Morgunblaðið - 06.08.1982, Side 27

MORGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 6. ÁGÚST 1982
27
bakað sömu pönnukökuna, er það.
Ein pönnukakan var með augu og
nef og rifu fyrir munn og það var
eins hún væri að hlæja að okkur.
Ég fór að skellihlæja og benti
þeim á þetta. Úr varð allsherjar
hlátur, þetta minnti mig á að ég
hafði látið alltof marga káfa í mín
ritstörf. Einhverja gæja sem þótt-
ust vit hafa á bókmenntum, segja
mér að gera öðruvísi en ég sjálfur
vildi. Ég varð reiður inni í mér,
þegar ég hugsaði um þetta. Loks
tók fararstjórinn yfirhöndina með
frekju og bakaði nokkrar mislukk-
aðar og ofsa þykkar pönnukökur.
En þær voru ágætar á bragðið,
þrátt fyrir allt.
Um kvöldið var ég í stuði til að
drekka mig blindfullan, en hinir
fóru allir að sofa. Ég lá á klöpp
niðri við lygnt vatnið og horfði
upp í himininn, orðinn hálf fullur.
Það brakaði í hálfkulnuðu bálinu i
fjarska. Komið var rökkur; skuggi
yfir trjánum en birta yfir vatninu.
Algjör þögn nema hvað fiskur
stökk í flæðarmálinu. Himininn
var heiðskír á kafla og ég sá blik-
andi stjörnur. Æðislega voru þær
fallegar. Litlir lýsandi punktar í
mismunandi fjarlægð, líkt og
blikkuðu. Mig dauðlangaði að fara
upp til stjarnanna. Var þess vegna
til í að stíga upp í geimskip. Burt
frá þessu öllu var kannski lausnin.
Hvað það væri fallegt að vera
þarna uppi með aðeins stjörnur í
kringum sig og sjá bláa jörðina á
stærð við fótbolta. Ég hafði prufað
allan andskotann, bæði að kafa og
fljúga í svifdreka. Næst yrði að
fara út í geiminn. Auðvitað er
mannkynið á leið til stjarnanna.
Við höfum fundið upp flugvél og
farið til tunglsins þó enginn hefði
trúað að það væri hægt. Mennirnir
eiga sér drauma og þeir gefast
aldrei upp. Nú átti ég í innhverf-
um rökræðum. Það var ég sem
hafði gefist upp, misst trúna á
sjálfan mig. Ég varð fyrir ein-
skonar upplifun, hreinlega vitrun
utan úr geimnum. Allt í einu varð
mér ljóst að það dugði ekkert að
gefast upp, auðvitað átti ég að
halda áfram í átt til stjarnanna.
Allir mínir draumar gátu ræst,
það var bara undir sjálfum mér
komið. Nú vissi ég að ég var á
réttri leið. Ég horfði upp í fagran
geiminn og mér fannst ég finna
jörðina snúast. Ég lá þarna langt
fram eftir nóttu og fann kalda
klöppina undir bakinu. Ég hafði
öðlast nýja von; dustað rykið af
gamla rithöfundadraumnum. Síð-
an sá ég sjálfan mig standa á
tröppum sænsks sveitabýlis og gá
til veðurs. Svakalega leið mér vel.
Morguninn eftir stakk ég mér af
sömu klöppinni í lygnan flötinn og
synti skriðsund langt út í vatnið.
Fararstjórinn og tíkarspenna voru
að róa eitthvað á einum kanó, tík-
arspenna var að kenna henni að
stýra. Ég kafaði undir bátinn
þeim báðum til skelfingar. Ekki
vantar stríðnina. Ég var orðinn ég
sjálfur aftur.
Við rerum fjögur inn til Gust-
afsfors til að verzla meiri mat.
Það var drjúgur spotti. Mörg þús-
und áratök í átt að markinu. Bara
taka eitt áratak í einu. Ég vissi ég
gat látið alla mína drauma rætast.
Eg sá stúlku á hjóli með fléttað
hár, þar sem við sátum á trjábol
eftir innkaupin og fengum einn öl.
Hún var ung eins og nýkrullað
Oft var dásamlega fallegL

lamb, ljómandi falleg og iðandi af
fjöri. Nú vissi ég að lífið var þess
virði að lifa því. Mér tókst að ná
augnasambandi við hana. Maður á
að halda áfram í átt til stjarn-
anna.
Síðasta kvöldið sátum við á ný
við bál og sungum. Fengum kakó
og kökur því strákurinn átti af;
mæli. Síðan snafs og svoleiðis. í
augnablik fannst mér eins og tík-
arspenna haliaði sér upp að mér,
a.m.k. fann ég volgan ylinn frá
henni. Gat verið að hún hefði
áhuga á mér. Var eitthvað í mér
sem heillaði hana. Gat það verið.
