Morgunblaðið - 15.02.1983, Blaðsíða 36
i
44
MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 15. FEBRÚAR 1983
tlKonan þín sagbi me-rofo þú hafir Se.lt
heimiUskrókódMinn-1'
(So
... að standa við hlið
eiginmannsins.
TM Reg. U.S. Pat Off.—all rigtits reserved
C^9Q3 Lœ Angetes Timee Syndicate
Ja hvað heldurðu að konan mín
segi við þessu, það verður spenn-
andi að heyra það!
Með
morgunkaffinu
þinn byrjar klukkan hálf ellefu!
HÖGNI HREKKVÍSI
Biðjum ökumenn að taka til-
lit til gangandi vegfarenda
„Kæri Velvakandi.
Við erum nokkrar stúlkur úr
Reykjavík (11 ára gamlar) og það
sem okkur liggur á hjarta er þetta:
Við vorum að labba yfir Stiga-
hlíðina, þegar bíll kom á fullri
ferð frá Hamrahlíðinni inn á
Stigahlíðina og stefndi á okkur.
Ég varð fyrri til að átta mig á
hættunni og flýtti mér yfir. Vin-
kona mín var ekki eins fljót að
átta sig og ég, og munaði u.þ.b.
einum metra að hann keyrði á
hana. Önnur okkar sá framan í
ökumanninn og sást það greini-
lega að hann var sofandi.
Við biðjum þess vegna um
gangbraut þarna. Líka viljum við
fá gangbraut hjá Eskitorgi í Litlu-
hlíð því að gangbrautin þar er öll
farin að eyðast. Við þurfum oft að
fara yfir þessar götur þegar við
erum að fara í skólann og þurfum
oft að bíða í a.m.k. 5 mínútur. Við
biðjum ökumenn að taka tillit til
gangandi vegfarenda. Við óskum
eftir svari.
Guðmunda Gunnarsd.
Hlíðarbyggð 42.
Helga P. Finnsd. Eskihlíð Gb.
Kagnhildur Geirsd.
Hörgshlíð 28.
Karólína Einarsd. Fjölnisv. 6.
Guðrún Asgeirsd. Bogahlíð
12.“
Eykur áhrif
sálmanna
Jón Bjarnason skrifar:
„Kæri Velvakandi.
Mig langar til að spyrja þig, nú
þegar lesnir eru Passíusálmarnir
af slíkri snilld, hvers vegna áhrif
þeirra skuli vera skemmd með
pípu- eða lúðrablæstri í stað þess
að spila plötur þær sem Sólveig
Hjaltested og Guðmundur Jóns-
son sungu inn á fyrir nokkrum ár-
um. Söngur þeirra á undan og eft-
ir lestri eykur áhrif sálmanna
meira en nokkurn grunar, enda
hafa sálmarnir í gegnum aldir
verið sungnir og lesnir, en ekki
blásnir í lúðra líkt og nú ætti að
hefja miðaldaburtreiðar.
Eg veit ekki hver fann upp
þennan pípublástur i sambandi
við lestur sálmanna, en að mínu
áliti og sennilega meirihluta
hlustenda rýrir þessi blástur áhrif
sálmanna. Þá væri betra að nota
orgel.
Ég skora á útvarpsráð að sýna
Passíusálmunum meiri virðingu
en með þessu er gert. Leyfið okkur
heldur að heyra lög þeirra Sól-
veigar og Guðmundar.
Vinsamlegast."
Þessir hringdu . . .
Hafa nærri ein-
göngu sinnt
hagsmunamál-
um sínum
Ingibjörg Jónsdóttir hringdi og
hafði eftirfarandi að segja:
— Ég þakka Margréti Matthí-
asdóttur fyrir frábæra grein í
Mbl. fimmtudaginn 10. þ.m. í
greininni gerir hún góð skil því
óforskammaða misrétti, sem hér
ríkir annars vegar að því er varðar
fæðingarorlof kvenna, eftir því
hvort þær eru heimavinnandi eða
útivinnandi, og hins vegar að því
er varðar skattamál heimila þar
sem konan er heimavinnandi og
reiknuð á 0 eins og hún kemst að
orði. Ég vil bæta við: lítils metin,
nema þegar börn þeirra duglegu
útivinnandi eru veik og geta ekki
verið á dagvistarstofnunum. Eða
þegar foreldrar þessara barna
þurfa að skreppa í ferðalag, þá
koma þær heimavinnandi oft að
góðu gagni, þó að lítið komi í vas-
ann fyrir þann smágreiða. Þessar
konur virðast aldrei þurfa á pen-
ingum að halda.
