Morgunblaðið - 31.05.1983, Blaðsíða 3
MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 31. MAÍ1983
3
„Mikið er veðrið indælt
núna,“ sagði Viktor Borge,
þegar við tylltum okkur á bekk
fyrir utan Hótel Loftleiöir í
upphafi þessa viðtals. „Þetta
er sko eitthvað annað en þegar
ég kom hingað fyrst.“ Hann
hnerrar. „Æ maður er nú samt
hálf kvefaður. Það er heldur
ekki nema von. Hér er maður
varla kominn í sumarfötin og
út, þegar ský dregur fyrir sólu
og hitinn hrapar niður í
frostmark." Atsjú!!!
„En mér líkar alls ekki illa
við kuldann á veturna. Nei,
nei, því án hans myndi maður
ekki kunna að meta sumarið.
En ég ætla að nota veðurblíö-
una og skoða mig um í þessu
fallega landi.“
Ljóamjnd Mbl./ ÓI.K.M.
þennan eina þátt var ég kosinn
fyndnasti maður ársins. Ég
ílentist heldur betur í þessum
þætti og var ég í 56 vikur. Mér
höfðu opnast leiðir til allra átta.
Ég kom síðan fram á ótal stöð-
um, spilaði. milli sýninga í
stærstu kvikmyndahúsunum,
New York, og svo framvegis.
En þar kom að mér fannst
þetta vera of stuttur tími, sem
ég fékk, 15—20 mínútur, sem var
enginn tími. Mig langaði að setja
upp eigin sýningu og jafnvel
sýna á Broadway. Það urðu
margir til að hrista höfuðið yfir
þessari bjartsýni minni og reyna
að útskýra það fyrir mér, að „one
man show“ gæti alls ekki gengið
á Brodway. Það tókst mér að af-
sanna svo rækilega að nafn mitt
er enn skráð í Heimsmetabók
Guiness fyrir.
Þetta olli tímamótum, og enn
er ég að halda svona sýningar.
Píanistinn í mér stendur samt
sem áður á bak við allan minn
feril og allt, sem ég geri grund-
vallast á tónlist. Mér þykir gam-
an að leika með hljómsveitum og
stjórna þeim og mundi gjarnan
vilja halda tónleika stundum þar
sem tónlistin fengi að vera núm-
er eitt.
Fólk verðugt viðfangseftii
— segir grínistinn Viktor Borge
„Ég er alltaf á ferðalagi. Það
er ekki hægt annað, því ekki
komast allir til mín.“ Hann bros-
ir. „Annars er það nú af ein-
skærri tilviljun, að ég stend í
þessum sporum í dag. Ég ætlaði
alltaf að verða konsertpíanisti,
eins og þú kannski veist, og út á
það gekk öll mín menntun. Mína
fyrstu tónleika hélt ég átta ára
og píanóleik nam ég í fjölda ára,
bæði heima í Danmörku, í Vín og
í Berlín. En þegar grínhæfileikar
mínir komu í ljós, leið ekki á
löngu áður en píanistinn í mér
féll í skuggann fyrir grínistan-
um.
Ég kom nokkrum sinnum
fram í einkasamkvæmum bara
svona upp á grín, átti aldrei að
verða neitt." Hann brosir hugs-
andi. „En áður en ég vissi af var
ég farinn að koma fram opinber-
lega og orðinn þekktur grínisti.
Það var svo í byrjun síðari
heimsstyrjaldar, að ég ákvað að
flýja til Ameríku. Ekki út af
Þjóðverjunum, sem hertóku
Danmörku á þessum tíma heldur
ut af miklu minni hóp, sem voru
dönsku nasistarnir. Þeir fengu
byr undir báða vængi við hertök-
una og ég, sem var á móti nas-
ismanum og hafði gert mikið
grín af þeim opinberlega, beið
ekki eftir því að þeir færu að ná
sér niðri á mér. En við Hitler var
ég ekkert hræddur í sjálfu sér og
hann örugglega ekki við mig, en
það er samt sem áður honum,
sem ég get þakkað fyrir að ég fór
til Ameríku.
Ég get sko sagt þér það að það
var skrýtið að koma þangað.
Þarna stóð ég auralaus og mál-
laus, því ég kunni innan við tíu
orð í ensku, þú veist, yes, no og
þessi algengustu. Og það voru
mikil viðbrigði að geta ekki svo
mikið sem kreist fram smá bros
hjá nokkrum manni. Hvernig
átti líka nokkur maður að vita
hvað ég væri fyndinn, þegar ég
sagði ekki neitt.
Nú, ég sá að það borgaði sig
ekki að flýta sér neitt í þessum
efnum, einhver gæti auðveldlega
stolið hugmyndum mínum og
komið þeim á framfæri sem sín-
um eigin.
Ég beið því átekta eftir góðu
tækifæri, og það kom fyrr en
varði.
Bing Crosby, þú þekkir hann,
er það ekki, stjórnaði á þessum
árum geysivinsælum útvarps-
þætti, og mér bauðst að koma
þar fram sem gestur í nokkrar
mínútur. Ég lét þýða nokkur af
mínum bestu atriðum yfir á
ensku, og lét slag standa." Hann
hlær. „Mér leið vægast sagt hálf
bjánalega, þegar ég byrjaði að
lesa upp af blaðinu, sem ég hafði
fyrir framan mig og skildi ekki
einu sinni hvað stóð á. En það
kom ekki að sök því fólkið ætlaði
alveg af göflum að ganga af
hlátri..