En ég tók ekki mark á þessum
hugrenningum mínum.
Við rerum áleiðis heim að
morgni í logni. Nú var liðin vika
og höfðum við farið stóran hálf-
hring; kæmum ekki á sama stað.
Það var mistur yfir, litlar mjúkar
öldur og flugur á vatninu. Takt-
fast áraskvettið heyrðist. Kráku-
væl bergmálaði úr háu tré. Maður
sitjandi á apparati var að slá blett
í kringum kirkju.
„Nú nálgumst við vandamálin á
ný,“ sagði ég.
„Eru það alvarleg vandamál,"
sagði tíkarspenna.
„Nei, bara þessir daglegu erfið-
leikar.“
Það var rétt ég hafði ekkert að
óttast, enda óttaðist ég ekkert
lengur, endurnærður og feginn að
vera á heimleið. Það var gott að
róa, vinna að einhverju; sigra
vegalengdina. Ég var búinn að fá
hundleið á mýflugum og maurum.
Ég hlakkaði til að raka af mér
skegghýunginn og setjast í stól.
Og ég var alls ósmeikur við heim-
komuna. Tilbúinn í slaginn. Tala
bara við fleiri útgefendur.
Allt í einu endaði vatnið og við
vorum komin. Vig stigum upp á
malbikaðan þjóðveg þar sem am-
erískir bílar blússuðu framhjá og
trukkar hlaðnir timbri. Hvítur
stór dreki með blæju og háværri
músík stóð fyrir utan sjoppu.
Þetta var alveg eins og maður
væri kominn til Ameríku. Við
hringdum í karlinn og hann kom
og sótti okkur með kerru aftan í
bílnum. Hann var í stuttbuxum og
strigaskóm. Við vorum sólbrennd í
framan eins og karfar.
„Svona á ekki að fara með nýjan
kanó,“ sagði hann og var að finna
að rispum á plastbátunum.
Ég skildi hann vel. En það var
ekki svo gott að komast hjá þessu,
þessir plastbátar eru svo ferlega
viðkvæmir. En hann var almenni-
legur og tók ekkert fyrir að sækja
okkur og bauðst til að keyra okkur
og farangurinn á brautarstöðina
morguninn eftir.
Lestin var pökkuð af fólki og við
urðum að sitja á farangrinum á
heimleiðinni. Nei, ég ætlaði sko
ekki að gefast upp við að verða
rithöfundur, öllu þessu ferðalagi
gat ég lýst. Ég ætlaði ekki að
hlusta meira á þessa karla. Ég
ætlaði bara að skrifa áfram eins
°8 ég sjálfur vildi, vera dreyminn
og fyndinn, vera bara ég sjálfur.
Ekki þykjast vera einhver ís-
lenzkusnillingur. Ég myndi finna
leið til að koma út bók þó ég þyrfti
að stofna bókaútgáfu. Ég var enn
einu sinni orðinn viss um að fólki
fyndist gaman af því sem ég skrif-
aði. Djöfull, hlakkaði ég að komast
heim, heim til Köben.
Menntamálaráðherra ritar forsætisráðherra bréf:
Ríkisstjórnin
fjalli um atvinnu-
mál Akureyringa
MIKIÐ atvinnuleysi er framundan
hjá byggingarmönnum á Akureyri og
í því sambandi hefur Ingvar Gíslason,
menntamálaráðherra, ritað forsætis-
ráðherra bréf, þar sem hann fer fram
á umræðu í ríkisstjórninni um málið
og óskar eftir, að gerðar verði viðeig-
andi ráðstafanir gegn þessum að-
steðjandi vanda.
í bréfinu segir: — Mér hefur bor-
izt staðfest eftirrit af fundargerð
atvinnumálanefndar Akureyrar,
dagsettri 14. þessa mánaðar, þar
sem greint er frá komu sex fulltrúa
frá Meistarafélagi byggingar-
manna, til að gera nefndarmönnum
grein fyrir útliti og framtíðarhorf-
um í byggingariðnaði á Akureyri.
Kom fram á fundinum, að verkefni
byggingarmanna á Akureyri færu
þverrandi svo búast mætti við at-
vinnuleysi á næstu dögum.
Ég tel þessi tíðindi uggvænleg. í
framhaldi af umræðum á ríkis-
stjórnarfundi í fyrradag, þar sem
ég gerði grein fyrir þessu máli.
250 hlmy»dtr
af blAm*tr»ndí plftr.tum og blaðgwVwi
AUTUM
Óm og Örlygun
„Allt um
pottaplönt-
ur“ með 250
litmyndum
BÓKAÚTGÁFAN Örn og Örlygur hef-
ur gefið út bókina Allt um pottmplönt-
ur eftir David Longman i þýðingu
Fríðu Björnsdóttur. f bókinni er sagt
frá vinsælustu pottaplöntunum okkar
og nánustu ættingjum þeirra, og frá-
sögninni fylgja fallegar litmyndir og
teikningar.
