Morgunblaðið - 05.12.1982, Blaðsíða 46

94
MORGUNBLADID, SUNNUDAGUR 5. DESEMBER 1982
Maraþonið
er haf ið
Maraþontónleikar SATT hóf-
ust í gær kl. 14 í Tónabae með
leik hljómsveitarinnar Þeyr.
Ætluöu þeir að leika eitthvao
frameftir degi, en síöan tóku
aðrir við.
Ekki er vfst að allir hafi gert
sér fulla grein fyrir því hversu
mikiö fyrirtaeki þessir maraþon-
tónleikar eru. Tfl þess að skýra
það út I sem stystu máli þurfa
60 hljomsveitir að leika í 6
klukkutíma hver til þess aö
heimsmetiö náist. Er þá miöað
viö aö hver hljómsveit leiki að-
eins einu sinni.
Eins og fram hefur komlð
koma allar hljómsveitir fram
þarna endurgjaldslaust. Aö
tónleikunum loknum, sem
væntanlega veröur ekki fyrr en
19. des., verður dregið úr nöfn-
um þeirra hljómsveita, sem
luku við 6 Mukkustunda
skammtinn Sú heppna fær
6000 króna verðlaun. Þá verður
einnig dregiö úr nöfnum þeirra,
sem komast yfir hámarks-
skammtinn, en það eru heflir 12
tfmar. Þar eru verölaunin 20
tímar í hljóöveri.
Að því er Járnsiðan hefur
hermt hefur ein htjómsveit boð-
ist til þess aö teika samfleytt (
heilan sólarhring. Var ekki búiö
að ákveöa hvort því boði yröi
tekið eöur ei. Tekið skal fram,
aö þótt leikiö verði allan sól-
arhringinn verður Tónabær
ekki opinn á nóttúnni. Hins
vegar munu eftirlitsmenn, m.a.
frá Heimsmetabók Guinness,
verða á staðnum og sjá um aö
öllum reglum sé framfylgt.
Stuómenn
vakna á ný
Stuðmenn eru ekki dauðir
úr öllum æöum og hafa ákveð-
ið að vakna til lífsms á ný á
milli jóla og nýárs.
í tilefni syninga á kvikmynd-
inni „Með allt á hreinu" ætla
þeir að efna til nokkurra tón-
leika, en þeir hafa enn ekki
veríð auglýstir. Hitt er víst að
margur bíður spenntur eftir
þeim félógum.
Toppurínn
austan haffs
og vestan
Bretland:
1. I don't wanna dance/
EDDY GRANT
2Heartbreaker/ DIONNE WARWICK
3. Mad world/ TEARS FOR FEARS
4. (Sexual) healing/ MARVIN GAYE
5. Theme from Harry's game/
CLANNAD
6. Mlrror man/ HUMAN LEAGUE
7. The girl is mine/ MICHAEL JACK-
SON OG PAUL MCCARTNEY
8. Young guns/WHAM!
9. Maneater/HALL AND OATES
10. Do you really want to hurt me/
CULTURE CLUB
Bandaríkin:
1. Truly/ LIONEL RICHIE
2. Gloria/ LAURA BRANIGAN
3. Maneater/HALL AND OATES
4. Up where we belong/ JOE
COCKER OG JENNIFER WARN-
ES
5. The Gírl is mine/ MICHAEL
JACKSON OG PAUL McCARTNEY
6. Steppín' out/ JOE JACKSON
7. Mickey/ TONI BASIL
8. Dirty laundry/ DON HENLEY
9. Muscles/ DIANA ROSS
10. It's raining again/ SUPERTRAMP
poppfréttir
Umsjón
Siguróur
.Með allt á hreinu'
Platan komin og
myndin væntanleg
Grýlurnar í hlutverkum aínum »em Gserurnar í myndinni
hroinu".
Meo allt
Þá er biöinni iokiö. Platan úr
myndinni „Með allt á hreinu", sem
þeir Stuömenn (Þursar?) tóku upp
í sumar meö dyggilegri aöstoö
Grýlanna er komin á markað. Plat-
an er aöeins forsmekkurinn aö því
sem koma skal því sjálf kvikmynd-
in verður frumsýnd þann 18. des. í
Háskólabíói.
A þessari umræddu plötu er aö
finna ein 13 lög úr myndinni. Þaö
eru Stuömenn og Grýlurnar, sem
flytja tónlistina með hjálp nokkurra
aöstoöarmanna.
