Morgunblaðið - 27.08.1982, Blaðsíða 28

28
MORGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 27. ÁGÚST 1982
Minning:
Ólafur Björnsson
Núpadalstungu
I dag, 27. ágúst 1982, kl. 13.30 er
jarðsunginn frá Bústaðakirkju
Ólafur Björnsson, fyrrum bóndi
að Núpsdalstungu í Miðfirði.
Ólafur Björnsson fæddist að
Núpsdalstungu í Miðfirði í Vest-
ur-Húnavatnssýslu þann 20. janú-
ar 1893 og dáinn 19. ágúst 1982 í
hjúkrunardeild Heilsuverndar-
stöðvarinnar í Reykjavík. Foreldr-
ar hans voru Björn Jónsson,
óðalshóndi í Núpsdalstungu, fædd-
ur 21. nóvember 1866, dáinn 12.
maí 1938, og kona hans Ásgerður
Bjarnadóttir, fædd 22. ágúst 1865,
dáin 26. september 1942. Voru þau
bæði af merkum bændaættum í
Húnaþingi.
Ólafur ólst upp í stórum systk-
inahópi og var hann þriðji í röð-
inni af átta börnum þessara
merku Núpsdalstunguhjóna og
verða þau talin hér í aldursröð:
Elstur var Bjarni, bóndi á Uppsöl-
um í Miðfirði, fæddur 21. febrúar
1890, dáinn 30. janúar 1970; Jón,
klæðskeri í Reykjavík, fæddur 18.
maí 1891, dáinn 29. nóvember
1921; Ólafur fæddur 20. janúar
1893, sem nú er nýlátinn; Guð-
finna, fyrrum húsfreyja í Torfu-
stöðum í Miðfirði, fædd 18. júlí
1895, dáin 1. maí 1977; Guðmund-
ur, kennari á Akranesi, fæddur 24.
mars 1902; Björn Leví, doktor í
hagfræði, búsettur í Reykjavík,
fæddur 22. nóvember 1903, dáinn
3. janúar 1956; Elínborg Jóhanna,
fædd 28. nóvember 1906, dáin 7.
ágúst 1981, húsfreyja á Bjargi á
Seltjarnarnesi; yngst var fyrri
konan mín, Guðný Margrét, fædd
2. júní 1908, dáin 5. júní 1953.
Fóstursystir þeirra er Herborg
Ólafsdóttir fædd 10. janúar 1919,
en hún kom tveggja ára að Tungu.
Af framanskráðu sést, að Guð-
mundur er nú einn á lífi þessara
systkina.
Ekki kynntist ég Ólafi persónu-
lega fyrr en um það leyti, sem ég
tengdist þessu fólki. Þá hafði
Ólafur búið sjálfstæðu búi frá
1921, ásamt sinni ágætu eigin-
konu, Ragnhildi Jónsdóttur frá
Fosskoti í sömu sveit, mestu fyrir-
myndarkonu. Ragnhildur og Ólaf-
ur gengu í hjónaband 27. ágúst
1921. Börn þeirra eru: Kjartan
fæddur 17. september 1923, deild-
arstjóri hjá Sambandi íslenskra
samvinnufélaga, kvæntur Jó-
hönnu Bjarnadóttur; Jón fæddur
20. september 1927, vélvirki í
Reykjavík, var kvæntur Sesselju
Katrínu Karlsdóttur. Þau hafa
slitið samvistum; yngst er Elísa-
bet Guðrún, fædd 23. maí 1930,
póstafgreiðslumaður á Hvolsvelli.
Maður hennar er Jón Stefánsson,
símvirki. Þau hafa búið á Hvols-
velli síðan 1966. Þegar þetta er rit-
að eru barnabörnin 12 og barna-
barnabörnin 13.
Ólafur starfaði mikið að félags-
málum í sinni sveit, Fremri-
Torfustaðahreppi, og var oft til
hans leitað, þegar einhver vanda-
mál komu til sögunnar. Hann var
lengi í hreppsnefnd og oddviti í 18
ár. Þá var hann lengi formaður
búnaðarfélagsins í sveit sinni.
Hann var lengi deildarstjóri
Kaupfélags Vestur-Húnvetninga á
Hvammstanga. Þá má geta þess,
að Ólafur var formaður fasteigna-
matsnefnda í Vestur-Húnavatns-
sýslu kringum 1940 og einnig rúm-
um tuttugu árum síðar. Mér er
sagt, að Ólafur hafi alla tíð verið
lipur samningamaöur, réttsýnn og
alltaf viljað skoða málin frá ýms-
um hliðum. Hann var mikill sam-
vinnumaður í þess orðs bestu
merkingu.
