Morgunblaðið - 18.12.1983, Blaðsíða 3

MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 18. DESEMBER 1983
51
að mínu viti ekki endilega í því
að gera það sama alla sína ævi
og hvað eru frístundir? Þegar ég
lít til baka sýnist mér t.d. það
eina, sem ég hef alltaf verið í
fullu starfi við, sé uppþvottur og
matarlagning — allt hitt má
kannski kalla „frístundir“,“ segir
hún og við víkjum talinu að þeim
„frístundum", sem Þuríður hefur
ekkert verið að flagga. En það
eru þær, sem hún á ein með
penslum, litum, lérefti og striga
í sumarbústaðnum við hafið á
Stokkseyri.
„Ég veit ekkert betra en að
vera þar og mála. Maður hvílir
svo vel og á sig alveg sjálfan á
meðan. Þegar ég var ung fannst
mér dálítið einmanalegt að sitja
og teikna. En síðar fór ég að
taka upp pensilinn aftur og lærði
að meta einsemdina, enda vil ég
bara hafa þetta fyrir mig.“
alltaf best sjálfur hvernig maður
hefur staðið sig. En ég vildi allt-
af syngja. Það var alveg á hreinu
alveg frá upphafi og þó að allir
heima spiluðu á hljóðfæri, var ég
sú eina sem söng.“
„Tvenns konar
spilamennska“
„Móðir mín, Kristín, var ynd-
isleg kona. Hún kenndi á píanó í
mörg ár og öll hennar systkini
voru í listum. Elsti bróðir henn-
ar, Jón Norðmann, var píanó-
leikari og sá yngsti, óskar Norð-
mann, söngvari. Ásta Norðmann
var fyrsta atvinnudansmærin
hér og setti upp dansskóla, Jór-
unn Norðmann kenndi píanóleik
á Akureyri og Katrín Viðar
kenndi allri Reykjavík að spila á
píanó eða því sem næst,“ segir
Þuríður, og þegar hún heldur
Ljósm. Mbl. Friðþjófur
Þuríður ætlaði einu sinni að verða listmálari eða auglýsingateiknari en það
fór á annan veg. Seinna tók hún aftur upp pensilinn og segist eiga sínar
bestu stundir þegar hún situr ein og málar við hafið í sumarbústaðnum
austur á Stokkseyri. Til vinstri er mynd af Engel Lund en hinar tvær eru frá
Stokkseyri.
„Vildi ekki gera
neitt annað“
Þuríður fæddist inn í tónlist-
arheiminn, ef svo má að orði
komast, dóttir þeirra miklu tón-
listarhjóna Páls ísólfssonar og
Kristínar Norðmann. Páll ísólfs-
son lést fyrir fáum árum en
Kristín féll frá langt fyrir aldur
fram, þegar Þuríður var aðeins
sautján ára. — Var það fyrir
áhrif fjölskyldunnar að hún
ákvað að leggja sönginn fyrir sig
og hvernig var stutt við bakið á
ungum listamönnum þegar hún
var að hefja sinn feril?
„Almennt var oftast einhver
til þess að veita ungum lista-
mönnum stuðning en þó varð
maður í reynd að gera allt sjálf-
ur,“ segir hún. „Pabbi studdi mig
t.d. ekki fjárhagslega enda
kvæntist hann aftur Sigrúnu
Eiríksdóttur og átti fyrir stóru
heimili að sjá. Ég held að hann
hafi ekki langað til þess að við
systkinin færum út í músík.
