Morgunblaðið - 22.08.1982, Qupperneq 7

MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 22. ÁGÚST 1982
7
Höfuðguðspjall þessa
sunnudags, hins 11. eftir trini-
tatis, er dæmisaga Jesú um
faríseann og tollheimtumann-
inn í musterinu. Lúkas segir,
að hann hafi sagt hana „við
nokkura, sem treystu sjálfum
sér, að þeir væru réttlátir, og
fyrirlitu aðra“. I þriðja guð-
spjalli þessa dags segir Jesús
ennfremur: „Hver sá, er upp
hefur sjálfan sig, mun niður-
lægjast, og hver sá, er niður-
lægir sjálfan sig, mun upp
hafinn verða."
Að treysta sjálfum sér og
fyrirlíta aðra, — skyldum við
kannast við eitthvað þessu
líkt? Þess er ekki langt að
leita. í blöðunum, sem þú last
í gær, í fréttum útvarpsins og
í tali náungans um meðbræð-
urna er því miður daglega
eitthvað, sem ber þessu vitni,
að þeir eru enn of margir, sem
treysta sjálfum sér, að þeir og
þeir einir séu réttlátir og
' náunginn og skoðanir hans
eða lífsstaða því oft og tíðum
fyrirlitin.
Við gleymum því æði oft, að
lífsvegurinn leyfir ekki ein-
stefnu. Hins vegar er hún svo
þægileg, að við látum hana oft
verða ráðandi, vitandi vits eða
ekki. Hvers konar einstefnu,
spyr þú? Einstefnu sjálfs-
hyggju okkar, eigingirninnar
og sjálfsálitsins, sem setur
manninn í öndvegi í hverju
máli. En, hvað er rangt við
það, spyr þú? Öndvegi lífsins
heyrir ekki manninum, heldur
Guði einum. Þess vegna er
maðurinn ekki í sæti húsbónd-
ans í dæmisögum. Jesú, heldur
Guð.
Maðurinn verður aldrei
annað en þjónn, aldrei meira
en ráðsmaður þeirra gæða,
sem honum er trúað fyrir. I
samræmi við þetta telur krist-
in siðfræði t.d., að það sé allt-
af Guð, sem á að ráða lífi
mannsins, en ekki aðrir menn.
Og þess vegna segir boðorðið:
Þú skalt ekki mann deyða. Þar
sem hlutunum er snúið við,
þar sem maðurinn hefur verið
settur ofar Guði eins og í ein-
ræðisríkjum þeim, sem við
þekkjum í okkar samtíð, þar
er mannslífið einskis virði,
mannréttindin fótum troðin
og það eitt talið til réttlætis,
sem tryggir áframhaldandi
völd mannsins, sömu einstefn-
una og ríkt hefur. Hið sama
verður uppi á teningunum í
einkalífinu, þótt í smærri stíl
sé. Það sýna þau vel dæmisag-
an um faríseann og toll-
heimtumanninn og hin sterku
orð Krists um, að hver sem
upp hefur sjálfan sig, muni
niðurlægjast, en hver sem
niðurlægi sjálfan sig, muni
upp hafinn verða.
En hvað táknar þá þetta —
að niðurlægja sjálfan sig? Það
þýðir — að láta af sjálfs-
hyggju sinni, viðurkenna föð-
urvald Guðs, drottinvald
Krists, og auðmýkja sjálfan
sig til hlýðni við hinn guðlega
vilja. Er það svo erfitt? Og er
það í raun og veru niðurlæg-
ing? Nei, það er hið gagn-
stæða. Sá, sem niðurlægir
Ein-
stefna
— Aðal-
braut
sjálfan sig mun upp hafinn
verða. Þegar þú lýtur Guði, þá
lýturðu kærleikanum, sann-
leikanum, réttlætinu, — öllu
sem lyftir lífinu, gerir það feg-
urra, ánægjuríkara, eftirsókn-
arverðara. Niðurlægingin er
þess vegna leiðin upp á við,
áfram og hærra. Jesús finnur
lausn allra mála í þessari
sömu aðferð, í hlýðni við Guð,
í því að vera í samræmi við
höfund lífsins, láta þar á móti
sér, sem eiginn vilji og vilji
Guðs rekast á.
Sjálfselskan kann á stund-
um að skapa meiri stundar-
gleði, en oft meiðir hún líka
einhvern annan í sömu and-
ránni og skapar aldrei ham-
ingju, þegar til lengdar lætur.
Þetta hefur lífið margsannað.
Bestu og göfugustu menn
veraldarsögunnar hafa allir
verið óhrekjandi sannanir
fyrir gildi hins fórnfúsa,
sjálfselskulausa lífs, þess
vilja, er beygir eigingirni sína
undir lögmál kærleikans.
Er ég var erlendis á liðnu
ári, vorum við þar eitt sinn á
gangi um borgarstræti nokkr-
ir íslendingar. Við komum þar
að umferðarmerki, sem vakti
athygli kunningja míns.
Þarna var aðalbrautarmerki á
allhárri stöng, og til þess að
menn tækju betur eftir því,
var ör neðar á stönginni og
benti upp til merkisins.