Meðan kona mín, Guðný Mar-
grét, lifði, vorum við hjónin á
hverju sumri alltaf smátíma í
Núpsdalstungu, viku eða hálfan
mánuð. Eftir lát hennar, fannst
mér ég alltaf þurfa að koma þang-
að á hverju sumri og vera þar
nokkra daga og hélt ég þeim sið
flest sumur, þar til Ólafur og
Ragnhildur fluttu hingað til
Reykjavíkur síðla árs 1966.
Frá Núpsdalstungu á ég margar
bjartar endurminningar. Mér
fannst ég alltaf vera kominn heim,
þegar ég var kominn þangað norð-
ur. Njóta þar ágætrar gestrisni og
fegurðar iandsins í línum og lit-
um. Bærinn Núpsdalstunga stend-
ur ofarlega í hárri brekku, nokk-
urn spöl frá Núpsá. Bæjarstæðið
er hið fegursta og víðsýni meira en
víða annars staðar. Sérstaklega er
fagurt þar um að litast, þegar nótt
er björt og sjá má í norðri sólroðin
fjöll Strandasýslu og Vatnsnes-
fjall milli Miðfjarðar og Húna-
fjarðar, en í suðri inn allan
Núpsdal og til jökla á miðhálend-
inu, ef skyggni er gott. Það var því
með nokkrum trega, sem Ólafur
og Ragnhildur yfirgáfu þetta
gróðursæla hérað, þar sem þau
höfðu bæði slitið barnsskónum, en
voru nú allt í einu flutt á mölina.
Þegar ég kom fyrst í Miðfjörð-
inn, vakti það strax furðu mína,
hversu Miðfjarðarhérað var gróðri
vafið, þótt oft geti andað þar
köldu á hafísárum. Landslagið ber
öll einkenni síðustu isaldar, ávalar
gróðursælar hlíðar, þar sem flest-
ar ójöfnur hafa sorfist af undan
þunga skriðjökulsins, sem stefndi
á haf út. Þetta landslag sér maður
ekki á Norðurlandi fyrr en í Þing-
eyjarsýslum. Eg man oft eftir
fögrum kvöldum í Núpsdalstungu.
Þá gekk ég oft upp brekkuna á
hæð fyrir ofan gamla túnið, þar
sem forfeður konu minnar höfðu
oft leikið sér, börn að aldri, og
horft á hið undurfagra útsýni.
í þessu umhverfi var Ólafur
Björnsson fæddur, þar starfaði
hann um langan aldur fyrir sveit
sína og hérað. Hann trúði ávallt á
mátt moldarinnar og gróður jarð-
ar, enda vann hann mikið að jarð-
arbótum á jörð sinni. Hann var
mikill félagshyggjumaður og hafði
í mörg horn að líta, enda þurfti
hann oft að bregða sér frá sínu
heimili ýmissa erinda.
Rétt er að geta þess, þegar
minnst er á störf Ólafs í Tungu, að
margt annað en félagsstörf og
búskapur var honum hugleikið
viðfangsefni. Ólafur var nefnilega
dverghagur og ágætur smiður
bæði á tré og járn. Var oft til hans
leitað, þegar gera þurfti við ýmsa
hluti, jafnvel um hásláttinn í
besta þurrki, enda voru margir,
sem til hans komu í þeim erindum
og fengu fljóta og góða afgreiðslu.
Ungur að árum var hann á nám-
skeiði í Reykjavík hjá dýralækni,
enda var hann mjög nærfærinn
við skepnur og mörgum mjólkur-
kúm mun hann hafa bjargað eftir
burð, en á þeim árum var ekki til
lærðra dýralækna að leita.
Ólafur átti lengst af ágæta
hesta og alltaf þótti honum
skemmtilegt að koma á bak góðum
gæðingum og mun það hafa verið
hans síðasta eign, sem honum
þótti nokkurs virði. Áður fyrr var
oft leitað til Ólafs, þegar sækja
þurfti lækni, bæði að degi og
nóttu, en þá tók hann sína bestu
hesta til fararinnar og var fljótur
í ferðum.
Ég átti tal við Ólaf nokkru eftir
að hann flutti til Reykjavíkur og
þá sagði hann, að sér þætti það
miður, að ekkert af sínum börnum
hefði séð sér fært að taka við jörð-
inni og heldur ekki neitt af sínum
ættmönnum. Árið 1969 var jörðin
seld ágætum manni, sem mun
vonandi gera þar garðinn frægan.
Eins og verið hafði í tíð foreldra
Ólafs, áttu margir erindi að
Núpsdalstungu. Þar var á tímabili
miðstöð sveitarinnar, þar voru
fundir haldnir og þar var í upp-
hafi símstöð, einnig var þar á
tímabili veðurathugunarstöð. í
Núpsdalstungu var öllum gestum
tekið opnum örmum og veitingar
ágætar. Ólafur í Tungu var vel að
sér um flesta hluti. Hann var al-
inn upp á miklu menningarheim-
ili, þar sem bókakostur var góður
og sumar fornsögurnar held ég, að
hann hafi kunnað næstum utan-
bókar. Hann hafði ágæta rithönd,
enda þurfti hann oft að beita
penna.
