Morgunblaðið - 26.05.1983, Blaðsíða 37

\
MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 26. MAÍ 1983
37
mundar Guðmundssonar, og konu
hans, Dagbjartar Grímsdóttur, en
ólst upp í Reykjavík, á Kárastígn-
um, er þau fluttu þangað.
Hann lagði stund á iðnnám hér í
bæ. Lauk fyrst prófi í beykiiðn ár-
ið 1919 og svo í húsasmíði 1928.
Skömmu síðar, árið 1930, stofnaði
hann Húsgagnaverzlun Reykja-
víkur með Jóni Magnússyni.
Verzlunin var viðurkennd fyrir
stílhrein, góð og vönduð húsgögn.
Við hjónin eigum reyndar hálfrar
aldar gamalt sófasett þaðan, sem
stendur enn vel fyrir sínu.
Ekki sóttist hann eftir trúnað-
arstörfum. Eigi að síður voru hon-
um falin margvísleg ábyrgðar- og
trúnaðarstörf, vegna eigin mann-
kosta og þekkingar.
Fyrir hönd Sjálfstæðisflokksins
var Guðmundur H. kosinn í bæj-
arstjórn Reykjavíkur árið 1946 og
átti þar sæti allt til ársins 1962.
Þar gegndi hann jafnframt ýms-
um störfum í nefndum og ráðum,
m.a. í bæjarráði Reykjavíkur.
Hann var ávallt góður og gegn
sjálfstæðismaður, sjálfum sér
samkvæmur, og þegar hann hafði
myndað sér skoðun á ákveðnu
máli, eftir vandlega íhugun, var
ekki auðvelt að fá hann til þess að
breyta henni.
Iðnaðarmenn fólu honum einnig
margvísleg trúnaðarstörf. Hann
var t.d. formaður Trésmíðafélags
Reykjavíkur um tíma og formaður
Iðnaðarmannafélagsins í Reykja-
vík frá árinu 1940 til 1964 eða í 24
ár. Hann var einnig í stjórn
Landssambands iðnaðarmanna
allmörg ár. Guðmundur H. var
sæmdur heiðursmerki iðnaðar-
manna úr gulli árið 1962. Ég veit
að honum kom þetta á óvart, en
eigi að síður þótti honum vænt um
að fá æðstu viðurkenningu
iðnaðarmanna fyrir störf sín.
Ég kynntist Guðmundi fyrst
fyrir um 30 árum, í gegnum fé-
lagsskap, sem við vorum í. Þau
kynni hafa svo jafnan verið með
ágætum. Hann hafði mikla
ánægju af laxveiði og stundaði
hana meðan heilsan leyfði. Við
fórum all oft saman í veiðiferðir
áður fyrr. Reyndist hann jafnan
góður og háttvís veiðifélagi, en
það er einmitt í slíkum ferðum,
sem maður kynnist félögum sínum
hvað bezt og þeirra innri maður
kemur í ljós. Bezt naut hann sín í
góðum félagsskap.
Ritfær var hann vel og rökfast-
ur ræðumaður og átti auðvelt með
að tjá sig og leggja fram skoðanir
sínar á auðskilinn hátt. Á stund-
um gat hann verið snöggur upp á
lagið, ef sá gállinn var á honum.
Ókunnugir áttu þá stundum erfitt
með að átta sig á honum, og vissu
ekki hvort þeir áttu að taka tilsvör
hans í gamni eða alvöru.
Þeir, sem þekktu hann vissu
hins vegar að þetta var aðeins á
yfirborðinu. Sjálfur vissi hann og
sagði reyndar við mig að ókunnug-
ir honum, misskildu stundum til-
svör sín. Þótti honum það miður.
Hjálpsamur var hann þeim, sem
til hans ieituðu, ef hann taldi að
hennar þyrfti með. Ekki fór hann
hátt með þá aðstoð.
Hið innra hafði hann viðkvæma
sál og blíða lund. Þegar ég heim-
sótti hann í apríl sl., á afmælis-
degi hans, og við áttum iangt tal
saman, kom vel í ljós hversu hugs-
un hans var enn skýr og minnið
frábært. Hann minntist sérstak-
lega á eitt atvik, sem í mínum
huga var lítið og átti sér stað fyrir
mörgum árum. Hann nefndi það
brosandi og hló jafnvel við um
leið. Ég hafði þá svarað honum
óþarflega snöggt út af litlu sem
engu tilefni. Orðin sjálf áttu eng-
an að særa, heldur mun það hafa
verið hvernig þau voru sögð, að
þau voru rík í huga hans, en ég
gerði mér ekki grein fyrir því þá.
Mér þótti því vænt um, að hann
skyldi minnast á þetta og gat þar
með eytt misskilningi.
Guðmundur H. Guðmundsson
var kvæntur Magdalenu Helgu
Runólfsdóttur. Hann var konu
sinni góður eiginmaður, en því
miður veiktist hún á miðjum aldri
og var rúmliggjandi á heimili
þeirra hjóna í 18 ár. Þetta sýnir
betur en flest annað hve annt hon-
um var um ástvini sína og þá, sem
bágt áttu. Magdalena lézt árið
1965. Þau eignuðust 5 börn, 2 eru
látin. Hörð, son sinn, misstu þau
nokkurra mánaða gamlan, en
dóttir þeirra, Dagbjört banka-
fulltrúi, lézt fyrir nokkrum árum.
