Morgunblaðið - 28.05.1983, Blaðsíða 39

MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 28. MAÍ 1983
_______________________. , \__
39
fclk í
fréttum
Vill endurheimta grískar fornleifar
Melina Mercouri, menningarmálaráöherra Grikklands sést hér viröa fyrir sér gríska höggmynd frá
fornöld í British Museum í London í gær. Hún hefur ákaft barizt fyrir því, aö fjöldi af grískum styttum og
höggmyndum frá fornöld, sem nú eru í safninu veröi fluttar aftur heim til Grikklands. Brezki lávaröurinn
Elgin lét flytja þessar fornleifar frá Grikklandi til Bretlands á síöustu öld.
„Glark Gable“
níunda áratug-
arins
+ Tom Selleck heitir leikarinn, sem
bandarískar konur vilja helst viröa
fyrir sér á sjónvarpsskerminum.
Þaö kemur fram í vikuritinu
„People“, sem kannaöi máliö, en í
því er Selleck einnig kallaður Clark
Gable níunda áratugarins.
COSPER
— Það er allt að verða dýrara og dýrara, rúgbrauðið
hefur hækkað um 10 aura.
VERZLUNARSKÓLI ÍSLANDS (gtfg)
Innritun fjf
Innritun-í 3. og 5. bekk Verzlunarskóla islands fyrir skólaár-
iö 1983—84 stendur nú yfir.
Verzlunarskóli islands tekur inn nemendur af öllu landinu
og úr öllum hverfum Reykjavíkur, án tillits til búsetu.
Reynist ekki unnt aö taka inn alla sem sækja um skólavist,
veröur höfö hliðsjón af árangri nemenda á grunnskólaprófi.
Umsóknir skal senda til Verzlunarskóla Islands, Grund-
arstíg 24, 101 Reykjavík. Skrifstofa skólans er opin alla
virka daga kl. 9—15. Umsóknir sem ekki er unnt aö veröa
viö sendast þeim skólum sem nemendur sækja um til vara.
Skrifstofa skólans sendir umsóknareyöublöö sé um þaö
beðið. Sími skrifstofunnar er 13550.
Umsóknarfrestur er til 3. júní og skulu umsóknir þá hafa
borist skrifstofu skólans, ásamt staðfestu afriti prófskír-
teina. Ekki er tekiö viö óstaðfestum Ijósritum.
Inntökuskilyröi í 3ja bekk Verslunardeildar er grunnskóla-
próf.
Inntökuskilyröi í 5. bekk Verslunardeildar er verslunarpróf.
Inntökuskilyrði í Lærdómsdeild þ.e. 5. bekk Hagfræði- og
Máladeildar er verslunarpróf og aðaleinkunnin 6,50.
Verzlunarskóli íslands
C.S. AUTOGUMMI
W
VÉLADEILD SAMBANDSINS
HJÓLBARDAR Höfdabakka 9 Rvík S:83490
SPUNNIÐ UM STALÍN
eftir MATTHÍAS JOHANNESSEN
þeim rökum, sem sönnuðu, að hann væri ekki til...
Mun Stóri bróðir nokkru sinni deyja?
Vitanlega ekki. Hvernig ætti hann að geta dáið? ...
Nei, George Orwell er þeim framandi. Samt eru þeir
nánast eins og skrifaðir út úr verkum hans. Mörkin milli
skáldskapar og veruleika eru afmáð. Og engin veit, hver
er til og hver ekki.
En Stalín brosir ofan af vegg á gamla kommúnista,
sem eru pyntaðir á svo hryllilegan hátt, að þeir óska þess
helzt, að þeir hefðu aldrei verið til. Játa jafnvel á sig
hvaða lygi sem er, til að flokkurinn geti haldið áfram að
vaxa inn í þann veruleika, sem efni standa til. Jafnvel
helsærðir af pyntingum elska þeir Stóra bróður og vinna
sigur á sjálfum sér, særðir á sál og líkama. í biðsölum
dauðans er enginn greinarmunur gerður á hugsun og
verknaði.