Ólafur var hamingjumaður í
einkalífi, kvæntur ágætri konu,
sem var fyrirmyndar húsmóðir,
sem öllum vildi gott gera.
Eftir að Ólafur og Ragnhildur
fluttu til Reykjavíkur, bjuggu þau
að Leifsgötu 10, höfðu nokkru áð-
ur keypt þar litla en snotra íbúð á
fyrstu hæð í fjölbýlishúsi. Ólafur
fékk strax góða vinnu á ágætum
vinnustað og líkaði honum þar vel
að starfa með góðum vinnufélög-
um. Þar starfaði hann í mörg ár.
Ólafur var við góða heilsu fram
yfir áttrætt, en eftir það fór heilsu
hans að hraka. Hann var mörg
síðustu árin í sjúkrahúsi, lengst af
í sjúkradeild Heiisuverndarstöðv-
arinnar. Að leiðarlokum þakka ég
Ólafi ágæta samfylgd og óska hon-
um Guðs blessunar í æðri veröld.
Blessuð sé minning hans.
Magnús Sveinsson
frá Hvítsstöðum
+
Maðurinn minn,
GUDMUNOURJÓNSSON
fró Hvammi í Landaaveit,
andaöist aö heimili sinu, Langageröi 62, 25. ágúst.
Steinunn Giasurardóttir.
Eiginkona mín,
HULDA EINARSDÓTTIR,
kaupakona, Barmahliö 29,
lést í Landspitalanum 25. ágúst.
Fyrir hönd barna og annarra vandamanna.
Kláus Eggertsson.
t
Móöir mín og tengdamóöir okkar,
INGIBJÖRG FILIPPUSDÓTTIR,
Vesturgötu 39, Reykjavlk,
er lóst 23. ágúst, veröur jarösungin frá Dómkirkjunni í dag, föstu-
daginn 27. ágúst, kl. 3. e.h.
Sigríöur Guömundsdóttir, Pátur O. Nikulásson,
Ingibjörg Ingvarsdóttir,
Harald Faaberg.
+ Faöir okkar.
EIRÍKUR ÓLAFSSON,
Grjóti,
veröur jarösunginn frá Noröurtungukirkju laugardaginn 28. ágúst
kl. 2.00. Börnin.
+
Eiginmaöur minn og faöir okkar,
SNÆBJÖRN JÓNSSON,
Staó,
veröur jarösunginn frá Staöarkirkju laugardaginn 28. ágúst kl. 14.
Fyrir hönd vandamanna.
Unnur Guömundsdóttir,
synir, tengdasynir og barnabörn.
+
Þökkum af alhug auösýnda samúö og vinarhug viö fráfall eigin-
manns míns, fööur, tengdafööur og afa,
Jóhannesar Gunnarsaonar,
Melgeröi 28, Rvfk.
Kristín Karlsdóttir,
börn, tengdabörn og barnabörn.
+
Fööursystir okkar og mágkona,
INGUNN GUÐMUNDSDÓTTIR,
saumakona, Fjölnisvegi 12,
veröur jarösett frá Hafnarfjaröarkirkju föstudaginn 27. ágúst
kiukkan 13.30. Fyrir hönd vandamanna.
Vigdís Guðbrandsdóttir,
Halldóra Guömundsdóttir,
Gunnar Guðmundsson,
Þorsteinn Guðmundsson.
+
Þökkum samúö viö andlát og jaröarför systur okkar,
SIGRÍÐAR GfSLADÓTTUR,
Sólvallagötu 19.
Ingileif Gísladóttir,
Halldór Gíslason.
+ GARÐAR PÁLSSON,
Furugeröi 1,
lézt í Borgarspítalanum 13. ágúst. Jaröarförin hefur fariö fram í
kyrrþey aö ósk hins látna.
Sérstakar þakkir viljum viö færa læknum og starfsliöi Borgarspít-
alans fyrir góöa umönnun.
Jónina S. Guómundsdóttir,
Grátar Garóarsson, Hafsteínn Garóarsson, Sigurpáll Garóarson. Kristín H. Eyfeld, Hildur Pálsdóttir,
Vegna jarðarfarar
BJÖRNS ÞORGRÍMSSONAR,
fyrrv. vörubifreiöarstjóra,
veröa skrifstofur okkar og vörugeymslur lokaöar í
dag milli kl. 1 og 3.
Björninn hf.,
Skúlatúni 4, Reykjavík.
Lokað í dag,
Föstudaginn 27. ágúst, eftir hádegi, vegna jaröarfarar
FRÚ INGIBJARGAR FILIPPUSDÓTTUR.
pfíM Pétur 0 Nikutásson
" W W TTTVGGVAGOTU 8 SIMAfl 22650 20110