Morgunblaðið - 05.08.1982, Blaðsíða 14

MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 5. ÁGÚST 1982 —
“GOOD TROUBLEr
10 ný lög frá
REO SPEEDWAGON.
Keep the Fire Burnin’g er bara
fyrsta lagiö af þessari plötu sem
veröur vinsælt
Á hijOMOEHD
ULjp KARNABÆR
sldnorhf
The new album featuring the singie,
"KeepTbe Fire Burnin'"
On Epic Records and Tapes.
"Epic" is a trademark of CBS Inc.
Slysahætta við
bifhjólaakstur
Eftir Erling
Þorsteinsson lækni
Það gladdi mig mikið að lesa
grein Ásmundar Brekkan, yfir-
læknis í Morgunblaðinu nýlega,
um þá hættu, sem stafar af akstri
á vélhjólum og flýtti ég mér að
þakka honum. Ýmsir aðrir hafa
einnig orðið til þess að færa hon-
um þakkir opinberlega fyrir þetta
framtak.
Ég átel sjálfan mig fyrir að hafa
ekki fyrir langa löngu, jafnvel
áratugum síðan, komið með við-
varanir í fjölmiðlum við þessum
faratækjum, svo slæma reynslu
hef ég haft af þeim.
Þegar ég var við framhaldsnám
í Danmörku, vann ég m.a. á slysa-
varðstofum spítalanna, einkum í
Kaupmannahöfn. Að sjálfsögðu
var margt ófagurt þar að sjá, en
mér er þó minnistæðastir þeir
mörgu, aðallega unglingar, sem
slasast höfðu í bifhjólaakstri og
komið var með hroðalega limlesta,
oft með marga áverka. Mjög oft
var það annar ganglimurinn, sem
var illa farinn og hafði þá orðið
undir bifhjólinu, er það valt á
hliðina. Stundum var limurinn
bókstaflega sundurtættur, svo
taka varð hann af, allan eða að
hluta, eftir ástæðum.
Mig tók svo sárt til þessara
ungmenna, sem urðu fötluð og ör-
yrkjar ævilangt, að það hefur
aldrei liðið mér ór minni.
Auðvitað var oft um aðra eða
fleiri áverka að ræða, á höfði eða
annars staðar, sem e.t.v. gátu
valdið ennþá meiri skaða, einkum
ef bifhjólið hafði lent í árekstri.
Orsakir þessara slysa voru að
sjálfsögðu ýmiss konar og alls
ekki alltaf ökumanninum að
kenna, þó oft væru það lítt reyndir
unglingar. En það, sem ég sér-
staklega vil benda á er hve gjör-
samleg óvarinn ökumaðurinn er á
flestum tegundum bifhjóla. Á
sumum þeirra eru hlífar fyrir
ganglimi, en það held ég að sé
undantekning.
Hlífar, sem settar eru á fótleggi
eða aðra líkamshluta geta máski
hjálpað eitthvað, en þó sjaldnast
nægilega.
Ég er því miður hræddur um að
erfitt reynist að fá bannaðan inn-
flutning bifhjóla eins og Ásmund-
ur starfsbróðir minn leggur til og
sjálfsagt væri það öruggasta í
þessu máli.
Markmið mitt með þessum lin-
um er, að vara unglinga alvarlega
við þessum farartækjum.
Þegar sonur minn fór að tala
um að hann langaði til að fara að
aka vélknúnu farartæki bað ég
hann um að gera það fyrir mig og
sjálfan sig að setjast aldrei á
bifhjól og með mínu leyfi mundi
hann aldrei eignast slíkt tæki.
Bifreiðaslys eru auðvitað miklu
fleiri en bifhjólaslys, enda bifreið-
ar í miklum meirihluta. Sennilegt
þætti mér þó að bifhjólaslysin
væru hlutfallslega fleiri, þar eð sá,
sem er á bifhjóli er óvarinn og
langtum hættara við áverka, en
þeim sem í bí) situr. Fróðlegt væri
að fá áreiðanlegar tölur um það og
heyra frá slysadeild Borgarspítal-
ans um reynslu læknanna þar af
bifhjólaslysum hérlendis.
Ég held að ég hafi lesið flest af
því sem ritað hefur verið hér í
blöðin um þetta mál síðan að grein
Ásmundar birtist. Vil ég sérstakl-
ega taka undir það, sem ýmsir
hafa kvarta undan, en það er sú
truflun, sem hávaði margra þess-
ara ökutækja veldur.
Ég bý í Hlíðahverfinu og hefi
orðið fyrir því árum saman að
„skellinöðruriddarar" hafa þust
um göturnar með slíkum hávaða
að ég og mitt fólk hefur vaknað
með andfælum.
Það undarlega er að þessi há-
vaði byrjar venjulega undir mið-
nætti og heldur áfram alllengi.
Slík hávaðamengun er afar
óþægileg og raskar svefni og hvíld
fjölda fólks.
Mér hefur oft dottið í hug að
tala við lögregluna um þetta, en
ekki hefur orðið úr því enn.
í Velvakanda 27. júlí sl. skrifar
Ragnar Gunnarsson grein. Þar
segir, að sjúkdómsgreining lækn-
anna Ásmundar Brekkan og Ein-
ars Valdimarssoanr sé röng, er
þeir telji bifhjólin morðtól og
sysavalda. Það rétta sé að það séu
þeir, sem stjórna þeim eða þeir
sem aka bifreiðum. Meinar hann
þá sennilega að bifhjólaslysin séu
Selfossbúar
— nágrannar
Þaö er í dag sem af-
mælisveislan er í
Fossnesti. Fríir
hamborgarar og
Coke, frá kl. 14.00
til 19.00.