Hin eru Guðbjörg Rúna, húsmóð-
ir, Gunnar M. hrl. og óskar fram-
kvæmdastjóri.
Ég og fjölskylda mína votta
börnum hans og fjölskyldum
þeirra okkar innilegustu samúð.
Með Guðmundi er horfinn af
sjónarsviðinu einn af þeim mörgu
dugmiklu mönnum, sem lifðu og
störfuðu á mesta framfaratíma-
bili íslenzku þjóðarinnar og lögðu
fram sinn stóra skerf til þess að
þjóðin kæmist úr því að vera
sæmilega bjargálna til velmegun-
ar.
Hákon Jóhannsson
í starfi mínu hjá Reykjavíkur-
borg kynntist ég ærið mörgum
mönnum, úr ýmsum flokkum og úr
ýmsum stéttum. Eftir því sem
tíminn líður, fækkar þessum
mönnum eins og eðlilegt er. Dauð-
inn heimtar sitt. Fyrir fáum vik-
um hvarf Guðmundur Vigfússon,
sá mikli heiðursmaður, á brott, og
nú er nafni hans Guðmundur
Heigi allur. Þeir nafnarnir kljáð-
ust lengi, en aldrei man ég þó til
þess, að orðaskak þeirra yrði til að
rjúfa vináttu.
Mér er Guðmundur Helgi sér-
lega minnisstæður fyrir frábæra
hreinskilni, sem nú þykir ef til vill
ekki mikil dyggð — á prófkjöra-
tímum.
Guðmundur sat lengi í bæjar-
stjórn, sem nú nefnist borgar-
stjórn, hann sat í borgarráði og
byggingarnefnd. Okkar samskipti
urðu því töluverð. Ekki minnist ég
þess, að ég hafi kynnzt heilsteypt-
ari manni en Guðmundi. Hann var
af þeim gamla skóla, að hann lét
ekki „hræra í sér“. Hann var sá
manndómsmaður, að þar réð
sannfæringin, en ekki stopult
stundarfylgi.
Mér þótti Guðmundur á margan
hátt einhver geðfelldasti minna
yfirmanna, sem ég man eftir,
hreinn og beinn í sinni afstöðu og
sízt af öllu hlaupastrákur ýmissa
tilfallandi áróðursmanna, sem
kröfðust meira en þeir áttu nokk-
urn rétt á.
Þegar ég nú lít um öxl og minn-
ist ýmissa þeirra, sem ég hef
starfað með, verður Guðmundur
Helgi þar ofarlega á blaði vegna
hreinskiptni sinnar og drengskap-
ar.
Þess er ég fullviss, að þegar gert
verður upp á efsta degi, verður
Guðmundi Helga raun lofi betri.
Páll Líndal
Olína H. Sigvalda-
dóttir — Minning
Fædd 21. nóvember 1897
Dáin 23. apríl 1983
Dagur er liðínn dögg skín á völlinn
dottar nú þröstur á laufgrænum kvist.
Sefur hver vindbher sól (iuös við fjöllin
senn hefur allt aö skilnaói kysst.
Dvel hjá oss (.uóssól hverf ei með hraða
himneskt er kveld í þinni dýrð.
Ljósgeislum tendrast lífsvonin glaða
lýs vorri sál er burt þú flýrð.
(■uðfagri Ijómi geislann þinn bjarta
gráta mun jörðin meó társtirna brá.
Seg hverju blómi seg hverju hjarta
sem skín þinn morgun við himinfjöll blá.
Ilníg þú nú Guðssól helgum að beði
harmdögg mun breytast í fegins tár.
Kvöldhryggðin ásthrein til árdags gleði
upprís við dýrðar morguns ár.
(Steingrímur Thorsteinsson.)
Þessar fallegu vísur komu mér í
huga, er ég heyrði lát Ólínu Sig-
valdadóttur. Hún lést 23. apríl
1983, að dvalarheimilinu Horn-
brekku, Ólafsfirði. Ég var svo lán-
samur að fá að kynnast Ólínu, þar
sem ég vann á Hornbrekku um
tíma. Oft var ég búinn að sitja inn
við rúm hennar og við að taka lag-
ið saman. Ekkert fannst henni
yndislegra en söngur, enda hafði
Ólína afskaplega fallega söngrödd
og hafði mikið vit á söng. Væri
Ólína eitthvað döpur, sem kom nú
ekki oft fyrir, var nóg að segja: Nú
skulum við taka lagið. Þá ljómaði
hún öll. Ég fór alltaf ríkari af
fundi hennar en ég kom. Mig lang-
ar að segja litla sögu af Ólínu sem
Ivsir henni best. Herbergisfélagi
Olínu var Kristín Sigurðardóttir
sem bjó að Hóli hér í Olafsfirði.
