Morgunblaðið - 24.11.1982, Blaðsíða 15

MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 24. NÓVEMBER 1982
15
í tilefni af prófkjöri Sjálf-
stæðismanna í Reykjavík
Eftir Júlíus Sólnes
Aðalvertíð stjórnmálamanna
með prófkjörum, pólitískum upp-
hlaupum og uppákomum með til-
heyrandi digurbarkalegum yfir-
lýsingum og skömmum um póli-
tíska andstæðinga er nú hafin.
Mesta athygli vekur að sjálfsögðu
prófkjör sjálfstæðismanna í
Reykjavík til fyrirhugaðra alþing-
iskosninga. Það er ekki að furða,
þar sem líklegt er, að 8 eða fleiri
frambjóðendur á lista sjálfstæð-
ismanna í Reykjavík nái kjöri til
Alþingis. Hin furðulega og jafn-
framt sorgiega þróun efnahags-
mála og annarra landsmála, sem
orðið hefur síðan nýtt vinstri-
stjórnartímabil hófst í kjölfar
kosninganna 1978 hlýtur að hafa
sín áhrif. Almenningi fer vænt-
anlega að skiljast, að því aðeins að
Sjálfstæðisflokkurinn komi sterk-
ur og endurskipulagður út úr
næstu þingkosningum, er einhver
von til þess, að snúið verði frá
þeirri óheillabraut, sem þjóðar-
skútunni hefur verið siglt eftir
undanfarið. Ný sókn til betri
lífskjara, þar sem frumkvæði ein-
staklingsins er haft að leiðarljósi,
er eina von okkar til þess, að hér
megi halda uppi sambærilegum
lífskjörum á við það, sem gerist
með helztu nágrannalöndum
okkar í Vestur-Evrópu. Aðeins
einn flokkur getur tekið að sér að
draga vagninn eftir þessari braut,
en það er Sjálfstæðisflokkurinn.
Ef landsmenn vilja stefna að því
marki að hér sé almenn velsæld og
velmegun, þarf ný hugsun í lands-
málum að koma til. I rauninni
þarf enginn að efast um, að ekki sé
hægt að ná þessu marki. Heildar-
tekjur þjóðarinnar miðaðar við
fólksfjölda eru með því hæsta sem
gerist í hinum vestræna heimi.
Það er ekkert annað en óstjórn og
sennilega ofstjórn, sem gerir það
að verkum, að gapið milli þjóðar-
tekna og ráðstöfunartekna al-
mennings er hvergi stærra en ein-
mitt á Islandi.
Til þess að minnka þetta gap og
jafnframt auka enn þjóðartekjur,
eru margar leiðir færar, sem allar
eru frábrugðnar þeim er stjórn-
völd þessa lands hafa troðið fram
til þessa. Má hér nefna nokkur
dæmi.
Verzlun og viðskipti
Allar þær hömlur, sem stjórn-
völd hafa sett verzluninni miðast
við það sjónarmið fyrst og fremst,
að hagnaður sé af hinu illa. Þeim,
sem fyrir dugnað og útsjónarsemi
græðist fé, eru taldir til höfuð-
óvina þjóðfélagsins af vinstri
flokkunum, sem ekki skilja þátt
fjármagnsins í því að skapa aukna
atvinnu og velmegun. Við islend-
ingar eigum hörkuduglega stétt
verzlunarmanna, sem margir
hverjir hafa unnið stórvirki á því
sviði. Ef létt væri af óþarfa gjald-
eyris- og viðskiptahöftum, sem
hingað til hafa stórlega háð allri
okkar verzlun við útlönd, væri
hægt að skapa ný tækifæri til at-
vinnurekstrar, þar sem verzlun-
armenn okkar stunduðu kauphall-
arviðskipti i New York, London og
Jónas Bjarnason
Tókýó t.d., eða stunduðu viðskipti
milli landa án þess að varan eða
þjónustan kæmi nokkru sinni við
á íslandi.
Sú trú yfirstjórnenda banka-
mála hér á landi, að Islendingur
geti ekki skipt ávísun í erlendum
banka hjálparlaust á ekki lengur
við rök að styðjast.