Það er öskudagur. Svört bifreið er á leið eftir skógar-
öngstræti utan við Prag. f henni sitja tveir öryggislög-
reglumenn með andlit Innsta hringsins. Þeir eru með
slútandi, barðastóra hatta og í þykkum frökkum með
breiðum beltum. Það er snjóföl yfir öllu. Þetta eru sendi-
boðar Stalíns út í náttúruna.
Þennan vetur, I952, er mikið um að vera í höfuðstöðv-
um alþjóðakommúnismans í Austur-Evrópu. Hreinsanir í
hámarki. Nú á Stalín hægara um vik en þegar hann þurfti
að hóta Krupskayu, að hann skyldi finna „aðra ekkju“
eftir Lenin, ef hún héldi sig ekki á mottunni.
í aftursætinu eru tveir svartir pokar, eins og notaðir
eru í víggirðingar á styrjaldartímum. Engir venjulegir
öskupokar í tilefni dagsins! f þessum pokum er aska níu
forystumanna kommúnista í Tékkóslóvakíu.
Annar öryggislögreglumaðurinn segir: Þeir hefðu frek-
ar átt að senda pokana í víggirðingar á vesturlandamær-
unum.
Þeir hlæja báðir.
Hinn segir: Það væri mátulegt á þá, þessa svikara, að
verða e.k. andlag fyrir byssukúlur auðvaldsins.
Þeir skemmta sér vel yfir þessum orðaskiptum. (Aska,
sagði hann. Ekki einu sinni þekkjanleg aska. Duft. Hún
er ekki til. Hefur aldrei verið til. — 1984.) Þeir stöðva
bílinn og ganga út. Taka sinn pokann hvor, dreifa öskunni
yfir snjóinn. Osku nýbrenndra félaga þeirra; títóista, síon-
ista og óvina ríkisins. Aska, salt eða sandur, hvaða máli
skiptir það? Askan hylur veginn á mokkrum kafla og
treðst svo niður í snjóinn.
Nú verður hálkan minni, segir annar öryggislögreglu-
maðurinn og hlær.
Við vorum ellefu, segir hinn, en verðum aðeins tveir á
bakaleiðinni.
Hann lyftir hattinum. Hann er sveittur. Þetta er tals-
verð raun. Að strá félögum sínum yfir snjófölið. Hann
hneppir frá sér frakkanum. Hann er e.k. einkennisbúning-
ur þcirra félaga. Þeir setjast aftur inn í bílinn og aka af
stað til Prag. En það er ekki rétt hjá þeim, að þeir séu
aðeins tveir í bílnum á bakaleiðinni. Þeir eru þrír, andi
Stalíns er með þeim, hér og hvert sem þeir fara. Komm-
únisti er aldrei einn, hann er alltaf tveir. Trén skjálfa í
nepjunni. Niðurlút. Jafnvel þau. Samt geta þau ekki
framið neinn glæp. Ekki einu sinni hugrenningaglæp.
Hvergi hlýtt viðmót. Nema í ásjónu hans sem hangir uppi
á vegg í aðalstöðvum öryggislögreglunnar í Prag. Nú
situr hann í skrifstofu sinni í Kreml. Stjórnar brúðunum.
Og setur nýjan hildarleik á svið. Læknasamsæri gyðinga.
Enginn er óhultur. Þeir munu bráðna fyrir augliti mínu
eins og vaxbrúður, segir hann ógnandi við Malenkov.
Gulir úlfar fara á kreik í augum hans. Malenkóv skynjar
hættuna. Nú á að leggja til atlögu við óvini fólksins.
Hrcinsa jörðina. Enn einu sinni.
Félagi guð hefur alltaf rétt fyrir sér. Andi ríkisins,
lofsunginn af Hegel, en holdgaður í almáttugri persónu
Stalíns.
FRAMHAI.D