Morgunblaðið - 26.04.1983, Blaðsíða 33

MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 26. APRÍL 1983
41
fclk í
fréttum
George Best
búinn að vera
+ George Best, knattspyrnu-
stjarnan fræga, sem í eina tíð
vissi varla aura sinna tal, var
heldur niðurlútur þegar hann
kom fyrir rétt í London nú fyrir
nokkrum dögum. Þar játaði
hann það tvennt, að hann væri
ólæknandi áfengissjúklingur og
sokkinn á kaf í skuldir, sem
hann gæti ekki greitt.
Málið hefur veriö í gangi í heilt
ár og um tíma leit út fyrir að allt
færi vel. Best fékk nefnilega vel
greitt fyrir sjálfsævisögu sína og
hefði getaö losað sig viö skuld-
irnar ef hann hefði viljaö. En pen-
ingarnir fóru í annaö.
„Ég er áfengissjúklingur og
fjárhættuspilari og hvort tveggja
er jafn dýrt. Ég spila ekki þegar
ég er fullur svo að það er í raun
ódýrara fyrir mig aö vera bara
róni. Ég tapa nefnilega lang-
mestu í spilunum,“ sagð Best viö
dómarann.
Fyrir nokkrum árum var Best
eftirsóttasti leikmaöurinn í fyrstu
deildinni ensku en nú leikur hann
með þriðju deildar liöinu Bourne-
mouth. Um skeið var hann hjá
bandarísku félagi og fékk offjár
fyrir, en peningarnir gufuöu upp.
Nú skuldar hann nokkrar milljón-
ir og á ekki eyri.
Eiginkona Bests, Ijósmynda-
fyrirsætan Angie, hefur nú krafist
skilnaöar frá Best og umráöa-
réttar yfir tveggja ára gömlu
barni þeirra. Auk þess krefst hún
um 60—70 þúsund kr. ísl. í fram-
færslueyri á mánuði.
„I raun haföi ég aldrei efni á aö
kvænast og hvaö þá aö skilja.
Þaö var nú bara til aö kóróna
það,“ segir George Best.
+ Enski lelkarinn Ben
Kingsley, sem vann
Óskarsverölaunin fyrir
frammistöðu sína í mynd-
inni um Gandhi, er nú
kominn aftur upp á sviöiö
í London þar sem hann
leikur Edmund Kean, en
hann var frægur leikari á
síöustu öld.
+ Eddie Constantine, sem
yljaöi mörgum íslenskum
kvikmyndahúsgestinum
um hjartarætur hér áöur
fyrr, er enn á fullri ferö og
er um þessar mundir aö
leika í mynd, sem tekin var
í Vestur-Þýskalandi. Mynd-
in er í ekta Eddie-stíl, has-
armynd af gamla og góöa
taginu.
+ Larry Hagman brá sér til
Vestur-Þýskalands fyrir
nokkrum dögum og tók
þar á móti bronsstyttu af
Bambi, sem sjónvarps-
áhorfendur þar í landi
skenktu honum. Hagman
var nefnilega kjörinn vin-
sælasti sjónvarpsleikarinn
og þarf líklega ekki aö taka
fram fyrir hvaöa þátt það
var.
Frjalst framtak hf.
óskar aö ráöa í tímabundin verkefni 1 starfsmann. Skrifleg-
ar umsóknir óskast sendar undirrituöum.
Frjáls Framtak hf.t
Ármúla 18, sími 82300.
NÝTT
vonumaötakaupp þessar
qlœsilequ veqqhillusamstœdw
áaöeinskr.
