bak við
nafngiftina býr verðleikakrafa til
hennar til þess að gegna stóru og
fjölþættu hlutverki:
Hún þarf að vera sérlega kunn-
áttusöm og fjöivís um matargerð,
jafnvel þótt tímar séu mjög
breyttir, og hafa haga hönd til
þjónustubragða. Hún þarf að
kunna að fara vel með þá fjármuni
sem búið aflar, en fara þó sjaldan
eða aldrei gegnum hendur hennar.
Hún þarf að geta deilt ljúfu geði
við allt sitt heimafólk, eldra og
yngra, jafnt vandamenn og vanda-
lausa, geta verið bæði sálfræðing-
ur þess og sálusorgari þegar með
þarf og leiöbeinandi við nám og
störf. Og hún má aldrei æðrast því
hjá henni vilja heimilismenn
finna öryggi og frið.
í dag eru Mývetningar að kveðja
konu af þessari gerð, Sigurveigu
Ásvaldsdóttur húsfreyju á Gaut-
iöndum. Sigurveig var fædd 4.
ágúst 1925 að Einarsstöðum í
Reykjadal þar sem foreldrar
hennar dvöldu fyrstu hjúskaparár
sín. Þeir voru Sigríður Jónsdóttir
frá Auðnum í Laxárdal, sem býr
nú að Ökrum í Reykjadal, og Ás-
valdur Þorbergsson frá Litlu-
Laugum, sem löngu er látinn.
Sigurveig andaðist á Sjúkrahúsi
Húsavíkur, eftir alllanga van-
heilsu, aðfaranótt 23. júlí síðast-
liðinn og var þannig á burtu kvödd
löngu fyrir aldur fram. Hún var
elst af níu systkinum sem bárust
Aþena, Grikklandi, 28. júlí. AP.
GRIKKLAND og Kúba hafa staðfest
að nýju ákvörðun um að skiptast á
sendiherrum. Þetta var ákveðið í við-
ræðum milli hins kúbanska utanrík-
isráðherra, Isidore Malmierca og
grískra embættismanna sem fram
fara um þessar mundir, er haft eftir
talsmanni stjórnarinnar í gærkvöld.
Andreas Papandreou, forsætis-
ráðherra jafnaðarmannastjórnar-
innar grísku hefur þegar samþykkt
frumvarp um grískt sendiráð í
Havana.
fremur örl á hendur. Hún mun því
snemma hafa verið kölluð til um-
hyggju og ábyrgðar um annarra
hag. Ég held af okkar viðkynn-
ingu, að sú kvaðning hafi runnið
henni í merg og blóð og verið
hennar einkunn æ síðan.
Skólaganga Sigurveigar var
ekki löng eða margbrotin enda
áttu unglingar fjórða áratugarins
— kreppuáranna — ekki margra
kosta völ, síst elsta stúlka af stór-
um barnahóp. Hún lauk barna-
skólanámi og var síðar einn vetur
í húsmæðraskólanum að Laugum.
Hún stundaði ýmsa vinnu bæði
nær og fjær átthögunum. Og í
skóla lífsins, þar sem langskóla-
menntun og sérhæfing eru ekki
einhlít til úrlausna, lærðist henni
að treysta á brjóstvitið. Hún var
farsæl kona í orðum og gerðum.
Árið 1962 giftist Sigurveig
frænda mínum, Sigurgeir Péturs-
syni á Gautlöndum i Mývatns-
sveit. Þangað á ég leið á hverju
sumri í sumarleyfi mínu, og þar
kynntist ég henni sem húsmóður í
sveit. Áður höfðum við þekkst
lauslega.
Þau Sigurveig og Sigurgeir áttu
ekki börn en sjaldan eða aldrei var
barnlaus bær þeirra þegar ég kom
þar. Trúað gæti ég því, að mörg
þau börn er þar dvöldu hugsi enn
„heim“ til Sivu og Sigurgeirs. Nú
hefur hún verið kölluð frá sínu
góða og farsæla hlutverki.