Iðnaður
Uppbygging iðnaðar á íslandi hef-
ur gengið hægt og oft notið lítils
skilnings stjórnvalda. Þrátt fyrir
fögur og stór orð nýtur iðnaðurinn
mun lakari viðskiptakjara heldur
en hinar hefðbundnu atvinnu-
greinar. Hér eins og annars staðar
í atvinnulífinu, hefur ríkisvaldið
reynt að sölsa undir sig frum-
kvæði til sköpunar nýrra iðnfyr-
irtækja. Virðist þá fyrst og fremst
byggt á því markmiði, að þing-
menn treysti stöðu sína meðal
kjósenda í viðkomandi byggðar-
lagi fremur en spurt sé um hvort
framleiðslan borgi sig.
Ef einstaklingarnir væru ekki
keyrðir niður í það andlega doða-
ástand, sem nú ríkir vegna af-
skipta ríkisvaldsins, eru fjölmarg-
ir möguleikar til arðvænlegra
iðnfyrirtækja, sem vert væri að
skoða nánar. Lyfjaiðnaður, raf-
eindaiðnaður, matvælaiðnaður,
þ.e. tilreiðsla á matvælum í neyt-
endapakkningar til útflutnings,
framleiðsla á byggingarefni og
ýmiss konar hágæðavarningi, sem
krefst mikils hugvits og þekk-
ingar, eru dæmi um þetta. Fjár-
festing í aukinni menntun og
rannsóknarstarfsémi yrði hér sá
grundvöllur, sem byggja verður á.
Við teljum okkur oft trú um, að
við séum gáfaðri en aðrar þjóðir.
Því þá ekki að nota sér þennan
eiginleika ef sannur er.
Sjávarútvegur
Að sjálfsögðu verður sjávarút-
vegurinn um langt skeið enn
okkar höfuðatvinnuvegur. Það er
því sárgrætilegt að sjá hvernig
komið er í þeim herbúðum. í dag
er útgerð fiskiskipa rekin sem at-
vinnubótavinna. Sjávarútvegurinn
hefur orðið byggðastefnunni að
bráð. Til þess að hægt sé að halda
uppi lífi í ýmsum afskekktustu
byggðum þessa lands, virðist eina
Goðinn dró færeyskt
skip til Reykjavíkur
Björgunarskipið Goðinn dró fær-
eyska flutningaskipið Elsu inn til
Reykjavíkur aðfaranótt sl. sunnu-
dags, en Elsa hafði fengið vír í skrúf-
una.
Elsa var á leið frá ísafirði til
Skagen í Danmörku með fiskafurð-
ir. A laugardagnn varð þess vart að
eitthvað var fast í skrúfu skipsins.
Goðinn fór til aðstoðar og dró Elsu
til Reykjavíkur.
Kafari kannaði skrúfuna og kom
í ljós að trollvír var fastur í henni.
Tók það kafarann tvo tíma að losa
vjrinn. Engar skemmdir urðu á vél
og gat Elsa haldið áfram för sinni
að morgni sunnudagsins. Talið er
líklegt að vírinn hafi lent í skrúf-
unni þegar skipið lá í ísafjarðar-
höfn.
Jónas Elíasson
ráðið, sem stjórnmálamenn okkar
kunna, vera það að kaupa skuttog-
ara í plássið og ausa svo úr sam-
eiginlegum sjóðum landsmanna til
þess að byggja frystihús og hafn-
armannvirki á staðnum, þótt allir
viti, að togaraútgerð á viðkomandi
stað sé fyrirfram vonlaus. Oft hef-
ur það hvarflað að mér, að miklu
einfaldara væri hreinlega að af-
henda hverri fjölskyldu á slíkum
stað sparisjóðsbók með innistæðu,
sem næmi hennar hluta í öllum
kostnaðinum. Einstaklingarnir
myndu þá eflaust finna sér miklu
betri leiðir til bjargar heldur en
stjórnmálamennirnir.
Skrípaleikurinn í kringum
ákvörðun fiskverðs hverju sinni er
orðinn svo yfirþyrmandi, að flest-
um hugsandi mönnum blöskrar.