„Sjáðu," sagði kunningi minn,
„þarna er eitthvað fyrir þig að
íhuga, sr. Þórir. Aðalbrautin
er uppi. Hann hafði vissulega
rétt að mæla. Við tökum okkur
oft bæði einstefnu og aðal-
brautarrétt á vegi lífsins, þótt
við eigum hvorugt á okkar
valdi. Aðalbrautarrétturinn er
hvergi nema hjá Guði. Við
hljótum alltaf að verða að
víkja, þar sem leiðir okkar og
hans skerast, þar sem vilji
okkar og vilji hans fara ekki
saman. Og í umferð hins dag-
lega lífs, þar sem við mætum
meðbræðrum okkar, þar
hljóta allir að verða að sæta
ákveðnum umferðarreglum.
Þær felast í boðorðum Móse,
þeim sem Kristur hefur dregið
saman í æðsta boðorðinu um
hinn tvíþætta kærleika til
Guðs og náungans og reglunni
gullvægu um, að allt sem þér
viljið, að aðrir menn gjöri yð-
ur, það skulið þér og þeim
gjöra. Einstefna er þar hvergi
til og aðalbrautarrétturinn er
ofar mannlegu samfélagi.
Hann tilheyrir Guði einum.
íhugum þetta öll. Því, hver
er sá okkar á meðal, að honum
hætti ekki til að heimta þetta
allt sér til handa og að sínum
geðþótta? Hver er sá, sem
treystir sér til að fullyrða, að
það hafi aldrei átt við hann
þetta, sem guðspjallið segir:
Hann sagði þessa dæmisögu
við nokkura, sem treystu sjálf-
um sér, að þeir væru réttlátir
og fyrirlitu aðra. Munum það
ekki síður, að sá sem minnkast
sín ekki fyrir það að lúta Guði,
kærleiksvilja hans, hann mun
um leið öðlast þá reisn er líf
hans getur æðsta hlotið.
Grikkland:
Stytta guðs víns
og gleði
Saloniki, (>rikklandi, 20. ágúst. AP.
HÖFUÐLAUS stytta af Dionysos,
hinum griska guði víns og gleði, hef-
ur verið grafin úr jörðu í rústum
fornrar borgar í N-Grikklandi, sam-
kvæmt upplýsingum frá Dimitri
Fantermalis prófessor í dag.
Fantermalis sem er forsvars-
maður fyrir uppgröft Saloniki-
fundin
háskólans í Dion, sagði að styttan
væri frá annarri öld eftir Krist og
hafi að öllum líkindum verið gerð
eftir hinni upphaflegu styttu sem
talið er að sé frá 4. öld fyrir Krist.
Styttan fannst innan um aðrar
fornminjar í uppgreftrinum, en
þar var um að ræða rómverska
baðsamstæðu.
AUCLÝSINCASTOFA
MYNDAMðTA HF
Erum fluttir
á Laugaveg 97, 2. hæð. Símanúmerið er 29860.
Teiknistofa Bárðar Daníelssonar.
Vcröbréíamarkaóur
Fjárfestingarfélagsins
GENGI VERÐBRÉFA 22. ÁGÚST 1982
VERÐTRYGGÐ
SPARISKÍRTEINI
RÍKISSJÓÐS:
1970 2. flokkur
1971 1. flokkur
1972 1. flokkur
1972 2. flokkur
1973 1. flokkur A
1973 2. flokkur
1974 1. flokkur
1975 1. flokkur
1975 2. flokkur
1976 1. flokkur
1976 2. flokkur
1977 1. flokkur
1977 2. flokkur
1978 1. flokkur
1978 2. flokkur
1979 1. flokkur
1979 2. flokkur
1980 1. flokkur
1980 2. flokkur
1981 1. flokkur
1981 2. flokkur
Sölugertgi
pr. kr. 100.-
8.088,70
7.122,94
6.175.17
5.231,96
3.794.34
3.495,49
2.412.76
1.981.02
1.492.29
1.414.18
1.132,48
1.050,60
877.32
712,36
560,51
472,50
365,23
271,27
213,17
183,19
136,04
Medalávöxtun ofangreindra flokka um-
fram verðtryggingu er 3,7—5%.
VEÐSKULDABRÉF
ÓVERÐTRYGGÐ:
Sölugengi m.v. nafnvexti
(HLV)
12% 14% 16% 18% 20% 40%
1 ár 66 67 68 69 71 80
2 ár 55 56 57 59 61 74
3 ár 46 48 50 51 53 70
4 ár 40 42 44 46 48 67
5 ár 35 37 39 41 43 65
VEÐSKULDABREF
MED LÁNSKJARAVÍSITÖLU:
Sölugengi
m.v.
2 afb./ári
1 ár 96,49
2 ár 94,28
3 ár 92,96
4 ár 91,14
s ár 90,59
6 ár 88,50
7 ár 87,01
8 ár 84,85
9 ár 83,43
10 ár 80,40
15 ár 74,05
nafn- Ávöxtun
vextir umfram
(HLV) varötr.
2%5 7%
2% 7%
2V4% 7%
2%% 7%
3% 7%
3% 7 %%
3% 7V»%
3% 7%%
3% 7V4%
3% 8%
3% 8%
VERÐTRYGGÐ
HAPPDRÆTTISLÁN
RÍKISSJODS
B — 1973
C — 1973
D — 1974
E — 1974
F — 1974
G — 1975
H — 1976
I — 1976
J — 1977
1. fl. — 1981
ugengi
pr. kr. 100.-
2,715,42
2.309.24
1.958.25
1.339.56
1.339.56
888,58
846,63
644,18
599,43
119,55
TÖKUM OFANSKRÁÐ VERÐBRÉF Í UMBOÐSSÖLU
Verðbréfamarkaöur
Fjárfestingarfélagsins
Lækjargötu 12 101 Reykjavik
lónaóarbankahusinu Simi 28566