Ég skora á kandídata í næstu
alþingiskosningum að láta í ljós
álit sitt á þessum málum, áður en
við kjósendur gerum upp hug
okkar. Ég beini máli mínu ekki
síður til karlframbjóðenda, því að
þeir hafa að vanda komið ár sinni
vel fyrir borð á framboðslistum
víðast hvar um landið.
Ég sný mér með mál þetta til
væntanlegs meirihluta á Alþingi,
þ.e.a.s. karlkynsins, því að sú hef-
ur raun orðið á, að konur á þingi
og í borgarstjórn hafa nærri ein-
göngu sinnt hagsmunamálum sín-
um, þ.e. útivinnandi kvenna. Mál-
efnaflokkar þeirra hafa verið
dagvistarmál barna útivinnandi
kvenna, sem kalla á fleiri barna-
heimili. En við sem passað höfum
okkar börn sjálfar og heimili
okkar verið skattpínd þess vegna,
höfum ekki áhuga á, að skattar
okkar renni í byggingar og rekstur
barnaheimila. Oskandi væri, að
konur eins og Margrét Matthías-
dóttir ættu sæti á Alþingi íslend-
inga.
Fyrirspurnir til
Pósts og síma
Gísli Jónsson prófessor hringdi
og hafði eftirfarandi að segja:
— Mér finnst einkennilegt, að
enginn skuli hafa séð neitt at-
hugavert við það furðulega ástand
sem er að skapast hjá Pósti og
síma. Engin fyrirstaða virðist
ætla að verða á að fá bílasíma, en
annað er upp á teningnum með
almennan síma. Þegar rætt er um
almennu símana, kvartar Póstur
og sími undan peningaleysi, en
virðist hafa nóga peninga til að
leggja í kostnað vegna bílasíma.
Ekki fæ ég þó séð, að öryggis-
ástæður liggi þar á bak við, því að
símaþjónusta riðlast t.d. yfirleitt
alltaf, þegar náttúruhamfarir
verða, eða verður jafnvél óstarf-
hæf, og þá verður að grípa til tal-
stöðva. Ér ekki bara verið að nota
skort á almennum símum til að
þrýsta á um meiri hækkanir?
Ég skal ekki þræta fyrir, að
hægt verði að finna einhverjar
fígúrur, sem finnst flott að eyða
50—70 þúsund krónum í bílasíma,
eins og heyrst hefur að hann muni
kosta, en ég dreg jafnframt í efa
réttmæti slíkrar óhófseyðslu. Ég
held einfaldlega, að þjóðin hafi
ekki efni á því nú að leika sér
þannig með fjármuni.
Mig langar því í framhaldi af
þessum bollaleggingum að spyrja
Póst og síma beint: a) Hvað kostar
slíkur bílasími (áætlað)? b) Hver
er áætlaður kostnaður Pósts og
síma við að koma á þessari þjón-
ustu? c) Hver hefur veitt stofnun-
inni heimild til að hefjast handa
við að koma henni á fót)? d) Var
leitað tilboða í tækin sem til
þurfti? e) Hversu langt hefði það
fé, sem lagt hefur verið (eða leggja
á) í undirbúning og framkvæmd
bílasímaþjónustu, dugað til að
leysa þann skort sem er á almenn-
um símum?
Er það annars ekki furðulegt að
hjá þjóð, sem er að spila rassinn
úr buxunum í fjármálum og stríð-
ir auk þess við alvarlegustu um-
ferðarvandamál, skuli það helst
vera til umræðu að bæta því ofan
á alla vitleysuna, að menn séu
hringjandi í bifreiðum sínum í
miðju öngþveitinu?
Óréttlæti
á Safari
Snædís Þorleifsdóttir hringdi og
hafði eftirfarandi að segja:
— Mig langar til að kvarta und-
an því óréttlæti sem við ungl-
ingarnir erum beittir vegna inn-
göngu á skemmtistaðinn Safari.
Ef við erum á sextánda ári, þá
erum við skilin frá skólasystkin-
um okkar og vinum, sem fædd eru
fyrr í árinu en við, með því að
okkur er meinaður inngangur þar.
Forráðamenn staðarins verða að
skilja, að í þessu efni er ekki hægt
að rígbinda sig við afmælisdaga,
hvort þeir eru seint eða snemma á
árinu. Fyrst og síðast verður að
hugsa um að aðskilja ekki fólk
sem á samleið, er í sama árgangi í
skóla o.s.frv. Það þýðir ekki að
setja einhverjar blindar reglur út
í bláinn og fylgja þeim svo eftir af
óbilgirni. Únglingar eru líka
menn.