Morgunblaðið - 11.12.1983, Blaðsíða 39

MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 11. DESEMBER 1983
39
Guðrún Eyjólfs-
dóttir - Minning
Fædd 3. júní 1909
Dáin 2. desember 1983
Mánudaginn 12. desember kl.
13.30 verður Guðrún Eyjólfsdóttir
frá Akrakoti jarðsungin frá
Fossvogskirkju. Við, sem kynnt-
umst henni best er hún bjó hér í
Bessastaðahreppi, kenndum hana
ætíð við Akrakot.
Guðrún var fædd á Ölvaldsstöð-
um í Borgarhreppi, Mýrasýslu.
Hún var dóttir hjónanna Guðríðar
Þórarinsdóttur og Eyjólfs Jóns-
sonar bónda. Hún ólst upp í
foreldrahúsum ásamt þremur
systkinum. Leið hennar lá síðan
til Reykjavíkur. Þar kynntist hún
eiginmanni sínum, ólafi Jónssyni
vélstjóra. Þau gengu í hjónaband
4. ágúst 1931. ólafur lærði vél-
stjórn í Noregi og var til margra
ára vélstjóri til sjós. Hann var
m.a. vélstjóri á fyrsta togaranum
er keyptur var til íslands, árið
1904, b.v. Coot.
ólafur hætti sjómennsku og
keypti jörðina Keldur í Mos-
fellssveit. Á Keldum höfðu hjónin
mikil umsvif. Jörðin var stór og
margt þurfti að rækta upp og
endurbæta.
Hjónin seldu síðar ríkinu jörð-
ina og árið 1941 keyptu þau Akra-
kot á Álftanesi og hófu búskap
þar. í Akrakoti bjuggu hjónin án
þess að þurfa aðkeyptan vinnu-
kraft, enda búskapurinn miklu
smærri í sniðum en á Keldum.
Fljótlega tókust náin kynni við
næstu nágranna, fjölskyldurnar á
Breiðabólstöðum. ólafur og Guð-
rún voru mjög félagslynd og tóku
þátt í öllu félagslífi á Álftanesi.
Leiðir okkar Guðrúnar lágu
mikið saman, bæði innan kvenfé-
lagsins og í kirkjukór Bessastaða-
sóknar. Guðrún starfaði af lífi og
sál að öllu sem hún tók sér fyrir
hendur. Frá þessum árum eru
margar ljúfar minningar er tengj-
ast samstarfi við Guðrúnu. Minn-
isstæðust er hún mér fyrir glað-
lyndi sitt og ósérhlífni í félags-
störfum. Þannig munum við allar,
er með henni áttum leið, ætið
minnast hennar. Guðrún ávann
sér traust og vináttu allra er
kynntust henni.
Árið 1950 lést Ólafur, 73 ára að
aldri. Þó rnikill aldursmunur væri
á hjónunum ríkti gagnkvæm ást,
virðing og samheldni í sambúð
þeirra. Börnin og heimilið sátu í
fyrirrúmi og nýtni og reglusemi
voru þar til fyrirmyndar.
Foreldrar Guðrúnar. Guðríður
og Eyjólfur, fluttu á Álftanes og
keyptu jörðina Deild, ekki löngu
eftir að ólafur og Guðrún fluttust
þangað. í Deild ríktu ráðdeild og
reglusemi og mátti af því ráða, að
Guðrún hafði fengið gott vega-
nesti í vöggugjöf.
ólafur og Guðrún eignuðust
þrjú börn. Dótturina Sóleyju
misstu þau ársgamla. Hún var elst
barna þeirra. Næstur er Gunnar,
járnsmiður, kvæntur Randy
Arngríms. Þau eru búsett í
Reykjavík og eiga 5 börn, þá
Þorbjörg búsett í Hafnarfirði, gift
Tryggva Jónssyni, rafvirkjameist-
ara. Þau eiga tvö börn. Barna-
barnabörn Guðrúnar eru 8.
Ekkja varð Guðrún aðeins 41
árs að aldri. Hún bjó 7 ár eftir lát
eiginmanns í Akrakoti. Þá reyndi
á dugnað hennar og hagsýni. Hún
seldi síðan jörð sína og keypti sér
íbúð við Suðurgötu 55 í Hafnar-
firði.
Þó Guðrún flytti búferlum af
Álftanesi, slitnuðu ekki vináttu-
böndin né tryggð hennar við kven-
félagið. Hún var því kjörin heið-
ursfélagi þess.
Eftir að Guðrún.kom til Hafn-
arfjarðar réð hún sig til starfa á
Elli- og Hjúkrunarheimilið Sól-
vang. Þar vann hún í yfir 20 ár.
