Morgunblaðið - 21.07.1983, Blaðsíða 44

44
MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 21. JÚLÍ 1983
^Fyrirc?efc5u . Ép hcf ekki hie^i^
sjonO- ciátfc 'i marga mánubt •"
Með
morgunkaffinu
Ég hélt að við hefdtim komiö
okkur saman um að það skyldu
líða svo sem tvö ár milli barnanna
okkar?
HÖGNI HREKKVÍSI
„ pAf> eR. ÖHJÁKt/ÆMILEtSr AE> ElTV 0<3 EITT
hUNpSHAK VEie.Pl EFTlK ■"
Hvað hefur NATO
að gera við árásar-
stöðvar á íslandi?
Jón Kristinn Snæhólm skrifar:
„Velvakandi góður.
Mig rak í rogastans, þegar ég
las greinina um árásir Rauðu
stjörnunnar á Geir Hallgrímsson,
formann Sjálfstæðisflokksins. Þar
segir m.a., að Sovétríkin hafi aldr-
ei hrætt neinn. Þetta er alveg
ótrúlegt. Og hvað þessi G. Ivanov í
Krasnaja Zvezda heldur að við ís-
lendingar séum skyni skroppnir
gagnvart sovéskum áróðri.
Ivanov segir, að það sé andstætt
sovéskri utanríkisstefnu að hræða
neinn. Heyr á endemi! Hvað var
þá rússneski herinn að gera á
landamærum Sovétríkjanna og
Póllands um árið? Hvað annað en
að hræða líftóruna úr Pólverjum,
sem höfðu þá verið svolítið óstýri-
látir heima fyrir? Allavega að
þeirra mati, þ.e. Rússa. Og hvað
var þá rússneski kafbáturinn að
gera í sænska skerjagarðinum
1981, útbúinn bestu njósna- og
siglingatækjum sem völ er á? Þá
kom sú lélegasta afsökun sem ég
hef heyrt frá Pravda, að kafbátur-
inn hefði villst þarna inn sökum
bilunar í siglingatækjum. Sann-
leikurinn er hins vegar sá, að bát-
urinn var við njósnir og það vita
flestir — og Svíar best.
Svo má heldur ekki gleyma
þessum árlegu hersýningum á
Rauða torginu, þar sem Sovét-
menn sýna herstyrk sinn til að
hræða Vesturlönd og minna þau á
að hann sé til, þessi her sem réðst
inn í Ungverjaland og síðan
Tékkóslóvakíu og loks Afganistan,
við lítinn orðstír. Þarna sést, hve
utanríkisstefna Sovétríkjanna er
ómarktæk og fölsk.
Einnig segir þessi G. Ivanov, að
Geir Hallgrímsson hafi látið í ljós
óánægju sína varðandi skrif sov-
éska blaðsins til þess að skapa
hagstsæðan áróðursgrunn fyrir
fyrirhugaða heimsókn George
Bush, varaforseta Bandaríkjanna.
Þetta er alrangt. Sannleikurinn er
sá, að Geir Hallgrímsson var sá
eini, sem hafði manndóm í sér til
að mótmæla beinni hótun komm-
anna í Kreml um að kasta kjarn-
orkusprengjum á Norðurlöndin
þrjú, Island, Noreg og Danmörku,
ef út í þá sálma væri farið.
Mikið hlýtur þessi G. Ivanov að
eiga bágt, að halda að ráðamenn í
Washington ætli að breyta ís-
landi, Noregi og Danmörku í eina
árásarstöð. Hvað hefur Nató að
gera við árásarstöðvar á íslandi,
þegar mestallur herafli Atlants-
hafsbandalagsins er á meginlandi
Evrópu?
Varla heldur G. Ivanov, að
flugstöðin á Keflavíkurflugvelli
geti rúmað heilan innrásarher?
Hann nefnir stökkpalla fyrir inn-
rásarher, þegar hans eigin ríkis-
stjórn sendir kjarnorkukafbáta
hingað og þangað um Atlantshafið
til að njósna og vera í skotstöðu
með kjarnorkuflaugar á Vestur-
Evrópu og fleiri lönd.
G. Ivanov segir enn fremur, að
staðreyndir verði ekki hraktar.
Hann segir, að stækkun eldsneyt-
istanka sanni, að það eigi að gera
ísland, Noreg og Danmörku að
árásarstökkpöllum Nató gegn
Sovétríkjunum — löndum hins
sósíalíska samfélags. Þarna er
greyið að hrekja staðreyndir, því
að flugumferð sovéskra njósna-
véla kringum ísland hefur aukist
um helming nokkur síðastliðin ár,
þannig að Nató verður að bæta við
flugflota sinn hérna — og í bráð er
áætlað að F-15 Eagle-orustuþotur
leysi gömlu F-4 Phantom-vélarnar
af hólmi. Skýrir þetta verulega
hvers vegna stækkunin á sér stað.
í lokin vil ég benda G. Ivanov á,
að það gæti verið hollt fyrir hann
að lesa annað en Þjóðviljann — og
næst þegar hann fer heim til
Rússlands, ætti hann jafnvel að
benda Andropov og kumpánum
hans í Kreml á það líka, þ.e.a.s. ef
þeir þá mega vera að því vegna
bréfaskrifta til áhyggjufullra
sveitastelpna í Bandaríkjunum.
Virðingarfyllst.“
„Og hvað var þá rússneski kafbát-
urinn að gera í sænska skerja-
garðinum 1981, útbúinn bestu
njósna- og siglingatækjum sem
völ er á?“
Þessir hringdu . . .
RÚVAK — Ríkisut-
varpið á Akureyri
Heiða hringdi og hafði eftirfar-
andi að segja: — Eg hringi vegna
þess hvernig Ríkisútvarpið á Ak-
ureyri er iðulega kynnt. Mér
finnst það alveg hræðilega asna-
legt að tala sífellt um RUVAK og
skil ekki, hvers vegna ekki er hægt
að tala um Ríkisútvarpið á Akur-
eyri, eða Útvarp Akureyri. Að vísu
er stundum talað um Ríkisútvarp-
ið á Akureyri, en oftar RÚVAK.
Ég er viss um, að það þætti heldur
undarlegt að heyra þulinn í
Reykjavík kynna ÚVR, eða RÚVR,
í stað Útvarp Reykjavík. Ég hef
alltaf haldið, að skammstafanir
væru til að stytta ritmál, en ekki
talmál. Aftur á móti er Útvarp
Akureyri oft með skemmtilegt og
áhugavert efni.
Oft má af máli
þekkja
G.E. hringdi og hafði eftirfar-
andi að segja: — Ég er nú orðin
fullorðin, en ennþá er mér minn-
isstætt ákveðið vers úr Passíu-
sálmunum, sem ég lærði barn að
aldri. Og það kemur oft og einatt
upp í huga minn, þegar ég heyri
stjórnmálamennina okkar tala:
Oft má af máli þekkja
manninn, hver helst hann er.
Sig mun fyrst sjálfan blekkja,
sá með lastmælgi fer.
Góður af geði hreinu
góðorður reynist víst;
fullur af illu einu
illyrðin sparir síst.
— Þetta ættu stjórnmálamenn-
irnir að hugleiða og taka til
greina, í stað þess að stunda
hnútukast og bræðravíg og ala á
óvild.