Alþýðublaðið - 30.07.1931, Blaðsíða 3

ÆfcÞSÐUBti’AÐIÐ
3
Sex mfljéiair
flárfSlp eydáw árlH 1930,
H Westmmsíer,
|| GlgarettGBS1.
Fást í ollum verzlunum.
I Sswerfm pakkffi es? fflnlfifailey isfienzk
ssiysEíS, ®n ffíEi* liver sá, er safraað iieffii1 50
KmyKdm, eina sfækkaða myuá.
i
Eftir að ítrekaðar áskoranir
höfðu verið gerðar á alpingi til
stjórnarinnar um, að hún gæfi
yfirlit yfir fjárhag ríki'sins, kom
loksi við 2. umr. fjárlaga á mánu-
daginn frarn skýrsla, sem Hann-
es á Hvammstanga unælti fram,
en hann er nú framsögúmaSur
fjárvieitinganefndar. Kvað hann
tekjur ríkisins á fyrra helmingi
þessa árs hafa orðið svipaðar
og á sama tíma i fyrra. Hins
vegar hefði útkoman á síðarai
helmingi ársins 1930 reynst verri
en fyrrv. fjármálaráðherra he.fði
gert ráð fyrir í bráðabirgða-
skýrslu sinni á síðasta þingi. Út-
gjöldin hefðu orðið um miiijó-
krónum mieiri, og sé sú milljón
tekjuhalli á rekstursreikningi
bess árs.
Nú var það áður kunnugt, að
tekjur ársins 1930 fóru 5 miilj.
Jém ÖIsBfss®n.
Við eyrarkarlarnir leggjum pað
fæstir í vana okkar að hlusta á
umræður á alpingi. Okkur finnst
einhvernveginn að pinghúsið sé
ekki gert fyrir okkur. En núna í
fyrradag flækist ég pangað inn
þegar maður er atvinnulaus svona
dag eftir dag, verður maður ein-
hvernveginn að reyna að eyða
tímanum. Og pegar ég var al-
mennilega búinn að koma mér
fyrir á pallinum fór Jón Ólafsson
útgerðarmaður að tala, og ég
óskaði að sem allra flestir af fé-
lögum mínum væru komnir kring-
um mig til að hlusta hvernig sá
maður tök allra einföldustu og
sjálfsögðustu kröfu okkar manna,
peirri kröfu að við fengum að
vinna. Einmitt sá maður sem á
allan sinn auð á sjó og landi pví
að pakka að við höfum unnið.
Við höfurn fært honum fiskinn á
land, unnið að honum í Jandi,
vakað og stritað og horft á eftir
félögum okkar í sjóinn við að
vinna í hans págu. Og svo hefir
hann í viðböt við þetta setið á
alpingi mörg ár fyrir atkvæði
peirra manna sem hafa á pann
hátt fundist peir purfa að pakka
honum að þeir fengu að vinna.
Þessi maður segir að pað sé
svo sem ekkert nýtt petta atvinnu-
leysi i Reykjavík, petta sé alvana-
legt að verkamenn hafi ekki vinnu
4—5 vetrarmánuðina og peir viti
petta fyrir fram og eigi að búa sig
undir pað. En nú veit Jón Ólafs-
son að pó við vinnum alt sem
við getum höndunum yfir komist
pessa 6—7 mánuði sem hann gerir
ráð fyrir að við getum haft vinnu,
pá vinnum við ekki fyrir meiru
en í bezta lagi liðlega kr. 2000.00
og ætlar pá Jón Ólafsson að ger-
ast svq djarfur að segja að fjöl-
kr. fram úr áætlun fjárlaganína.
Sainkvæmt pessuni upplýsingum
„Fraimsió:knar“-flok,ksins sjálfs
hefir stjómin pví eytt 6 milljón-
um kr. s. I. ár ffam yfir pad,
s0/n heimilað var í fjárlögum.
Þenna tekjuhalla kvaðst Hann-
és, — og talaði pá að pví er
virtist sem framsögumaður fjár-
veitinganefndarinnar —, vilja láta
vinna upp irmeð pví að „haida
aftur af“ verklegum framkvæmd-
uim að sinni. Jafnframt viðiur-
kendi hann þó, að hvaðanæfa af
landinu bærust kröfur um fé til
verklegra framkvæmda. —
Ætii pað hefði ekki verið dá-
lítið affarasælla fyrir pjóðina, að
pessum 6 milljónum hefði verið
varið ti! verklegra framkvæmda
nú þegar atvinnuskorturinn herj-
ar á verkalýðinn?
skyldumaður hér i Reykjavik með
7—10 manns Lheimili geti dregið
fram líiið á 2000,00 krónuro á ári?
Eg spyr ekki hvort hann haldi að
við getum lifað á pví, pví að við
verkamenn í Reykjavík lifum ekki
en við höfum tört til pessa. Lika
talaði hann um að við vildum
hlífa okkur og vildum ekki nema
„létta“ vinnu. Þetta segir hann til
peirra manna sem báðu og grát-
bændu í fyrra vetur að mega
standa uppi í holti illa kiæddir
og hálfsvangir og berja grjót í
frosti og byl. Þá gleymdi hann
að vísa okkur á sveitasjóðinn. En
pað skal ég segja Jóní Ólafssyni
að við erum svo margir og mörg
hérna í Reykjavík, sem aldrei ber-
um pess bar að við ólumst upp á
„sveítinni", að við purfum ekki að
láta hann kenna okkur hvernig
pangað er að flýja.