50% afsláttur af
rétti dagsins
allan daginn
Veriö velkomin
Ljósmyndabókin:
Athyglisvert framlag til
þróunar ljósmyndatækni
Eftir Hjálmar R.
Bárðarson
Ljósmyndabókin, eftir John Hedg-
eco, í íslenskri þýðingu Arngríms,
Lárusar og Örnólfs Thorlacius.
Útgefandi Setberg, 1982.
Ég hefi mér til mikillar ánægju
flett í gegnum og lesið kafla og
kafla í Ljósmyndabókinni eftir
John Hedgeco, í íslenskri þýðingu
Arngríms, Lárusar og Örnólfs
Thorlacius. Bókin er nýkomin út
hjá bókaútgáfunni Setberg.
Frá hendi höfundar er þessi bók
sérlega vel unnin. Hún gefur
ágæta heildarmynd af ýmsum
þeim atriðum ljósmyndatækni,
sem nauðsynlegt er fyrir hvern
þann mann að vita, sem fæst við
ljósmyndun, hvort heldur um er
að ræða atvinnuljósmyndara eða
áhugaljósmyndara.
Bókin er auðveld í lestri, því að
frábærar teikningar og myndir
gera efnið auðskilið með lestri
þess skýringartexta, sem fylgir
hverju sérverkefni bókarinnar.
í bókinni er þannig fjallað á ein-
faldan hátt og auðlesinn um mik-
inn fjölda atriða. Sum eru að
sjálfsögðu mæta vel kunn öllum
þeim, sem eitthvað hafa fengist
við ljósmyndun, en geta þó verið
fróðleg upprifjun kunnra stað-
reynda. Önnur atriði eru hinsveg-
ar þess eðlis, að ég hygg að jafnvel
færustu atvinnuljósmyndarar hafi
gagn og gaman af að lesa um þau,
og skoða skýringarmyndirnar,
sem fylgja textanum.
Þessi bók er því að mínu mati
gagnleg lesning bæði fyrir byrj-
endur í ljósmyndun og fyrir fær-
ustu fagmenn. Sérstaklega verður
Hjálmar R. Bárðarson
að telja bókina mikils virði sem
faglegt uppsláttarrit. Þar geta
menn fundið skýringar á verkefn-
um og hugmyndir til lausnar fag-
legra verkefna, sem fyrir liggja. í
því sambandi er mjög gagnlegt að
aftast í bókinni eru stuttar orða-
skýringar í stafrófsröð, og skrá yf-
ir atriðisorð, sem auðvelda mjög
notkun bókarinnar sem uppslátt-
arrits.
Þýðing slíkrar bókar á íslensku
verðskuldar sérstaka athygli. Af
eigin reynslu við þýðingu fyrstu
ljósmyndabókarinnar, sem Set-
berg gaf út fyrir allmörgum árum,
veit ég hve vandasamt er að velja
og hafna þegar um er að ræða ís-
lensk sérheiti í ljósmyndatækni.
Ég tel þýðingu þessarar bókar
hafa heppnast sérlega vel. Efnið
hefur komist til skila á einfaldan
og auðskilinn hátt á góðu íslensku
máli. Þótt til sé mikill fjöldi
ágætra bóka um ljósmyndun á
ensku, þá hefi ég hugboð um að
ekki allir ljósmyndarar ráði nægj-
anlega vel við enska tungu til að
geta nýtt sér til fulls slíkar bækur.
Hér er því mikill greiði gerður öll-
um þeim, sem áhuga hafa á ljós-
myndun, hvort heldur þeir stunda
ljósmyndun sér til ánægju í frí-
stundum, eða hafa ljósmyndun að
atvinnu.
Þótt skýringartexti með mynd-
um sé víðast hvar stuttur og gagn-
orður, þá er augljóst að textinn í
heild er mikið mál í bók sem telur
352 blaðsíður, jafnvel þótt skýr-
ingarmyndir og teikningar séu
meira en 1250 talsins. Full ástæða
er því til að óska þýðendum sér-
staklega til hamingju méð árang-
urinn.
Þetta er önnur bókin sem bóka-
útgáfan Setberg gefur út um fag-
lega ljósmyndun. Ég tel því rétt-
mætt að færa bókaútgáfunni
þakkir fyrir athyglisvert framlag
til þróunar ljósmyndatækni meðal
okkar íslendinga.
Ekki þætti mér óaennilegt að
ýmsir íslentkir ibugamenn finni
hjá sér löogun tíl tí reyna sjálfir
ýmsar þær aðferéir, aem lýst er í
þessari bók. FleaUr eru þessar að-
ferðir gamalkunnnr, en þó sífellt
jafn freistandi til sjálfstæðra
verka.
Slík notkun þessarar bókar á ef-
laust eftir að verða íslenskri
ljósmyndun til mikils gagns á
komandi árum, því að bókin mun
verða lesendum til aukins þroska
og skilnings á nær ótakmörkuðum
möguleikum ljósmyndunarinnar
til persónulegrar og listrænnar
tjáningar.
19. júlí 1982,
Hjálmar R. Bárðarson.