Morgunblaðið - 17.12.1983, Blaðsíða 32

80
MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 17. DESEMBER 1983
Roðinn í austri
14. grein
Kommúnistapestin á íslandi
— eftir dr.
Sigurð Pétursson
Kommúnistapestin á íslandi
Það er með ólíkindum, að
stjórnmálaflokkur skuli berjast til
valda með því að sýkja sitt eigið
þjóðfélag. Það er að sjálfsögðu
mikiu auðveldara að ná tökum á
þióðfélagi, sem er veikbyggt, hvort
sem það er af völdum sundrungar,
sjúkdóma, fátæktar eða langvar-
andi kúgunar, heldur en á frjálsri
og fullvalda þjóð og auk þess
sterkri að því leyti, að hún hefur
nóg að bíta og brenna. En það
verður að teljast með eindæmum
svívirðilegt, þegar fáeinir þegnar í
svoná velferðarþjóðfélagi taka sig
saman um að sýkja þjóðina, með
því að leiða yfir hana pest komm-
únismans. Og viðbjóður þessi nær
þá hámarki, er ljóst verður, að til-
gangur samtakanna er sá, að tæla
þjóðina út í byltingarbrölt í náinni
samvinnu við Sovétríkin.
Kommúnistum er löngu kunn sú
áhrifaríka aðferð, að innræta
börnunum hitt og þetta, sem getur
gert þau hliðholl Sovétríkjunum,
eða að minnsta kosti grandalaus
fyrir hættunni, sem frá þeim staf-
ar. Sem dæmi um framlag ís-
lenzkra kommúnista í þessum efn-
um má nefna þann barnalærdóm,
sem þeir hafa gefið hér út, þar
sem m.a. eru þessi varnaðarorð
gegn þjóðernishyggju:
„Skátarnir elska íslenzka fán-
ann, fána auðmanna. En öll verka-
lýðsbörn elska rauða fánann, fána
verkalýðsins. Skátarnir munu
standa með borgurunum, þegar
þeir ætla að ráðast á Sovét-
Rússland." („Hamar og sigð",
barnablað Félags ungra kommún-
ista í Reykjavík, 25. maí 1931.)
Kommúnistar í ríkisstjórn
Kommúnistaflokkur fslands
fékk ioksins tækifæri til þess að
innræta börnum og unglingum al-
þjóðahyggju og Sovétdýrkun.
Tækifærið gafst flokknum undir
heitinu Sameiningarflokkur al-
þýðu, Sósíalistaflokkur, en sá
flokkur fékk 2 ráðherra í Nýsköp-
unarstjórninni 1944. Alþýðuflokk-
urinn, sem auðvitað var líka sósí-
alistaflokkur, fékk líka 2 ráðherra
í sömu stjórn, svo að nafnbreyt-
ingin var augljós blekking, eða
öllu heldur fölsun af hendi komm-
únista. Kommúnistar settu nú í
ráðherrastól sinn öflugasta for-
ingja, Brynjólf Bjarnason, sem
var svo rétttrúaður kommúnisti,
Hagkaup
k 1.2-4:
ttudmen
koma f ram med
”Draum okkar
beggja”
kl.5:
Brúðubíllinn
kemur í heimsókn
OpiðtiMcl.22
íEI
VtSA
HAGKAUP
Skeifunni15 Reykjavík
að af bar, og var honum falið
menntamálaráðuneytið, er þá var
í sköpun.
Fræðslumálin höfðu á undan-
förnum árum verið í góðum hönd-
um fræðslumálastjóra, er laut yf-
irstjórn eins eða annars ráðherra.
Það væri að loka augunum fyrir
staðreyndum, að sjá ekki hvað
hérna hlaut að gerast. Fræðslu-
kerfið smitaðist og sýktist smátt
og smátt af kommúnistapestinni,
sem legið hefur alla tíð síðan eins
og mara á þessum málaflokki.
Sjúkdómurinn hefur lýst sér sem
faraldur með „akút“ (bráðum) til-
fellum öðru hverju, einkum í skól-
um og útvarpi. Er útlit fyrir, að
hann verði „krónískur" (viðloð-
andi, ólæknandi) f öllu mennta-
kerfinu, verði hann ekki stöðvaður
hið bráðasta.