Hann vissi hvað það gat verið
erfitt. Hins vegar vann ég mikið
með honum og hann gaf mér
heilræði. Þar á meðal var eitt
sem ég hef alltaf haft að leiðar-
ljósi síðan. Ég var mjög ung,
nýbúin að syngja kirkjukonsert
og spurði hann strax á eftir:
„Hvernig var ég?“ Pabbi svaraði:
„Spurðu aldrei neinn hvernig þú
hafir verið ... því það veist þú
alltaf best sjálf." Og þetta var
alveg rétt, innst inni veit maður
áfram kemst blaðamaður að
þeirri niðurstöðu að önnur eins
tónlist saman komin í einni fjöl-
skyldu hljóti að vera nær ein-
sdæmi. „ísólfur afi stofnaði
fyrstu hljóðfæraverslunina á ís-
landi og yngsti föðurbróðir
minn, sem líka hét ísólfur, var
hljóðfærasmiður. Hann smíðaði
gítar handa mér þegar ég var
sextán ára og það var sjaldséð
hljóðfæri í þá daga. Katrín Við-
ar stofnaði síðan hljóðfæraversl-
un undir sínu nafni í Reykjavík.
Þeir pabbi og Jón, móðurbróð-
ir minn, voru saman við nám úti
í Leipzig og það varð til þess að
foreldrar mínir kynntust.
Annars hef ég alltaf verið um-
kringd tvenns konar spila-
mennsku," bætir Þuríður við.
„Mamma var nefnilega mikil
bridge-kona, kenndi og skrifaði
kennslubók um bridge og vann
m.a. fyrstu bridge-keppnina,
sem Stúdentafélag Reykjavíkur
stóð fyrir. Það var því ekki bara
spilað á hljóðfæri á heimilinu.
Síðan giftist ég Erni sem var
landsliðsmaður í bridge og Guð-
mundur Páll, sonur okkar, er á
kafi í þessari íþrótt. Þannig að
ég hef alltaf verið umkringd
þessu spili þó að sjálf væri ég nú
eiginlega „rekin úr partíinu"
þegar ég ætlaði að halda því við
með vinkonum mínum, því ég
var alltaf að syngja og mátti
aldrei vera að því að mæta.“
SJÁ NÆSTU SÍÐU
FANGINN í FJÖLLUNUM
eftir A.J. Cronin. Margir
þekkja bækur þessa fræga
rithöfundar, svo sem Borg-
arvirki og Lykla himnaríkis-
ins. Hér er á ferðinni
skemmtileg saga eftir
þennan vinsæla höfund.
Verð kr. 494,-.
LITLA SKOTTA
eftir George Sand. Jón
Óskar íslenskaði. Sagan
var lesin í útvarp fyrir
nokkrum árum og vakti þá
mikla aðdáun og ánægju
hlustenda. Þetta er heillandi
frönsk sveitalífssaga.
Verð kr. 494,-.
RAMÓNA
eftir Helen Hunt Jackson.
Sagan fjallar um viðskipti
hvíta mannsins við indíána,
en þó fyrst og fremst um
hina fögru Ramónu, ástir
hennar og örlög.
Verð kr. 494,-.
SYNIR ARABA-
HÖFÐINGJANS
eftir E.H. Hull. Þessi bráð-
skemmtilega saga er fram-
hald af Arabahöfðingjanum
eftir sama höfund.
Verð kr. 494,-.
ARABAHÖFÐINGINN
skáldsaga eftir E.M. Hull.
Fræg ástarsaga úr eyði-
mörkinni. Verð kr. 494.-.
KORDULA FRÆNKA
eftir E. Marlitt. Þekkt og
vinsæl saga um ástir og
mannleg örlög.
Verð kr. 494,-.
CHAftlES GAftVICE
ÆTTARSKÖMM
ÆTTARSKÖMM
eftir Charles Garvice. Ein
af allra vinsælustu sögum
þessa dáða höfundar.
Verð kr. 494,-.
VALDIMAR MUNKUR
eftir Sylvanus Cobb. Þessi
gamla góða saga er alltaf
jafnvinsæl. Verð kr. 494,-.
SOGUSAFN HEIMILANNA
Grettisgötu 29. Símar 27714 - 36384
HAGKAUP
Reykjavík
Akureyri
Njarðvík
Netavesti
Bómullarpeysa
m. overlock
Skyrta
Leðurbindi
kr. 549
kr. 589
kr. 299
Sími
VðErroSW' m*f: 399
póstversiunar er 30980