Jón Óiafsson heldur að honum
sé óhætt að tala eins skammar-
lega á alpingi og honum gott
pykir. Við sem í hlut eigum mun-
um hvorki heyra né skilja hvað
par færi fram, og þó að við heyr-
um pað, gerir pað ekkert til, við
séum pess ekki megnugir að sýna
pað í neinu. En par skjátlast Jóni
Ólafssyni. Við verkakarlarnir í
Reykjavik höfum aldrei veríð eins
langpíndlr af atvinnuleysi og
skorti og nú, við höfum heldur
aldrei átt eins lítið af langlundar-
geði og umburðarlyndi í garð
peirra manna, sem við lítum svo
á að sitji í peim auði sem við
við höfum skapað og svo hrækja
framan í okkur úr stólunum sem
við sjálfir (pví verj höfum lyft
peim upp í. Jóni Ólafssyni og
öðrum ihaldsmönnum er óhætt að
trúa pví að ummæli eins og pau
sem hann hafði í okkar garð, bera
olíu að peim eidi sem brennur
i hugum okkar margra verka-
manna núna pö að við höfum
ekki hátt, En ef svona heldur
áfram er ekki ómögulegt að við
hækkum róminn áður en lýkur.
Verkamaður.
Ýms þingmál.
Meðal peirra frumvaxpa, er
flutt enu á alþingi, eru pau, er
nú Sikulu talin. Flest lágu pau
fyrix síðasta pingi.
Gjalddagar útsvara í iReykjavik
verði 5 á ári, svo að gjaldendur
purfi að greiða lægri upphæð í
senn og innheilmtan gangi betur.
Flutningsmienn eru þingmenn
Reykjavíkur, sem sæti eiga í
neðri deild, og Jón Ól. — AIls-
herajrnefnd n. d. lagði til, að
hei'mildin til að ákveða útsvars-
'gjalddaga verði veitt hrepps-
hreppsnefndúm, enda siampykki
sýslunefnd pær ákvarðianir, og
í kaupstöðum ákveði bæjarstjórn-
ir gjalddagann, enda komi saw
þykki latvinnumálaráðherra til
staðfiestingar. Var frv. sampykt
pannig breytt við 2. umræðu og
hefir verið afgreitt til e. d.
Leggja megi útsvar á iasteigr
eða mannvirki, sem atanhæjar-
eða mannvirki, sem utanbæjar-
bæjar- eða sveitar-félags, sem
fasteignin er í, enda hafi eig-
andinn tékjur af henni. — Sömu
flutningsmenn og að hinu frum-
varpinu.
Um lendingarbætur á Eyrar-
hakka. Flm. M. T. — Á síðasta
pingi harðist Sigurjón Á. Ólafs-
son fyrir framgangi þess máls,
og var pað kcmið vel á veg peg-
ar „FramiíSíókn" ónýtti pað með
þingrofhiu,
Uim hafniargerð á Dalvík. Flm.
Bernhaxð.
Sjóveita í Vestmannaeyjum.
Flm. Jóhann Jós.
Frv. um sampykt alþjóðlegra
einkamáliaréttarákvæða í samn-
i.ngi tmilli íslands og annara
Norðuriiandaríkja, um hjúsfkap,
ættleiðingu og lögráð. Sömuleið-
is iiim sampykt á ákvæðum í
öðrum slíkum samningi um inn-
heimtu meðlaga. — Allsherjar-
nefnd e. d. flytur pau frv. bæði
að ósk stjórnarinnar.
Samia nefnd flytur frv. um, að
pessum mönnium verði veittur
ríkisborgariaréttur: Johan Hest-
næs, srnið á ísafirði, Paul Smiith,
pípulagningarmeiiiStara, Reykjavík,
Sigmundi Lövdahl bakara, Karli
Svendsen vélasmið, Engelhart
Svendsen rafmagnsstöðvarstjóra,
sem allir eiga heima í Neskaup-
stað, Gunniari Aksielson verzlun-
arstjóra og Haraldi Aspelund
bókaria, siem báðir eiga heima á
ísafirði, — pessir sjö eru allir
fæddir í Noregi —, Ernst Frese-
nius, garðyrkjiumanni á Reykjum
í Mosfellssveit, fæddum í Þýzka-
iandi; og Alexander Bridde, bak-
arameistara í Reykjiavík, fæddum
í Rússlandi.
„Uim heimild fyrir sýslu- og
hæjar-félög til að síarfrækja lýð-
skóla með skylduvinniu nemenda
gegn skólaréttinduim." (Skólahug-
inynd Björgvinis sýslumanins.)
Flimi. Bjarni Ásg. o. fl.
LöggiFding. verzlunarstaðar að
Súðavík. Flm,. J. A. J.
Nokkrar breytingar á löguim
um iðju og iðnað. Sama frv. og
flutt var á tveimíur síðustu ping-
um. Flm. M. J„ Einar Arnórssoin
og Ásigeir.
Við fastar nefndir alþingis
verði bætt iðnaðarnefnd. Flm.
M. J.
Búnaðarþing kjósi alla Búnað-
arfélagsstjórnina. Flm;. Bj. Ásgs.
Um forðagæzlu. Að lögin verði
hert. Fiutt af iandbúnaðarnefnd;
n. d.
Um nokikrar breydingar á lög-
um um byggingar- og landnáms-
sjóð, sömu og fluttar hafa verið
á tveimur siðus,tu þingum. Fim.
Bj. Ásgs.
Um að stjórninni skuli heimilt
,að láta reisa kartöflukjallara í
Reykjavik til öruggrar geymslí*
á ísl. kartöflum, sem ætlaður eru
til sölu i'nnanlandis, og rúmi hann
10 þús. tunnur. Ofan á kjallarann
megi stjórndin láta reisia markaðs-
skála til sölu á íslenzkum afurð-
um. - Flm. Bjarni Ásgs. og
Ott.