20,900
góóir qneióóluúkilmálan
Smiðiuvegi 6 Simi 44544
SPUNNIÐ UM STALÍN
eftir MATTHÍAS JOHANNESSEN
En svo eru aðrir, sem sækja skýringar í einkalíf ein-
valdans og voveiflegan dauða Nadezhada Allilíueva-
Stalína, konu hans. Kannski hafði dauði hennar meiri
áhrif á atburðarásina en flest annað, segja þeir, sem
kunnastir eru heimilishögum bóndans í Kreml. En víst er,
að sviplegur dauði hennar eykur á tortryggni harðstjórans
og grimmd. Þegar líkaböng hljómar yfir jarðneskum leif-
um félaga Nadya nær illskan yfirhöndinni í skapgerð
Stalíns og hann þyrmir engu, hvorki sínum eigin né
öðrum. Hún bræddi hjarta hans eins og fyrri konan hafði
gert í Grúsíu. Með henni dó bróðurparturinn af því góða
í hjarta hans, það hafði hann sagt sjálfur við útför hennar
í Tiflis. Það, sem eftir var af góðleika hans og mannúð,
fór í gröfina með Nadya. Eftir dauða hennar var eins og
ckkert gerðist í kringum hann. Allt væri í þúsund kíló-
metra fjarlægð. Sama tilfinning og með Raskolnikoff,
morðingjanum.
Stalín og Nadya eiga margt sameiginlegt, en ekki allt.
Hún hafði starfað á skrifstofu Lenins. Og hún var góður
kommúnisti. Hún er nánast sú eina, sem þorir að tala við
hann eins og manneskju. Og andmæla honum, ef hún er
til neydd. Honum líkar það misjafnlega, enda er hann
orðinn því afvanur, að menn umgangist hann öðruvísi en
goð á stalli. Hún hafði eitt sinn sagt við hann: Hvers
vegna lætur þú þá dýrka þig svona, þetta er viðbjóðslegt!
En hann svaraði: Hvað get ég gert að því? Ég hef það ekki
í hendi mér, hvað þeir segja eða hugsa. Þótt ég ráði
miklu, þá ræð ég ekki öllu. En hún svaraði: Þú ræður því
sem þú vilt. Þú eflir ekki með þeim manndóm, þú gælir
við hundsleg fleðulæti þeirra. Þú þolir engum að mót-
mæla þér. Þá varð hann reiður og rauk út.
21
Minning, 1950
Nú situr Stalín gamall maður og yfirgefinn og
hugsar um konu sína og börn. Hann hefur oft
farið að leiði Nadya, jafnvel að næturlagi. Alltaf
með vörðum. Hann reynir að hrinda þessum hugsunum
frá sér, en getur það ekki. Þær trufla hann. Hann á ekki
að hugsa um annað en hagsmuni ríkisins, það veit hann.
En hann vcit vel, hvar hann er fæddur, hvar hann ólst upp
og hvar forfeður hans eru grafnir, eins og skáldið sagði.
En hann fær engan frið fyrir þessum minningum. Þær
koma inn í hugsanir hans eins og gömul tundurdufl úr
löngu gleymdu stríði. Og það verða sprengingar í huga
þessa gamla marskálks og leiftrin lýsa upp veröld sem eitt
sinn var. Blóðuga veröld fyrir heimsstyrjöld. Og blóðugri
varð hún. Nú horfin í svarta móðu gleymsku og þagnar. f
hennar stað eilífir fundir með Bería, Malenkov, Krúsjeff
og Lazar Kaganovich, sem hefur verið vopnabróðir hans
og félagi um áratuga skeið. Stalín brosir með sjálfum sér.
Rosa, systir félaga Lazars, vakti afbrýðisemi með Nadya.
Ekki að ástæðulausu, tuldrar hann fyrir munni sér. Og
hann hefur gaman af því að enginn veit, hvort hann
kvæntist henni síðar eða ekki. Hann á sín leyndarmál á
því sviði eins og öðrum. Hvað var athugavert við það?
Jafnvel Molotov hafði fallið fyrir Rosu! Hún var fegurðin
persónugerð. Og Nadya þoldi hana ekki. Hann yljar sér
jafnvel við það.
En hvort sem Jósef Stalín líkar betur eða verr, koma
þessar óþægilegu og eggsáru minningar í heimsókn, eins
og nú skal greina. Þær rifja upp fyrir honum það sem sagt
var um þau Nadya, þegar hann elti hana á röndum:
Hvirfilvindurinn varð ástfanginn af eplatrénu. Það stóð í
blóma. Og hann kramdi það í ástríðufullum faðmlögum.
Það var satt.
FRAMHALD