Morgunblaðið - 28.08.1982, Blaðsíða 13

Ekki þarf að minna á, að erlend-
ar skuldir hafa aukizt jafnt og
þétt og er greiðslubyrði nú um
20% af útflutningstekjum.
I öllum þessum plöggum er
lofað að treysta undirstöðu ís-
lenzkra atvinnuvega. Þessi
grundvöllur hefur þó aldrei verið
veikari en nú. Alltaf hefur verið
lofað „hjöðnun verðbólgu". Hún
vex þó jafnt og þétt. Alltaf hefur
verið lofað hagræðingu í ríkis-
kerfinu. Það þenst þó stöðugt út
og sogar til sín fleiri starfsmenn
og aukið fjármagn.
Alþýdubandalagið
leggur til gljápappírinn
Þannig mætti áfram telja. Öll
þessi fögru orð og fyrirheit hafa
ávallt reynzt skrautumbúðir
utan um lágmarksaðgerðir, en
þær hafa yfirleitt falizt í geng-
islækkunum og kjaraskerðingu.
Það hefur ekki leynt sér, að gljá-
pappírinn hefur verið frá Al-
þýðubandalaginu kominn.
Ráðherrar Alþýðubandalags-
ins telja sig vafalaust hafa átt
ljúfa daga í ríkisstjórn, eins og
maðurinn átti í Hrísey forðum.
En þegar upp verður staðið, og
ráðherrarnir spurðir um það,
hvort þeir hafi ekki treyst undir-
stöður atvinnuveganna, staðið
vörð um kjör launafólks og dreg-
ið úr erlendum skuldum, þá
munu þeir aðeins geta svarað:
„Nei, það höfum við reyndar ekki
gert, en við höfum setið í ríkis-
stjórn."
anna í Moskvu, er sjálfir hafa
aldrei liðið verkföll heima hjá sér.
Með sama áframhaldi gætum við
Islendingar fyrr en varir eignazt
okkar Jaruzelski úr hópi kommún-
ista eða vinstri framsóknar-
manna.
í sýningarlok
Og hér stöndum við í ágúst 1982
í sömu sporum og í febrúar 1978,
nema hvað vandamálið er miklu
stærra í dag. Kommúnistar hafa
fengið tækifæri til þess að sýna
þjóðinni innræti sitt og er langt
frá því, að þeir hafi vaxið í augum
almennings. Þvert á móti hafa
þeir í nánu samstarfi við hálf-
kommana í Framsóknarflokknum
siglt öllu í strand, og það áður en
vitað var um hina siæmu afkomu
ársins 1982. Þrátt fyrir næga at-
vinnu og gott árferði, hafa ríkis-
skuldirnar aukizt geigvænlega.
Öllu hefur verið eytt og ekkert
lagt fyrir til vondu áranna. Og nú
er ekki lengur hægt að leysa öll
verkföll með því að hækka kaupið,
og virðist nú helzta ráðið að gefa
út ný „Febrúarlög".
„Það sem helzt hann varast vann
varð nú að koma yfir hann“
má nú segja um kommúnistana.
Og hver trúir þeim svo lengur?
Nú má telja víst, að þjóðin sé
meira einhuga um það en nokkru
sinni fyrr að stöðva verðbólguna,
án þess að taka hér upp ráðstjórn-
arskipulag að ráði kommúnista.
Sjálfstæðisflokkurinn mun vafa-
laust líka allur ganga einhuga til
þessa verks, þrátt fyrir nokkur
bitur orðaskipti hérna um árið, og
sýna á þann hátt styrkleika sinn
og þjóðhollustu.
19. ágúst 1982,
Simanúr okV^f® 367 ) fter\ð 'n
AUCLYSINCASTOFA MYNOAMÓTA HF
*tT7T
MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUft 28. AGÚST 1982
13
Jafiiaðarmönnum spáð
mestu fylgi í næstu þing-
kosningum á Spáni
Krá llelgu Jónsdóttur,
fréttariUra Mbl. í Burgos.
Samkvæmt niðurstöðum síðustu
skoðanakannana á Spáni mun
spænski Jafnaðarmannaflokkurinn,
PSOE, sigra í þingkosningunum á
næsta ári.
Sósíalistar á Spáni fengju nægi-
legan meirihluta atkvæða til þess að
mynda rikisstjórn ef kosningar færu
fram í landinu á þessu ári. Þetta
scgja nýjustu skoðanakannanir.
Samkvæmt þeim er fylgi PSOE 36%,
þ.e.a.s. 36% þeirra er hyggjast fara á
kjörstað sögðust kjósa PSOE. Ef 39%
þeirra, sem voru óákveðnir, og niður-
stöðum er lög d’Hont leggja til, er
bætt við, myndu sósíalistar eignast
meira en helming allra þingmanna i
spænska þinginu og þar með hreinan
meirihluta.
Aðeins 4% voru ákveðnir að
kjósa Miðflokkabandalagið, núver-
andi stjórnarflokk Spánar (UCD),
ef kosningar til þings hefðu farið
fram í síðasta mánuði. Miðflokks-
menn, samkvæmt könnunum allt
frá 1977, nutu ætíð góðs af þeim
atkvæðum er voru lengst af óráð-
in, þ.e.a.s. fengu flest atkvæði
þeirra kjósenda er voru óákveðnir
fram á kosningadag hvaða stjórn-
málaflokk skyldi kjósa og kusu
síðan stærsta flokkinn.
