Alþýðublaðið - 29.08.1931, Blaðsíða 3

AbÞXÐUBbAÐIÐ
3
50 aura.
50 aura.
Elephant-ciqarettur
Ljúffengar og kaldar. Fást alls staðar.
í heildsolu hjá
Tóbaksverzlnn Islands h. (.
----------------------------„jfl
á Þingvellir Verðir allan 1
| daginn |
H í berjaheiði að Geithálsi 1 króna H
sætið frá Steindóri.
I
Oezfar verða bifreiðar Steindórs.
fjötda þeirra, og jafnframt um þd
skipun Alpingis, að girt sé fyrir
að m.innihlutinn geti borið mieiri-
hlutann ofurliði um úrslit mála
eða á annan hátt óeðlilega hindr-
að pingstarfsemi hans.“ Petta er
pað, sem alt veltur á í kjör-
dæmaskipunarmálinu, og þessi
tillaga Jónis er áreiðanlega í sam-
ræmi við vilja peirra, sem ann-
ars óska nokkurra breytinga í
því máli, og [)á hefði íhaldið þó
haft einu fíkjuviðarlaufinu fleira
til að hylja sig með, ef það
hefði neytt Framsókn til Jress
að samþykkja þessa tillögu.
Pá er þriðja umbótin, sem í-
haldsmenn þykjast hafa unnið að
í þessu sambandi, sú, að verð-
tollurimn var ekki framlengdur
nema til eins árs. En til hvers
ikomu íhaldsmenn því ákvæði inn
í lögin? Ekki til þess að knýja
fram nein réttlætismál heldur til
þess að hafa verðtollinn til þess
að verz'la með á næsta þingi, og
kaupa ság þá aftur með samþykt
hans undan því að nokkuð verði
komið yið pyngju þeirra í ac-
vinnubótasikyni. Því það sem var
önnur ástæðan til þess, að íhalds-
menn samþyktu verðtollinn, var
sú, að „Framsókn“ hótaði þeim
25% tekjuskattshækkun eða jafn-
vél mieáru. Enda töluðu íhalds-
menn oft um það sín á milli, að
þeir yrðu að hafa einhver ráð að
losna við þennan skatt, sem
„Framsókn" ætlaði að leggja á
þá í „hegningarskyni". íhalds-
menn halda því verðtollinum í
gisling, ekki fyrir umbótum eins
og þeir vilja vera láta, heldur
til þess aö geta -'keypt á sig
frið, þegar neyðin í vetur verður
orðin svo knýjandi, að tæplega
verður þá spymt á móti kröfun-
um um atvinnubætur í stórum
stíl. En höfuðástæðan fyrri samr
þykt verðtollsins og fjárlaganna
er samt siú, að íhldsmenn pora
ekki ao gera neitt pad, sem getl
orðid til pess að nýjar kosningar
fari fram nú bráðlega. Þeir ótt-
ast döm þjóðarinnar. Því þeir
vita, að þeir eru alt af að tapa.
Reykvíkingur.
Meira.
Englendingar
fá lán.
London, FB. Fjármálaráðuneyt-
ið tilkynnir, að samið hafi verið
til fullnustu um lántökur við
Frakkland og Bandaríkin, 40
milljónir sterlingspunda frá hvoru
landi, til þess að treysta gengi
sterlingspunds. Lántökur þessar
hafa gengið mjög greiðlega' og
samningar fóru mjög vinsamilega
fram.
Sviðinn, Hafnarfjarðartogarinn,
kom hingað í gær eitthvað lítils
háttar bilaður.
Gronau
kominn til Ameriku.
FB.-skeyti frá Montreal hermir
að von Gronau, sem hér flaug
yfir um daginn, en síðan flaug
yfir Grænland, sé nú kominn til
Ameriku (Hellulands).
Berjaför Alpýðublaðsins.
Að Selfjallsskála
Á morgun verður farið að Sel-
fjallsskála, ef veður leyfir. Farið
verður frá vörubílastöðinni, fyrsta
ferð kl. 10 f. h. Fjöldamargar
bifreiðar verða í förum.Síða'st lið-
inn sunnudag fóru 1300 manns í
berjahieiði hjá Selfjallsskála, nóg
er þar þó af berjum enn þá.
Svar frð Iðsreglnnni.
Herra ritstjóri!
Ástvaldur Helgi Ásgeirsson,
sem ég ásamt öðrum lögneglu-
þjóni tók fastan vegna ölvunar á
aimannafæri að kvöldi 9. þ. m.,
ritar langa árásargrein um mig
í blað yðar í gærdag, og vildi
ég því vegna greinar þessarar
mega biðja yður að birta þessar
athugasemdir.