í hverri opnu er tekin fyrir ein
planta og sagt nákvæmlega frá upp-
runa hennar, kröfunum sem hún
gerir til umhverfisins og umhirðu. Á
teikningunum má sjá, hvernig og
hvenær á að umpotta, klippa eða
fjölga plöntunni. Lesandinn þarf
ekki að eyða miklum tíma í að velta
því fyrir sér, hvort þetta eða hitt
geti átt við sína eigin plöntu. Það
sést á teikningunum, hvort svo er,
eða ekki. Loks er kaflinn „Hvað er
að?“, sem segir frá því helsta, sem
getur hrjáð hverja plöntu og hvern-
ig hægt er að bæta úr því» Skýr-
ingarmyndir eru einfaldar.
Höfundur bókarinnar, David
Longman er mikill blómamaður.
Hann útskrifaðist frá Royal Horti-
cultural Society-skólanum í Wisley
og er stjórnarmaður í Interflora.
Auk þess hefur hann tekið virkan
þátt í starfsemi margra annarra
samtaka blómafólks. Hann hefur oft
sýnt á Chelsea Flower Show.
Fríða Björnsdóttir blaðamaður
ritstýrði Heimilis-Tímanum í fjögur
ár, og skrifaði þá nær vikulega
blómaþætti, byggða á eigin reynslu
og annarra.
Bókin er filmusett í prentstofu G.
Benediktssonar en prentuð á ítallu.
(Frétutilkjnninf)
leyfi ég mér að framsenda forsæt-
isráðherra umrætt eftirrit af fund-
argerð atvinnumálanefndar Akur-
eyrar til nánari kynningar um um-
ræðu í ríkisstjórn. Er það einlæg
von mín, að ríkisstjórnin hlutist til
um frekari könnun málsins og að-
gerðir gegn þessum aðsteðjandi
vanda Akureyringa, ásamt bæjar-
stjórn Akureyrar og öðrum, sem
málið snertir.
Ég vil geta þess, að ég er á förum
til útlanda í embættiserindum og
verð fjarverandi 1.—13. ágúst nk.,
en vænti þess, að mál þetta komi
eigi að síður til umræðu í ríkis-
stjórn í fjarveru minni.
Þess ná geta, að afrit var enn-
fremur sent öðrum ráðherrum.
^VÉLADEILD
ÞJONUSTUMIÐSTÖO
Hofðabakka9 /*855^
I SUMARBU-
STAÐINN OG
FERÐALAGIÐ
Útigrill
GRILLTENGUR — GAFFLAR
VIDARKOL — KVEIKILÖGUR
Gas-feröatæki
OLlUPRÍMUSAR.
STEINOLÍA, 2 TEG.
PLASTBRUSAR.
VARMAPOKAR.
Björgunarvesti
BJÖRGUNARAXLABÖNO.
ÁRAR — ÁRAKEFAR.
BÁTADREKAR. KEÐJUR.
KOLANET — SILUNGANET,
ÖNGLAR, PILKAR, SÖKKUR.
Handfæravindur
VIOLEGUBAUJUR
SUDHLlFAR, MARGAR ST.
VÆNGJADÆLUR,
bAtadælur
íslenzk flögg
FLAGGSTENGUR.
FLAGGST ANGARHÚNAR.
FLAGGLÍNUR. FESTLAR.
Sólúr
•
Vasaljós
Tjaldljós
^&Lcbdiru
t >' T IB'I I
rrnmrrrrrzn j::
Olíulampar
Olíuofnar
Olíuhandlugtir
Lampaglös
•
Garöyrkjuáhöld
SKÓFLUR ALLSKONAR
KANTSKERAR.
GARÐHRlFUR.
GARÐSLÖNGUR.
SLÖNGUGRINDUR.
VATNSÚOARAR.
HRlFUR. ORF. BRÝNI.
garoslAttuvélar.
Vinnuhanskar
GarÖyrkju-
hanskar
Handverkfæri.
ALLSKONAR.
Málning og lökk.
FERNISOLlA. VIÐAROLlA.
hrAtjara.
CARBÓLlN.
BLAKKFERNIS.
PLASTTJARA.
PENSLAR, RÚLLUR.
•
RYÐEYOIR — RYDVÖRN.
•
Still-Longs
ullarnærföt
Regnfatnaöur
Kuldafatnaöur
Vinnufatnaöur
Klossar
Gúmmístígvél
Föstudaga
opiö til kl. 7.
Ánanaustum
Simi 28855