En núna eru kringumstæður
aðrar fyrir miðflokksmenn og út-
litið svart vegna þess að hinum
„tryggu" atkvæðum virðist fækka
með ári hverju. Með tilliti til skoð-
anakannana hefur atkvæðum til
UCD fækkað um helming.
Einkum og sér í lagi er ískyggi-
leg staða UCD ef hún er borin
saman við aðra stjórnmálaflokka.
Atkvæði, sem PSOE mun fá
(29%), og þau, sem eru hugsuð
hægri flokknum Alianza Popular
(6%), eru fleiri en nokkru sinni
fyrr. Og það sem athygli vekur: í
fyrsta skipti hefur hægri flokkur
Manuel Fraga, Alianza Popular,
Felipe Gonzales
meira fylgi en Miðflokkurinn,
UCD.
Þangað til núna átti Alianza
Popular ævinlega miklu minna
fylgi að fagna en UCD. I nýjustu
skoðanakönnunum kemur hins
vegar í ljós að fleiri hyggjast kjósa
AP en UCD. Þetta minnir á kosn-
ingarnar til þings í Andalúsíuhér-
aði snemma í sumar þar sem
hægri menn úr AP juku mjög fylgi
sitt. (Eins og menn muna sigruðu
sósíalistar glæsilega í kosningun-
um.)
Yfir 31% af þeim er spurðir
voru vita ekki ennþá hvaða stjórn-
málaflokk þeir ætla að styðja. Það
getur verið að þessir óákveðnu
kjósendur gefi að lokum atkvæði
sín til UCD — eins og alltaf hefur
gerst — í stað AP.
PSOE eykur jafnt og þétt fylgi
sitt. Ef teknar eru til fyrirmyndar
eldri kannanir sést að þeir, sem þá
voru óákveðnir sögðu síðast að
þeir kysu PSOE ef kosningar færu
fram núna.
Kommúnistar færast lítið úr
stað frá ári til árs. 2—3% kjós-
enda segjast ætla að kjósa
spænska Kommúnistaflokkinn. Og
þó að eitthvað af óákveðnu at-
Sahtiago Carrillo
Manuel Fraga,
kvæðunum fari til Kommúnista-
flokksins mun það ekki breyta
miklu. Þau verða aldrei mörg.
Kjósendur hans hafa langflestir
ákveðið stuðning við hann löngu
fyrirfram.
Þeir, sem spurðir voru í skoð-
anakönnuninni, voru beðnir að
gefa forystumönnum stjórnmála-
flokka einkunn frá 0—10. Aðeins
Felipe González, aðalritari PSOE,
og Rafael Escuredo, PSOE í Anda-
lúsíuhéraði, fengu hærra en 5.
Aðrir fengu „falleinkunn". For-
sætisráðherra Spánar, Leopoldo
Calvo Sotelo, hlaut sérstaklega
lága einkunn og hefur misst geysi-
legt fylgi á tímabili, sem nær til
eins árs aftur í tímann.
Adolfo Suárez (fyrrverandi for-
sætisráðherra Spánar og stofn-
andi UCD) og Manuel Frage (Ali-
anza Popular) fá einnig slæma út-
reið. Spænskir kjósendur eru alls
ekki ánægðir með stjórnmála-
ástand í landinu og lýsa óánægju
sinni og vantrú á valdamenn þess
með mjög lágri „einkunnagjöf".
Carlos Garaicoechea, forseti
Baskastjórnar, og Jordi Pujol, for-
seti Catalunastjórnar, „kolfalla"
báðir.
Færri konur styðja PSOE en
karlmenn (yfirleitt um að ræða
kjósendur yngri en 45 ára). Ef far-
ið er út í stéttamismun kemur í
ljós að Vi af hálaunastétt kýs
PSOE. Hvað héruð varðar er
minnsta fylgi sósíalista á N-Spáni.
Athygli vekur að meira en helm-
ingur fólks búsett í Baska-
héruðunum á N-Spáni þorði ekki
að svara hvaða stjórnmálaflokk
það styddi.
Á sama tíma kemur fall UCD
alls staðar fram; í öllum héruðum
landsins. Mikill hluti atkvæða, er
áður fóru til UCD, fer til AP.
I samantekt er þrennt er mesta
eftirtekt vekur í þessari nýjustu
skoðanakönnun á vinsældum
stjórnmálaflokkanna á Spáni:
mikill fylgisauki sósíalista,
óákveðni fjölmargra er spurðir
voru og líklegt stórminnkandi
fylgi núverandi stjórnarflokks
landsins, UCD.
Spurt var fólk af báðum kynjum
frá 18 ára aldri og upp úr, búsett í
öllum héruðum Spánar og á Bale-
areseyjum, (Ibiza, Mallorca, Min-
orca. Fjöldi spurðra var tæplega
30.000.) Skoðanakönnunin fór
fram í maí-júní 1982.
Kawasaki
á gamla verðinu til afgreiðslu strax
■ "REED-
WVALVE J
NJECndl
VgtMflgaUsKa
Kubljade
EDduroljós sesn )vegt er aó
klpc
NfestuBý óbrjótc
jgL
Jtykvaróir demparar aí' Kayaba-
ierð oa sti.ilanleair i>./tcfti
T,lasttankur
Stl.ljanLeour cift.urdenparíak
bæð1 á viot cy fiöðnnp UNI-TPAK
í.tjgymlr Illiff nndlr motor
CDI plat.ínulaus kveikla
"TAectxo fasi.on
Æ'/li.nder"
Sverrir Þóroddsson sími 82377