Morgunblaðið - 08.05.1983, Blaðsíða 42
42
MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 8. MAÍ 1983
+
Sonur okkar og bróöir,
JÓHANN MAGNÚSSON,
Sólheimum 44,
lést á gjörgæsludeild Borgarspítalans 26. apríl sl. Útförin hefur
fariö fram. Þökkum auösýnda samúö.
Foreldrar og systkini.
Í
Móöir mín, tengdamóöir, amma og langamma,
ÞÓRDÍS GUÐMUNDSDÓTTIR,
veröur jarösungin frá Dómkirkjunni, mánudaginn 9. maí kl. 13.30.
Erla Þóröardóttir, Richard Jónsson,
Guörún Richardsdóttir, Þórdfs Richardsdóttir,
Ingibjörg Richardsdóttir, Kristinn Dulaney,
og barnabarnabörn.
Þökkum innilega auösýnda samúö viö andlát og jaröarför fóstur-
móöur okkar,
ELÍSABETAR KRISTJÁNSDÓTTUR.
Hanna María Tómasdóttir,
Unnur Jóhannsdóttir.
+
Alúöarþakkir færum viö öllum þeim, sem auösýndu okkur samúö
og vináttu viö andlát og jaröarför
EINARS JÓHANNSSONAR,
Hrafnistu.
Ragnheiöur Oddsdóttir,
Óskar Einarsson, Guórún Hjálmsdóttir,
Tryggvi Einarsson,
Guðríöur Einarsdóttir, Siguröur Á. Finnbogason,
Hjörleifur Einarsson, Anna Dóra Haröardóttir,
Guöfinna Ríkey Einarsdóttir, Magnús Gunnlaugsson,
Dagný Elsa Einarsdóttir, Þóröur M. Sigurðsson,
barnabörn og barnabarnabarn.
Innilegar þakkir fyrir samúö og hlýhug viö andlát og útför
INGVARS JÓNSSONAR,
Hrafnistu.
Kjartan Jónsson.
+
Þökkum samúö og vinarhug viö andlát og útför
ÓLAFARJÓNSDÓTTUR,
frá Katanesi,
til heimilis aó Vallholti 17, Akranesi.
Aöstandendur.
+
Einlægar þakkir fyrir samúö og vinsemd viö andlát og útför
mannsins míns og fööur okkar,
STEFÁNS PÉTURSSONAR,
útgeröarmanns fré Húsavfk.
Katrfn Júlfusdóttir,
Júlfus Stefánsson og fjölskylda,
Pátur Stefánsson og fjölskylda.
+
Eiginkona mín og móöir okkar,
GYDA EGGERTSDÓTTIR BRIEM,
veröur jarösungin frá Fossvogskirkju, þriöjudaginn 10. maí kl.
13.30.
Páll Kristinn Maríusson,
Katrín Héöinsdóttir,
Ásthildur Guömundsdóttir.
Guðmundur Bjarna-
son — Minningarorð
Fæddur 16. ágúst 1922
Dáinn 26. aprfl 1983
Lítt bauð mér í grun þegar ég
hitti Guðmund Bjarnason fyrir
skömmu í fermingarveislu dóttur
hans, hressan og kátan, að þetta
yrði í hinsta sinn sem ég liti þenn-
an fornvin lífs. Hann hafði að
sönnu átt við erfiðan sjúkdóm að
stríða undanfarið, gengist undir
hættulegar aðgerðir, en líkams-
hreysti hans og lífsvilji virtist
hafa sigrað. Hann var nýkominn
til starfa á ný, var að ráðgera
fyrirhugaða ferð til útlanda,
skemmtiferð, fylgja konu sinni í
náms- og kynningarleiðangri í
austurveg, en úr þeirri ferð kom
liðinn. Hann varð bráðkvaddur í
svefni aðfaranótt 26. apríl sl. í
Leníngrad.
Þannig er vissulega gott að
kveðja að loknum löngum starfs-
degi, en ekki er auðvelt að sætta
sig við svo ótímabært burtkall þó
forlögin ráði.
Guðmundur fæddist 16. ágúst
1922 í Álfadal í Önundarfirði, son-
ur Bjarna ívarssonar, bónda þar,
og konu hans, Jónu Guðmunds-
dóttur. Var Bjarni kunnur maður
fyrir ritstörf og félagsstarfsemi
þar vestra og Jóna alkunn dugnað-
ar- og gæðakona. Eignuðust þau 5
mannvænleg börn, Jón Ingiberg,
kaupmann og ritstjóra, sem nú er
nýlátinn, Guðmund, Elfsabetu,
ívar, kennara og Gunnar Rósen-
krans, leiktjaldamálara og lista-
mann. Auk þess ólu þau hjón upp
eina fósturdóttur, Huldu Guð-
mundsdóttur, félagsráðgjafa.
Árið 1938 brá Árni ívarsson búi
vestra og fluttist suður. Bjuggu
þau hjón um skeið í Elliðakoti i
Mosfellssveit, en fluttust til
Reykjavíkur er börn þeirra voru
uppkomin og áttu þar heimili til
æviloka, síðast í skjóli barna
sinna.
Guðmundur varð fyrir því
áfalli, unglingur, að fá bakveiki,
sem lagði hann á sjúkrahús í
nærri 3 ár, þau ár sem unglingar
vaxa til lærdóms og þroska. En
meðfædd hreysti hans vann sigur
á þeim sjúkdómi, svo algeran, að
hann gerðist brátt eftir hinn
mesti hreysti- og íþróttamaður,
hávaxinn, spengilegur og afrennd-
ur að afli eins og hann átti kyn til.