Hliðarsamtök
kommúnistaflokksins
Eitt skæðasta vopnið og lævís-
legustu brögðin, sem kommúnist-
ar hafa beitt hér, til þess að vinna
meirihluta verkalýðsins til fyigis
við sig, eru svokölluð „hliðarsam-
tök“. Þessi samtök eru gerð fyrir
fólk, sem gjarnan vill taka þátt í
tilteknum verkefnum, með stuðn-
ingi í ræðu og riti, eða með fjár-
gjöfum og atkvæðum, án þess þó
að ganga í Kommúnistaflokkinn.
Alþjóðasamhjálp verkalýðsins
(ASV) hefur orðið merkust þessara
samtaka, en Reykjavíkurdeild
ASV var stofnuð haustið 1930.
ASV átti upptök sín á Vesturlönd-
um árið 1921, sem mannúðarsam-
tök til hjálpar Sovétríkjunum f
hungursneyðinni miklu, er Lenin
Ieiddi yfir rússnesku þjóðina árið
1921 með stofnun samyrkjubú-
anna og útrýmingu bændastéttar-
innar (4. gr.). Deildir í þessari
samhjálp voru stofnaðar víða um
lönd, og „í marz 1932 voru taldar
upp 14 ASV-deildir hér á landi".
(Þ.W.) Þarna fengu líka margir
ritfærir íslendingar vettvang, til
þess að viðra skoðanir sínar á síð-
um „Réttar“, „Verkalýðsblaðsins"
og síðar „Þjóðviljans", án þess að
vera bundnir nokkrum skyldum
við Kommúnistaflokkinn eða ís-
landsdeild Komintern. Voru það
allt frá stórskáldum og niður í
„nytsama sakleysingja", sem það
gerðu. En Kommúnistaflokkur ís-
lands, aftur á móti, eignaði sér af
þessum mönnum alla þá, er hon-
um þótti fengur í og gat att út á
ritvöllinn, eða til listrænna fram-
laga á samkomum á vegum flokks-
ins. Þessi trúðahlutverk „intelli-
gensíunnar" eru endurtekin nú í
Kinar Olgeirsson
dag, árið 1983, í svokallaðri „Frið-
arhreyfingu", studdri rækilega af
kommúnistum, bæði hér og er-
lendis.
Það sýndi sig fljótlega, að
kommúnistar réðu mestu um
starfsemi ASV-deildanna, enda
þótt ýmsir mætir menn væru þar
með í stjórn. Þótti alþýðuflokks-
mönnum brátt nóg um og sökuðu
kommúnista um yfirgang og jafn-
vel fjárdrátt. Fór svo að lokum, að
Alþýðusamband íslands birti í Al-
þýðublaðinu, í október 1933,
áskorun til flokksmanna Alþýðu-
flokksins um að taka engan þátt í
starfsemi Alþjóðasamhjálparinn-
ar, né annarra svipaðra samtaka
með Kommúnistaflokknum, og
„veita þeim engan stuðning né að-
stoð að nokkru leyti“. (Þ.W.)
Af öðrum hliðarsamtökum
Kommúnistaflokks íslands má
nefna: Sovétvinafélagið, Varnarlið
verkalýðsins, félög fyrir styrk-
þega, fyrir byltingarsinnaða rit-
höfunda, og til baráttu gegn fas-
isma. Hér bætast svo að sjálf-
sögðu við samtök „hernámsand-
stæðinga", en þeirra verður getið
hér seinna.
Hámark ósvífninnar
Að gefnu tilefni verður að segja
hér af allra nýjasta herbragði
Kommúnistaflokksins á þessu
sviði, en það er fólgið í nýjum lög-
um, er samþykkt voru á lands-
fundi Alþýðubandalagsins, dag-
ana 17,—20. nóvember sl. Um lög-
in segir á forsíöu Dagblaðsins
þann 21.11. sl.:
„Með þeim verður sú breyting,
að ýmis félög, sem bundin eru
ákveðnum viðfangsefnum eða
málefnum, geta átt aðild að Al-
þýðubandalaginu sem heild, án
þess að einstakir félagsmenn séu
flokksbundnir."
Brynjólfur Bjarnason
Hér er svið „hliðarsamtakanna"
stækkað út í það óendanlega og
alls konar félögum, eins og t.d.
Bókmenntafélaginu, Náttúru-
fræðifélaginu og Verkfræðingafé-
laginu, þar með boðin aðild að Al-
þýðubandalaginu, og þá vafalaust
líka Dýraverndunarfélaginu,
Hundavinafélaginu og „Ræfla-
vinafélaginu" ef stofnað yrði.