Plata þessi hefur að geyma
meginhluta þeirra laga, sem
hljómsveitirnar léku á feröalagi
sínu um landið í sumar og þá var
ekki annaö aö heyra en þau féllu
aldeilis í kramiö. Þau ættu því ekki
að vera óvelkomin sisona rétt fyrir
jólin. Á meöal laga má nefna: „fs-
lenskir karlmenn", „Maó gling",
„Við viljum franskar", „Úti í Eyj-
um", „Ekkert mál" og „Reykingar",
auk fleiri laga.
Þaö er útgáfufyrirtækiö Bjarma-
land, sem gefur plötuna út.
Bjarmaland? kunna einhverjir aö
spyrja. Nei, þetta er ekki nýr ís-
lenskur plöturisi, heldur útgáfufyr-
irtækiö aö baki myndinni og plöt-
unni.
nýjar plötur ... nýjar plötur ... nýjar plötur ... nýjar plötur ... nýjar plötur ... nýjar plötur
Michael Schenker Gropu/Assault attack:
Heilsteyptasta platan
frá Schenker til þessa
••••
Já, Michael Schenker er svo
sannarlega í essinu sínu á nýjustu
plötu MSG, Michael Schenker
Group, sem ber nafniö „Assault
Attack". Að vanda fer gítarleikar-
inn glóhæröi á kostum þótt stund-
um hafi öflugri tilþrif heyrst af hans
hálfu, en þaö sem nú gerir útslagiö
er að þeir, sem leika meö honum á
plötunni, mynda saman afbragös-
góða sveit.
Ted McKenna hefur vart i annan
tíma bariö húðirnar betur. Graham
Bonnett syngur eins og bárujárns-
rokkurum er einum lagiö og Chris
Glen plokkar bassann af innlifun
og öryggi og oft á mjög óvenju-
legan hátt frá því sem maöur á aö
venjast úr þessari tegund rokks.
McKenna tók viö af Cozy Powell
og skilar sinu mjög vel. Bonnet
geröi eiginlega ekkert annaö meö
sveitinni en að syngja inn á þessa
plötu, svo stutt var vera hans í
henni, en nærvera hans gerir það
m.a. aö verkum að „Assault Att-
ack" er besta plata MSG. Glen er
bassaleikari, sem aldrei hefur hlot-
ið þaö hrós, sem hann á skiliö.
Um tíma var ég farinn aö óttast
aö Schenker ætlaði að staöna í
sinni tónlist, en þessi plata tekur af
öll tvímæli. Lög hans eru ferskari
og um leið kröftugri en áður.
Platan hefst á hörkukröftugu
lagi, „Assault Attack", og á eftir
fylgir öflugur blúsari, sem einkenn-
ist mjög af rífandi söng Bonnet.
„Dancer" er dálítiö „commercial"
lag, en gott sem slíkt og lokalag
fyrri hliðarinnar hefur að geyma
eina „ekta" Schenker-lag plötunn-
ar, „Samurai", sem sett var saman
á tónleikaferö MSG um Japan.
Síöari hliðin er enn hressari.
Hún hefst á tveimur lögum, sem
ekki geta á neinn hátt svariö sig i
ætt viö Schenker og síðan kemur
lagið „Searching for a Reason",
sem er dulítið poppað fyrir minn
smekk. Öllu popphjali er hins veg-
ar rutt úr vegi í lokalagi skífunnar,
„Ulcer". Þar er allt á útopnu frá
fyrstu sekúndu til hinnar síöustu.
Kórónan á góöri plötu.
Þaö skapar Michael Schenker
ætiö verulega sérstööu á meöal
gítarleikara bárujárnsrokksins, aö
hann er ákaflega melódískur þegar
hann vill þaö viö hafa. Þegar fít-
onskraftur eins og á „Assault Att-
ack" bætist ofan á veröur útkoman
vægast sagt töfrandi.
Pat Benatar/Get
nervous:
Skvísan er
Sonus Futurae/Þeir sletta skyrinu
Fyrsta flokks tölvupopp
••••
Sannast sagna var ég farinn aö
gefa þær vonir upp á bátinn, aö
íslendingar eignuöust nokkru sinni
almennilega tölvupoppsveit. Son-
us Futurae hefur látið vonirnar
rætast. Tölvupopp þeira þremenn-
inga úr því ævaforna (og landsins
besta) menntasetri er í stuttu máli
afbragösgott.