Ástvaldur Helgi segir að „þess-
ir fantar og fúlmenni“ (þ. e. við
lögregluþjónarnir) hafi tekið sig
alsaklausan á almannafæri í við-
urvist margra manna, varpað sér
niður í götuna, sett sig í járn
og kastað sér í gæzluvarðhald.
— Þetta telur hann okkur hafa
gert „af persónulegri óvild“ eða
„fúlmensku", en daginn eftir
kveðst hann svo hafa verið
dæmdur í 50 króna sekt og fé-
lagi sinn í 300 króna sekt fyrir
að mótmæla þessu athæfi okkar
lögregluþjónanna. —
Það er rétt að maður þessi v$r
tekinn fastur, en hvorki vegna
persónulegrar óvildar eða fúl-
mensiku. — Hvorugur okkar lög-
regluþjónanna þektum miann
þennan, við höfðum aldrei haft
neitt saman við hann að sælda
og ekki einu sinni svo við vit-
um talað við hann. „Af persónu-
legri óvild“ gat handtakan því
ekki stafað. Að við höfum tekið
manninn vegna fúlmensku í við-
urvist fjölda manna er heldur
ekki sennilegt, því slíkt myndi
vitanlega enda á einn veg fyrir
okkur. —
Sannleikurinn er sá, að maður
þessi var tekinn vegna ölvunar
einis og gengur og gerist. Það
var ikvartað undan framkomu
hans á Hótel Island, og við
mættum honum á götunni svo
ölvuðum og æstum í skapi, að
hann mátti ekki- vera á almanna-
færi. Við fórum góðlátlega að
honum óg vísuðum honum heim,
en maðurinn reyndist einn þeirra,
sem sýnir því roeiri mótþróa og
ósvííni, sem betur var farið að
bonum. Að síðustu sýndi hann
okkur allan þann mótþróa, sem
hann gat, og lögðum við hann
því niður, settum í járn og flutt-
tam í fangahúsáð.
Daginn eftir var þessi m.aður
ekki dæmdur í 50 króna sekt
svo sem hann segir, heldur gekk
hann sjálíur inn á þá sekt fyrir
réttinum.
Við lögTegluþjónarnir erum
heldur ekki einir til frásagnar
urn framferði Ástvaldar Helga
Ásgeirssonar, því kunningi hans,
sem varð það á að espa ókunn-
uga og aðvífandi menn til mót-
þróa við lögregluna við þetta
tækifæri, hefir verið leiddur fyr-
ir rétt. Framburður hanis ætti
pkki að vera hlutdrægur Ástvaldi
þessum í óhag.
Réttarhaldið er þannig:
„Ár 1931, mániudaginh 10. á-
gúst var lögregluréttur Reykja-
vikur settur á skrifstofu lög-
reglustjóra og haldinn í forföll-
um lögreglustjóra af fulltrúa
hans, Jónatan Hallvarðssyni, með
undirrituðum vottum.
Fyrir var tekið:
að halda réttarrannsókn út
af mótþróa við lögregluna.
Dómarinn leggur fram kæru
uni framangreint efni, þm. nr. 1
svohljóðandi:
Nr. 1.
Kær a
á hendur: (Nafn hins kærða.)
fyrir: að eggja aðra til mótþróa
við lögregluna.
Til 1 ögreglustjórans í Reykjavík.
í gærkveldi kl. 11 var ég und-
irritaður á verði í Austurstrætí
ásarnt lögregluþjóni nr. 26. Hitt-
um yið þar drukkinn mann,
Helga Ásgeirsson að nafni, og í
fylgd með honum var (N. N.)
til heimilis á (götunafn) hér í
bænum.
Helgi var í mjög æstu skapi,
svo við neyddumst til að taka
hann með valdi, leggja hann nið-
ur á götuna og s.etja á hann
handjárn. Safnaðist þá í kringum
okkur mikill mannfjöldi, og hróp-
uðu nokkrir úr fólksþyrpingunni
að þeir skyldu taka manninn af
okkur, og var áðurnefndur (N.
N.) þar fremstur í flokki og eggj-
aði fast til framgöngu. Var einu
sinni þrifið til mín á meðan við
vorurn að setja handjárn á mann-
inn, og númerið slitið úr treyju-
kraga mínum. Síðan fórum við
hindrunarlaust með manninn að
bifreið, er stóð þar á götunni,
og létum hann upp í hana og
ætluðum að aka á brott, en þá
var bifreiðinni lyft upp öðruifi
megin svo að litlu munaði að
hún færi á hliðina, og var (N.
N.) einn af þeim, er lyfti bif-
reiðinni. Eftir það var bifreið-
inni haldið fastri um stund þar
til bifreiðarstjóranum tókst lað
losna út úr fólksþyrpingunni.