Þegar hún hætti störfum um
sjötugt, naut hún þess að ráða ferð
sinni, lifa og gera það sem hugur
hennar girntist. Hún hafði mikið
yndi af ferðalögum og ferðaðist
mikið bæði innan lands og utan í
leyfum sínum. Hún fór m.a. þrisv-
ar til Kanada. Það var skemmti-
legt að hlusta á Guðrúnu segja
ferðasögur sínar. Hún var gædd
góðri frásagnargáfu, ásamt sinni
góðlátlegu kímni.
Áhugamál Guðrúnar voru
margvísleg, Tíminn leið fljótt og
alltaf hafði hún nóg að gera. Hún
fékkst mikið við hannyrðir, lestur
góðra bóka og sótti leikhús. Garð-
urinn hennar veitti henni margar
unaðsstundir.
Tvívegis fékk hún hjartaáfall
síðustu ár ævinnar, en náði sér
fljótt og þakkaði það læknavísind-
unum. „Ef að ég tek hjartatöflurn-
ar mínar er allt í lagi með mig,“
sagði hún, er spurt var um heilsu-
far hennar.
Krabbamein varð henni að ald-
urtila. Engan óraði fyrir því að
dagar hennar væru taldir er hún
fór í sjúkrahús fyrir skömmu.
Ekki var á henni að sjá eða heyra
að um alvarleg veikindi væri að
ræða.
Guðrún lést sátt við alla. Ævi-
starfi sínu lauk hún með sóma.
Börnum, tengdabörnum, barna-
börnum og öðrum ættingjum eru
sendar innilegar samúðarkveðjur.
Far þú í friði, friður Guðs þig
blessi. Hafðu þökk fyrir allt og
allt.
Margrét Sveinsdóttir
Minning:
Þorvaldur Sigurðs-
son kennari
ddur fjölhæfum gáfum og hafði
allt námsefni vel á valdi sínu.
Ekki var það síður mikilvægt að
öll framkoma hans gagnvart nem-
endum einkenndist af hlýju í
þeirra garð og hann var alltaf
reiðubúinn að rétta þeim hjálp-
arhönd. í bekkjum Þorvalds ríkti
góður andi.
Fæddur 22. júlí 1898
Dáinn 4. desember 1983
Þorvaldur Sigurðsson var
Norð-Mýlingur. Foreldrar hans,
Sigurbjörg Sigurðardóttir og Sig-
urður Einarsson, bjuggu að Rauð-
holti í Hjaltastaðaþinghá.
Snemma mun hugur Þorvalds
hafa hneigst til að afla sér mennt-
unar. Hann stundaði nám í Al-
þýðuskólanum á Eiðum 1919—21
og Kennaraskóla íslands 1923—25.
Haustið eftir að hann lauk
kennaraprófi gerðist hann skóla-
stjóri unglingaskólans í Neskaup-
stað. Þorvaldur var þar í fjögur ár.
Árið 1929 varð hann skólastjóri.
barnaskólans á Eyrarbakka. Þá
um haustið kvæntist hann Ingi-
björgu Einarsdóttur. Foreldrar
hans voru Einar Þórðarson, prest-
ur, að Hofteigi í Jökuldal og kona
hans, Ingunn Loftsdóttir.
Árið 1938 fluttist fjölskyldan til
Reykjavíkur og var Þorvaldur
kennari við Miðbæjarskólann til
1969 er hann lét af störfum.
Þorvaldur var félagslyndur og
tók mikinn þátt í margs konar fé-
lagsstörfum ekki síst meðan hann
starfaði úti á landi. Hann var í
Verkalýðsfélagi Neskaupstaðar og
formaður þess um skeið. Formað-
ur verkamannafélagsins Bárunnar
á Eyrarbakka var hann í fjögur
ár. Þátttaka Þorvalds i félögum
verkafólks sýnir einlægan vilja
hans til að rétta þeim hjálparhönd
sem minna náttu sín í þjóðfélag-
inu. í stjórnum Kennarafélags
Árnessýslu og Kennarafélags
Miðbæjarskólans var hann um
skeið.
Þegar kennslueftirlit í barna-
skólum var tekið upp um 1930 var
Þorvaldi falið það í nokkrum hluta
Árnessýslu, gegndi hann því uns
það var lagt niður.
