Morgunblaðið - 31.05.1983, Blaðsíða 30

38
MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 31. MAÍ 1983
Fósturmóöir mín, + SVAVA HELGADÓTTIR,
Neshaga 13,
andaöist 28. maí. Svava Jóhannsdóttir.
+
Móðir okkar,
GUÐNÝ SÆMUNDSDÓTTIR,
Hæðargarði 4, Reykjavík,
lést í Landspítalanum að morgni 29. þ.m.
Fyrir hönd vandamanna,
Haukur Haraldsson,
Hrafn Haraldason,
Örn Haraldsson.
JÓNÍNA SIGMUNDSDÓTTIR,
fré Brúsholti,
andaöist í sjúkrahúsinu á Akranesi föstudaginn 27. maí.
Fyrir hönd aöstandenda.
Gísli Sumarliöason.
Faðir okkar,
GUÐMUNDUR GÍSLASON,
frá Grund, Stykkishólmi,
lést í Hrafnistu í Reykjavík laugardaginn 28. maí.
Börn hins látna.
+
Maöurinn minn og faöir okkar,
KRISTINN BERGÞÓRSSON,
Bjarmalandi 1,
lést 29. maí.
Aðalbjörg Ásgeirsdóttir,
Sybil Gráta Kristinsdóttir, Asgeir Bolli Kristinsson.
t
Faöir okkar,
HANNES HREINSSON,
fiskimatsmaður,
andaöist í Sjúkrahúsi Vestmannaeyja, laugardaginn 28. mai.
Magnea H. Waage,
Jóna Hannesdóttir,
Ásta Hannesdóttir,
Hrönn Hannesdóttir.
+
Eiginmaöur minn,
GUÐMUNDUR ÞÓRARINN ÖGMUNDSSON,
Tjarnargötu 43, Reykjavík,
lést í Borgarspítalanum 28. maí.
Fyrir hönd fjölskyldunnar,
Amanda Ingibjörg Baldvinsdóttir.
+
Eiginmaöur minn, faöir okkar, tengdafaöir, afi og langafi,
SIGURBJÖRN HALLDÓRSSON,
Kársnesbraut 127,
lést í Landspítalanum 30. maí.
Guölaug Sæmundsdóttir,
Oddný Erla Sadowínski, Valdimar Sadowinski,
Rut Ollý Sigurbjörnsdóttir, Eiríkur Jónsson,
Sólveig Jónsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
+
HARALD ST. BJÖRNSSON,
framkvæmdastjóri,
Karfavogi 23, Reykjavík,
andaöist 23. maí 1983.
Jaröarförin hefur fariö fram í kyrrþey aö ósk hins látna.
Fjóla Þorsteinsdóttir,
Gísli B. Björnsson, Lena M. Rist,
Martha Clara Björnsson, Pétur N. Ólason,
Ásta Kristín Haraldsdóttir, Sverrir Guðmundsson,
og barnabörn.
Sigurey
dóttir -
Fædd 24. nóvember 1901
Dáin 13. maí 1983
Ég vil með nokkrum orðum
minnast Sigureyjar Júlíusdóttur,
sem nú er horfin yfir móðuna
miklu. En minningin lifir með
okkur, um góða og dugmikla konu.
Hún kom að Drangsnesi öllum
ókunn og réðst sem matselja við
einn af bátunum sem sóttu þaðan
sjó, en á þeim árum veiddist fiskur
og síld á litlum bátum á Húnaflóa.
Þar var oft mikil vinna og var Sig-
urey sú kona sem hvað lengst og
mest vann við fiskvinnslu meðan
kraftar hennar leyfðu, og kunni
hún aldrei að hlífa sér.
Kynni okkar Sigureyjar urðu
meiri þegar hún gekk í Kvenfél.
Snót. Kom þá fljótt í ljós hve vel
hún skildi störf okkar og kusum
við hana strax ritara og það starf
leysti hún af hendi með prýði.
Hún var vel hagmælt, vel lesin og
Júlíus-
- Kveðja
fróð og gamansöm í viðræðum,
kunni vel að gefa orðum sínum
gildi, í gamni og alvöru. Sigurey
giftist eftirlifandi manni sínum,
Sóphusi Magnússyni, 3. janúar
1928. Þau eignuðust 4 dætur. Þær
heita Matthildur Júliana, Ósk, Jó-
hanna Ásdís og Laufey Erla. Allar
nutu þær góðs og ástríks uppeldis,
á heimili þeirra, þaðan sem víð-
sýnt var og fagurt að líta út yfir
Steingrímsfjörðinn.
Sigurey var ávallt boðin og búin
að hygla þeim sem minna máttu
sín og stóð heimili hennar þeim,
sem og öðrum, ávallt opið.
Minnist og einkum gamalla
hjóna vangefinna, sem bjuggu í
nágrenninu, hversu Sigurey var
einstaklega lagin að milda erfitt
skap þeirra og gera þeim lífið
bærilegra.
Síðustu árin voru Sigurey erfið
vegna heilsu hennar, en hún naut
Minning:
Sœmundur Einar
Þórarinsson
Fæddur 11. janúar 1971
Dáinn 21. maí 1983
Um sólríkan sumardag var
Sæmi kvaddur í burt frá ástvinum
sínum, svo sviplega og óvænt.