Hann tók oft þátt í langhlaupum
og skíðagöngukeppnum og var
hamhleypa til vinnu.
Skólagangan varð ekki löng,
m.a. af fyrrgreindum ástæðum, en
þó lagði hann gjörva hönd á margt
eins og þeim er títt sem hafa vilja
og þrótt til sjálfsbjargar. Það voru
mörg handverk sem Guðmundur
kunni jafngóð skil á og útlærðir
fagmenn. Hann þótti t.d. ágætur
múrari og var hinn besti smiður.
+
Faöir okkar, tengdafaöir, afi og langafi,
GUDMUNDUR I. GUÐMUNDSSON,
frá Seli í Holtum,
Droplaugarstööum,
er andaöist 4. maí í Borgarspítalanum, veröur jarösunginn frá
Fossvogskirkju, miövikudaginn 11. maí kl. 16.30.
Svavar Guðmundsson, Gunnhildur Snorradóttir,
Magnús Guömundsson, Mari Olson,
Karel Guðmundsson, Guörún Kristinsdóttir,
Guömundur E. Guömundsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
+
Þökkum auösýnda vináttu og samúö vlð andiát móöur okkar,
LOVÍSU EDVARDSDÓTTUR,
frá Hellissandi.
Edvard Oliversson,
Sigríöur Oliversdóttir,
Valur Guömundsson,
Stefán Árni Guömundsson.
+
Faöir okkar, tengdafaöir, afi, langafi og langalangafi,
SUMARLIDI GUÐMUNDSSON,
skósmiöur,
veröur jarösunginn frá Siglufjaröarkirkju, mánudaginn 9. maí kl. 14.
Kári Sumarliöason, Margrét Bogadóttir,
Arthúr Sumarlíöason,
Hreinn Sumarlióason, Anna Hallgrímsdóttir,
Börn, tengdabörn, barnabörn og barnabarnabarn.
+
Fööursystir mín,
RAGNHILDUR SIGURÐARDÓTTIR,
frá Rauóafelli,
andaöist á Heilsuverndarstööinni þann 6. maí.
Fyrir hönd aöstandenda.
Aöalbjörg Skssringsdóttir.
LEGSTEINAR
MOSAIK H.F.
Hamarshöfða 4 — Sími 81960
Eftir að Guðmundur hafði jafnað
sig eftir veikindi unglingsáranna,
varð hann stoð og stytta heimilis
foreidra sinna og yngri systkina
og fékkst við margvísleg störf, oft
mörg í senn og vinnudagurinn
langur. En lengst starfaði hann
hjá Skógræktarfélagi Reykjavíkur
og Skógrækt ríkisins, sem verk-
stjóri, einkum við störf sem þurfti
kunnáttu eða karlmennsku við.
Þessu starfi kunni Guðmundur
vel. Það var yndi hans að dvelja
úti í náttúrunni undir berum
himni og fátt er jákvæðara eða
veitir lífinu meiri fylling en að
hjálpa náttúrunni, iífinu sjálfu i
baráttunni við eyðingaröflin.
Frístundum sínum, sem ekki
fóru til þess að rétta einhverjum
vina hans hjálparhönd, þeir voru
margir og þær stundir ótaldar, og
víst sjaldnast spurt um laun, varði
hann á þessum árum til útivistar,
íþrótta, veiðiferða, fjallgangna og
ferðalaga hérlendis og erlendis.
En um fertugt urðu umskipti í lífi
hans. Þá kynntist hann ungri
menntakonu, Bryndísi Víglunds-
dóttur, nú skólastjóra, sem varð
hans heilladís og tryggur lífsföru-
nautur. Þau gengu í hjónaband á
Jónsmessu 1962. Bjuggu þau á
ýmsum stöðum í Reykjavík og
nágrenni, einnig í Bandaríkjunum,
meðan Bryndís var að fullnuma
sig í því starfi að létta böl þeirra
barna og unglinga er brestur
heyrn og mál, en komu sér jafn-
hliða upp framtíðarheimili að
Markarflöt 33 í Garðabæ. Reisti
Guðmundur það hús að mestu
leyti með eigin höndum og ber það
hagleik hans glöggt vitni, en hús-
búnaður vott um næman smekk
húsráðenda beggja.
Oft hefur verið gestkvæmt að
Markarflöt 33, báðum var sú list
lagin að gleðja og gleðjast með
glöðum, án þeirra hluta er eftir-
köstum valda. Guðmundur var
margfróður um menn og málefni,
minnið var trútt, víðlesinn, a.m.k.
í íslenskum bókmenntum, hafði
frábærlega skemmtilega frásagn-
argáfu og góölátlega kímni.
Þau Bryndís eignuðust 2
mannvænleg börn, Grím og Sól-
björtu, sem sjá nú á bak ástkær-
um föður.
Þetta er í örfáum orðum hin
ytri saga, en margt er það sem orð
fá ei tjáð og ekki er hægt að ræða.
Með vanmáttugum orðum þessar-
ar kveðju skal þó reynt að tjá
þakklæti fyrir ótal samverustund-
ir, allt frá því að við bundum vin-
áttu er við háðum unglingar okkar
einkastríð, mitt í báli heimstyrj-
aldar og unnum sigur í það sinn,
gegn þeim sem alla sigrar að lok-
um, og þakkir fyrir samveru-
Legsteinar
Framleiðum ótal
tegundir legsteina.
Allskonar stærðir og
gerðir. Veitum fúslega
upplýsingar og ráðgjöf
um gerð og val
legsteina.
S.HELGASONHF
STEINSMHMA
SKEMMUVEGI 48 SlMI 76677