Þegar Þorvaldur hóf kennslu í
Miðbæjarskólanum átti hann
langan kennsluferil að baki og var
strax ljóst að þar var ekki viðvan-
ingur á ferð. Þorvaldur var góður
og farsæll kennari. Hann var gæ-
Mörg hugðarefni átti Þorvaldur
auk kennslunnar. Hann unni ljóð-
um og kunni fjölda vísna og
kvæða, sjálfur var hann vel hag-
mæltur. Áhugamaður var hann
um skák og var vel að sér í þeirri
íþrótt. Samkennarar hans og fleiri
áttu með honum margar ánægju-
stundir við skákborðið.
Ekki var Þorvaldur einn á lífs-
leiðinni, við hlið hans stóð Ingi-
björg kona hans sem lagði sig
fram um að skapa manni sínum og
dætrum friðsælt og gott heimili,
þangað var ávallt ánægjulegt að
koma.
Dætur þeirra hjóna eru þrjár:
Marta Kolbrún, Edda Sigurbjörg
og Ingunn. Þær hafa allar stofnað
sín heimili. Barnabörnin eru sex.
Síðustu árin átti Þorvaldur við
vanheilsu að stríða. Þrátt fyrir að
líkamskraftarnir biluðu hélt hann
andlegum kröftum til hinstu
stundar og naut þess að blanda
geði við þá sem litu inn til hans.
Við sem störfuðum með Þor-
valdi í Miðbæjarskólanum þökk-
um honum vináttu hans og langa
og góða samfylgd. Hann var sér-
stakur drengskaparmaður sem
öllum vildi gott gera, samfylgd
slíkra manna er aldrei ofmetin.
Við hjónin þökkum Ingihjörgu
og Þorvaldi trygga og hlýja vin-
áttu um langt árabil og óskum
Ingibjörgu, dætrunum og fjöl-
skyldum þeirra alls góðs.
Pálmi Jósefsson
t
Eiginmaöur minn,
BJÖRN BENEDIKTSSON,
fyrrverandi yfirpóstafgreiöslumaöur,
Grandavegi 4,
veröur jarösunginn frá Fríkirkjunni þriöjudaginn 13. desember kl.
10.30.
Guörún Þorvaldsdóttir.
t
Útför móöur okkar og tengdamóöur,
GUÐRÚNAR EYJÓLFSDÓTTUR,
Suöurgötu 55,
Hafnarfíröi,
fer fram frá Fossvogskirkju mánudaginn 12. desember kl. 13.30.
Þorbjörg Ólafsdóttir, Tryggvi Þór Jónsson,
Gunnar Ólafsson, Randí Arngríms.
t
Innilegustu þakkir fyrir auösýnda samúö og vinarhug viö andlát og
útför
GUDJÓNS GUÐMUNDSSONAR,
verslunarstjóra,
Miklubraut 1«.
Pauline Karlsdóttir
og aörir vandamenn.
t
Innilegustu þakkir fyrlr samúö og hlýhug viö fráfall og útför móöur
okkar, tengdamóöur og ömmu,
FRIÐBORGAR GUDJÓNSDÓTTUR.
Ingibjörg Hauksdóttir, Hannes Pétursson,
Svandís Hauksdóttir, Nikulás Magnússon,
Haukur Hannesson, Friörik Nikulásson,
Dröfn Nikulásdóttir.
t
innilegar þakkir færum vlö öllum sem sýndu okkur samúö og
vinarhug viö útför eiginmanns míns, föður okkar, tengdafööur og
afa,
MATTHÍASAR HELGASONAR,
Grýtubakka 32.
Hjartanlegar þakkir til allra sem leituöu hans þann 28. nóvember
sl.
Fyrir hönd aöstandenda,
Cecilía Heinesen.
t
Þökkum auösýnda samúö og vinarhug vegna andláts fööur okkar,
tengdafööur, afa og langafa,
KRISTMANNS GUDMUNDSSONAR,
rithöfundar.
Randís Sellevold, Warren Sellevold,
Vildís Kristmannsdóttir, Árni Edvinsson,
Hrefna Kristmannsdóttir, Helgi Björnsson,
Ninja Kristmannsdóttir Fine, Philip Fine,
Ingilín Kristmannsdóttir,
Kaölín Kristmannsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
Birting afmœlis- og
minningargreina
ATHYGLI skal vakin á því, að afmælis- og minn-
ingargreinar verða að berast blaðinu með góðum
fyrirvara. Þannig verður grein, sem birtast á í mið-
vikudagsblaði, að berast í síðasta lagi fyrir hádegi á
mánudag og hliðstætt með greinar aðra daga. í minn-
ingargreinum skal hinn látni ekki ávarpaður. Þess
skal einnig getið, af marggefnu tilefni, að frumort
ljóð um hinn látna eru ekki birt á minningarorðasíð-
um Morgunblaðsins. Handrit þurfa að vera vélrituð
og með góðu línubili.