Þessi drengur færði birtu og yl
með sér hvar sem hann fór. Hann
geislaði af lífsorku og svo mikilli
eftirvæntingu og ákafa í hverju og
einu sem hann tók sér fyrir hend-
ur. Lífið var fyrir honum eitt alls-
herjar ævintýri og hann var með
hugann opinn fyrir öllu því sem
gerðist í kringum hann. Sérstak-
lega þótti honum þó gaman að
rannsaka eðli hlutanna og gera
efnafræðitilraunir og það var
ósjaldan sem lagðar voru fyrir
mann allskonar gátur sem lutu að
þessu meðfædda áhugamáli hans.
Svo gáfaður var hann að ég hugs-
aði oft með mér að það hlyti að
verða eitthvað úr þessum dreng. í
vinahópnum var hann forsprakk-
inn og það var ekkert vandamál
+
Móöir mín, tengdamóöir og amma,
MARTA TEITSDÓTTIR,
andaöist í sjúkrahúsinu í Keflavík 29. maí.
Teitur Ó. Albertsson, Þorbjörg Hermannsdóttir,
og barnabörn.
+
Faðir minn, tengdafaöir og afi,
MAREL ÞORSTEINSSON,
Mánagötu 6, Reykjavík
veröur jarösunginn miövikudaginn 1. júní kl. 15.00 frá Fossvogs-
kirkju.
Þeim sem vilja minnast hins látna er bent á líknarfélög.
Þorsteinn Marelsson, Hólmfriöur Geirdal,
Margrét Guörún Þorsteinsdóttir,
Árni Freyr Þorsteinsson,
Marel Þorsteinsson.
Eiginmaöur minn og faðir
ÁRNI PÁLSSON,
trésmiöameistari,
Fornhaga 17,
veröur jarösunginn frá Fríkirkjunnl í Reykjavík miövikudaginn 1.
júní kl. 13.30.
Þeim sem vildu minnast hins látna er bent á líknarstofnanir.
Hólmfríöur Guöjónsdóttir,
Vilborg Árnadóttir,
Guörún Árnadóttir,
Edda Árnadóttir.
Þórdís Ólafsdóttir.
Móöir okkar,
ÁSTRÍÐUR PÁLSDÓTTIR,
frá Þverá í Miðfiröi,
Skipasundi 48,
lést í Borgarspítalanum, miðvikudaginn 25. þ.m. Jarösett veröur
frá Fossvogskirkju, fimmtudaginn 2. júní. kl. 3.
Jóhanna Jakobsdóttir,
Sigríöur Jakobsdóttir,
Sigurborg Jakobsdóttir.
umönnunar og ástríkis dætra
sinna og tengdasona til hinstu
stundar.
Ég bið að guð styrki eftirlifandi
mann hennar og alla ástvini. Ég
þakka samfylgdina.
„Far þú í friði guðs um geim“.
Magndís A. Aradóttir
sem Sæmi komst ekki til botns í
og í leik var hann óþreytandi.
Er ég kvaddi hann við hafnar-
bakkann, sem mig óraði ekki fyrir
að væri í hinsta sinn, brosti hann
sínu blíðasta brosi og iðaði allur
af eftirvæntingu, þessari eftir-
væntingu og spenningi sem var
svo einkennandi fyrir hann, cg
ekki annað hægt en að smitast af.
— Þannig var Sæmi og þá minn-
ingu munum við geyma í huga
okkar af þessu sannkallaða sól-
skinsbarni. Guð blessi hann og
varðveiti.
Hér við skiljum.st
og hittast munuiti
á feginsdfgi fira.
Drottinn minn
gefið dauðum ró
hinum líkn er lifa.
(Úr sólarljóðum.)
Að lokum vil ég votta Sollu,
Helga, Brynju og Bjarka, ættingj-
um og vinum innilegustu samúð-
arkveðjur.
Svanhvít Sigurgeirsdóttir.
Kveðja frá kennara og
bekkjarfélögum
Um suroardagt blómið í sakleysi hló,
en sólin hvarf, og élið til foldar það sló.
(M. Joch.)
Til eru þær stundir er engin orð
fá lýst tilfinningum okkar og
viðbrögðum. Þannig varð mér við
þegar ég frétti andlát Sæmundar.
Fáum dögum áður höfðu hann
og bekkjarfélagar hans gengið
glaðir og frelsinu fegnir út úr síð-
asta prófinu. Síst hefði nokkrum
dottið í hug að æviskeið eins þess-
ara barna væri á enda runnið.
Það er sárt að sjá á bak þrótt-
miklum unglingi, sárt að vita allar
þær vonir sem við hann hafa verið
bundnar, bresta á einu andartaki.
Þótt 12 ár séu ekki langur aldur
skilja þau eftir sig sína sögu og
sínar minningar.
Við vottum foreldrum, systur og
öðrum ástvinum Sæmundar
dýpstu samúð okkar og biðjum að
þeim veitist styrkur á þessum
raunastundum.