Hvort nefna ber þetta tilboð há-
mark ósvífninnar, eða bara ótrú-
lega einfeldni, naivitet, geta les-
endurnir dæmt um hver fyrir sig,
en tæpast mun þessi vesældarlega
bónorðsför Alþýðubandalagsins
færa því nokkurn félagshæfan eða
nýtan mann, svo mikla virðingu
bera sannir íslendingar fyrir
sjálfum sér og sínum félögum.
Múr þagnarinnar
Það eru ekki allir múrar gerðir
úr steinsteypu. Þannig er Berlín-
armúrinn gerður úr fleiri efnum
en steinsteypu, en hann var
byggður til þess að stöðva flótta
fólks burt úr „sæluríki" kommún-
ismans, Sovétríkjunum og öðrum
löndum A-Evrópu. En það eru líka
til efnislausir múrar, eins og „múr
þagnarinnar". Slíkan múr skapaði
Ráðstjórnin í Moskvu gagnvart
sinni eigin þjóð, svo að hún fengi
ekki fregnir af því, sem miður fór
í „sæluríkinu". Auðvitað fóru ís-
lenskir kommúnistar að dæmi
þeirra þar eystra og settu hér upp
„þagnarmúr" til þess að engar
ljótar fréttir frá Sovétríkjunum,
eða um þau, bærust til íslands. Al-
þýða manna á íslandi og í Sovét-
ríkjunum átti því að vera á sama
báti, báti þeirra óupplýstu.
Árið 1956 flutti þáverandi ein-
ræðisherra í Sovétríkjunum, Nik-
ita Krúséf, ræðu á 20. flokksþing-
inu, eins og áður var frá sagt
(8.-9. gr.), og réðst harkalega á
Gistihús í
gæðaflokki
Hljóm-
plotur
Siguröur Sverrisson
Motels
Little Robbers
Capitol/Fálkinn
„Oft veltir lítil þúfa þungu
hlassi" segir máltækið og það á
svo sannarlega við um kynni mín
af Motels. Um síðustu áramót
hafði ég aðeins heyrt um þennan
flokk af afspurn, en síðan datt ég
niður á lagið Only The Lonely,
eins og reyndar svo fjöldamargir
aðrir. Það krafðist frekari
kynna, sem svo aftur leiddu mig
á slóðir einhverrar bestu plötu,
sem ég hef heyrt á þessu ári, All
Four One.
Þeir eru ekki margir kven-
mennirnir í rokkinu, sem leiða
sveitir sínar fram á jafn áhrifa-
ríkan hátt og Martha Davies
gerði á þeirri plötu og gerir nú
aftur á nýrri plötu, Little Robb-
ers. Ekki aðeins syngur kvinnan
hörkuvel, heldur leikur hún á
gítar í sveitinni og semur að auki
öll lögin sem fyrr. Og þetta eru
engar hrákasmíðar.
Sennilega er Little Robbers
ekki alveg eins góð plata og All
Four One, enda hefði verið erfitt
að bæta þar um betur í einu
stökki. Á Little Robbers er engu
að síður að finna mörg frábær
lög, sem eiga eftir að halda nafni
sveitarinnar, og þó einkum
Mörthu Davies sjálfrar, lengi á
lofti.
Þótt heildin sé kannski ekki
alveg eins sterk og á síðustu
plötu er ég þeirrar skoðunar, að
á Little Robbers sé að finna
fleiri „trukk“-lög þótt Motels sé
nú eiginlega ekki þannig sveit að
upplagi. Trust Me, Little Robb-
ers og Into The Heartland eru öll
þrælgóð og með hressu tempói.
Tónlist Motels er annars að
uppistöðu til svona „semi-rólegt“
rokk og pottþéttir fulltrúar
þeirrar tónlistar á þessari plötu
eru t.d. lögin Suddenly Last
Summer og Tables Turned.
Tónlist Motels getur aldrei
talist vera „aggressív" en eitt-
hvað er það í henni, sem heldur
a.m.k. mér hugföngnum. Hafi
menn ekki enn kynnst þessari
sveit ættu hinir sömu að gera
bragarbót þar á hið snarasta.
Motels er að mínu mati einhver
allra besti fulltrúi bandaríska
„millirokksins" um þessar
mundir.