Þarna sat ég og blaðraði í
næstum hálfa klukkustund. Bing
greyið gat vart í fæturna staðið
af hlátri og það kom svo í ljos að
svo hafði verið um fleiri. Þrjátíu
milljónir manns höfðu hlustað á
þáttinn. Útvarpsgagnrýnendur
áttu ekki orð og eftir aðeins
En það er svona, þegar maður
byrjar á einhverju, það er ekki
svo auðvelt að hætta. Grín er al-
þjóðlegt og ég hef aldrei fengið
leið á því að fá fólk til að hlæja.
Þó maður sé alltaf að endur-
taka eitthvað er ekki þar með
sagt að það verði vélrænt. Nei,
þá gæti maður alveg eins hætt
strax. Maður verður að endur-
nýja sig, hlaða batteríið. Þetta
er eins og að byggja múrsteins-
hús, þó steinarnir séu eins, þá
ertu aldrei með sama steininn í
höndunum og sífellt verða til
nýjar og nýjar byggingar, ekki
satt?“
Þessu hefðum við getað velt
fyrir okkur lengi, en það var
kominn tími til fyrir Borge að
fara að huga að sýningu kvölds-
ins og við stóðum upp.
„Hvað skrifar þú svo aðallega
um í Morgunblaðið," spurði
Borge mig. Hvernig átti að segja
innlendar fréttir á dönsku, var
mér iífsins ómögulegt að muna í
augnablikinu svo ég sagðist
skrifa um fólk. „Jæja,“ sagði
Borge og brosti nú út að eyrum.
„Það er verðugt viðfangsefni
skal ég segja þér.“ me
Síðustu embættisverk
Ragnars Arnalds:
Launahækk-
un hjá Sin-
fóníuhljóm-
sveitinni
EITT af síðustu embættisverkum
fráfarandi fjármálaráðherra, Ragnars
Arnalds, var að hækka laun starfs-
manna Sinfóníuhljómsveitar íslands
um einn launaflokk til handa hverj-
um. Þá ákvað hann aukafjárveitingu*.
500 þúsund krónur, til íslenzku
hljómsveitarinnar.
Höskuldur Jónsson ráðuneytis-
stjóri, sagði í viðtali við Mbl. í
gærkvöldi, að samkvæmt upplýs-
ingum sem hann hefði fengið hjá
launadeild fjármálaráðuneytisins í
gær væru launahækkanirnar til
starfsmanna Sinfóníunnar til sam-
ræmis við launahækkanir sem
Bandalag háskólamanna hefði
fengið með sérsamningum. Að-
spurður sagði Höskuldur að fráfar-
andi fjármálaráherra hefði einnig
gengið frá nokkrum öðrum málum
samkvæmt skrá sem samin hefði
verið í aprílmánuði eða byrjun
maímánaðar.
Knattspyrnuleikirnir
sem sýndir voru beint:
Voru teknir
í gegnum litlu
jaröstöðina
Knattspyrnuleikirnir þrír sem
sjónvarpið sýndi á dögunum í beinni
útsendingu voru sendir um lítinn
gerfihnött í kerfí því sem Póstur og
sími er aðili að og við leikjunum var
tekið af litlu jarðstöðinni sem Póstur
og sími notar til sendinga fyrir Varn-
arliðið, samkvæmt upplýsingum sem
Mbl. fékk hjá Jóni Þóroddi Jónssyni,
deildarverkfræðingi hjá Pósti og
síma.
Orsök þessa var sú að á gervi-
hnetti þeim sem Skyggnir tekur að
jafnaði við sendingum frá, var
mikið álag og nánast ógerlegt að fá
leikina hingað þá leiðina. Því var
gripið til þess ráðs að taka leikina
í gegnum minna kerfið, sem Varn-
arliðið hefur afnot af.
BEINT FLUG í SÓLINA OG SJÓINN
Brottfarir í sumar ’83
1. júní (uppselt)
22. júní.
13. júlí.
3. & 24. ágúst.
14. september.
5. október.
jiCJj'J iiiJijyJ woRSfKA msTíKMM JWir/
RÓM: ALLA FÖSTU- LONDON: VIKUFERIR ALLA ÞRIDJU- KORSÍKA: ALLA LAUGARDAGA ÞFTIO JUD^/FÖSTLID^HELGARFERO SIKILEY: ALLA ÞRIOJUDAGA
DAGA ______ _ IR ALLA FÖSTUD.
NICE CANNES ARMADITACCIfl LUXEMBORQ MAROKKO
NICE / CANNES: FRANSKA RIVIERAN: ALLA ARMA Dl TAGGIA: ÍTALSKA BLÓMASTRÖNDIN: FLUG OG BÍL
LAUGARDAGGA ALLA LAUGARDAGA
MAROKKÓ: ALLA LAUGARDAGA
AÐALSTRÆTI9
C
Lfi
ii MITCTÚÐIN s 28133