Spurt er, til hvers þarf ríkisvaldið
að skipta sér af ákvörðun fisk-
verðs? Má ekki láta hin frjálsu
markaðsöfl ráða því? Auðvitað
gæti það haft í för með sér, að
einhver fiskvinnslufyrirtæki færu
á hausinn, en væri það ekki betra
til lengdar, að sterk og öflug fyrir-
tæki í þessum atvinnuvegi stæðu
ein upp úr svo ekki þurfi öllu leng-
ur að hlusta á harmatölur og
kveinstafi samtaka fiskverkunar-
aðila og útgerðarmanna með
óskum um gengisfellingu þrisvar
til fjórum sinnum á ári.
Hér hefur aðeins verið stiklað á
stóru í sambandi við þau fjöl-
mörgu málefni, sem bíða nýrra al-
þingismanna, sem hafa kjark og
dugnað til þess að taka upp nýja
stefnu í atvinnumálum Islendinga
og umfram allt vilja draga úr því
hrikalega ríkisbákni og stofnana-
kerfi, sem þessi litla og fámenna
þjóð hefur byggt upp. 240 þúsund
manna þjóð hlýtur að geta stjórn-
að sér með einfaldari hætti.
í prófkjörum stjórnmálaflokk-
anna sem nú fara fram, gefst
stuðningsmönnum og kjósendum
flokkanna tækifæri til þess að
velja menn, sem líklegir eru til
þess að fara leiðir nýrrar hugsun-
ar og aðferða. Það eru miklu frem-
ur prófkjör flokkanna en hinar
raunverulegu alþingiskosningar,
sem hér skipta máli. Á prófkjörs-
lista sjálfstæðismanna í Reykja-
vík er margt ágætismanna, sem
líklegir eru til þess, sem auglýst er
eftir hér að ofan. Mig langar eink-
um til þess að benda á tvo fram-
bjóðendur, sem ég hef trú á í þessu
sambandi.
Jónas Bjarnason efnaverkfræð-
ingur hefur vakið athygli á sér
fyrir markvissar skoðanir á sjáv-
arútvegsmálum, enda hefur hann
starfað um árabil að rannsóknum
á sviði fiskiðnaðar. Jónas hefur
starfað mikið að félagsmálum og
gegnt mörgum trúnaðarstörfum á
Júlíus Sólnes, formaður VÍ
„Jónas Bjarnason efna-
verkfræðingur hefur vakið
athygli á sér fyrir mark-
vissar skoðanir í sjávarút-
vegsmálum ... Jónas Elí-
asson prófessor er annað
nafn á prófkjörslistanum,
sem ég vil benda stuðn-
ingsmönnum Sjálfstæðis-
flokksins á.“
því sviði. Allir þeir, sem hafa lesið
og kynnt sér skrif Jónasar í dag-
blöðunum, þar sem hann hefur
fjallað um hin margvíslegustu
málefni, geta verið sammála um,
að þar fer einmitt maður, sem
ekki er hræddur við að kynna nýj-
ar hugmyndir og leiðir í atvinnu-
málum okkar. Það eru slíkir menn
sem við þurfum að fá inn á Al-
þingi íslendinga, ef við ætlum ekki
að hjakka áfram í sama farinu
með óðaverðbólgu og atvinnuveg-
ina á vonarvöl.
Jónas Elíasson prófessor er
annað nafn á prófkjörslistanum,
sem ég vil benda stuðnings-
mönnum Sjálfstæðisflokksins á.
Skora ég á þá, sem ætla að taka
þátt í prófkjöri sjálfstæðismanna
í Reykjavík að ljá þessum tveim
mönnum lið sitt til þess að stuðla
að því að ná þeim markmiðum,
sem lýst var hér að framan.
áttþúþérþáósk
aö lifa aftur atburði úr bernskunni og njóta jafnframt
þeirrar reynslu og þekkingar
sem þú hefur nú.
Slástu þá í för með Einari Má Guðmunds-
syni í Riddurum hringstigans.
Þú lendir í strákaerjum og strákapörum,
sumum all svæsnum.
Okkur fullorðna fólkið sérðu með augum
stráks og kennir þar margra grasa.
Reynsla þroskaðs manns er nálæg allan tím-
ann.Hún nýtist til að vega, meta og álykta,
en hefur þó engin áhrif á framrás atburð-
anna, hvorki þeirra ánægju-
legu né hinna skelfilegu.
En óskina færðu ríku-
lega uppfyllta, svo mik-C^|
ið er víst.