Um þann harm, sem kveðinn er
að vinum og vandamönnum og
umfram allt eftirlifandi eigin-
manni við fráfall hennar, hæfir
ekki að hafa mörg orð. En skrifað
stendur: „Hlutskipti allra manna
er að missa, mest um vert er þó að
hafa átt.“
Ásgerður Jónsdóttir
Talsmaðurinn nefndi ekki frekar
hvenær frumvarpið myndi hljóta
afgreiðslu eða hvenær hið nýja
sendiráð yrði opnað.
Stjórn jafnaðarmanna í Grikk-
landi er mikið í mun að breiða út
marghliða utanríkisstefnu og hefur
í hyggju að setja upp ný sendiráð í
nokkrum löndum Afríku og róm-
önsku Ameríku, samkvæmt heim-
ildum frá grískum stjórnarerind-
rekum.
Sigurveig Ásvaldsdóttir, eða
Siva eins og hún var alltaf kölluð
af vinum og vandamönnum, lést í
Húsavíkursjúkrahúsi sl. föstudag.
Hún dó af völdum krabbameins
sem hafði stöðugt sótt á heilsu
hennar í heilt ár eða meira. Þessi
sjúkdómur er hreinasti vargur
meðal sjúkdóma, og þrátt fyrir
herdeild sérfræðinga sem berjast
við að vinna bug á honum gengur
sáralítið. Hin geysilega tækni og
þekking nútímans hafa þarna
brugðist eða ekki getað á unnið,
svo djúpt er á þessu meini. Þótt
ýmis ráð séu að vísu tiltæk nú til
að hamla gegn framrás hans, þá
leggur hann enn að velli fólk á
besta aldri í hrönnum, jafnvel
fleiri en nokkur annar djúkdómur.
Það sleppur varla nokkur fjöl-
skylda við böl hans.
Sigurveig var dóttir hjónanna
Sigríðar Jónsdóttur frá Auðnum
og Ásvaldar Þorbergssonar frá
Litlulaugum. Þau hófu búskap
sinn á Einarsstöðum í Reykjadal,
S-Þing., árið 1925 og það ár fædd-
ist Siva, elst 9 systkina. Strax árið
1926 fluttist fjölskyldan í Breiðu-
mýri og bjó þar í 18 ár í Þinghús-
inu, en frá 1944 hefur hún búið á
Ökrum í Reykjadal. Á Breiðumýri
ólst Siva upp. Þar var margbýli og
eins konar miðstöð sveitarinnar,
læknissetur, símstöð, samkomu-
hús o.s.frv. Þar í áhyggjuleysi ár-
anna fyrir stríð mótaðist Siva við
starf og leik og komu þá fljótt
fram þeir eiginleikar, sem ætíð
síðan fylgdu henni, glaðlyndi,
hreinlyndi og trygglyndi.
Það varð hennar gæfa, er hún
sumar eitt gerðist kaupakona hjá
systur sinni Hildi og manni henn-
ar Böðvari á Gautlöndum. Þar
kynntist hún Sigurgeir Péturs-
syni, sem bjó félagsbúi á Gaut-
löndum með bræðrum sínum.
Hann varð hennar gæfusmiður og
hófu þau búskap saman 1963.
Þar bundust böndum heilsteypt-
ir og þroskaðir einstaklingar og úr
varð ákaflega traust hjónaband.
Þeim varð ekki barna auðið, en
margir eru unglingarnir sem átt
hafa ótaldar yndisstundir hjá
þeim hjónum. Bæði höfðu gaman
af börnum og einstakt lag á þeim.
Við hjónin höfum skroppið
norður hvert sumar undanfarin
tuttugu ár að heimsækja ættingja
manns míns. Það hefur verið
sjálfsagður hlutur að koma í
Gautlönd og hafa þar nokkra
viðdvöl, enda á ég þar aðra mág-
konu og átti þar lengi dætur í
sumarvist. Það var einstök sálar-
bót að koma á þessi heimili, hjón-
in á þeim báðum fróð og skemmti-
leg og laus við allan falskan tón.
Bæði smátt og stórt verður þar að
máli, oftast skemmtilegu. I þess-
um hópi átti Siva vel heima. Hún
naut þess að lifa með heimilisfólki
sínu og fá góða gesti. Á hennar
heimili var allt í röð og reglu,
fyrirhyggja svo sem best varð á
kosið og heimilið allt bar vott um
góða húsmóður. Streita heimilis-
ins var óþekkt hjá Sivu.