Eins og fram hefur komiö á
Járnsíöunni er Sonus Futurae
skipuö þremenningunum Jóni
Gústafssyni, Kristni R. Þórissyni
og Þorsteini Jónssyni. Hljóöfæra-
leikur er í höndum þeirra tveggja
síðastnefndu. Þeir eru báöir há-
menntaöir í tónlist og slíkt kemur
alls staöar aö góöum notum, jafn-
vel í tölvupoppi.
A plötunni eru sex lög, hvert
ööru betra. Þau eru byggö upp í
kríngum lítil og snotur stef og loka-
lag plötunnar er gullfalleg ballaöa,
eitthvaö þaö Ijúfasta sem heyrst
hefur í þessari tegund tónlistar.
dvvrnsson
Hljóögervlarnir skemmtilega not-
aöir og rokk-gítar og saxófónn
gefa tveimur laganna ferskan blæ.
Textarnir eru flestir hverjir hinir
ágætustu og taka á ýmsum mál-
um, sem eru ofarlega á baugi.
Þaö eina, sem i raun er hægt að
finna aö þessari plötu, er aö sðng-
urinn hefði á köflum mátt vera ögn
beittari. Söngur er reyndar það
vandamál, sem flestar sveitir eiga
viö að glíma hér á landi, og söngv-
arar í anda tölvupopps eru vand-
fundnir í ekki stærra þjóöfélagi.
Hvaö sem því líður er ekki hægt
annaö en að lýsa yfir eindreginni
ánægju með þennan grip.
•••
„Pat Benatar hefur tekiö sig á
eftir síöustu plötu" las ég í ein-
hverri auglýsingu. Nokkuö er til í
því, en átak hennar nægir engan
veginn til aö lyfta henni upp á þann
stall, sem hún var á í kjölfar
tveggja fyrstu platna sinna. Eftir
þriöju plötuna hennar lækkaöi
frægöarsólin illilega og meö þeirri
fjóröu, „Get nervous", gerir hún
ekki mikiö betur en aö haida í horf-
inu.
Þessi plata Benatar á ekki eftir
að afla henni neinna óhemju vin-
sælda. Fólk sem þekkir hana
kaupir plötuna, en mér þykir hæp-
iö aö aörir veiti henni eftirtekt. Þó
eru þama tvö lög, sem gætu orðið
vinsæl, „Anxiety" og „The victim".
Bæði eru á fyrri hliö plötunnar.
Kannski er Benatar einfaldlega
oröin stöönuö. Hitt er kannski lík-
legra, aö hún reyni aö troða veg
sölumennskunnar fremur en aö
rífa sig út úr deyföinni og láti því
allar pælingar lönd og leiö. „Only
in it for the money" er kannski
hennar mottó, hver veit.
Ég efast ekki um sönghæfileika
Pat Benatar, en meö jafn „flötum"
lögum og raun ber vitni er ástand-
ið ekki nógu gott. Hlutirnir eru vel
geröir á þessari plötu, en þreytu-
merki komin fram. Sl/kt er aldrei
vænlegt i poppinu.
Af hverju annað safn?
Sveinarmr þrír í Sonus Futurae.
•••
Hljómsveitin Eagles var vafalítiö
ein af vinsælli sveitum Bandaríkj-
anna á meðan hún var og hét.
Plötur hennar seldust heiftarlega
og allar tónleikahallir fylltust á
svipstundu þar sem hún fór um.
Svo hætti Eagles.
En þaö er meö þessa hljómsveit
eins og aðrar vinsælar, að nafniö
er blóömjólkaö eins lengi og pen-
inga er von úr þeirri átt. Þó er
Eagles alls ekki versta dæmiö um
slíkt. Nokkuð er nú um liöið frá því
samansafn bestu laga sveitarinnar
kom út, en nú er búiö aö hnoöa
ööru safni saman. Ber það nafniö
II, rétt eins og Rocky og allar hinar
bíómyndirnar, sem sýndar eru
endalaust.
Á þessari samansafnsplötu er
að finna gullkorn Arnanna frá því á
árunum 19761980. Ef einhver man
ekki eftir þeim er rétt að minna á
lög eins og „Hotel California",
„Heartache Tonight", „Victim of
Love" o.fl. o.fl. Alls eru 10 lög á
þessari plötu og hún ágæt sem
slík, en ég er á þeirri skoöun aö ein
safnplata með Eagles hefði átt að
nægja.