Kristín var oft illa haldin í öðrum
fætinum vegna meiðsla sem hún
hlaut í sumar er leið. Eitt kvöld er
ég á vakt og heyri ég að eitthvað
óvanalegt er að gerast inni hjá
þeim vinkonum, forvitnin rekur
mig inn til þeirra, og fallegri sjón
hef ég ekki séð. Ólína stendur þá
við rúm Kristínar og er að nudda á
henni fótinn meira af vilja en
mætti, og heyri ég að Ólína segir:
Ég vona svo að þú sofir betur í
nótt, vina mín. Svona var hún í
alla staði, þessi góða kona. Þegar
85 ár eru að baki þá eru kraftarnir
farnir að dvína.
ólína var mjög trúuð kona og
oft fengum við sem unnum í
Hornbrekku yndisleg Guðsorð frá
henni.
Að endingu vill ég þakka Ólínu
fyrir allt sem hún gaf mér.
Stebbi Villi.
Birting afmœlis- og
minningargreina
ATHYGLI skal vakin á því, að afmælis- og minn-
ingargreinar verða að berast blaðinu með góðum
fyrirvara. Þannig verður grein, sem birtast á í mið-
vikudagsblaði, að berast í síðasta lagi fyrir hádegi á
mánudag og hliðstætt með greinar aðra daga. í
minningargreinum skal hinn látni ekki ávarpaður.
Þess skal einnig getið, af marggefnu tilefni, að frum-
ort ljóð um hinn látna eru ekki birt á minningar-
orðasíðum Morgunblaðsins. Handrit þurfa að vera
vélrituð og með góðu línubili.
t
GUDRÚN D. JÓNSDÓTTIR
fré Tröö, Álftanesi,
Y'»tkona á Hrafnistu, Hafnarfiröi,
veröur jarösungin frá Þjóökirkjunni í Hafnarfiröi, föstudaginn 27.
maí kl. 10.30 f.h.
Magnús Sveinsson
og systkinabörn.
Fööursystir okkar,
INGIBJÖRG BR. ÓLAFSDÓTTIR,
verður jarösungin frá Fossvogskirkju, föstudaginn 27. maí kl. 3
síödegis.
Fyrir hönd vandamanna,
Davíö Oddsson,
Ólafur Oddsson.
t
Útför móöur okkar,
ODDNÝJAR ÞÓRU MAGNÚSDÓTTUR,
Hrafnistu, Hafnarfiröi,
fer fram frá Þjóökirkjunni í Hafnarfiröi, föstudaginn 27. maí kl.
13.30.
Börn hinnar létnu.
t
Þökkum innilega auösýnda samúð viö andlát og útför,
GUÐBJARGAR HALLDÓRSDÓTTUR
frá Haungeröi,
Stigahlíð 8.
Systkini hinnar látnu.
t
Innilegar þakkir fyrir auösýnda samúö og vinarhug viö andlát og
jaröarför fööur okkar, afa og langafa,
GUÐMUNDAR NÍELSSONAR,
Blönduhlíö 24.
Guöbjartur Guömundsson, Elísabet Guömundsdóttir,
Jón Guömundur Ólafsson, Steinunn Melsted,
Siguröur Karlsson, Ellen María Ólafsdóttir,
Ólafur Jónsson, Elísabet Unnur Jónsdóttir.
t
Þökkum innilega auösýnda samúö viö andlát og útför unnustu
minnar, dóttur okkar og tengdadóttur,
SIGRÍÐAR STEINUNNAR INGIMUNDARDÓTTUR,
Syöri-Hól.
Auöunn Óskar Jónasson,
Steinunn Hermannsdóttir, Ingimundur Reimarsson,
Guörún Guömundsdóttir, Jónas Pótursson.
t
Sonur minn, bróöir okkar og mágur,
JÓNAS ÞÓRÐUR GUDJÓNSSON,
Mávahlíö 31,
veröur jarösunginn frá Fossvogskirkju, laugardaginn 28. mai kl.
10.30.
Guöjón Þórarinsson,
Haukur Guöjónsson, Áslaug Hulda Magnúsdóttir,
Sigurjón Guöjónsson, Kristgerður Kristinsdóttir.
t
Þökkum auösýnda samúö og vinarhug viö andlát og útför móöur
okkar, tengdamóöur, ömmu og langömmu,
KRISTÍNAR GUÐMUNDSDÓTTUR,
Tvö götu 7 viö Rauöavatn.
Sérstakar þakkir til alls starfsfólks deildar 1A Landakotsspítala
fyrir góöa umönnun í veikindum hennar.
Egill Helgason,
Guöríöur B. Helgadóttir,
Þórólfur Helgason,
Guðmundur Helgason,
Kristín Helgadóttir,
María Helgadóttir,
Stefán Helgason,
Valdís Helgadóttir,
barnabörn og
Ásta Jónsdóttir,
Friörik Brynjólfsson,
Erna Ingólfsdóttir,
Magnús Jónsson,
Siguröur Björnsson,
Nanna Sæmundsdóttir,
Kristján Bernhard,
barnabarnabörn.