Kynni okkar Sivu urðu ekki
verulega náin fyrr en hún kom
suður sl. haust. Þá var vitað, að
hinn illi sjúkdómur hafði aðeins
blundað en ekki eyðst eins og von-
að var. Hún kom því til að hefja
hetjulega baráttu sem lauk föstu-
dagsmorguninn 23. júlí. Þessi bar-
átta hennar var háð með þeim
hætti, að okkur sem hjá stóðum
Hinn 24. júní sl. lést frú Kristín
Klingbeil í Danmörku. Hún hafði
þá dvalist þar í um það bil mánað-
artíma, og atvikin höguðu því svo
að við vorum þar samtíða, bjugg-
um bæði í sömu íbúðinni, á Will-
emoesgade 16, hjá frú Stellu Wolf.
Var góður félagsskapur með
okkur, þrátt fyrir mun á aldri og
lífsreynslu.
Kristín var fædd 30. júlí 1911 og
mun hafa alist upp í Reykjavík.
Laust fyrir seinna stríð kynntist
hún þýskum hljómlistarmanni og
fluttist með honum til Berlínar
þar sem hún bjó öll stríðsárin.
Strax að styrjöldinni lokinni kom
hún til íslands með börnin þrjú
sem hún hafði eignast og dvaldi
hér síðan. Hafði hún þó gaman af
því að bregða sér til útlanda og
heilsa upp á vini og kunningja þar.
Nú í vor ætlaði hún að dvelja í
nokkrar vikur á hressingarhælinu
í Skodsborg og þar andaðist hún á
Jónsmessunni eins og áður er sagt.
Við Kristín áttum sama afmæl-
isdag og í dag hefði hún orðið 71
43
verður ógleymanleg. Sálarstyrkur
hennar var slíkur, að hann geym-
ist sem dýrleg minning.
„Við erum ekki að kveðjast fyrir
fullt og allt,“ voru síðustu orð
hennar við mig, er við hjón kvödd-
um hana fyrir fáum dögum. Hún
lá helsjúk í Sjúkrahúsi Húsavíkur,
en með blik í augum óskaði hún
okkur góðrar skemmtunar í
ógleymanlegri skemmtiferð sem
eiginmaður hennar var að fara
með okkur í til systur sinnar og
fjölskyldu að Björgum í Köldu-
kinn. Snemma næsta morgun
kvöddum við Þingeyjarsýslu bað-
aða sól og sumaryl eins og svo oft
áður. Fjórum dögum síðar barst
okkur fréttin um að Siva hefði
kvatt okkur um stund.
Sigurgeir Pétursson gerði ekki
endasleppt við konu sína. Hann
fylgdi henni eftir i öllum veikind-
um hennar og veitti henni ómet-
anlegan styrk og kjark. Sýnir
þetta hug hans til konu sinnar og
manndóm hans um leið. Missir
hans er mikill og bið ég honum
guðs blessunar. Þungt er líka fyrir
aldraða móður og aðra nána ætt-
ingja og vini að sjá á bak Sivu. Ég
tel mig eina í þessum hópi og sam-
hryggist með þeim öllum. Blessuð
sé minning hennar.
Sigurveig verður jarðsett að
Skútustöðum í dag, föstudaginn
30. júlí.
Guðrún Sveinsdóttir
árs. Hún kvaddi lífið fyrirvara-
laust og var jarðsett í kyrrþey,
eins og hún sjálf hefði kosið. Ég
votta börnum hennar og öðrum
aðstandendum samúð mína um
leið og ég minnist með þakklæti,
daganna sem við áttum saman í
Kaupmannahöfn.
Páll Skúlason
Grikkland og Kúba
skiptast á sendiherrum
Kristín Klingbeil
Minningarorð
Pabbi baupir
Bridgestone. af |>ví
liann elskar mig.
25 ára reynsla BRIDGESTONE á hinum misjöfnu vegum íslands
sannar öryggi og endingu.
Kaupið viðurkennt merki sem má treysta.
Öryggið í fyrirrúmi — með BRIDGESTONE undir bilnum.
bridge stone á íslandi
BÍLABORG HF.
Smiöshöfða 23, sími 812 99.